You are here

Tüketici Temelli Marka Denkliği: Gazete Markaları Örneği

Consumer Based Brand Equity: Example of Newspaper Brands

Journal Name:

Publication Year:

Abstract (2. Language): 
This study is based on consumer based brand equality. In this we aim to define the elements of the newspaper brand equality published in Turkey from the perspective of students of Ege University Communication Faculty Journalism Department. The scale used in this study is the multi dimension consumer based brand equality scale developed by Yoo and Donthu (2001). Brand loyalty, percieved quality, brand awareness-associations and all brand equality has been eveluated in this study. Brand awareness and assosiations had the highest avarage in the brand equality elements. When we examine the elements in this dimension we see that visiual specialities of the newspaper are related with the dimension. All brand equality dimension has the the lowest avarage. When we examine the 4 entry item all students have the intention to buy. In this study we see that the students did not develop a brand loyalty, the eveluation has to be made together for quality and loyalty in the process of brand management of the newspaper, students are aware of visual and physical specialities, but also they do not have a strong intension to buy the newspaper that they usually read.
Abstract (Original Language): 
Tüketici temelli marka denkliği konusunda yürütülen bu çalışmada, Türkiye’deki gazete markalarına yönelik marka denkliği unsurlarının, Ege Üniversitesi İletişim Fakültesi Gazetecilik Bölümü öğrencileri perspektifinden betimlenmesi amaçlanmıştır. Çalışmada Yoo ve Donthu (2001) tarafından geliştirilen çok boyutlu tüketici temelli marka denkliği ölçeği kullanılmıştır. Marka sadakati, algılanan kalite, marka farkındalığı-bağlantıları ve tüm marka denkliği (TMD) ölçekte ele alınan boyutlardır. Marka denkliği unsurları içinde en yüksek ortalamaya marka farkındalığı ve çağrışımları sahip olmuştur. Bu boyut içinde yer alan maddeler incelendiğinde, gazete markalarının tanınması, rakiplerinden ayırt edilebilmesi ve logonun hatırlanabilmesi gibi gazetelerin görsel özellikleri ile ilgili olduğu görülmektedir. En düşük ortalama ise TMD (Tüm marka denkliği) boyutu ile ilgili gerçekleşmiştir. TMD boyutu içindeki 4 madde incelendiğinde ise tamamının satın alma niyeti ile ilgili olduğu görülmüştür. Çalışma öğrencilerin gazete markalarına yönelik sadakat geliştirmediklerine; gazetelerin marka yönetim sürecinde sadakat ve kalitenin birlikte değerlendirilmesi gerektiğine; öğrencilerin gazete markalarına ilişkin görsel-fiziksel özelliklerin farkında olduğuna; okuyucusu oldukları gazeteleri satın alma konusunda ise güçlü bir niyete sahip olmadıklarına işaret etmektedir.
821
838

REFERENCES

References: 

Bartlett, M.S. (1950). Tests of significance in factor analysis. British Journal of Statistical Psychology,
3(2), 77-85.
Child, D. (1970). The Essentials of Factor Analysis, London: Holt, Rhinehartand Winston.
Elitok, B. (2003). Hadi Markalaşalım. İstanbul: Sistem Yayıncılık.
Erdoğan, İ. (1998). Araştırma Dizaynı ve İstatistik Yöntemleri. Ankara: Emel Matbaası.
Ergin, D.Y. (1995). Ölçeklerde Geçerlik ve Güvenirlik, M.Ü. Atatürk Eğitim Bilimleri Dergisi. 7, 125-
148.
Farquhar, Peter H. (1989). Managing brand equity. Marketing Research, 1 (September),
24-33.
Hair, J.F.Jr., Anderson, R.E., Tahtam, R.L. ve Black, W.C. (1995). Multivariate Data Analysis With
Readings. New Jersey: Prentice Hall Inc.
Keller, K.L. (1993). Conceptualizing, measuring, and managing customer-based brand equity.
Journal of Marketing, Vol. 57, No. 1 pp. 1-22. American Marketing Association. publication doi:
http://www.jstor.org/stable/1252054
Kim,H., Kim,W.G ve An, J.A. (2003). The effect of consumer-based brand equity on firms’ financial
performance. Journal of Consumer Marketing, Vol 20İ NO4, 335-351.
Kim,H. ve Kim,W.G. (2004.). Measuring customerbased restaurant brand equity investigating the
relationship between brand equity and firms’ performance. Cornell Hotel and Restaurant Administration
Quarterly . Volume 45, Issue 2 115-131 Cornell University publication doi: 10.1177/0010880404264507
Konecnik ,M. ve Gartner,W.C. (2007). Customer based-brand euqty for a destınatıon. Annals of
Tourism Research, Vol. 34, No. 2, pp. 400–421.
Lai, C., Chiu,C., Yang, C. ve Pai, D.(2010). The effects of corporate social responsibility on brand
performance: the mediating effect of industrial brand equity and corporate reputation. Journal of Business
Ethics , 95:457–469. Publication doi:10.1007/s10551-010-0433-1
Lee, J. ve Back, K. (2008). Attendee-based brand equity. Tourism Management, 29 . 331–344.
Lu, J.ve Xu ,Y. (2015). Chinese young consumers’ brand loyalty toward sportswear products: a
perspective of selfcongruity. Journal of Product & Brand Management, Vol. 24 Iss 4 pp. 365 – 376.
publication doi: http://dx.doi.org/10.1108/JPBM-05-2014-0593
Mishra ,A., Bhushan, S. ve Cyr , D.D. (2014). Linking user experience and consumer-based brand
equity: the moderating role of consumer expertise and lifestyle. Journal of Product & Brand Management,
Vol. 23 Iss 4/5 pp. 333 – 348.online publication. http://dx.doi.org/10.1108/JPBM-12-2013-0459
Nunnally, J.C. (1978). Psychometric Theory. New York: McGraw-HillBookCompany.
Tüketici Temelli Marka Denkliği: Gazete Markaları Örneği / M. Yeniçeri Alemdar &
Ç. Dirik
837
Nam,J., Ekinci,Y. ve Whyatt, G. (2011). Brand equity, brand loyalty. Annals of Tourism Research,
Vol. 38, No. 3, pp. 1009–1030. publication doi:10.1016/j.annals.2011.01.015
Netemeyer, R.G., Krishnan, B., Pullig,C., Wang, G., Yagci,M., Dean, D., Ricks ,J. Ve Wirth, F.
(2004). Developing and validating measures of facets of customer-based brand equity. Journal of Business
Research, 57 209– 224.
Odabaşı Y. ve Oyman M. (2001). Pazarlama İletişimi Yönetimi. Media Cat Kitapları,İstanbul: Kapital
Medya Hizmetleri A.Ş.
Oliver , R.L. (1999).Whence consumer loyalty?.Journal of Marketing, Vol. 63, Fundamental
Issues and Directions for Marketing, pp. 33-44.
Öner, N. (1997). Türkiye’de Kullanılan Psikolojik Testler, Bir Başvuru Kaynağı. İstanbul: Boğaziçi
Üniversitesi Matbaası.
Özdamar, K. (2002). Paket Programlar ile İstatistik Veri Analizi. Eskişehir:Kaan Kitapevi.
Pascale R.P., Ray,G.O., ve Cooksey, W. (2005). Consumer-based brand equity: improving the
measurement –empirical evidence. Journal of Product & Brand Management, Vol. 14 Iss 3 pp. 143 – 154.-
publication doi:http://dx.doi.org/10.1108/10610420510601012.
Pappu, R. ve Quester, P. (2006). Does customer satisfaction lead to improved brand equity? An
empirical examination of two categories of retail brands. Journal of Product & Brand Management, Vol. 15
Iss 1 pp. 4 – 14. Publication doi: http://dx.doi.org/10.1108/10610420610650837
Pappu,R., Quester, P.G. ve Cooksey, R.W. (2007). Country image and consumer-based brand
equity: relationships and implications for international marketing. Journal of International Business Studies,
Vol. 38, No. 5 (Sep., 2007), pp. 726-745. URL: http://www.jstor.org/stable/4540454
Park, C.S ve Srinivasan,V. (1994). A Survey-based method for measuring and understanding brand
equity and its extendibility. Journal of Marketing Research, Vol. 31, No. 2, pp. 271-288.
Pett, M.A., Lackey, N.R. ve Sullivan, J.J. (2003). Making Sense of Factor Analysis. London:
SagePress.
Pitta, L.A. ve Katsanis,P. (1995). Understanding brand equity for successful brand extension, Journal
of Consumer Marketing. Vol. 12 Iss 4 pp. 51 – 64 publication doi:
http://dx.doi.org/10.1108/07363769510095306
Rea, B., Yong Wang J. ve Stoner,J. (2014). When a brand caught fire: the role of brand equity in
product-harm crisis. Journal of Product & Brand Management, Vol. 23 Iss 7 pp. 532 – 542. Publication
doi:http://dx.doi.org/10.1108/JPBM-01-2014-0477
Rubio, N., Oubiña, J. ve Gómez-Suárez, M. (2015). Understanding brand loyalty of the store brand’s
customer base. Journal of Product & Brand Management, 24(7) pp. 679 – 692. publication doi:
http://dx.doi.org/10.1108/JPBM-03-2015-0822
Sipahi, B., Yurtkoru, E.S. ve Çinko, M. (2008). Sosyal Bilimlerde SPSS ile Veri Analizi, İstanbul: Beta
Yayınları.
Spry,A., Pappu,R. ve Cornwell,T.B. (2011). Celebrity endorsement, brand credibility and brand
equity. European Journal of Marketing,Vol. 45 Iss 6 pp. 882 – 909.
Su,J. ve Tong ,X. (2015). Brand personality and brand equity: evidence from the sportswear industry.
Journal of Product & Brand Management, Vol. 24 Iss 2 pp. 124 – 133. Publication doi:
http://dx.doi.org/10.1108/JPBM-01-2014-0482
Tatlıdil, H. (2002). Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistiksel Analiz. Ankara: Akademi Matbaası.
Tavşancıl, E. (2006). Tutumların Ölçülmesi ve SPSS ile Veri Analizi .Ankara:Nobel Yayın Dağıtım.
Tong, X. ve Hawley, J.M. (2009). Measuring customer-based brand equity: empirical evidence from
the sportswear market in China. Journal of Product & Brand Management, Vol. 18 Iss 4 pp. 262 – 271.
Publication doi:.http://dx.doi.org/10.1108/10610420910972783
Tezbaşaran, A. (1997). Likert Tipi Ölçek Geliştirme Kılavuzu, Ankara:Türk Psikologlar Derneği
Yayınları.
Uztuğ, F. (2002). Markan Kadar Konuş!Marka İletişimi Stratejileri. Media Cat Kitapları, İstanbul:
Kapital Medya Hizmetleri A.Ş.
Ordu Üniversitesi Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 6(3),821-838, Aralık 2016
838
Washburn,J.H. ve Plank R.E. (2002). Measuring brand equity: an evaluation of a consumer-based
brand equity scale. Journal of Marketing Theory and Practice, 10:1, 46-62, publication
doi:10.1080/10696679.2002.11501909
Wood,L. (2000). Brands and brand equity: definition and management. Management Decision. Vol.
38 Iss 9 pp. 662 -669 . publication doi:http://dx.doi.org/10.1108/00251740010379100
Yasin, N.M., Mohd Nasser Noor,M.N. ve Mohamad, O. (2007). Does image of country-of-origin
matter to brand equity? Journal of Product & Brand Management, Vol. 16 Iss 1 pp. 38 – 48. Publication
doi:http://dx.doi.org/10.1108/10610420710731142
Yoo, B . ve Donthu, N. (2001). Developing and validating a multidimensional consumer-based brand
equity scale. Journal of Business Research, 52 (2001) 1-14.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com