Seyyid Nizamoglu’s Poets About Mürid and Mürsids
Journal Name:
- Sufi Araştırmaları Dergisi
Keywords (Original Language):
| Author Name | University of Author | Faculty of Author |
|---|---|---|
Abstract (2. Language):
The poet is recorded in the name of Seyyid Nizamoglu and Seyfullah Kasım Efendi in
written records. He is the son of Seyh Nizammeddin Ahmet Efendi. Seyyid Nizamoglu was trained
by (brahim ÜmmîSinan. He was a member of Halvetî tariqat and he moved ahead in the tariqat's
Sinânî branch and he became the seyh of a dervish lodge in Silivrikapı. He died in 1601 and was
buried in the graveyard of this dervish lodge.
(n his early years of childhood he was trained by his father and he spent his life for the sake
of sufism. He wrote many poems about Ehl-i Beyt(the family of prophet Muhammad),the twelve
imams and the divine love.
Rather than artistry he is mostly interested in advising his dervishs and guiding them in his
poetry. For this reason he used a clean and spare language which can be understood by the most of
the people.
Seyyid nizamoglu's verse which are the base of our work are registered Manisa Public
Library in the number of HMK05836/07.In the registered periodical there are diffrent texts about
tariqat and sufism.(n addition there are also religous poems,sufic epistles,examples of fetwa, a dieth
date of Aziz Mahmut Hüdaî and a verse text which is titled as Kitâb-ı Edebname in the periodical.
The three verses of Seyyid Nizamoglu in the periodical are the base of our work.ın these
verses he advises his dervishs and the head of the dervish order.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Kaynaklarda Seyyid Nizamoglu ve Seyfullah Kasım Efendi isimleriyle kaydedilmis olan sair,
Seyh Seyyid Nizameddin Ahmed Efendi’nin ogludur. Seyyid Nizamoglu, (brahim Ümmî Sinan’dan
ders almıs ve Halvetîlik tarikatının Sinânî kolunda, Silivrikapı’da bir tekkenin seyhligine kadar ilerlemistir
. 1601 yılında vefat eden Seyid Nizamoglu bu tekkenin haziresine defnedilmistir.
Küçük yasta ilk egitimini babasından almaya baslayıp ömrünü tasavvuf yolunda geçirmis
olan Seyyid Nizamoglu, vahdet-i vücud, Ehl-i Beyt ve on iki imam muhabbeti ile (lâhî ask ekseninde
pek çok siir kaleme almıstır. Siirlerinde sanat yapmak gayesinden ziyade müridlerine tavsiyelerde
bulunmak ve onları irsad etmek maksadı göze çarpar. Bu sebeple manzumelerini sade bir dille kaleme
almıs; halkın çogunlugunun anlayacagı külfetsiz bir dil kullanmayı tercih etmistir.
Seyyid Nizamoglu’nun çalısmamıza esas aldıgımız manzumeleri, Manisa (l Halk Kütüphanesi’nde
HMK 05836/07 numarada kayıtlı bir mecmuanın içinde yer almaktadır. Bu mecmuada, söz
konusu edilecek siirlerden baska tasavvuf ve tarikat âdâbına dair çesitli manzum ve mensur metinler
de yer almaktadır. Seyyid Nizamoglu’nun dinî mahiyetteki bazı siirleri, tasavvufî mektuplar, fetva
örnekleri, Aziz Mahmud Hüdaî’nin ölümüne düsürülen bir tarih ve sonda yer alan Kitâb-ı Edeb-nâme
baslıklı manzum metin, mecmuada yer alan önemli bazı bölümlerdendir.
Bu çalısmada, Seyyid Nizamoglu’nun söz konusu mecmuada yer alan, hem müridlere hem
de kendisi gibi mürsid olanlara çesitli tavsiyelerde bulundugu üç manzume sekil ve muhteva yönünden
incelenmis; son olarak söz konusu siirler yeni harflere çevrilerek sunulmustur.
- 7