TOPLUMSAL DEĞİŞMENİN KONUT PLANLAMASINA ETKİLERİ

Bu yazının amacı, îzrait Belediyesince destelenen bir konut yerleşme projesi çerçevesinde, kentle hızlı bir bütünleşme sürecinde olan bir nüfusun konut planlaması sorunlarına eğilmektir. Veriler 1974'te izmit Belediye sınırları içinde yapılmış bir hanehalkı anketi ile, Çayırova-Köseköy arasındaki sahil şeridinde 100 işçiden fazlasını çalıştıran işyerlerinden bir örneklem üzerinde yürütülmüş.bir işyeri anketi aracıyla toplanmıştır. Sonuçlar, İzmit hanehalklarınm, özellikle kendi evini kendi yapan kesimde, işlevsel farklılaşması çok düşük, yoğun mekânlarda yaşadığını göstermiştir. Bu işlev sıkışıklığı her ne kadar yer darlığı ve nüfus yoğunluğunun kaçınılmaz bir sonucuysa da kısıtlı mekânı kullanmada belirli bir yeğleme sıralaması göze çarpmaktadır. Çocuklar için özelleşmiş mekânlar ile sabit bir yatma düzeni en vazgeçilir unsurlar durumundayken, çok işlevi i oturma odası ve konuk odası daha kalıcı kullanımlar gibi görünmektedir. Bir yeni yerleşme için konut planlaması söz konusu olunca bu nüfus açısından bazı kaçınılmaz belirsizlik kaynakları ortaya çıkmaktadır. Şöyle ki, daha geniş ve farklılaşmış mekânların öngörülmesi halinde, kullanıcının yaşam düzeyi.aynı ölçüde farklılaşmış bir donatıma yol açmadığı takdirde, eski kullanım tarzları fazla değişemiyecektir. Daha da Önemlisi, kentle bütünleşme sürecini yansıtma esnek hane bileşimlerinin hangi zaman boyutları içinde değişeceği, ve eviçi yaşantıda "yetişkine yönelik" tutumların ne ölçüde hakim olmaya devam edeceği de belirsizlik yaratan konulardır.