You are here

Bazı Çalışma İlişkisi Değişkenlerinin Güvenlik Kültürü Üzerine Etkisi: Denizli İli – Metal Sektörü Örneği

Effects on The Safety Culture of Certain Labour Relation Variables: Denizli Province – The Example of Metal Sector

Journal Name:

Publication Year:

DOI: 
https://doi.org/10.25272/j.2147-7035.2017.5.3.09
Abstract (2. Language): 
The purpose of this study, employees who work in the metal sector is to analyse to influence of labour relation variables such as the type of employment, unionizedness, the case of the sub-employer/primary employer, working hours per day/ week on safety culture. The study, made investigation on 27 plants, 854 employees in Denizli Province, have conducted 6 factors and formed them combination with safety culture phenomenon. According to the survey, whereas variables such as unionizedness and working hours per day/week have an effect upon safety culture phenomenon; variables such as the type of employment and the case of the sub-employer/primary employer don’t have an effect upon safety culture phenomenon. These two variables, however, it was concluded to affect one safety culture factor.
Abstract (Original Language): 
Bu araştırmanın amacı metal sektöründe çalışanların istihdam tipi, sendikalılık durumu, alt işverenlik durumu ve günlük/haftalık çalışma süreleri gibi çalışma ilişkisi değişkenlerinin iş güvenliği kültürü üzerindeki etkisini incelemektir. Denizli İlinde 27 işletmede 854 kişi üzerinde yapılan araştırma, 6 faktör ve bunların bileşiminden oluşan “güvenlik kültürü olgusu” ile yürütülmüştür. Araştırmanın sonuçlarına göre sendikalılık durumu, günlük/haftalık çalışma süreleri gibi değişkenler güvenlik kültürü algılarını/düzeylerini etkiler iken; istihdam tipi ve alt işverenlik durumu değişkenleri güvenlik kültürü olgusu üzerinde etki oluşturmamaktadır. Ancak bu 2 değişkenin, güvenlik kültürü faktörlerinden birini etkilediği sonucuna ulaşılmıştır.
123
140

REFERENCES

References: 

AKTAY, N. (2011), “İş Sağlığı ve Güvenliği Eğitimi ile İş Güvenliği Kültürü Arasındaki İlişki ”, İş
Müfettiş Yardımcılığı Etüdü, ÇSGB, İstanbul.
ARPAT, B. (2015), “İş Güvenliği Kültürünün İş Kazalarına Etkileri: Metal Sektörü – Denizli İli
Örneği”, Sakarya Üniversitesi, ÇEEİ, Yayımlanmamış Doktora Tezi.
BİÇER, E. (2007), “İş Kazalarının Nedenleri, Maliyeti ve Önlenmesi Üzerine Çalışma”, Gazi
Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
ÇİLİNGİRTÜRK, A.M., ALTAŞ, D. (2004), “Asimetrik ve Simetrik Marjinal
Dağılımlarda Çok Değişkenli Normallik”, Marmara Üniversitesi, İİBF Dergisi, Cilt XIX,
Sayı:1, 181-193.
COOPER, M.D. (2000), “Towards a Model of Safety Culture”, Safety Science, 36(2), ss:111-136.
ÇSGB (2011), “Metal Sektöründe Çalışan İşçilerin Çalışma Koşullarının İyileştirilmesi Programlı
Teftişi-Sonuç Raporu”, İş Teftiş Kurulu Başkanlığı, Yayın No: 49, Ankara.
DEMİRBİLEK, T. (2005), “İş Güvenliği Kültürü”, Legal Yayınları, İzmir.
DURSUN, S. (2012), “İş Güvenliği Kültürü – Kavram, Modeller, Uygulama”, Beta Yayınevi, Yayın No:
2668, İstanbul.
ERDOĞAN, İ. (2007), “İşletmelerde Davranış”, İstanbul, 7. Baskı.
EROĞLU, F. (2011), “Davranış Bilimleri”, Beta Basın, Yayın, Dağıtım, 11. Bası, İstanbul.
GÖKALP, E. (2012), “Sosyolojiye Giriş” içinde “Kültür ve Toplum”, Editör: Nadir Suğur, Anadolu
Üniversitesi Yayını No: 2551, 1. Baskı, ss:98-124.
Y.ÖZKAN / An Empirical Study on Determining the Relationship Between Organizational Commitment and…
140 Research Journal of Politics, Economics and Management, July 2017, Vol: 5, Issue: 3, pp.123-140
GÜVENÇ, B. (2011), “İnsan ve Kültür”, Boyut Yayıncılık.
HAHN, S. E., Murphy, L.R. (2008), “A Short Scale for Measuring Safety Climate”, Safety Science,
No:46, ss:1047-1066.
HOTAMAN, M. (2014), “Sendikaların İş Sağlığı ve Güvenliğinin Sağlanmasındaki Rolü ve Önemi”,
15. Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileri Kongresi Bildiri Kitabı, Gazi Üniversitesi, ss:388-
415.
IAEA, (2002), “Safety Culture in Nuclear Installations: Guidance for Use in The Enhancement of
Safety Culture”, IAEA-TECDOC-1329, Vienna.
İŞLER, M. C. (2013), “İş Sağlığı ve Güvenliği Eğitimleri ile Güvenlik Kültürünün İş Kazası ve Meslek
Hastalıklarının Önlenmesindeki Etkisi”, ÇSGB İş Teftiş Kurulu Başkanlığı, İş Müfettişi
Yardımcılığı Etüdü, Ankara.
KARADENİZ, O. (2013), “İş Sağlığı ve Güvenliği ve Verimlilik İlişkisi”, 5. Ulusal Verimlilik Kongresi,
Ankara.
KOCA, F. (2014), “Alt İşveren Çalışanının İSİG Uygulamaları Açısından Sağlık Hakkı Çerçevesinde
İncelenmesi: İETT Örneği”, Yeni Yüzyıl Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü,
Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
KULAKSIZ, Y. (2011), “Çalışma Sürelerinin İş Kazaları ve Meslek Hastalıkları Üzerine Etkileri”, İş
Müfettişi Yardımcılığı Etüdü, ÇSGB-İş Teftiş Kurulu Başkanlığı, Erzurum.
LOUVAR, J. F. (2013), “How to Communicate to Create a Safety Culture and Improve PSM Results”,
Wiley Online Library, Process Safety Progress, Vol:32, No:1.
MUNIZ, B. F., J. M. M. Peon, C. J. V. Ordas (2007), “Safety Culture: Analysis of the Casual
Relationships Between Its Key Dimensions”, Journal of Safety Research, Sayı: 38, ss:627-641.
ÖLMEZ, F. (2005), “İş Sağlığı Uygulama İlkeleri”, İş Sağlığı ve Güvenliği Eğitim Notları.
RYAN, A. (2000), “Shaping a Safety Culture”, Queensland Mining Industry Health&Safety
Conference, http://www.qrc.org.au/conference/01_cms/details.asp?ID =60, (07.03.2015).
ŞİŞMAN, M. (2011), “Örgütler ve Kültürler”, Pegem Akademi, 3. Baskı, Ankara.
WILLIAMS, Raymond (1982), “Culture”, Çeviri: Suavi Aydın (1993), “Kültür”, İmge Kitabevi
Yayınları, Ankara.
UÇKUN, G., A. Yüksel, B. Demir, İ. Yüksel (2013), “Kurumsal İtibarın Arttırılmasında İş Sağlığı ve
Güvenlik Kültürünün Rolü ile Meslek Yüksekokullarında Bulunan İş Güvenliği Uzmanlığı
Programlarının Analizi”, 3. Uluslararası Meslek Yüksekokulları Sempozyumu.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com