You are here

Birinci Derece Akrabalarında Tip 2 Diyabet Bulunan ve Bulunmayan Nondiyabetik Bireylerin Kardiyovasküler Risk Faktörleri Yönünden Karşılaştırılması

Comparison of the Cardiovascular Risc Factors for Nondiabetic Individuals’ First Degree Relatives Who have Type 2 Diabetes and Who Haven’t

Journal Name:

Publication Year:

Keywords (Original Language):

Abstract (2. Language): 
Objective: In the study; it is aimed to search out the importance of genetic familiarity in diabetes formation, and to determine the socio-demographic properties of type-2 diabetes patients’ first degree relatives. Material and Methods: That study, is a prospective investigation which is performed in Isparta Yedişehitler Family Health Center (FHC) and planned as prospective. 490 persons (245 persons whose first degree relative has diabetes, and 245 persons whose first degree relative doesn’t have diabetes) who are bounded to FHC before are included to the study. A questionaire about sociodemographic properties, nutrition forms, pysical activities and risc factors of diabetes was performed. Length, weight, waist length and random blood glucose measurements were performed. Data was transferred to SPSS 10.0 programme. Results: People attending to the study were highly primary school graduates, 57,55% (n:282). Almost half of the study group was constituted from low socioeconomical status. Most of the people of were never making sports (66,9%-71,0%). Alcohol usage rate in persons whose first degree relative has diabetes was 9%, whose first degree relative doesn’t have diabetes was 8,2%; smoking was at the rate of 22,6%. In the study obesity frequency was 33,5% in persons whose first degree relative has diabetes and 32.7% in persons whose first degree relative dont have diabetes. People whose systolic blood pressure 140 mmHg and higher were 14,8% (n=71), people whose diastolic blood pressure was 90 mmHg and higher were 18,97% (n=93). 48,6% (n=237) of the same study group had abdominal obesity. Conclusion: First degree relatives of the diabetic patients has high familiarity for DM. These patients must be researched and detected in earlier stages of the disease.
Abstract (Original Language): 
Amaç: Çalışmada; diyabet oluşumunda genetik yakınlığın önemini araştırmak ve tip -2 diyabetli hastaların birinci derece akrabalarının sosyodemografik özelliklerini belirlemek amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Bu çalışma, Isparta Yedişehitler Aile Sağlığı Merkezinde (FHC) gerçekleştirilen ve prospektif olarak planlanan prospektif bir araştırmadır. Daha önce FHC'ye bağlı olan 490 kişi (birinci derece akrabası diyabetli olan 245 kişi ve birinci derece akraba diyabetli olmayan 245 kişi) araştırmaya dahil edildi. Diyabetin sosyodemografik özellikleri, beslenme biçimleri, psikolojik aktiviteleri ve risk faktörleri ile ilgili bir anket yapıldı. Uzunluk, ağırlık, bel uzunluğu ve rastgele kan şekeri ölçümleri yapıldı. Veriler SPSS 10.0 programına aktarıldı. Bulgular: Araştırmaya katılanlar ilköğretim mezunları,%57,55 (n:282) idi. Çalışma grubunun neredeyse yarısı düşük sosyoekonomik statüydü. İnsanların çoğu spor yapmıyorlardı (%66,9-%71,0). Birinci derece göreli diyabetli kişilerde alkol kullanım oranı %9, ilk derece göreli diyabet hastalığı bulunmaması %8,2; sigara kullanım oranı %22,6'dır. Çalışmada obezite sıklığı, birinci derece göreli diyabetli kişilerde %33,5, birinci derece eşinde diyabetik olmayan kişilerde %32,7 idi. 140 mmHg ve üstü sistolik kan basınçları %14,8 (n=71), diastolik kan basıncı 90 mmHg ve daha yüksek olan kişiler %18,97 (n=93) idi. Aynı çalışma grubunun %48,6'sında (n=237) abdominal obezite vardı.Diyabetli hastaların birinci derece yakınları DM için oldukça fazla bilinçlidir. Bu hastalar, hastalığın erken aşamalarında araştırılmalı ve tespit edilmelidir.
28
34

REFERENCES

References: 

1. Kologlu E. Endokrinoloji Temel ve Klinik. Ed: Koloğlu S. Medical Network & Nobel. 2nd ed. Ankara Turkey, 2005;342.
2. Powers AC. Diabetes mellitus. Eds: Braunwald E, Fauci AS, Kasper DL, Hauser SL. Harrison’s Principles of Internal Medicine. 15’th edition (vol 2) McGraw-Hill Company USA 2001;2109-37.
Smyrna Tıp Dergisi -34 –
3. Sherwin RS. Diabetes Mellitus. Eds: Goldman LJ, Bennett JC. Cecil Textbook of Medicine. 21’th edition W.B.Saunders Company Philadelphia USA, 2000; 1263-85.
4. American Diabetes Association. Implications of Diabetes Care 2003;26(1)28-32.
5. Satman I. Diabetes Melltus’un Tanı ve Sınıflaması. Türkiye Klinikleri 2003;1(3):157-68.
6. Mermer S, Bayık A. Damlacık Köyünde Tip II DM Prevelansının Belirlenmesi ve Diabetes Mellituslu Hastalara Uygulanan Diabet Eğitimi Programının Değerlendirilmesi. VIII. Halk sağlığı Kongresi, Diyarbakır, Turkiye; 2002.
7. American Diabetes Association. Diabetes Epidemiology: Guiding Clinical and Public Health Practice. Diabetes Care 2007;30:(7)1912-9.
8. Green A, Hirsch NC. The changing world demography of type 2 diabetes. Diabetes Metab Res Rev 2003;19:3-7.
9. Onat A, Çetinkaya V, Sansoy B, Yıldırım İ. Surge in Prevalence of Diabetes Mellitus Among Turkish Adults: Excess Coronary Risk in Subjects with Impaired Glucose Tolerance. Türk Kardiyol Dern Archive 2000;28(1):1-3.
10. Gökçel A, Özşahin AK, Sezgin N. High Prevalance of Diabetes in Adana, Southern Province of Turkey. Diabetes Care 2003;26:3031-4.
11. Kelestimur F, Çetin M, Paşaoğlu H. The prevalance and identification of risk factors for type 2 diabetes mellitus and impaired glucose tolerance in Kayseri, Central Anatolia, Turkey. Acta Diabetol 1999;36:85-91.
12. Anonymous. The Diabetes Prevention Program (DPP): Description of Lifestyle Intervention. Diabetes Care 2002;25(12):2165-8.
13. Leahy JL. Pathogenesis of Type 2 Diabetes Mellitus. Arch Med Res 2005;36(3):197-209.
14. Nathan DM, Cagliero E. Diabetes Mellitus. Ed: Felig P, Frohman L.A., Endocrınology & Metabolism. 2.nd ed. McGraw-Hill, NY 2001;827-912.
15. Crispim D, Canani LH, Gross JL, Tschiedel B, Souto KE, Roisenberg I. Arq Bras Endocrinol Metabol 2006;50(5):833-5.
16. Castillo-Arriaga A, Delgado-Sanchez V,Carmona-Suazo JA. Family risk perception to diabetes mellitus. Rev Med Inst Mex Seguro Soc 2006;44(6):505-10.
17. Cuevas-Alvarez NA, Vela-Otero Y, Carrada-Brav T. Identification of risk factors in relatives of type-2 diabetics. Rev Med Inst Mex Seguro Soc 2006;44(4):313-20.
18. The DECODE Study Group. Glucose tolerance and mortality: Comparison of WHO and American Diabetes Association diagnostic criteria. The Lancet 1999;354:617-62.
19. Hacettepe Üniversitesi Nüfus Etütleri Enstitüsü, Türkiye Nüfus ve Sağlık Araştırması. Hacettepe Üniversitesi Nüfus Etütleri Enstitüsü, Sağlık Bakanlığı Ana Çocuk Sağlığı ve Aile Planlaması Genel Müdürlüğü, Devlet Planlama Teşkilatı ve Avrupa Birliği, Ankara, Türkiye; 2003.
20. Saelens EB, Daniels RS. Childhood obesity: causes and therapies. Current Opinion in Endocrinology & Diabetes 2003;10:3-8.
21. Satman İ, Yılmaz C, İmamoğlu Ş, Türkiye Endokrin ve Metabolizma Derneği. DM ve Komplikasyonlarının Tanı Tedavi ve İzlem Klavuzu. 2008;49-51.
22. Adamson AJ, Foster E, Butler TJ, Bennet S, Walker M. Non-diabetic relatives of Type 2 diabetic families: dietary intake contributes to the increased risk of diabetes. Diabet Med 2001;18(12):984-90.
23. Ebbelling CB, Leidig MM, Feldman HA, Lovesky MM, Ludwig DS. Effects of a low-glycemic load vs low-fat diet in obese young adults: a randomized trial. JAMA 2007;297:2092-102.
24. İlhan İ, Demirbaş H, Doğan Y. Türk Psikiyatri Dergisi 2005;16(4):237-44.
25. PİAR Sigara alışkanlıkları ve sigara ile mücadele kampanyası kamuoyu araştırması raporu, İstanbul, 1998.
26. Hatemi H, Turan N, Arık N, Yumuk V. Türkiye obezite ve hipertansiyon taraması sonuçları (TOHTA). Endokrinolojide Yönelişler Dergisi 2002;11(1):1-16.
27. Kozan Ö, Oğuz A, Abacı A, Erol Ç, Öngen Z, Temizhan A. Prevalence of the metabolic syndrome among Turkish adults. Eur J Clin Nutrition 2007;61:548-53.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com