You are here

Home » Content

SOSYAL SORUMLULUK AÇISINDAN ÇEVRE MUHASEBESİ VE ÇEVRE MUHASEBESİNE HOMO EKONOMİKUS BİR BAKIŞ

ENVIRONMENTAL ACCOUNTING IN TERMS OF SOCIAL RESPONSIBILITY AND AN HOMOECONOMICUS OVERVIEW OF ENVIRONMENTAL ACCOUNTING

Journal Name:

  • Ordu Üniversitesi Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi

Publication Year:

  • 2013

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
“The Social responsibility” which is generally interpreted as the initial concept of accounting, requires accountants to be responsible for the environmental and the future of the next generations. Environmental accounting is the product of this responsibility. On the other hand, Homo Economicus, “the ideal human being” of the modern economics, hes always pursued profit maximization, cost minimization and keeping his own interest over the rest. This paper overviews the Homo Economicus approach to environmental accounting. It concludes that environment should be protected through the law and the control and sustainable development should be maintained.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Muhasebenin temel kavramlarından ilki kabul edilen sosyal sorumluluk, muhasebecileri çevreye karşı duyarlı olmaya ve tüm toplumun -kendisinden sonraki nesiller de dahil- refahını düşünmeye sevk etmiştir. Çevre Muhasebesi, bu sorumluluğun bir gereği olarak ortaya çıkmıştır. Modern anlamda iktisadın “ideal insanı” Homo Ekonomikus (İktisadi İnsan) ise çoğu aza tercih etmeyi, karı maksimize ederken maliyetleri en aza indirmeyi ve kendi çıkarını/faydasını her şeyin üzerinde tutmayı ilke edinmiştir. Bu makalede, çıkarını her şeyin üzerinde tutan Homo Ekonomikusun çevre muhasebesine bakışı ele alınmış, kanunlar ve denetim yoluyla çevrenin korunması ve bu sayede sürdürülebilir bir kalkınmanın sağlanması gerektiği sonucuna varılmıştır.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-sosyal-sorumluluk-acisindan-cevre-muhasebesi-cevre-muhasebesine-homo-ekonomikus-bir-bakis.pdf
  • 7
86
91
  • Turkish

REFERENCES

References: 

ALAGÖZ, Mehmet (2004). “Sürdürülebilir Kalkınma
Paradigması”, Selçuk Üniversitesi Sosyal ve Ekonomik
Araştırmalar Dergisi, Y. 4, S. 8, s. 9-18.
ALTINBAY, Ali (2007). “Çevresel Maliyetlerin Raporlanması”,
Akademik Bakış, S. 11, s. 1-11.
ATMACA, Metin (2012). Muhasebe Skandallarının Önlenmesinde
İç Kontrol Sisteminin Etkinleştirilmesi, Afyon Üniversitesi
İİBF Dergisi, C. 14, S. 1, s. 191-205.
AYMAZ, Rukiye (2009). Isparta Antalya Burdur Üretim
İşletmelerinin Çevre Konularına ve Çevre Muhasebesine
Yaklaşımlarına İlişkin Bir Araştırma, Yayımlanmış Yüksek
Lisans Tezi, Isparta: Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler
Enstitüsü.
BALOĞLU, Filiz (2013). Ekonomik Olaylara Sosyolojik
Yaklaşım, http://www.ekodialog.com/Makaleler/ekonomikolaylara-
sosyolojik-yaklasim.html, Erişim: 01.05.2013.
BAŞKALE, Elif (2009). Çevre Muhasebesi ve Uygulaması,
Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul: Marmara Üniversitesi
Sosyal Bilimler Enstitüsü.
BOYD, James (1998). “The Benefits of Improved Environmental
Accounting: an Economic Framework to Identify Priorities”,
Discussion Paper 98 - 49, Washington DC, s. 3.
ÇETİN, Eray (2011). Üretim İşletmelerinin Sosyal Bir Sorumluluk
Olarak Çevre Muhasebesine Verdikleri Önem: Mersin -
Tarsus Organize Sanayi Bölgesi’nde Faaliyet Gösteren Üretim
İşletmeleri Üzerinde Bir Uygulama, Yayımlanmış Yüksek
Lisans Tezi, Karaman: Karamanoğlu Mehmet Bey Üniversitesi
Sosyal Bilimler Enstitüsü.
ÇEVRE KANUNU (1983).Hekimler ve Tabip Odası Yöneticileri
İçin Mevzuat, http://www.ttb.org.tr/mevzuat/?option=com_
content&view=article&id=49:vre-ka.., Erişim: 01.05.2013.
DERİN, Orhan (2003). Çevre ve Sürdürülebilir Kalkınma Tematik
Paneli Vizyon ve Öngörü Raporu, Ankara: Vizyon 2023, s.
1-64.
ENVIRONMENTAL Protection Agency (1995). “an Introduction
to Environmental Accounting as a Business Management
Tool: Key Concepts and Terms”, Washington DC: Environmental
Protection Agency.
ERGEN, Zuhal (2008). “Kamu Kesimi Yatırım Projelerinin
Değerlendirilmesinde Fayda - Maliyet Analizi Tekniği ve
Türkiye’de Uygulanabilirliği”, Çukurova Üniversitesi SBE Dergisi,
C. 17, S. 2, ss. 115 - 132.
ERKEN, Uğur ve Uyar, Şaban (1991). Ödemek İstemiyorsan
Kirletme, No: 39, YASED İstanbul: Yayınları.
GÜLER, Çağatay ve Çobanoğlu, Zakir (1994). Çevresel Etki
Değerlendirmesi, Birinci Baskı, Ankara: TC Sağlık Bakanlığı
Sağlık Projesi Genel Koordinatörlüğü.
HAMID, Mohammed A. Raouf A. (2002) “Theoretical Framework
for Environmental Accounting - Application on the Agyptian
Petroleum Sector”, Ninth Annual Conference of the Economic
Research Forum, Cairo – Egypt.
90
Ordu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü 10 - 12 - 2013
IUCN The World Conservation Union (2013), Environmental
Accounting: What is İt All About?, http://www.unpei.org/PDF/
budgetingfinancing/Environmental-accounting.pdf, Erişim Tarihi:
03.03.2013
KARCIOĞLU, Reşat (2000). Stratejik Maliyet Yönetimi Maliyet
ve Yönetim Muhasebesinde Yeni Yaklaşımlar, Erzurum: Aktif
Yayınevi.
KIRLIOĞLU, Hilmi ve Can A. Vecdi (1998). Çevre Muhasebesi,
Adapazarı: Değişim Yayınları.
KURŞUNEL, Fahri, Büyükşalvarcı A. ve Alkan A.T. (2006).
“Muhasebe Meslek Mensuplarının Çevre Muhasebesi
Hakkındaki Görüşleri: Konya İli Üzerinde Bir Araştırma”,
Selçuk Üniversitesi Karaman İİBF Dergisi, Y. 9, S. 11, s. 82-88.
KUTLU, Hüseyin Ali (2009). Tekdüzen Genel Muhasebe, Ankara:
Nobel Yayın Dağıtım.
LAZOL, İbrahim, Muğal E. ve Yücel Y (2008). “Sürdürülebilir
Bir Çevre İçin Çevre Muhasebesi ve KOBİ’lere Yönelik Bir
Araştırma”, Muhasebe ve Finansman Dergisi, S. 38, s. 56-69.
MINISTERY of the Environmental (2002). Environmental
Accounting Guidelines, http://www.env.go.jp/en/policy/ssee/
eag02.pdf, Erişim Tarihi: 03.03.2013.
MUTLU, Ahmet (2007). “Sürdürülebilir Kalkınma ve Çevre
Muhasebesi (I)”, Muhasebe ve Finansman Dergisi, S. 33, s. 178-
187.
ÖZBİRECİKLİ, Mehmet (1999). “Ulusal Düzeyde ve Firma
Düzeyinde Çevre Muhasebesi - Hindistan Örneği”, Muhasebe
ve Finansman Dergisi, S. 4, s. 53-56.
ÖZBİRECİKLİ, Mehmet “Bağımsız Denetçinin Müşteri
Firmanın Yolsuzluk Eylemi Karşısındaki Tutumu: Şirket
Yolsuzluk Vakaları ve Yasal Düzenlemeler Çerçevesinde Bir
İnceleme”, Muhasebe ve Denetime Bakış Dergisi, Y. 5, S. 18,
s. 1-18.
SEVİLENGÜL, Orhan (2008). Genel Muhasebe, 14. Baskı, Ankara:
Gazi Kitabevi.
SÖNMEZ, Feriştah ve Bircan, Kamil (2004). “İşletmelerin Sosyal
Sorumluluğu ve Çevre Sorunlarında Ekonomik Yaklaşımlar”,
Yaklaşım Dergisi, S. 133, Y. 12, s. 476-490.
SÜRMEN, Yusuf (2012). Muhasebe 1, Trabzon: Celepler
Matbaacılık.
TC Çevre Orman Bakanlığı (2009). ÇED Rehberi - Ocak
İşletmeciliği ve Cevher Hazırlama - Zenginleştirme Tesisleri,
Ankara.
TERZİ, Ahmet (2010). Muhasebe Mesleği ve Rize’deki Meslek
Mensuplarına Yönelik Bir Araştırma”, Yayımlanmış Yüksek
Lisans Tezi, Erzurum: Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
ÜNSAL, Erdal M. (2011). İktisada Giriş, Genişletilmiş 3. Baskı,
Ankara: İmaj Yayıncılık.
YAKHOU, Mehenna and Vernon P. Dorweiler (2004). “Environmental
Accounting: an Essential Component of Business
Strategy”, Business Strategy and the Environmental, No: 13.
YILDIZTEKİN, İhsan (2009). “Sürdürülebilir Kalkınmada
Çevre Muhasebesinin Etkileri”, Atatürk Üniversitesi SBE Dergisi,
S. 13 (1), s. 367-390.
h t t p : / / w w w. t d k . g o v. t r / i n d e x . p h p ? o p t i o n = c o m _
gts&arama=gts&guid=TDK.GTS.512fb356d57a55.274-2179,
Erişim: 17.04.2013

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com