You are here

Yaşlılık ve oksidatif stres

Journal Name:

Publication Year:

Abstract (2. Language): 
Aging includes, mixed process that includes such as genetics, life style, variables chronic disease. pree radicals are highly reactive chemicals which contain an electron that isn't matched in an atom or molecule orbital. The most fundemental free radicals in biological systems are the ones that consist of oxygen and they are called reactive oxygen species and they cause oxidative stres formation. Oxidative stres is the corruption case of the balance between oxygen formation and antioxidant defense in the direction of the oxidants..It is in a close relationship with such pathogenesis of many pathological tables and aging mainly as cancer,heart diseases, diabetes and diabetes complications. Apoptosis that occurs in the existence of severe and persistent oxidative stress increases in such diseases as Alzeimer and Parkinson whose incidence increases by aging.
Abstract (Original Language): 
Yaşlılık; genetik, yaşam şekli, kronik hastalık gibi değişkenleri içeren karışık bir süreçtir. Serbest radikaller, bir atom ya da molekül yörüngesinde eşleşmemiş bir elektron içeren yüksek oranda reaktif kimyasal ürünler olarak adlandırılmaktadır. Biyolojik sistemlerdeki en önemli serbest radikaller oksijenden oluşan radikallerdir ve bunlara reaktif oksijen türleri adı da verilmektedir ve reaktif oksijen türleri oksidatif stres oluşumuna neden olurlar. Son yıllarda yaşlanma ile ilgili araştırmalarda reaktif oksijen türleri üzerinde daha fazla durulmakta ve yaşlanma sürecinde bu radikallerin önemli rol oynadığı ileri sürülmektedir. Oksidatif stres; oksidan oluşumu ve antioksidan savunma arasındaki dengenin oksidanlar yönünde bozulması durumudur. Oksidatif stres; kanser, kalp hastalıkları, diyabet ve diyabetin komplikasyonları başta olmak üzere pek çok patolojik tablonun ve yaşlanmanın patogenezi ile yakın ilişkidedir. Şiddetli ve kalıcı oksidatif stres varlığında gerçekleşen apoptozis, yaşlanma ile insidensi artan alzeimer hastalığı ve parkinson gibi benzer hastalıklarda artmaktadır.
68-74

REFERENCES

References: 

1.
Eşe
r İ. Yaşlılıkta Meydana Gelen Fizyolojik Değişiklikler. Ege Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi 1991; 7:51-57.
2. Rusk HMD: Rehabilitation Medicine. Saint Louis, The CV Moscopy Company. 1971; p 92-188.
3.
Ergi
n K. Yaşlanmayla İlgili Fizyolojik Değişiklikler. Ege Üniversitesi Hemşirelik Yüksek Okulu Dergisi
1992;8:75-82
4. CluffLR. Problems ofthe Health-İmpairment Elderly: A Foundations Expenence in Geriatrics. Journal of American Geriatrics Society 1983; 31(11):665-672
5.
Belek
. İ. Algılanan Sağlıkta Sınıfsal ve Sosyoekonomik Eşitsizlikler. Antalya'da Bir Alan Araştırması. Toplum ve Hekim 1998;13:4. 292-299.
6.
Erdoğan
. N. Huzurevi Yaşlıları. Sosyoloji Dergisi. Ege Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yayını 1993;4:157-202.
7.
Bilir
, N. Bulaşıcı Olmayan Hastalıkların Kontrolü ve Yaşlılık Sorunları. Halk Sağlığı Temel Bilgiler Kitabı 2006:359-369. , Güneş Kitapevi, Ankara
8.
Topra
k İ, Soysal T, Bal E, ve ark. Yaşlı Sağlığı 2002: 3-8, Pelin Ofset, Ankara
9. Jones CJ, Rose DJ. Physical Activity Instruction of Older Adults, Human Kinetics. First Editions. 2005: 3-4, Nirsa Education Publication Center, Champaign.
10. LeMura LM, Duvillard S P. Clinical Exercise Physiology. Application and Physiological Principles.. First Editions. 2004: 2-3, Lippincott Williams&Wilkins, Baltimore.
11. United Nations. Programme on Aging. The Ageing of
S.D.Ü. Tıp pak.
Derg
. 2012:19(2)/68-74
Öğüt, yaşlılık ve oksidatif stres
73
the World's Population. . Erişim Tarihi: 22.03.2010
12. Skinner J S. Exercise Testing and Exercise Prescription for Special Cases. Third Edition. 2005: 5, Lippincott Williams&Wilkms, Baltimore.
13. Erdinçer DS. Yaşlıda Koruyucu Hekimlik. Klinik Gelişim2004; 17(2): 16-24
14. U.S. Department of Health and Human Services. Physical Activity and Health: a Report from the Surgeon General. Atlanta: U.S. Department ofHealth and Human Services, Centers for Disease Control and Prevention, National Center for Chronic Disease Prevention and HealthPromotion. 1996.
15.
Türkiy
e yaşlılarının Durumu ve Yaşlanma Ulusal Eylem Programı, e-kitap, 2007, . Erişim Tarihi:30.03.2010.
16. Hipkiss QR. Biological aspects ofageing. Psychiatry 2007; 6(12): 476-479.
17. Sen CK. Antioxidant And Redox Regulation Of Cellular Signaling: Introduction. Med Sci Sports Exerc 2001;33:368-70.
18.
Karabulu
t B, Kabakçı T. Serbest Radikaller. Akademi 1995; 1:28-35.
19. Fridowich I. The Biology ofOxygen Radicals. Science 1978;201:875-877.
20. Cheeseman KH, Slater TF. An İntroduction to Free Radical Biochemistry, Free Radicals in Medicine 1993: 81- 493.
21. Bejma J ve Ji L. Aging and Acute Exercise Enhance Free Radical Generation in Rat Skeletal Muscles. J. ApplPhysiol 1999; 87(1):465-470.
22.
Çakata
y U., Telci A. Oksidatif Protein Hasarı ve Saptanmasında Kullanılan Marker'lar. İst Tıp Fac Mecmuası 2000;63:314-317.2
23. Stadtman ER. Role ofOxidant Species in Aging. Curr MedChem2004; 11(9),1105-1112.
24. Zaobornyj T, Valdez LB, La Padula P, Costa LE, Boveris A. Nitric Oxide. 2005;13(1):62.
25. Effect of Sustained Hypobaric Hypoxia During Maturation and Aging on Ratmyocardium. II. mtNOS activity. J Appl Physiol 2005;98(6):2370-5.
26. Shigenaga MK, Hagen TM, Ames BN. Oxidative Damage and Mitochondrial Decay in Aging. Proc Natl AcadSci USA 1994; 91(23):10771-8.
27.
Gülbaha
r Ö. Protein Oksidasyonunun Mekanizması, Önemi ve Yaşlılıkla İlişkisi. Turkish Journal of Geriatrics 2007; 10(1): 43-48.
28. Halliwell B, Gutteridge JMC. Free Radicals in Biology and Medicine. 3rd ed. 1999: New York: Oxford,.
29.
Atmac
a E, Aksoy A. Oksidatif DNA Hasarı ve Kromatografik Yöntemlerle Tespit Edilmesi. YYU Veteriner Fakültesi Dergisi 2009; 20(2): 79-83.
30.
Cankurtara
n M. Yaşlılık, yaşlanma mekanizmaları, antiaging ve yaşam tarzı değişiklikleri. 7.Ulusal İç Hastalıkları Kongresi, Kongre Kitapçığı, 2005; 1-5.
31.
Çakata
y U. Telci A., Yılmaz İA., Tekeli, F., Akçay T., Sivas A. Yaşlanmanın Plazma Oksidatif Protein
Hasarına Etkisi. Cerrahpaşa J Medicine 2000; 31(4),
220-223.
32. Radak Z, Chung HY, Goto S. Exercise and Hormesis: Oxidative Stress-related Adaptation for Successful Aging. Biogerontology 2005; 6(1):71-5.
33. Butterfield DA, Koppal T, Howard B, Subramaniam R, Hall N, Hensley K, Yatin S, Allen K, Aksenov M, Aksenova M, Carney J. Structural and functional changes in proteins induced by free radical-mediated oxidative stress and protective action ofthe antioxidants N-tert-butyl-alpha-phenylnitrone and vitamin E. Ann NYAcad Sci 1998; 854: 448-462.
34.
Çakata
y U, Telci A, Yılmaz Aİ, Akçay T, Sivas A. Yaşlanmanın plazma oksidatifprotein hasarına etkisi. Cerrahpaşa J Med 2000; 31(4): 220-223.
35. Sacher GA. Life table modification and life prolongation. In: Handbook ofthe biology ofaging. Ed. Finch, C.E., Hayflick, L. New York, Van Nostrand, 1977; 582-638.
36. Demirsoy
A
. Yaşlanmanın ve ölümün evrimsel öyküsü. Geriatri 1998; 1(1):1-12.
37.
Çavda
r C, Sifil A, Çamsarı T. Reaktif Oksijen Partikülleri ve Antioksidan Savunma. Türk Nefroloji Diyaliz ve Transplantasyon Dergisi 1997; 3-4: 92-95.
38. Balazs L, Leon M. Evidence ofan Oxidative Challenge inAlzheimer's Brain. Neurochemical Research 1994;
19.1131-7.
39. Lewen A, Matz P, Chan PH. Free radical pathways in CNS injury. Journal ofNeurotrauma2000;17:871-90.
40. Kurt N.
Yaş
a bağımlı olarak antioksidan enzimlerin süperoksit dismutaz (SOD), Katalaz (CAT) aktivitelerinin ve malondialdehit (MDA) seviyelerinin incelenmesi.Çukurova Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi 2008; 2.
41. Miquel
J
, Economos C, Fleming J, Johnson JE. Mitochondrial role in Cell Ageing. Exp Gerontol 1980; 15: 575-591.
42. Wallace DC. Mitochondrial DNA in Aging and Disease. Scientific American 1997; 8: 40-47.
43.
Burça
k G, Andican G. Oksidatif DNA Hasarı ve Yaşlanma. CerrahpaşaTıp Dergisi 2004;35(4); 159¬169.
44. Martin GM, Oshima J. Lessons from Hhuman Progeroid Syndromes. Nature 2000; 408: 263-266.
45. Luft R. The Development ofMitochondrial Medicine. Proc Natl Acad Sci USA 1994; 91: 3731-3738.
46. Markesbery WR: Oxidative stress hypothesis in Alzheimer's disease. Free Rad Biol Med 1997; 23:
134-147.
47.
Yükse
l M, Haklar G, Yalçın AS. Deneysel alzheimer hastalığı modelinde reaktif oksijen türleri ve nitrik oksit düzeyleri. Geriatri 2002; 5(2): 39-43.
48.
Gürgöz
e SY, Şahin T, Durak MH. Memelilerde ortalama yaşam süresi ve yaşlanma sürecinde serbest radikallerin rolü. İstanbul Üniv. Vet Fak Derg 2007; 33(1): 43-49.
S.D.Ü. Tıp pak. Derg. 2012:19(2)/68-74
74
Öğüt, yaşlılık ve oksidatif stres
49. Kim JW,No JK, IkenoY,YuBP,Choi JS,Yokozawa T, Chung HY. Age-relatedchanges in redox status of rat serum. Arch Gerontol Geriat 2002; 34: 9-17.
50. Tolmasoff JM, Ono T, Cutler RG. Superoxide dismutase: correlation with life span and specific metabolic rate in primate species. Proceding of the NationalAcademyofScience 1980; 77: 2777-2781.
51. Wickens AP.Ageing and the free fadical theory. Respiration Physiology 2001;128: 379-391.
52. Sohal RS. Role ofoxidative stres andprotein oxidation in the aging process. Free Radical Biology and Medicine 2002; 33(1): 37-44.
53. Garcia-Arumi E, Andreu AL, Lopez-Hellin J, Schwartz S. Effect of oxidative stress on lymphocytes from elderly subjects. Clin Sci 1998; 94: 447-452.
54. İnal ME, Kanbak, G, Sunal E. Antioxidant enzyme activities and malondialdehyde levels related to aging. Clinica Chimica Acta 2001;305:75-80.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com