BLACK HUMOR IN BORIS VIAN’S “L’ECUME DES JOURS”
Journal Name:
- Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi
Key Words:
Keywords (Original Language):
| Author Name | University of Author | Faculty of Author |
|---|---|---|
Abstract (2. Language):
Boris Vian who has a colorful personality like his novel ‘’ L’Ecume des Jours –The Foam of The Days’’ which is too versatile not to be dealt with in a one way, is like polymorphic, shapes in every way, “slipped fast as a meteor” from the middle of the 20th century as Gilbert Pestureou said. At his twentieth, Boris Vian who is golden boy, began his literature carrier which includes dozens of novel, theatre plays, poetry collections, film scenarios, articles published about fifteen magazines, five hundred lyrics, and also he successed to be one of the important names that left a mark in his time with his subtle critical style and language. “The Foam of The Days” is a masterpiece that thinks of laughing and laughing in a different structure while reading the hints of the multi-faceted person in the deep structure, even though it looks like a romance full of emotion ar first sight. In this work it will be analysed how to intertwine fiction and dream, simplicity and lyricism, nonsence and depression. The subtle events of society’s socia-cultural structure, which smiles and are encountered on almost every page of the novel, and which form a question mark in the reader’s mind, will be handled together with the author’s period.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Sadece tek bir yönüyle ele alınamayacak kadar çok yönlü, tıpkı onun bu çok yönlülüğünü anlatan çok biçimli, şekilden şekle giren (protéiforme) romanı “Günlerin Köpüğü” gibi renkli kişilikli Boris Vian, Gilbert Pestureau’nun dediği gibi “hızlı bir göktaşı gibi” 20. Yüzyılın ortasından hızla kaymıştır. Yirmi üç yaşında başladığı yazın kariyerine onlarca romanı, tiyatro oyunlarını, şiir derlemelerini, film senaryolarını, on beş kadar dergide yayınlanan makalelerini, yaklaşık beş yüz şarkı sözünü, roman, öykü, tiyatro ve şiir çevirilerini sığdıran harika çocuk Boris Vian, özellikle kullandığı dil ve eserlerine kattığı o ince eleştirel üslubuyla döneminde iz bırakan önemli isimlerden biri olmayı başarmıştır. “Günlerin Köpüğü” ilk bakışta duygu yüklü bir aşk romanı gibi görünmesine rağmen, derin yapısında yazarın çok yönlü kişiliğinin ipuçlarını saklayan, okundukça farklı bir yapıya bürünen, güldürürken düşündüren bir başyapıttır. Bu çalışmada hayal ve kurgunun, şiirsellikle sıradanlığın, saçma ve bunalımın nasıl iç içe geçtiği ve neredeyse baştan sona kara mizah kılıfına nasıl girdiği incelenmeye çalışılacaktır. Romanın hemen hemen her sayfasında karşılaşılan ve gülümseten, ardından okurun kafasında soru işareti oluşturan, toplumun sosyo-kültürel yapısına ilişkin ince alaylar, yazarın yaşadığı dönemle de göz önünde bulundurularak ele alınacaktır.
FULL TEXT (PDF):
- 28