You are here

VERİMLİLİK ARTIŞINDA EMEK ETKİNLİĞİ ÜZERİNE BİR YAKLAŞIM: AH-ME-T MODELİ

AN APPROACH TO LABOR EFFICIENCY FOR PRODUCTIVITY RAISE: THE MODEL OF AH-ME-T

Journal Name:

Publication Year:

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
The article deals with productivity in terms of “human” (labor). In this base, after brief information about the concept of productivity and its types instructed in the first part of the article; in the second part the factors that affect productivity and labor efficiency are mentioned. Finally, the model of “AH-ME-T” is developed through the line of “ethics-vocational education-representation” for labor efficiency that causes productivity. The Model of AH-ME-T is established on ethical-bases. The ethics that motivates person to work ideally and voluntarily under any circumstances; the knowledge of vocational education learned and applied parallel with ethics; and the presentation of this knowledge within the frame of corporate culture are the key determinants for the productivity.
Abstract (Original Language): 
Makale, verimliliği “insan” (emek) cephesinden ele almaktadır. Bu temelde, makalenin ilk kısmında verimlilik kavramı ve çeşitleri hakkında kısa bilgiler verilerek, ikinci kısımda verimliliği etkileyen faktörler ve emek etkinliğine değinilmektedir. Son olarak, verimliliğe yol açan emek etkinliği faktörü hususunda “ahlâk-meslekî eğitim-temsiliyet” çizgisi üzerinden “AH-ME-T” modeli ortaya konmaktadır. AH-ME-T Modeli, ahlâk temeli üzerine kuruludur. Kişiyi her ne olursa olsun gönüllü bir şekilde en iyi, en doğru, en güzel çalışmaya sevk etmesi yönü ile ahlâk; ahlâkla paralel öğrenilen ve uygulamaya konulan meslekî eğitim bilgisi ve bu bilgiyi kurum kültürü ekseninde temsil etme, verimlilik açısından temel etkenler konumundadır.
FULL TEXT (PDF): 
177-199

REFERENCES

References: 

Aksu, Ömer A. (1993), Ücretler ve Verimlilik, İstanbul, İ.Ü. Yayınları.
Aktan, C. Can & Hasan Tutar (1.11.2011), “Kurumsal Kültür”, (Çevrimiçi)
http://www.canaktan.org/yonetim/kurumsal-kultur/anasayfa-kultur.htm.
Ataay, İsmail (1985), “Verimliliğin Arttırılmasında İşbirliği ve İşbaşında Eğitimin
Rolü,” Endüstriyel İlişkiler 1984 Yıllığı, Haz. Taner Karahasanoğlu,
İstanbul, Kutyay, s. 595-603.
Aydın, Mustafa (2007), “İslam Bağlamında Ahlâk,” Teorik ve Pratik Yönleriyle
Ahlâk, Eds. Recep Kaymakcan & Mevlüt Uyanık, İstanbul, DEM Yayınları,
s. 69-93.
Başdemir, Hasan Y. (2007), “Ahlâk Metafiziği,” Teorik ve Pratik Yönleriyle
Ahlâk, Eds. Recep Kaymakcan & Mevlüt Uyanık, İstanbul, DEM Yayınları,
s. 49-65.
Biçerli, M. Kemal (2005), Çalışma Ekonomisi, 3. bs., İstanbul, Beta Basım.
Çağrıcı, Mustafa (2006), Anahatlarıyla İslâm Ahlâkı, 4. bs., İstanbul, Ensar
Neşriyat.
Doğan, Üzeymen (2001), “İstihdam-Verimlilik-Eğitim İlişkileri,” Ankara
Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, C. 2, S. 1, s. 229-234.
DPT (2000), 8. Beş Yıllık Kalkınma Planı Verimliliğe Dayalı Ücret Sistemlerine
Geçiş ÖİK Raporu, Ankara, DPT Yayınları.
DPT (2005) , Türkiye Ekonomisinde Sermaye Birikimi, Verimlilik ve Büyüme:
1972-2003, Ankara, DPT Yayınları.
Ekin, Nusret (1965), “Sendikalar ve Prodüktivite”, Sosyal Siyaset Konferansları,
16. Kitap, s. 69-94.
Erdil, Oya, Halit Keskin & Ali Ekber Akgün (2003), “İletişim, Katılım, Geri Besleme,
Güçlendirme ve Çalışanlar Arasındaki Güven İlişkilerini Örgütsel Verimlilik Üzerine Etkileri: Deneysel Bir Çalışma,” 11. Ulusal Yönetim ve
Organizasyon Kongresi Bildiriler Kitabı, Eds. M. Kemalettin Çonkar,
Afyon, Afyon Kocatepe Üniversitesi Yayınları, s. 833-848.
Gençyılmaz, Güneş (eds) (2006), “Önsöz: Verimlilik”, 3. KOBİ’ler ve Verimlilik
Kongresi, Ed. Güneş Gençyılmaz, İstanbul, İstanbul Kültür Üniversitesi
Yayınları, s. xi-xiv.
Gökmen, Ceyhan (2001), Sağlık Hizmetlerinde Kalite Yönetimi, Ankara, Sağlık
Bakanlığı Yayınları.
Gürak, H (2001). “Bilgi-Verimlilik Artışı İlişkisi,” Verimlilik Dergisi, Sayı 2001/1,
MPM Yayınları, s. 1-10.
Hunt, E.K. (2005), İktisadî Düşünce Tarihi, Çev. Müfit Günay, Ankara, Dost
Kitabevi.
İnalcık, Halil (2004), Osmanlı İmparatorluğu’nun Ekonomik ve Sosyal Tarihi
(1300-1600), C. I, 2. bs., İstanbul, Eren Yayınları.
Karagül, Mehmet (2003), “Beşeri Sermayenin Ekonomik Büyüme ile İlişkisi ve
Etkin Kullanımı,” Akdeniz İ.İ.B.F. Dergisi, Sayı 5, s. 79-90.
Karaman, Mustafa S. (2004), “İşletmelerde Liderliğin Verimlilik Üzerindeki Etkileri
ve Ünlü İşletme Lideri Jack Welch’in Liderlik Uygulamalarının Verimlilik
Açısından Değerlendirilmesi,” Verimlilik Dergisi, Sayı 2004/3, s. 9-36.
Karayalçın, İlhami (1961), “İstihsal Sisteminde İnsan,” Sosyal Siyaset
Konferansları, 12. Kitap, s. 70-92.
Köse, Ahmet H. (1992), Büyüme ve Verimlilik, Ankara, MPM Yayınları.
Küçük, Sezai (2007), “Mesnevî’de Mevlânâ’nın Ahlâk Anlayışı,” Teorik ve Pratik
Yönleriyle Ahlâk, Eds. Recep Kaymakcan & Mevlüt Uyanık, İstanbul, DEM
Yayınları, s. 283-320.
Küçükkalay, A. Mesud (2010), İktisadî Düşünce Tarihi, İstanbul, Beta Basım.
MPM (Milli Prodaktivite Merkezi) (1974), Verimlilik Nedir? Neler Sağlar?,
Ankara, MPM Yayınları.
Murat, Sedat (2007), İşgücü Verimliliği ve Hizmet Kalitesi, (İstanbul Üniversitesi
İktisat Fakültesi, Yayınlanmamış Ders Notları), İstanbul.
Ottekin, Vahdi (1975), “Türkiye’de Verimlilik Akımı ve Karşılaşılan Sorunlar,”
Kalkınma Stratejisi ve Verimlilik Sempozyumu, Ankara, MPM Yayınları,
s. 16-34.
Öney, Erden (1968), Verimlilik Kavramları ve Ölçülmesi, Ankara, A.Ü. SBF
Yayınları, Sevinç Matbaası.
198 FARUK TAŞCI
Ören, Kenan (2002), Toplam Kalite Yönetiminde İnsan Gücü Faktörü, Ankara,
Nobel Yayınları.
Özaralı, Nurdan (2006), “Örgütsel Güven, Bilgi Paylaşımı ve İşbirliği Yapma
Eğilimini İnceleyen Bir Çalışma,” 5. Bilgi, Ekonomi ve Yönetim Kongresi
Bildiriler Kitabı; II. Cilt, Kocaeli, Kocaeli Üniversitesi Yayınları, s. 628-640.
Özer, Mete (2005), “Sanayici Gözüyle Verimlilik,” 2. KOBİ’ler ve Verimlilik
Kongresi; AB KOBİ’leri İle İşbirliği, Ed. Güneş Gençyılmaz, İstanbul,
İstanbul Kültür Üniversitesi Yayınları, s. 667-676.
Özgen, Hüseyin & Murat Türk (1998), “Bilgi Toplumunda Yeni Bir Yönetim
Felsefesi: Bilgiye Dayalı Organizasyonlar,” Verimlilik Dergisi, 1998/2,
s. 145-158.
Rosen, Robert H. (1998), İnsan Yönetimi, Çev. Gündüz Bulut, İstanbul, MESS
Yayınları.
Taşcı, Faruk (2008), “Max Weber’in Lider Tiplerinin Bilgi Toplumundaki Anlamı,”
Bilgi, Ekonomi ve Yönetim II, Eds. İbrahim G. Yumuşak, İstanbul, s. 1189-
1202.
Tokya, Yasemin T. (2002), “Geçmişten Günümüze Verimlilik,” Verimlilik Dergisi,
2002/3, s. 7-36.
Toprak, Meral A. (2003), “Verimliliğe Yeni Bir Yaklaşım,” Verimlilik Dergisi,
2003/2, s. 25-36.
Turanlı, Rona (2008), İktisadî Düşünce Tarihi, 4.bs., İstanbul, Bilim Teknik
Kitabevi.
Türkdoğan, Orhan (2005), İslam Değerler Sistemi ve Max Weber, İstanbul, IQ
Kültür Sanat Yayıncılık.
Ülgener, Sabri F. (1951), İktisadî İnhitat Tarihimizin Ahlak ve Zihniyet
Meseleleri, İstanbul, İstanbul Üniversitesi Yayınları, No: 480.
Ülgener, Sabri F. (1981), Zihniyet ve Din: İslam, Tasavvuf ve Çözülme Devri İktisat
Ahlakı, İstanbul, Der Yayınları.
Üstünel, Besim (1975), “Ekonomik Kalkınmada Verimliliğin Yeri ve Önemi,”
Kalkınma Stratejisi ve Verimlilik Sempozyumu, Ankara, MPM Yayınları,
s. 35-50.
Weber, Max (1997), Protestan Ahlakı ve Kapitalizmin Ruhu, 2. bs., Çev. Zeynep
Auroba, İstanbul, Hil Yayınları.
Yavuz, Arif (1995), Esnek Çalışma ve Endüstri İlişkileri, Ankara, Türk Tarih
Kurumu Basımevi.
Yılmazer, Aydın (2005), “İşletme Yönetiminde Empatik İletişim ve İşgücü
Verimliliğine Etkisi: Federal Mogul Sapanca Segman ve Gömlek Üretim
Tesisleri A.Ş. Örneği,” 2. KOBİ’ler ve Verimlilik Kongresi; AB KOBİ’leri İle
İşbirliği, Ed. Güneş Gençyılmaz, İstanbul, İstanbul Kültür Üniversitesi
Yayınları, s. 75-85.
Zaim, Sabahaddin (1960), “Sendikaların Verimliliğe Tesiri ve Bu Yönden İktisadî
Gelişme Üzerinde Oynadıkları Rol,” Sosyal Siyaset Konferansları, 9-11.
Kitap, s. 61-72.
Zaim, Sabahaddin (1997), Çalışma Ekonomisi, 10. bs., İstanbul, Filiz Kitabevi.
Zaim, Sabahaddin (2005), Türkiye’nin Yirminci Yüzyılı, C. I, III, İstanbul, İşaret
Yayınları.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com