TÜKETİCİ PERSPEKTİFLİ SÜRDÜRÜLEBİLİR TÜKETİM ÇALIŞMALARI: ULUSAL ALANYAZINDAKİ ÇALIŞMALAR ÜZERİNE SİSTEMATİK DERLEME ÇALIŞMASI

Becheikh, N., Landry, R. ve Amara, N. (2006). Lessons From Innovation
Empirical Studies in The Manufacturing Sector: A Systematic Review of
The Literature From 1993–2003. Technovation, 26(5): 644-664.
Cook, D. J., Mulrow, C. D. ve Haynes, R. B. (1997). Systematic Reviews:
Synthesis Of Best Evidence For Clinical Decisions. Annals of Internal
Medicine. 126(5): 376-380.
Demirbaş, M.A. (1999). Yeşil Pazarlama (Green Marketing) ve Tüketicinin
Yeşil Pazarlamaya Yaklaşımı. Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü
Yüksek Lisans Tezi.
EEA Report (2007), European Environment Agency (UNEP) Sustainable
Consumption and Production in South East Europe and Eastern Europe,
Caucasus and Central Asia, Joint UNEP-EEA Report On The Opportunities
And Lessons Learned, ISSN 1725-9177, No:3
Glavič, P., ve Lukman, R. (2007). Review of Sustainability Terms and Their
Definitions, Journal of Cleaner Production. 15: 1875–1885. doi:10.1016/j.
jclepro.2006.12.006
Grant, J. (2010). Co-opportunity: Join up for a sustainable, resilient, prosperous
world. Chichester: John Wiley & Sons.
Greenhalgh, T., Robert, G., Bate, P., Macfarlane, F. ve Kyriakidou, O. (2008).
Diffusion of Innovations in Health Service Organisations: A Systematic
Literature Review. John Wiley & Sons. Chicago
Heiskanen, E., Mont, O. ve Power, K. (2014). The Map is Not A Territory – Making
Research More Helpful For Sustainable Consumption Policy. Journal of
Consumer Policy, 37: 27–44.
Jackson, T. (2005). Motivating Sustainable Consumption - Sustainable Lifestyles,
A Report to The Sustainable Development Research Network, www.
sustainablelifestyles.ac.uk/sites/default/ files/motivating_sc_final.pdf,
Centre for Environmental Strategy, University of Surrey.
Jaeger-Erben, M. ve Offenberger, U. (2014). A Practice Theory Approach to
Sustainable Consumption. GAIA, 23/S1: 166 –174.
Karaçam, Z. (2013). Sistematik Derleme Metodolojisi: Sistematik Derleme
Hazırlamak İçin Bir Rehber. Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi
Elektronik Dergisi, 6(1): 26-33.
Kavak, B. (2013). Pazarlama ve Pazar Araştırmaları. Detay Yayıncılık. ISBN:
9786055612405
Keller M., Halkier, B. ve Wilska, T.A. (2016). Policy and Governance for
Sustainable Consumption at the Crossroads of Theories and Concepts.
Environmental Policy and Governance, 26: 75–88. DOI: 10.1002/eet.1702)
24 Pazarlama ve Pazarlama Araştırmaları Dergisi, Sayı: 19, Ocak 2017, ss. 1-31
Lee, C. K., Levy, D. S. ve Yap, C. S. F. (2015). How does the theory of consumption
values contribute to place identity and sustainable consumption?.
International Journal of Consumer Studies, 39(6): 597-607.
Madran, C. (1992). Çevre Korunması ve Pazarlama, Çukurova Üniversitesi Sosyal
Bilimler Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi.
OECD (2002), Towards sustainable household consumption? Trends and
policies in OECD countries. www.oecd.org/greengrowth/consumption_
innovation/1938984.pdf
Oslo Rountable on Sustainable Production and Consumption, (1994). http://
www.iisd.ca/consume/oslo004.html
Seyfang, G. (2005). Shopping for Sustainability: Can Sustainable Consumption
Promote Ecological Citizenship?. Environmental Politics, 14(2): 290-
306.
Tranfield, D., Denyer, D. ve Smart, P. (2003). Towards A Methodology For
Developing Evidence Informed Management Knowledge By Means of
Systematic Review. British Journal of Management, 14(3): 207-222.
Victor, P.A ve Jackson, T. (2015). Büyüme Sorunu, Worldwatch Enstitüsü Dünyanın
Durumu, Sürdürülebilirliğin Önündeki Gizli Tehlikelerle Yüzleşmek.
Türkiye İş Bankası Yayınları.
WCED (1987), World Commission on Environment and Development: Our
Common Future Report, http://www.un-documents.net/our-commonfuture.
pdf
Weed, M. (2006). Sports Tourism Research 2000–2004: A Systematic Review
Of Knowledge And A Meta-Evaluation Of Methods. Journal of Sport &
Tourism, 11(1): 5-30.
EK- İncelenen Çalışmalar Listesi
Akın, M., Çiçek, R., İnal, M. E. ve Toksarı, M. (2010). Niğde İlindeki Tüketicilerin
Sosyo–Demografik Özellikleri İle Organik Gıdalara İlişkin Tutum Ve
Bireysel Değerleri Arasındaki Farklılığın İncelenmesine Yönelik Bir
Araştırma. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi,
12(1), 29-56.
Aksu, C.K. ve Gelibolu, L. (2015). Üniversite Çalışanlarının Sürdürülebilir
Tüketim Açısından Tutumlarının Belirlenmesine Yönelik Bir Araştırma.
KAÜ İİBF Dergisi, 6(9), 235-248.
Alkaya, A., Çoban, S., Tehci, A. ve Ersoy, Y. (2016). Çevresel Duyarlılığın Yeşil
Ürün Satın Alma Davranışına Etkisi: Ordu Üniversitesi Örneği. Erciyes
Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 47(Ocak-Haziran),
121-134.
Tüketici Perspektifli Sürdürülebilir Tüketim Çalışmaları:
Ulusal Alanyazındaki Çalışmalar Üzerine Sistematik Derleme Çalışması (Derleme) 25
Alnıaçık, Ü. ve Yılmaz, C. (2008). Değer Yargıları ve Tüketimde Çevreci
Eğilimler. 13. Ulusal Pazarlama Kongresi, Çukurova Üniversitesi, Adana
Alnıaçık, Ü.(2010). Çevreci Yönelim, Çevre Dostu Davranış Ve Demografik
Özellikler: Üniversite Öğrencileri Üzerinde Bir Araştırma. Selçuk
Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Sosyal ve Ekonomik
Araştırmalar Dergisi, 14(20), 507-532.
Alnıaçık, Ü., Yılmaz, C. ve Alnıaçık, E. (2010). Reklamlarda çevreci iddialar ve
reklam etkililiği: Basılı reklamlar üzerinde deneysel bir araştırma. Anadolu
Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10(1), 85–106.
Aracıoglu, B., ve Tatlıdil, R. (2009). Tüketicilerin Satın Alma Davranışında Çevre
Bilincinin Etkileri. Ege Akademik Bakış, 9(2), 435-461.
Armağan, E. ve Karatürk, H.E. (2014).Yeşil Pazarlama Faaliyetleri Çerçevesinde
Aydın Bölgesindeki Tüketicilerin Çevreye Duyarlı Ürünleri Kullanma
Eğilimlerini Belirlemeye Yönelik Bir Araştırma. Organizasyon ve Yönetim
Bilimler Dergisi, 6(1), 1-17.
Aslan, F. ve Çınar, R. (2015). Yeşil Pazarlama Faaliyetleri Çerçevesinde
Kafkas Üniversitesi Öğrencilerinin Çevreye Duyarlı Ürünleri Kullanma
Eğilimlerini Belirlemeye Yönelik Bir Araştırma. KAÜ İİBF Dergisi, 6(9),
169-184.
Ayyıldız, H. ve Genç, K. Y. (2008). Çevreye Duyarlı Pazarlama: Üniversite
Öğrencilerinin Çevreye Duyarlı Pazarlama Uygulamaları ile İlgili Tutum
ve Davranışları Üzerine Bir Araştırma. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler
Enstitüsü Dergisi, 12(2), 505-527.
Babaoğul, M. ve Buğday, E. B. (2012). Gösteriş Tüketimine Karşı Gönüllü
Sadelik, Tüketici Yazıları III, ed. Müberra Babaoğul & Ar-zu Şenel & Esna
Betül Buğday, Ankara: Hacettepe Üniversitesi Tüketici Pazar Araştırma
Danışma Teset ve Eğitim Merkezi Yayınları, 2012, 76-87.
Baş, Y., Öztürk, A. Ayrancı, B., Çalışkan, C., Tanyel, F. Aksu, D., Yılmaz, M., Eren,
M. (2012). Tüketicilerin Çevre Ve Sosyal Duyarlılıkları Çerçevesindeki
Tutumlarının, Davranışlarının, Bilinçlerinin Ve Firmaların Yapmış
Oldukları Sosyal ve Çevresel Uygulamalara Karşı Satınalma Tercihlerinin
İncelenmesi. İİB International Refereed Academic Social Sciences Journal,
3(7), 108-128.
Bener, Ö., Babaoğul, M . (2008). Sürdürülebilir Tüketim Davranışı ve Çevre
Bilinci Oluşturmada Bir Araç Olarak Tüketici Eğitimi. Sosyolojik
Araştırmalar E-Dergisi. (http://www.sdergi.hacettepe.edu.tr/makaleler/
surdurulebilirtuketimdavranisi.pdf erişim 1 Mart 2016)
Biner, N. (2014). Tüketicilerin Yeşil Ürün Satın Alma Davranışlarının İncelenmesi,
Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Anabilim Dalı
Yüksek Lisans Tezi.
26 Pazarlama ve Pazarlama Araştırmaları Dergisi, Sayı: 19, Ocak 2017, ss. 1-31
Blok, V., Long, T. B., Gaziulusoy, A. I., Ciliz, N., Lozano, R., Huisingh, D., Boks,
C. (2015). From best practices to bridges for a more sustainable future:
advances and challenges in the transition to global sustainable production
and consumption: Introduction to the ERSCP stream of the Special volume.
Journal of Cleaner Production, 108, 19-30.
Bodur, M., Sarigöllü, E. (2005). Environmental Sensitivity in a Developing
Country Consumer Classification and Implications. Environment and
Behavior, 37(4), 487-510.
Bozyiğit, S., Madran, C. (2015). Çocukların Çevre Bilinçli Tüketici Olarak
Sosyalleşmesinde Annelerin Çocuk Yetiştirme Tutumlarının Rolü, 20.
Ulusal Pazarlama Kongresi Bildiri Kitabı, Anadolu Üniversitesi –
Eskişehir, 577-594.
Canan, A., Ecevit, Z. (2005). Çevre Bilinçli Tüketiciler. Akdeniz Universitesi
Iktisadi ve Idari Bilimler Fakultesi Dergisi, 5(10), 238-263.
Çabuk, S. ve Nakiboğlu, M. B. (2003). Çevreci Pazarlama ve Tüketicilerin Çevreci
Tutumlarının Satın Alma Davranışlarına Etkileri İle İlgili Bir Uygulama.
Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 12(12), 39-54.
Çabuk, S., Nakiboğlu, B. ve Keleş, C. (2008). Tüketicilerin Yeşil Ürün Satın Alma
Davranışlarının Sosyo Demografik Değişkenler Açısından İncelenmesi.
Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17(1), 85-102.
Çifci, S. ve Şakacı, B. K. (2015). Çevre Bilinçli Tüketicilerin Firmaları
Ödüllendirme ve Cezalandırma İsteklilikleri: Kadın ve Erkek Tüketiciler
Arasındaki Farklılıklar. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İİBF Dergisi,
10(1), 287- 296.
Çoban, S. ve Sönmez, Y. (2014). Yeşil Pazarlama Karmasına Yönelik Tüketici
Tutumlarının Demografik Özelliklere Göre Farklılaşması: Ahi Evran
Üniversitesi Örneği. Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi Sosyal Bilimler
Enstitüsü Dergisi, 3, 65-82.
Çolakoğlu, E., Türk, B., Başar, E. E., ve Gül, O. (2013). Kişisel Değerler ve Çevre
Bilincinin Çevreci Ürünlerin Tercih Edilmesindeki Etkileri: Karşılaştırmalı
Bir Araştırma, 18. Ulusal Pazarlama Kongresi Bildiri Kitabı, Kars : 157-
167.
Doğan, O., Bulut, Z. A. ve Kökalan Çımrın, F. (2015). Bireylerin Sürdürülebilir
Tüketim Davranışlarının Ölçülmesine Yönelik Bir Ölçek Geliştirme
Çalışması. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 29(4), 659-678.
Ercan, K., Gürbüz, H. ve Derman, M. (2012). Üniversite Öğrencilerinin Genetiği
Değiştirilmiş Gıda Ürünlerine Bakışı. Iğdır Üniversitesi Fen Bilimleri
Enstitüsü Dergisi, 2(3), 55-60.
Tüketici Perspektifli Sürdürülebilir Tüketim Çalışmaları:
Ulusal Alanyazındaki Çalışmalar Üzerine Sistematik Derleme Çalışması (Derleme) 27
Ergen, A. (2014). Maddi Değerler, Gönüllü Sade Yaşam Biçimi, Çevre Bilgisi:
Sürdürülebilir Tüketim Davranışı Açısından Bir Araştırma. Marmara
Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Anabilim Dalı Doktora Tezi.
Eş, N. E. (2010). Biyoteknolojik gıdaların kullanımı bağlamında ilköğretim
öğrencilerinin sürdürülebilir tüketim tercihlerinin proje tabanlı öğrenme
yaklaşımıyla oluşturulması, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Muğla
Üniversitesi.
Gelibolu, L. (2011). Topluluk Tabanlı Sosyal Pazarlama Yaklaşımıyla Sürdürülebilir
Tüketim Davranışının Güdülenmesi: Yükseköğretimde Deneysel Bir
Uygulama, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal
Bilimler Enstitüsü, Adana
Giray, C., Ergen, A. ve Bozkurt, F. (2012). Yeşil Satın Alma Davranışını Paradigma,
İmaj, Sorumluluk ve Sağlık Üzerinden Açıklamaya Yönelik Bir Araştırma.
17. Ulusal Pazarlama Kongresi Bildiri Kitabı, Balıkesir, 277-296.
Gul, M.C. (2013). Long-term orientation, perceived consumer effectiveness,
and environmentally conscious consumer behavior: The case of Turkey.
International Journal of Marketing Studies, 5(5), 24-30.
Gülmez, M. (2006). Pazarlama Yönü İtibariyle Bilinçli Tüketim ve Bilinçli
Tüketiciye İlişkin Bir Saha Araştırması. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler
MYO Dergisi, 9(1-2), 153-178.
Gündüz, O. ve Aydoğan, C. (2015). Önlisans Öğrencilerinin Gıda Güvenliği
Bilinç Düzeyleri Üzerine Bir Araştırma. Akademik Yaklaşımlar Dergisi,
6(1), 34-44.
Gürbüzoğlu Yalmancı, S. (2016). Lise Öğrencilerinin Genetiği Değiştirilmiş
Organizmalara Yönelik Algılarının Belirlenmesi. Mehmet Akif Ersoy
Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 37, 89-111.
Güven, S. (1999). Ailelerin Satın Alma Sırasında Çevre Açısından Dikkat Ettikleri
Hususlar. Eğitim ve Bilim, 23(112), 67-74.
Hankammer, S., Hora, M., Canetta, L., ve Sel, S. K. (2016). User-Interface Design
for Individualization Services to Enhance Sustainable Consumption and
Production. Procedia CIRP, 47, 448-453.
Hayta, A. B. (2009a). Sürdürülebilir Tüketim Davranışının Kazanılmasında
Tüketici Eğitiminin Rolü. Ahi Evran Ünv. Eğt. Fak. Dergisi, 10(3), 143-
151.
Hayta, A. B. (2009b). Sürdürülebilir Tüketim ve Aile. Türkiye Sosyal Araştırmalar
Dergisi, 13 (3), 69-83.
Hekimci, F. (2015). Sürdürülebilir Yerel Kalkınma ve “Yavaş Şehirler”. Verimlilik
Dergisi, (4), 77-112.
28 Pazarlama ve Pazarlama Araştırmaları Dergisi, Sayı: 19, Ocak 2017, ss. 1-31
Karaca, Ş. (2013). Tüketicilerin Yeşil Ürünlere İlişkin Tutumlarının İncelenmesine
Yönelik Bir Araştırma. Ege Akademik Bakış, 13(1), 99-111.
Karalar, R., Erdoğan, B.Z. ve Kiracı, H., (2008). Çevreye İlişkin Bilgi Düzeyi ve
Sürdürülebilir Tüketim Davranışı İlişkisi: Üniversite Öğrencileri Üzerinde
Bir Uygulama. 13. Ulusal Pazarlama Kongresi Bildiri Kitabı: 340-358.
Karalar, R. ve Kiracı, H. (2010). Bireysel Değerlerin Sürdürülebilir Tüketim
Davranışı Üzerindeki Etkisini Belirlemeye Yönelik Öğretmenler Üzerinde
Bir Araştırma. İşletme Araştırmaları Dergisi, 2(2), 79-106.
Karalar, R., Kiracı, H. (2011). Çevresel Sorunlara Karşı Bir Çözüm Önerisi
Olarak Sürdürülebilir Tüketim Düşüncesi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal
Bilimler Dergisi, 30, 63-76.
Kardeş, İ. (2011). Markaların Çevre Dostu Uygulamalarının Tüketicinin Marka
Tercihi Üzerindeki Etkisi. Ege Akademik Bakış, 11(1), 1453 -1465
Kaya, F. ve Kozak, M. (2008). Çevresel Pazarlama: Tüketicilerin Eğilim ve
Tutumları Üzerine Bir Araştırma. 13. Ulusal Pazarlama Kongresi Bildiri
Kitabı, Nevşehir, 358-365.
Kocalar, A. O. (2014). Çevre ve Çevre Eğitimi Üzerindeki Yerel Yönetim Etkisi.
Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2(2), 348-362.
Koçer, L. L. ve Delice, T. (2016). Yeşil Reklamlara Yönelik Tutumların Çevresel
Duyarlılığa Etkisi: Çevresel Kaygının Aracılık Rolü. Humanities Sciences,
11(2), 112-139.
Korkmaz, S., Sertoğlu, A.E. (2013). Genç Tüketicilerin Sürdürülebilir Gıda
Tüketimi Davranışının Güven ve Değerlere Dayanan Planlı Davranış
Teorisi Kapsamında Tartışılması. H.Ü. Iktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi
Dergisi, 31(1), 127-152.
Köksal, D. (2012). Çevreye ve Yeşil Reklama Yönelik Tutum: Kadıköy İlçesinde
Örnek Bir Uygulama. 17. Ulusal Pazarlama Kongresi Bildiri Kitabı,
Balıkesir, 305-322.
Kükrer, Ö. (2012). Tüketicilerin Çevresel Sorumluluklarının Yeşil Reklamlara
Yönelik Tutumlarına Etkisi: Eskişehir Örneği. Journal of Yasar University,
26(7), 4505-4525.
Malbeleği, F. ve Sağlam, H. İ. (2013). İlkokul 4. Sınıf Öğrencilerinin Bilinçli
Tüketiciliğe İlişkin Görüşleri. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi
Dergisi, 32(1), 251-268.
Nakiboğlu, B. (2007). Tüketimin Çevreci Boyutu: Çevreci Tutum ve Davranışlara
Göre Pazar Bölümlemesi. Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi,
16(2),423-438.
Tüketici Perspektifli Sürdürülebilir Tüketim Çalışmaları:
Ulusal Alanyazındaki Çalışmalar Üzerine Sistematik Derleme Çalışması (Derleme) 29
Örten, T. (2009). Yerel Yönetimlerin Bireysel Sürdürülebilir Tüketim
Davranışlarındaki Rolü. Cumhuriyet Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Sosyal
Bilimler Dergisi, 35(2), 97-204.
Övünç, S. (2015). Tüketicilerin Sürdürülebilir Ambalaja Sahip Ürün Satın Alma
Niyeti. İstanbul Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans
Tezi.
Özbölük, T. (2010). Pazarlamada bilinçli tüketim ve tüketicilerin bilinçli tüketime
ilişkin tutumlarının belirlenmesine yönelik bir araştırma. Cumhuriyet
Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi
Özdemir, O., Güneş, M. H. ve Demir, S. (2010). Üniversite öğrencilerinin genetiği
değiştirilmiş orgamizmalara (GDO‟lara) yönelik bilgi düzeyleri - tutumları
ve sürdürülebilir tüketim eğitimi açısından değerlendirilmesi. OMÜ Eğitim
Fakültesi Dergisi, 29(1), 53-68.
Özdemir, Ö.(2013). Sürdülebilir tüketim davranışlarında kişisel değerlerin rolü:
Kadın öğretim elemanlarının giysi elden çıkarma davranışları üzerine
bir araştırma. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme
Anabilim Dalı Yüksek Lisans Tezi.
Özdemir, Ö., Deniz, Ö. (2014). Yenilikçilik mi? Tüketim mi?: Yenilikçi Tüketime
Eleştirel Bir Yaklaşım ve Nitel Bir Analiz, Girişimcilik ve İnovasyon
Yönetimi Dergisi, 3(1), 25-48.
Özgen, Ö., Emiroğlu, H., Serpen, A. S., ve Benlioğlu, B. (2013). Tüketiciler ve
Genetiği Değiştirilmiş Ürün Grupları: Algılar ve Etik İnançlar Üzerine Bir
Araştırma. Akdeniz Iletisim, (20), 212-221.
Özgül, E. (2010). Tüketicilerin Değer Yapıları, Gönüllü sade Yaşam Tarzı ve
Sürdürülebilir Tüketim Üzerindeki Etkileri. H.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler
Fakültesi Dergisi, 28(2),117-150.
Özgül, E. (2011). Tüketicilerin Sosyo-Demografik Özelliklerinin Hedonik
Tüketim ve Gönüllü Sade Yaşam Tarzlari Açısından Değerlendirilmesi.
Ege Akademik Bakış, 11(1), 25-38.
Özsoy, T. (2011). Tüketimin sürdürülebilirliği: Ürün ömrüne yönelik tüketici
tutum ve davranışları üzerine bir araştırma. Çukurova Üniversitesi Sosyal
Bilimler Enstitüsü İşletme Anabilim Dalı Doktora Tezi.
Özsoy, S., Ahi, B. (2014). İlkokul Öğrencilerinin Geleceğe Yönelik Çevre
Algılarının Çizdikleri Resimler Aracılığı ile Belirlenmesi. Kuram ve
Uygulamada Eğitim Bilimleri, 14(4), 1557-1582.
Özsoy, T. ve Madran, C. (2015). Ürün Ömrü Algısının Sürdürülebilir Tüketim
Boyutundan Bir Analizi. Küresel İktisat ve İşletme Çalışmaları Dergisi,
4(7), 73-91.
30 Pazarlama ve Pazarlama Araştırmaları Dergisi, Sayı: 19, Ocak 2017, ss. 1-31
Peterson, M., Ekici, A. ve Hunt, D. (2010). How the poor in a developing country
view business’ contribution to quality-of-life 5 years after a national
economic crisis. Journal of Business Research, 63, 548–558.
Sarıkaya, N. (2007). Organik ürün tüketimini etkileyen faktörler ve tutumlar
üzerine bir saha çalışması. Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü
Dergisi, 14(2), 110-125.
Sener A. ve Hazer O. (2008). Values and sustainable consumption behaviour of
women: a Turkish sample. Sustainable Development, 16(5), 291–300.
Şener, A. ve Hazer, O., (2007). Değerlerin kadınların sürdürülebilir tüketim
davranışı üzerindeki etkilerine ilişkin bir araştırma. Hacettepe Üniversitesi
Sosyolojik Araştırmalar E-Dergisi, http://www.sdergi.hacettepe.edu.tr/
makaleler/Arzu_Sener_Oya_Hazer-20-6-2007.pdf (01.03.2016)
Tamer, N. (2013). Sürdürülebilir tüketim açısından giysi satın alma-elden çıkarma
davranışında güdüsel satın alma ve materyalist eğilim ilişkisi üzerine bir
araştırma. Galatasaray Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme
Anabilim Dalı Yüksek Lisans Tezi.
Tandaçgüneş, N.(2011). Pazarlama İletişiminde Sürdürülebilir Tüketim
Olgusuna Farklı Bir Bakış: Ernest Callenbach ve Ekotopya Yapıtı Üzerine
Hermeneutik Okuma Çalışması. İletişim Fakültesi Dergisi. 41, 103-124.
Tanrıkulu, C. (2015). Çevresel Kaygı, Algılanan Tüketici Etkinliği ve
Kollektivizmin, Tüketicilerin Yeşil Satın Alma Davranışlarındaki Rolü
Üzerine Bir İnceleme. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler
Dergisi, 29(1), 123-137.
Tanrıverdi, B. (2009). Sürdürülebilir Çevre Eğitimi Açısından İlköğretim
Programlarının Değerlendirilmesi. Eğitim ve Bilim, 34(151), 89-103.
Türkmen, M. Sarıkaya, N. ve Saygılı,M. (2013). Öğrencilerin Çevresel Duyarlılık
Düzeylerinin Satın Alma Davranışına Etkisi Üzerine Bir Araştırma: Sakarya
Üniversitesi Örneği. Sosyal ve Beşeri Bilimler Dergisi. 5(2), 238-249.
Uluğ Yurttaş, Ö. ve Şişman, B. (2013). Sivil Toplum Örgütleri ve Kitle İletişim
Araçlarının Çevre Okuryazarlığı Bilinci Oluşturmadaki Rolü. Tarih Kültür
ve Sanat Araştırmaları Dergisi, 1(4), 445-457.
Ulusu, Y. ve Köksal, D. (2012). Yeşil Reklama Yönelik Tutum: Üniversite
Öğrencileri Üzerine Bir Uygulama. Journal of Yasar University, 27(7),
4642-4669.
Umut, A. G. M. Ö., Topuz, Y. V., ve Velioğlu, M. N. (2015). Çöpten Geri Dönüşüme
Giden Yolda Sürdürülebilir Tüketiciler. Celal Bayar Üniversitesi Sosyal
Bilimler Dergisi, 13(2), 263-288.
Utkan, O. (2015). Magazin eklerinde tüketimin özendirilmesi: köşe yazıları
üzerine bir inceleme. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik
Dergisi, 3(2), 96-111.
Tüketici Perspektifli Sürdürülebilir Tüketim Çalışmaları:
Ulusal Alanyazındaki Çalışmalar Üzerine Sistematik Derleme Çalışması (Derleme) 31
Usal, S.S.Y. (2012). Evaluation of product consumption understandings of
interior ,architecture students in terms of sustainability. Procedia-Social
and Behavioral Sciences, 47, 351–356.
Üner, S., Vaizoğlu, S. A., Alp, S. A., Simav, H., Mansour, N., El-Hatou, H.,
Neprevista, E., Kayıkçıoğlu, E., ve Güler, Ç. (2007). Lise Öğrencilerinin
Tüketici Hakları Konusunda Bilgi ve Tutumlarının Değerlendirilmesi.
Toplum Hekimliği Bülteni, 26(2),16-22.
Üstündağlı, E. ve Güzeloğlu, E. (2015). Gençlerin Yeşil Tüketim Profili:
Farkindalik, Tutum ve Davraniş Pratiklerine Yönelik Analiz. Global Media
Journal: Turkish Edition, 5(10), 341-362.
Varlı, D. (2014). İlköğretim 8. sınıf öğrencilerinin çevreye yönelik tutumlarının
incelenmesi. Gaziosmanpaşa Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Fen
Bilgisi Eğitimi Anabilim Dalı Yüksek Lisanz Tezi.
Yaraş, E., Akın, E. ve Şakacı, B. K. (2011). Tüketicilerin Çevre Bilinci Düzeylerini
Belirlemeye Yönelik Bir Araştırma. Öneri Dergisi, 9(35), 117-126.
Yeniçeri, T. (2009). Tüketicilerin Çevre Bilinci ve Çevreye Duyarlı Satınalma
Davranışlarına Yönelik Bir Pilot Araştırma. Sosyal ve Ekonomik
Araştırmalar Dergisi, 11(17), 311-326 .
Yeniçeri, T., Güner, K. (2013). Enerji Verimli Ürünlere Karşı Tutumun ve Çevre
Bilincinin Satın Alma Niyetine Etkileri Üzerine Bir Araştırma, Pazarlama
ve Pazarlama Araştırmaları Dergisi, 12(Temmuz), 47-67.
Yeşilada, F. (2009). Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’nde Çevre Bilinçli
Tüketicilerin Profili. Dokuz Eylül Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi,
10(1), 79-95.
Yılmaz, V., Çelik, H. E., ve Yağızer, C. (2009). Çevresel duyarlılık ve çevresel
davranışın ekolojik ürün satın alma davranışına etkilerinin yapısal eşitlik
modeliyle araştırılması. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9(2),
1–14.
Yurttaş, Ö., Şişman, B., ve Şişman, Ö. (2012). Sivil Toplum Örgütleri ve Kitle
İletişim Araçlarının Çevre Okuryazarlığı Bilinci Oluşturmadaki Rolü.
Journal of History Culture and Art Research, 1(4), 445-457.
Yüce, A. (2013). Kollektivist Kültür Değerinin Sosyal Sorumlu Tüketim Üzerine
Etkisini Belirlemeye Yönelik Bir Araştırma. Atatürk Üniversitesi Sosyal
Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17 (2), 275-291.
Yükselen, C. ve Kaya, G. (2013). Yeşil Pazarlama ve Ambalajda Plastikten
Cama Geçişte Tüketicilerin Tutumları Üzerine Bir Araştırma. 18. Ulusal
Pazarlama Kongresi Bildiri Kitabı, Kars , 146-155.