You are here

Farklı Dayanıklılık Antrenmanlarının Profesyonel Futbolcuların Maksimal Oksijen Kapasiteleri Üzerine Etkisi

Effects Of Different Endurance Trainings Applied To Professional Footballers On Maximum Oxygen Capacities

Journal Name:

Publication Year:

Abstract (2. Language): 
At this research, it has been aimed to determine effects of different endurance trainings on maximum oxygen capacities (VO2 max) of professional footballers. This study has been carried on with the voluntary participation of 39 professional footballers, ages ava-rages are 24,34, of Tepecik Belediye Spor and Bakırköy Sport Clubs from third League teams of Turkish Football Federation. For the statistical analysis, a package software named SPSS and the independent 't' test have been made use of. At this research, dif¬ferent endurance trainings, being regular running practices during six weeks and vari¬able tempo tracking, have been applied to voluntary footballers, without control group, according to preliminary test- final test research model. Before and after the study, shuttle run test has been applied in order to measure VO2 max capacities. There found to be no significant difference between the groups at the p>0.05 level, whereas significant diffe-rence at the p<0.001 level has been determined at the evaluations carried on before and after the in-group study.As a result, it has been determined that regular and variable tempo tracking trainings applied on professional footballers have similar positive effect on their anaerobic capacities.
Abstract (Original Language): 
Bu araştırmada, farklı dayanıklılık antrenmanlarının profesyonel futbolcuların maksimal oksijen kapasiteleri (VO2 max) üzerine etkisi amaçlanmıştır. Çalışma, Türkiye futbol federasyonu 3. lig takımlarından tepecik belediye spor ve Bakır¬köy spor kulüplerinde, yaş ortalamaları 24,34 olan Tepecik Belediye Spor ve Bakırköy Spor kulüplerinde oynayan toplam 39 gönüllü profesyonel futbolcu ile gerçekleştirildi. Araştırmanın İstatistik? analizinde, SPSS paket programı ile t-testi testi uygulandı. Araş-tırma, kontrol grupsuz, ön test-son test araştırma modeline göre yapılmış ve gönüllü fut-bolculara, 6 hafta boyunca sürekli koşular ve değişken tempolu koşular olmak üzere iki farklı dayanıklılık antrenmanı yaptırılıp, çalışma öncesi ve sonrası VO2max kapasiteleri değerlendirilmiştir. Sporculara uygulanan bu iki farklı antrenman programı öncesinde ve sonrasında, maksimal oksijen kullanımını ölçmek üzere mekik koşusu (Shuttle Run) testi uygulanmıştır. Yapılan çalışma sonucu gruplar arası p>0.05 düzeyinde anlamlı farklılık bulunamazken, grup içi çalışma öncesi ve sonrası yapılan değerlendirmelerde p<0.001 düzeyinde anlamlı farklılık bulunmuştur. Sonuç olarak, futbolcularda sürekli koşular ve değişken tempolu koşuların aerobik kapasite ve solunum parametreleri üzerinde birbirine yakın olumlu etkiye sahip olduğu belirlenmiştir.
80-83

REFERENCES

References: 

1. Akgün, N. (1994) Egzersiz Fizyolojisi. 2. Cilt, Ege Üniversitesi Ba¬sımevi, Bornova, İzmir.
2. Erkmen, N., Kaplan, T., Taşkın, H. (2005)Profesyonel Futbolcula¬rın Hazırlık Sezonu Fiziksel ve Fizyolojik Parametrelerinin Tespiti ve Karşılaştırılması. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 3 (4) 137-144
3. Filaire, E., Bernain, X., Sagnol, M. and Lac, G. (2001) Preliminary Results on Mood State, Salivary Testosterone: Cortisol Ratio and Team Performance in a Professional Soccer Team", Eur J Appl Physiol, 86, 179-184.
4. Günay, M., Yüce, İ.A. (1996) Futbol Antrenmanının Bilimsel Temel¬leri, Seren Ofset, Ankara.

5. Taşkın, H. (2006) Profesyonel Futbolcularda Bazı Fiziksel Para¬metrelerin Ve 30 Metre Sprint Yeteneğinin Mevkilere Göre İncelen¬mesi, Spormetre Beden Eğitimi Ve Spor Bilimleri Dergisi, Iv (2) 49-54.
6. Kaplan, T., Tamer, K. ve Kartal, R. (1996) Maksimal Oksijen Tüke¬timinin Futbolda Başarıya Etkisi, 1. Futbol ve Bilim Kongresi Bildirileri 44, İzmir, 1996.
7. Kartal, R., Günay, M., "Sezon Öncesi Yapılan Hazırlık Antrenman¬larının Hacettepe Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 5(3), 24-31, 1994.
8. Sevim, Y. (1992) Antrenman Bilgisi Ders Notları, Gazi Büro Kita-Ûbevi, Ankara.
9. Sönmez, G. T. (2002) Egzersiz ve Spor Fizyolojisi, Gül Matbaacı-
lık Yayıncılık, S:239.
10. Tamer, K.(1995) Çeşitli Koşu Programlarının Aerobik- Anaerobik Güç ve Akciğer Fonksiyonlarına Etkileri ile İlişki Düzeylerinin Belir¬lenmesi. Celal Bayar Ünv. Spor Bilimleri Dergisi, 1, 1, s. 41-42, Manisa.
11. Tamer, K. (1995). Sporda Fiziksel, Fizyolojik Performansın Ölçül¬mesi ve Değerlendirilmesi, Türkerler Yayınevi, Gazi Üniversitesi Be¬den Eğitimi ve Spor Yüksekokulu, Ankara.
12. Yıldız, F. (2005) Futbol Oyuncularında Toplu ve Topsuz Anaero¬bik Güç Farklılığı. İstanbul Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Yük¬sekokulu, Bitirme Projesi, İstanbul.
13. Zorba, E., Ziyagil, M.A., Cihan, H.,(1999) Profesyonel Ligdeki Fut¬bol Takımlarının Anaerobik Güç ve Toparlanma Sürelerinin Karşılaş¬tırılması", Marmara Üniversitesi Dinamik Spor Bilimleri Dergisi, 1(1), 19¬28.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com