You are here

FORSTER’IN KARAKTER MODELİ VE KURGUSAL ANLATIDA İNSAN DIŞI KARAKTERLER: IRIS MURDOCH’TAN MISTER MARS VE FRANZ KAFKA’DAN GREGOR SAMSA

FORSTERIAN MODEL OF CHARACTERIZATION AND NON-HUMAN CHARACTERS IN NARRATIVE FICTION: IRIS MURDOCH’S MISTER MARS AND FRANZ KAFKA’S GREGOR SAMSA

Journal Name:

Publication Year:

DOI: 
http://dx.doi.org/10.21497/sefad.328259

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
In Aspects of the Novel, Edward Morgan Forster introduces the critical concepts of flat and round to describe the nature of different types of fictional characters. According to Forster’s theoretical categorization, flat characters are constructed and exist in their fictional realm around a single feature or quality. As this is the key criterion, Forster argues that flat characters can easily be recognized and remembered by the reader. Flat characters remain mostly the same through circumstances. In other words, flat characters never surprise the reader. Contrary to the nature of flat characters, round characters operate in an opposite direction to their counterparts. Round characters never remain the same throughout events, and it is not easy to recognize them since they do not exist under the dominance of a single trait. In addition to these, round characters are those who surprise the reader. Although Forster’s categorisation of fictional characters has functioned well in most of the cases, some characters are not easily analysed under this formula. Franz Kafka’s Gregor Samsa, for example, seems neither a round nor a flat character. Throughout his story, he remains the same. At the same time, he surprises the reader, which is not expected from him since he is mostly the same character in the text. Samsa’s turning into an insect further complicates the definition of his roundness or flatness. Another example is Iris Murdoch’s Mister Mars. Mister Mars is an animal. But at the same time he is a movie star, a celebrity. He has a pivotal role for the protagonist of the text. Therefore, the aim of this study is first to introduce the theoretical background of the nature of fictional characters and then to display some difficulties present particularly in Forster’s classification through the characterisation of two non-human examples.
Abstract (Original Language): 
Aspects of the Novel adlı eserde Edward Morgan Forster, farklı türlerdeki kurgusal karakterlerin yapılarını tanımlamak için düz ve yuvarlak kavramlarını ortaya koymaktadır. Forster’ın kuramsal sınıflandırmasına göre düz karakterler, bulundukları kurgusal ortamda tek bir özellik ya da nitelik etrafında yapılandırılır ve varlıklarını sürdürürler. Anahtar ölçüt bu durum olduğundan, Forster düz karakterlerin okuyucu tarafından kolaylıkla tanınıp hatırlandığını savunur. Düz karakterler olaylar boyunca da çoğunlukla aynı kalırlar. Başka bir deyişle, düz karakterler okuyucuyu hiçbir zaman şaşırtmazlar. Düz karakterlerin yapılarının aksine, yuvarlak karakterler karşıtlarına aksi yönde hareket ederler. Yuvarlak karakterler olay örgüsü boyunca aynı şekilde kalmazlar ve tek bir özelliğin etkisi altında varlıklarını sürdürmediklerinden, tanınmaları da kolay değildir. Bütün bunların yanında, yuvarlak karakterler okuyucuyu şaşırtan karakterlerdir. Her ne kadar çoğu örnekte Forster’ın karakter sınıflandırması doğru işlese de, bazı kurgusal karakterler bu kural altında çözümlenememektedir. Örneğin Franz Kafka’nın Gregor Samsa adlı karakteri ne düz ne de yuvarlak bir karakter gibi görünmektedir. Hikâyesi boyunca da aynı şekilde kalmaktadır. Metinde çoğunlukla aynı karakter olarak kaldığı için, aynı zamanda da kendinden beklenmeyecek bir şekilde okuyucuyu şaşırtmaktadır. Samsa’nın bir böceğe dönüşmesi düzlüğü ya da yuvarlaklığını daha da karmaşıklaştırmaktadır. Diğer bir örnek de Iris Murdoch’ın Mister Mars adlı karakteridir. Mister Mars aslında bir hayvan karakterdir. Aynı zamanda da bir film yıldızı, ünlü bir varlıktır. Metnin ana karakteri için de vazgeçilmez bir konuma sahiptir. Bu nedenle, bu çalışma öncelikle kurgusal karakterlerin yapısı konusundaki kuramsal arka planı göstermeyi ve iki insan dışı karakter üzerinden Forster’ın sınıflandırmasındaki bazı zorluklar üzerinde durmayı amaçlamaktadır.
67
78

REFERENCES

References: 

ARISTOTLE (2007). “Poetics”. The Critical Tradition: Classic Texts and Contemporary Trends. ed.
David H. Richter. New York: St. Martin’s. 59-81.
BARRY, Peter (1995). Beginning Theory: An Introduction to Literary and Cultural Theory. Manchester:
Manchester UP.
BARTHES, Roland (1974). S/Z. trans. Richard Miller. New York: Blackwell.
BLOCKER, H. Gene (1974). “The Truth about Fictional Entities”. The Philosophical Quarterly XXIV
(94): 27-36.
CHATMAN, Seymour (1993). Reading Narrative Fiction. New York: Macmillan.
CRITTENDEN, Charles (1966). “Fictional Existence”. American Philosophical Quarterly III (4): 317-
321.
EDER, JENS and JANNIDIS, FOTIS et al. (2010). “Characters in Fictional Worlds: An Introduction”.
Characters in Fictional Worlds: Understanding Imaginary Beings in Literature, Film and Other Media.
eds. Jens Eder, Fotis Jannidis and Ralf Schneider. New York: de Gruyter.
FISHELOV, David (1990). “Types of Character, Characteristics of Types”. Style XXIV (3): 422-439.
FORSTER, Edward Morgan (1985). Aspects of the Novel. New York: A Harvest Book.
FOWLES, John (1982). Mantissa. Boston: Little Brown.
HEIDBRINK, Henriette (2010). “Fictional Characters in Literary and Media Studies”. Characters in
Fictional Worlds: Understanding Imaginary Beings in Literature, Film and Other Media. eds. Jens
Eder, Fotis Jannidis and Ralf Schneider. New York: de Gruyter.
HERMAN, David (2009). Basic Elements of Narrative. West Sussex: Wiley-Blackwell.
HOSPERS, John (1980). “Truth and Fictional Characters”. The Journal of Aesthetic Education XIV (3):
5-17.
IACOBONI, Marco (2009). Mirroring People. New York: Picador.
KAFKA, Franz (1993). Collected Stories. trans. Willa and Edwin Muir. London: Everyman’s Library.
KEEN, Suzanne (2003). Narrative Form. New York: Palgrave Macmillan.
MEAD, Gerald (1990). “The Representation of Fictional Character”. Style XXIV (3): 440-452.
MURDOCH, Iris (1982). Under the Net. London: Penguin Books.
PICKREL, Paul (1988). “Flat and Round Characters Reconsidered”. The Journal of Narrative
Technique XVIII (3): 181-198.
PLATO (2003). The Republic. ed. G. R. F. Ferrari. trans. Tom Griffith. Cambridge: Cambridge UP.
RIMMON-KENAN, Shlomith (1983). Narrative Fiction. London: Methuen.
TRÖHLER, Margrit (2010). “Multiple Protagonist Films: A Transcultural Everyday Practice”.
Characters in Fictional Worlds: Understanding Imaginary Beings in Literature, Film and Other Media.
eds. Jens Eder, Fotis Jannidis and Ralf Schneider. New York: de Gruyter.
WEINSHEIMER, Joel (1979). “Theory of Character: Emma”. Poetics Today I (1/2): 185-211.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com