You are here

ANADOLU SELÇUKLU MİMARLIĞINDA BİRLEŞİK FONKSİYONLU YAPI GRUPLARI

TERMINOLOGY RELATING TO 'BUILDINGS THAT HAVE COMBINED FUNCTIONS' IN ANATOLIAN SELJUK ARCHITECTURE

Journal Name:

Publication Year:

Author Name
Abstract (2. Language): 
This research aims to assess the validity of a classification of architectural edifices, based on a new terminology developed for groups of buildings from the Anatolian Seljuk period. These groups of buildings are often combinations of mosques, 'turbe's, 'medrese's and 'darüşşifa's which have distinct design characteristics of the Seljuk period of Anatolia, and which seem to have evolved later into the Ottoman period. In some of these groups of buildings in this period, either two or three different functions are integrated into a single building, or these different functions are solved in several independent buildings which are integrally related. I am inclined to call this group as 'buildings that have combined functions', to differentiate them from others where such combinations are not observed. In some of the buildings covered in this research, like 'medrese-mescid-türbe' combinations, the relationship may seem to be a spontaneous one, but in others like 'mosquedarüşşifa' or 'medrese-darüşşifa-türbe' combinations the relationship between the components appears to be the logical result of a well studied design stage.
Abstract (Original Language): 
Bu çalışma, Selçuklu Dönemi Anadolu Mimarisi örneklerinden bir grup yapıya yeni bir tanım getirmek amacıyla hazırlanmıştır. Bugüne kadar birçok çalışmada mimarlık ve sanat tarihi açısından incelenmiş olan çalışma konusu yapılar, bu çalışmada birleşik fonksiyon Özellikleri dikkate alınarak irdelenmiştir. Cami, mescid, medrese, türbe ve darüşşifa birleşmeleri olarak belirlediğimiz bu yapılar, tasarım biçimleri dikkate alınarak; mekan ve fonksiyon ilişkileri açısından üç grup olarak sınıflandırılmışlardır. Birinci grup, aynı yapıda farklı fonksiyonların biraraya getirildiği örneklerdir. Bu grup, bazen iki bazen de üç İşlevin farklı mekanları paylaşması ile çeşitlenmektedir. Bunlar, medrese içinde bir mekanın, mescid veya türbe olarak fonks iyon landırıl mış olduğu, veya her iki fonksiyonun da birlikte yer aldığı Kayseri Afgunu Medresesi; Çorum, Alaca Hüseyin Gazi Medresesi; Karaman, Hatuniye Medresesi; medrese içinde mescid fonksiyonunun yer aldığı Sivas, Gök Medrese; medrese içinde hem mescid hem de türbe fonksiyonunun yer aldığı Konya, Sırçalı Medrese; Sivas, Buruciye Medresesi ve Kırşehir, Caca Bey Medresesi birinci grubun örnekleridir. İkinci grup, farklı fonksiyonlu iki yapının birarada olduğu örneklerdir. Bu grupta; iki bağımsız yapı, birleşik ve birbiriyle ilişkili olarak inşa edilmiştir. Bunlar, medresetürbe, medrese-mescid, cami-türbe, medrese-cami, darüşşifa-cami, medresedarüşşifa birleşmeleridir. Medrese-türbe birleşmelerine Atabey Ertokuş Medresesi; Erzurum, Çifte Minareli Medrese; Erzurum, Yakutiye Medresesi; medrese-mescid birleşmelerine Akşehir, Taş Medrese; Konya, İnce Minareli Medrese; cami-türbe birleşmelerine Amasya, Burmalı Minare Camii; Konya, Beyşehir Eşrefoğlu Camii; cami-darüşşifa veya cami-medrese birleşmelerine Divriği Ulu Camii ve Darüşşifası, Kayseri Külük Camii ve Medresesi, Kayseri Hacı Kılıç Camii ve Medresesi; medresedarüşşifa birleşmelerine Kayseri Çifte Medrese ve Sivas Keykavus Darüşşifası örnek olarak gösterilebilecek yapılardır. Üçüncü grup ise, zaman içinde farklı fonksiyonlu yapıların biraraya getirildiği örneklerdir. Farklı fonksiyonlu ikiden fazla yapının birleşik veya yakın ilişkili olarak inşa edilmiş olduğu bu grup örnekleri, cami-türbe, cami-medrese-türbehamam- hanikah fonksiyonlarının birlikte düşünüldüğü tasarımlardır. Bu grup için, Konya Alaeddin Camii, Kayseri Huand Hatun Yapı Grubu; Konya, Sahib Ata Yapı Grubu; Afyon, Sincanlı Boyalıköy Yapı Grubu örnek olarak verilebilir. Bu çalışma kapsamına alınan yapılardan; birinci grubun bazı örneklerinde fonksiyon beraberliğinin, ana fonksiyonun gereği nedeniyle kendiliğinden ortaya çıktığı (medrese içinde mescid ve türbe fonksiyonları gibi), fakat ikinci ve üçüncü grubun bazı örneklerinde (cami-darüşşifa-türbe, medrese-darüşşifa-türbe, medrese-cami gibi) ilişkilerin bilinçli bir tasarım sonucu olduğu açıktır. Selçuklu Dönemi Anadolu Mimarisı'nden bir grup örnek olan bu yapılar, daha sonraki devirlerde gelişen belli bir programa bağlı külliyelerin ilk denemeleri olarak değerlendirilebilir. Bu çalışmada, anılan yapılar, bir devrin belli tasarım özelliklerini göstermesi bakımından Mimarlık Tarihi içinde farklı bir grup olarak ele alınmıştır ve'Birleşik Fonksiyonlu Yapılar' tanımı getirilerek, fonksiyonların birarada çözümlenmesi özelliğine dikkat çekilmiştir.
FULL TEXT (PDF): 
53-65

REFERENCES

References: 

AKOK, M. (1968) Kayseri'de Hunad Mimari Külliyesinin Rölövesi, Türk
Arkeoloji Dergisi (16 :1) 5-44.
AKOK, M. (1968) Hacıbektaş Veli Mimari Manzumesi, Türk Etnografya
Dergisi (10) 27-58.
AKOK, M. (1969) Diyarbakır Ulu Cami Mimari Manzumesi, Vakıflar Dergisi (8)
113-139.
AKOK, M. (1970) Konya'da Sırçalı Medresenin Rölöve ve Mimarisi, Türk
Arkeoloji Dergisi (18 :1) 5-35.
AKOK, M. (1976) Konya Beyşehrinde Eşrefoğlu Camii ve Türbesi, Türk
Etnografya Dergisi (15) 5-34.
ARSEVEN, C. E. (1965) İmaret, Sanat Ansiklopedisi (2) İstanbul.
ASLANAPA, O. (1971) Turkish Art and Architecture, Faber and Faber, London.
AYVERDİ, E. H. (1966) Osmanlı Mimarisinin İlk Devri, İstanbul Feth Cem'iyeti
İstanbul Enstitüsü, Baha Matbaası, İstanbul.
AYVERDİ, E. H. (1972) Osmanlı Mimarisinde Çelebi Mehmed ve II. Sultan
Murad Devri, 806-855 i 1403-1451, İstanbul Fetih Cem'iyeti İstanbul
Enstitüsü, İstanbul.
BARKAN, Ö. L. (1942) Osmanlı İmparatorluğunda Bir İskan ve Kolonizasyon
Metodu Olarak Vakıflar ve Temlikler, I, İstila Devirlerinin
Kolonizatör Türk Dervişleri ve Zaviyeler, Vakıflar Dergisi (2) 279-386.
BARKAN, Ö. L. (1963) enirlerin Teşekkül ve İnkişafı Tarihi Bakımından
Osmanlı İmparatorluğunda İmaret Sitelerinin Kuruluş ve İşleyiş
Tarzına Ait Araştırmalar, İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi
Mecmuası (33:1-2) 239-296.
BARKAN, Ö. L. (1965) Edirne ve Civarındaki Bazı İmaret Tesislerinin Yıllık
Muhasebe Bilançoları, Belgelerle Türk Tarih Dergisi (1 / 2) 235-377.
BARKAN, Ö. L (1971) Süleymaniye Camii ve İmareti Tesislerine Ait Yıllık Bir
Muhasebe Bilançosu, 993-994/1585-1586, Vakıflar Dergisi (9) 109-163.
BARKAN, Ö. L. (1972) Süleymaniye Cami ve İmareti İnşaatı, I, Türk Tarih
Kurumu Yayınevi Yayınlan, Ankara.
BARKAN, Ö. L (1979) Süleymaniye Cami ve İmareti İnşaatı (1550-1557) İnşaata
Ait Emir ve Fermanlar, II, Türk Tarih Kurumu Yayınevi Yayınları,
Ankara.
BERKİ, Ş. (1969) Vakfın Mahiyeti, Vakıflar Dergisi (8) 1-9.
CANTAY, G.G. (1989) Türkiye'de Osmanlı Devri Kervansaray Yapılarının
TipolojisL/Y. Türk Tarih Kongresi, Kongreye Sunulan Bildiriler, 1981,
Türk Tarih Kurumu Yayınevi, Ankara, 1385-1390.
64 METU JFA 1993 BAŞAK İPEKOĞLU
ERDMANN, K. (1965) Vorosmonische Medresen und Imarets vom Medresentyp
in Anatolien, Studies in Islamic Art and Architecture, in Honour of
K. A. C Creswell, Cairo, 49-62.
EYİCE, S. (1963) İlk Osmanlı Devrinin Dini-İçtimai Bir Müessesesi Zaviyeler
ve Zaviyeli Camiler, İstanbul Üniversitesiİktisat Fakültesi Mecmuası
(23:1-2) 1-80.
EYİCE, S. (1965) Sultaniye-Karapınar'a Dair, İstanbul Üniversitesi Edebiyat
Fakültesi Tarih Dergisi (15 : 20) 117-140.
EYİCE, S. (1969) HankÖyü'nde Hüsrev Paşa Camii, Sultan IV. Murad'ın
Sadrıazamı Hüsrev Paşa'nın Bir Eseri, İstanbul Üniversitesi Edebiyat
Fakültesi Tarih Dergisi (18: 23) 179-204.
GABRIEL, A. (1934) Monuments Turcs dAnatolie, Vol. 2, E. de Boccard, Paris.
GÖKBİLGİN, T. (1952) XV-XVI. Asırlarda Edirne ve Pasa Livası, Vakıflar -
Mülkler - Mukataalar, İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi
Yayınları, İstanbul.
İNALCIK, H. (1973) The Ottoman Empire, The Classical Age, (1300-1600),
Wiedenfeld and Nicholson, London.
KARAMAĞARALI, H. (1976) Kayseri'deki Hunad Camiinin Restitüsyonu ve
Hunad Manzumesinin Kronolojisi Hakkında Bazı Mülahazalar,
Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi (21) 119-245.
KURAN, A. (1969a) Anadolu Medreseleri I, ODTÜ Mimarlık Fakültesi
Basımişliği, Ankara.
KURAN, A. (1969b) Karamanlı Medreseleri, Vakıflar Dergisi (8) 209-223.
KURAN, A (1971a) The Mosque in Early Ottoman Architecture, The University
of Chicago Press, Chicago, London.
KURAN, A. (1971b) Thirteenth and Fourteenth Century Mosques in Turkey,
Archeology, (24:3) 234-255.
KURAN, A. (1980) Anatolian - Seljuk Architecture, The Art and Architecture of
Turkey, ed. E. Akurgal, Oxford, New York, Toronto, Melbourne,
Oxford University Press, Fribourg, 80-110.
KÖPRÜLÜ, F. (1938) Vakıf Müessesesi ve Vakıf Vesikalarının Tarihi Ehemmiyeti,
Vakıflar Dergisi (1) 1-7.
KÖPRÜLÜ, F. (1942) Vakıf Müessesesinin Hukuki Mahiyeti ve Tarihi
Tekamülü, Vakıflar Dergisi (2) 1-35.
OĞAN, A. (1955) Kayserimde Hovand veya Mahperi Hatun Külliyesiyle Mimari
Bakımından Kıymet Taşıyan Kümbetler, Türkiye Turing Otomobil
Kurumu Belleteni (167) 3-4.
ORHONLU, C. (1967) Osmanlı İmparatorluğunda Derbent Teşkilatı, İstanbul
Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yayınlan, İstanbul.
ANATOLIAN SELJUK BUILDINGS THAT HAVE COMBINED FUNCTIONS METU JFA 1993 65
ÖNDER, M. (1956) Tarihi TuristikKonya Rehberi, Yeni Kitap Basımevi, Konya.
ÖNGE, Y. (1962) Çankırı Darüşşifası, Vakıflar Dergisi (5) 251-255.
ÖNGE, Y. (1967) Konya Ali Gav Zaviyesi ve Türbesi, Önasya (3 :28) 14-15,22.
ÖNGE, Y. (1970) Seyyid Battal Gazi Külliyesinde Sultan Ümmühan Hatun
Türbesi, Önasya (5 : 57) 8-10.
ÖZGÜÇ, T., AKOK, M. (1958) Afşin Yakınında Eshab-ı Kehf Külliyesi, Yıllık
Araştırmalar Dergisi (2) 77-92.
REYHANLI, T. (1974) Osmanlılarda Külliye Mimarisinin Gelişmesi, Unpublished
Ph.D. Dissertation, İstanbul Üniversitesi Edebiyat
Fakültesi, İstanbul.
REYHANLI, T. (1976) Osmanlı Mimarisinde İmaret: Külliye Üzerine Notlar,
Türk Kültürü Araştırmaları (15 : 1-2) 121-141.
SİPAHİ, T. (1990) Çankırı Darüşşifa'sı ve Darülhadis'i, Müze (Museum) (2 : 3)
40-43.
SOYMAN, F., TONGUR, İ. (1944) Konya Eski Eserler Kılavuzu, Yeni Kitabevi
Basımevi, Konya.
SÖZEN, M. (1970) Anadolu Medreseleri I, İTÜ Mimarlık Fakültesi Yayınları,
İstanbul.
SÖZEN, M. (1972) Anadolu Medreseleri II, İTÜ Mimarlık Fakültesi Yayınları,
İstanbul.
SÖZEN, M. (1976) Elazığ'ın Mollakendi Bucağı'nda Şeyh Ahmet Peykeri
Külliyesi, İsmail Hakkı Uzunçarşılı 'ya Armağan, Türk Tarih Kurumu
Yayınevi, Ankara, 421-435.
SÖZEN, M., TANYELİ, U. (1986) Manzume, Sanat Kavram ve Terimleri
Sözlüğü, İstanbul, 154.
SÖZEN, M. (1987) The Evolution of Turkish Art and Architecture, İstanbul.
TAMER, V. (1958) Fatih Ricalinden İshak Paşa'mn Vakfiyeleri ve Vakıfları,
Vakıflar Dergisi (4) 107-124.
TÜKEL, Y. A. (1969) Alara Han'ın Tanıtılması ve Değerlendirilmesi, Belleten
(33:132)429-491.
TÜKEL, Y. A. (1969) Sağman'daki Çok Fonksiyonlu Salih Bey Camisi, Vakıflar
Dergisi (8) 229-242.
ÜNAL, R. H. (1989) Çifte Minareli Medrese (Erzurum), Kültür Bakanlığı
Yayınları, Ankara.
YURDAKUL, E. (1974) Kayseri Külük Camii ve Medresesinde Yapı lan Hafriyat
ve Araştırma Sonuçlan ile ilgili Yeni Görüşler, Rölöve ve Restorosyon
Dergisi, (1:1) 167-207.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com