You are here

SELÎM MAHLASLI BİR ŞAİRE AİT MUKADDİMETÜ Lİ’S-SALÂT İSİMLİ MESNEVÎ

The Mesnevi Called 'Mukaddimetü Li's-Salât', Belonged To A Poet With Nickname of 'Selîm

Journal Name:

Publication Year:

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
One of the most prominent features of Ancient Turkish Literature is that it has a religious character in respect of its content. On one hand, the classical poets enriched the poems they wrote, with religious content, one the other hand, they conveyed the religious proses in the form of poem, in order to make them easier to learn and memorise. In this mean, there are many literal works on the subjects as faith, history, language, legislation, written in form of poem. In literal term, the works which are written to teach basic religious knowledge as faith, rituels and ethics, are called as ‘Catechism in form of poem’ but the ones only about prayer are called as ‘Şurût-i Salât’. This research is about the literal work called Mukaddimetü li’s-Salât, belonged to a poet with nicname of Selîm, about whose identity there is no information in any sources. In this study, we will offer some evaluations about the poet and his work, before giving the mesnevî text, in which there is some knowledge about ritual ablution, ritual washing and prayer, in the alphabet of today.
Abstract (Original Language): 
Eski Türk edebiyatının en belirgin özelliklerinden birisi de muhteva açısından dinî bir karakter taşımasıdır. Klasik edebiyat şairleri bir yandan yazdıkları eserleri dinî muhteva ile zenginleştirirken diğer yandan da dinî içerikli mensur eserleri, daha ziyade kolay öğrenilmesini ve ezberlenmesini sağlamak amacıyla manzum olarak ifade etmişlerdir. Bu anlamda akaid, tarih, lugat, fıkıh gibi konularda manzum olarak yazılmış çok sayıda eser bulunmaktadır. Edebî ıstılahta; inanç, ibadet ve ahlak gibi temel dinî bilgileri öğretmek amacıyla kaleme alınan eserlere “Manzum İlmihal”, sadece namazı konu alan eserlere ise “Şurût-ı Salât” adı verilmektedir. Bu araştırmanın konusu; kaynaklarda şahsiyeti hakkında herhangi bir bilgiye rastlanılmayan Selîm mahlaslı bir şaire ait Mukaddimetü li’s-Salât isimli mesnevîdir. Çalışmada gusül, abdest ve namaz hakkında bilgilerin yer aldığı mesnevînin metni günümüz alfabesiyle verilmeden önce şair ve eserle ilgili bazı değerlendirmelerde bulunulacaktır
99
138

REFERENCES

References: 

Akçay, Ali İhsan, “Salah Tracts in Verse Within Turkish
Literature Khulasat al-Kaidani and Turkish Translations in
Verse”, İnternational Journal of Humanities and Social Science,
Vol. 1, No. 15 [Special İssue-October 2011], s. 258-260.
Akgündüz, Ahmet, “Dürerü’l-Hükkâm”, DİA, C. 10, İstanbul
1994, s. 27-28.
Arpaguş, Hatice Kelpetin, “Bir Telif Türü Olarak İlmihal, Tarihî
Geçmişi ve Fonksiyonu”, M Ü İlahiyat Fakültesi Dergisi, 22
(2002/1), s. 25-56.
Baktır, Mustafa, “İbn Melek”, DİA, C. 20, İstanbul 1999, s. 175-
176.
Baktır, Mustafa, “İbn Melek”, DİA,C. 20, İstanbul 1999, s. 175-
176.
Bursalı Mehmed Tâhir, Osmanlı Müellifleri I-III, (haz. Cemal
Selîm Mahlaslı Bir Şaire Ait Mukaddimetü Li’s-Salât İsimli Mesnevî 119
Kurnaz ve Mustafa Tatçı), Bizim Büro Yay., Ankara 2000.
Canım, Rıdvan, Latîfî, Tezkiretü’ş-Şu’arâ ve Tabsıratü’n-Nuzamâ
(İnceleme-Metin), AKM Yay., Ankara 2000.
Cici, Recep, “Osmanlı Klâsik Dönemi Fıkıh Kitapları”, Türkiye
Araştırmaları Literatür Dergisi, C. 3, S.5, İstanbul 2005, s.
215-248.
Çağrıcı, Mustafa, “İhyâü Ulûmi’d-dîn”, DİA, C. 22, İstanbul
2000, s. 10-13.
Çelebi, İlyas, “Kemalpaşazâde”, DİA, C. 25, İstanbul 2002, 247.
Çelebioğlu, Amil, Eski Türk Edebiyatı Araştırmaları, MEB Yay.,
İstanbul 1998.
Erdem, Sadık, Râmiz ve Âdâb-ı Zurafâ’sı, AKM Yay., Ankara
1994.
İsen, Mustafa, Künhü’l-Ahbâr’ın Tezkire Kısmı, AKM Yay., Ankara
1994.
Kallek, Cengiz, “el-Hidâye”, DİA, C. 17, İstanbul 1998, s. 471-
473.
Kallek, Cengiz, “Kudûrî”, DİA, C. 26, İstanbul 2002, s. 322.
Kayapınar, Hüseyin, “Kâkî” DİA, C. 24, İstanbul 2001, s. 216.
Kelpetin, Hatice, “İlmihal”, DİA, C. 22, İstanbul 2000, s. 139-
141.
Kesik, Beyhan, Selîmî (II. Selîm) Divançesi, Ankara Vizyon Yay.,
Ankara 2012.
Kılıçer, M. Esat, “Buhârî, Tâhir b. Ahmed”, DİA, C. 6, İstanbul
1992, s. 376.
Kırkıl, Harun, “Türk Edebiyatında Manzum İlmihal ve Fıkıh
Kitapları ile Son Devre Ait Manzum Bir İlmihal: Manastırlı
Mehmet Rıfat Bey ve Manzum İlmihali”, İslam Hukuku
Araştırmaları Dergisi, Sayı 7, Nisan 2006, s. 433-477.
Koca, Ferhad, “el-Fetâva’t-Tatarhâniyye”, DİA, C. 12, İstanbul
120 Yusuf Yıldırım
1995, s. 446-447.
Mehmed Süreyya, Sicill-i Osmanî I-VI, (haz. Nuri Akbayar), Tarih
Vakfı Yurt Yay., İstanbul 1996.
Öngören, Reşat, “Kutbüddîn İznikî”, DİA, C. 26, İstanbul 2002,
s. 485.
Özel, Ahmet, “Bezzâzî”, DİA, C. 6, İsanbul 1992, s. 114.
Özel, Ahmet, “İbnü’s-Saatî, Muzafferüddin” DİA, C. 21, İstanbul
2000, s. 191-192.
Özel, Ahmet, “Kâdîhan”, DİA, C. 24, İstanbul 2001, s. 121-123.
Özel, Ahmet, Hanefi Fıkıh Alimleri, Türkiye Diyanet Vakfı Yay.,
Ankara 2013.
Şemseddin Sâmî, Kâmûsu’l-a’lâm, I-IV, Mihrân Matbaası,
İstanbul 1311.
Tuman, Mehmed Nâil, Tuhfe-i Nâilî I-II, (haz. Cemal Kurnaz ve
Mustafa Tatçı), Bizim Büro Yay., Ankara 2001.
Uzunpostalcı, Mustafa, “Burhâneddîn el-Buhârî”, DİA, C. 6,
İstanbul 1992, s. 435-437.
Yazıcı, İshak, “Semerkandî, Ebü’l-Leys”, DİA, C. 36, İstanbul
2009, s. 474.
Yıldız, Alim, “Müellifi Meçhul Bir Şurûtü’s-Salât Mesnevîsi”, CÜ
İlahiyat Fakültesi Dergisi, XIII/2-2009, s. 175-187.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com