ACUTE EFFECTS OF DIFFERENT WARM-UP PROTOCOLS ON VERTICAL JUMP PERFORMANCE
Journal Name:
- Spormetre / Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi
Key Words:
Keywords (Original Language):
| Author Name | University of Author | Faculty of Author |
|---|---|---|
Abstract (2. Language):
The aim of this study was to determine the acute effects of static stretching and dynamic warm-up exercises on vertical jump
performance. Fifty-six man (age 21.6±2.1 years, length 172.1±7.7 cm, body weight 62.7±8.1 kg) were assigned randomly to 3 different
warm-up routines on non-consecutive days. The warm-up protocols used were 5 minutes of jogging and 15 sec 2 repetitions of static
stretching (Method A), 5 minutes of jogging and 15 m 2 repetitions 12 dynamic exercises (Method B), and finally only 5 minutes of
jogging as the control (Method C). After each warm-up session, all the men were made to undertake a vertical jump test. Data was
analyzed using repeated measures analyses of variance (ANOVA), and a statistically significant difference between the Method C,
Method A and Method B groups with regards to vertical jump performance was established (p< 0.05). Based on these results, static
stretching performed after aerobic exercises of mild intensity was found to hinder vertical jump performance, while dynamic warm-up
was found to have a positive effect.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Bu araştırma, statik germe ve dinamik tipte ısınma egzersizinin dikey sıçrama performansına olan akut etkilerini ortaya
koymak amacıyla yapılmıştır. 56 erkek katılımcı (yaş 21.6±2.1 yıl, boy 172.1±7.7 cm., beden ağırlığı 62.7±8.1 kg.) rastlantısal düzende
ve birbirini izlemeyen günlerde 3 farklı ısınma rutinini gerçekleştirmişlerdir. Isınma protokolleri, 5 dakika jogging ve 2 tekrar 15 saniye
süreli 5 statik statik germe (Metod A), 5 dakika jogging ve 2 tekrar 15 m. boyunca 12 dinamik tipte egzersiz (Metod B) ve son olarak
sadece 5 dakika ısınma koşusundan (Metod C) oluşmuştur. Araştırma grubu her ısınma uygulamasından sonra dikey sıçrama testine
tabi tutulmuşlardır. Verilerin analizi için tekrarlı ölçümlerde ANOVA ve LSD testleri kullanılmıştır. Verilerin analizi sonucunda dikey
sıçrama yükseklikleri açısından, Metod C ile Metod A ve Metod B uygulamaları arasında istatistiksel farklar bulunmuştur (p<0.05). Bu
araştırmanın bulgularına göre, düşük yoğunluklu aerobik nitelikli koşular sonrasında yapılan statik germe uygulamaları dikey sıçrama
yüksekliğini negatif yönde, dinamik ısınma uygulamaları da pozitif yönde etkilemektedir.
- 4
207-212