You are here

GÜNDELİK YAŞAMIN SOSYAL MEDYASI, SOSYAL MEDYANIN GÜNDELİK YAŞAMI: İLİŞKİSEL VE ETKİLEŞİMSEL PERSPEKTİFTEN UYGULAMALI BİR ÇALIŞMA

SOCIAL MEDIA OF DAILY LIFE, DAILY LIFE OF SOCIAL MEDYA: AN APPLIED STUDY FROM RELATIONAL AND INTERACTIONAL PERSPECTIVE

Journal Name:

Publication Year:

Abstract (2. Language): 
Daily life in information society of present-day and social media as an applications of new generation have relational nature that concured in different directions and interrelated with each other. The nature of daily life and social media makes it worth researching and questioning in different aspects. The study written with this pre-acceptance aims to reveal relationship with daily life and social media from quantitative data on field study. According to conclusions in the study, on the basis of general scanning model, as issues, daily life and social media affecting and building agenda of each other. Generally, social media creates positive impact and complements or strengthens on daily life relation/interaction. Similarly, daily life creates positive impact on social media relation/interaction too. The impact has a complementary character in mostly, while empowering in partly on social media relation/interaction.
Abstract (Original Language): 
Günümüz bilgi toplumunda gündelik yaşam ve yeni nesil internet uygulamalarından olan sosyal medya çok farklı yönlerden kesişen, birbirleriyle iç içelik arz eden bir ilişkisel doğaya sahiptir. Gündelik yaşam ve sosyal medya bağıntısının sahip olduğu bu doğa, onu çeşitli yönleri itibariyle araştırmaya, sorgulamaya değer kılmaktadır. Bu ön kabulden hareketle kaleme alınan çalışma, gündelik yaşamla sosyal medya arasındaki ilişki ve etkileşim durumunu alan araştırmasından elde edilen nicel veriler doğrultusunda ortaya koyma amacı taşımaktadır. Genel tarama modeli esas alınarak yapılandırılan araştırmada ulaşılan sonuçlara göre, gündelik yaşam ve sosyal medya konu itibariyle birbirini etkilemekte, birbirlerinin gündeminin oluşmasına etkide bulunmaktadır. Sosyal medyanın gündelik yaşamdaki ilişkiye/etkileşime genel anlamda olumlu bir etkisi olmakta, gündelik yaşamdaki ilişkiyi/etkileşimi genel itibariyle tamamlamakta ya da güçlendirmektedir. Aynı şekilde gündelik yaşamın da sosyal medyadaki ilişkiye/etkileşime etkisi olumlu yönde olmakta, bu etki ise çoğunlukla sosyal medya ortamındaki ilişkiyi/etkileşimi tamamlayıcı, kısmen de söz konusu ilişkiyi/etkileşimi güçlendirici bir karakter taşımaktadır.
16
34

JEL Codes:

REFERENCES

References: 

Ada, S. ve Abul, A. (2014). “İşletmelerde Sosyal Medya Kullanımı: İşletme Bölümü Öğrencilerinin Algıları Üzerine Bir Araştırma”, Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 4(1), 316-327.
Akter, T. (2009). “Merkeziyetsiz Medya: İnternet ve Etik”, Medya ve Etik Sempozyumu, Fırat Üniversitesi, 7-9 Ekim 2009, Elazığ, 89-99.
Altunay, M. C. (2010). “Gündelik Yaşam ve Sosyal Paylaşım Ağları: Twitter ya da “Pıt Pıt Net”” İleti-ş-im, 12, 31-56.
Arfaa, J. ve Wang, Y. (K.) (2014). “An Accessibility Evaluation of Social Media Websites for Elder Adults”, 6th International Conference on Social Computing and Social Media, Springer, 22-27 June 2014, Heraklion, 13-24.
Arklan, Ü. ve Akdağ, M. (2012). “Dijital Yaşamda Ağ Kuşağının Bir Sosyalleşme Aracı Olarak Sosyal Medya”, 2nd International Symposium ‘New Communication Technologies and Social Transformation’, Kırgızistan-Türkiye Manas Üniversitesi, 2-4 May 2012, Bishkek, 701-723.
Aytekin, Ç. ve Sütcü, C. S. (2012). “Yeni Medya ve Ağ Nesli: Türkiye Örneği”, Marmara Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3, 1-13.
Baydar, G. (2012). “Home-Office Çalışanların Gündelik Yaşamda Yeni Medya Kullanımı”, Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Bostancı, M. (2010). “Sosyal Medyanın Gelişimi ve İletişim Fakültesi Öğrencilerinin Sosyal Medya Kullanım Alışkanlıkları”, Yüksek Lisans Tezi, Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kayseri.
Süleyman Demirel Üniversitesi Vizyoner Dergisi, Yıl: 2016, Cilt: 7, Sayı: 16, ss.16-34.
Suleyman Demirel University The Journal of Visionary, Year: 2016, Volume: 7, Number: 16, pp.16-34.
33
Bregman, S. (2014). “It’s a Social World”, S. Bregman ve K. E. Watkins (Ed.), Best Practices for Transportation Agency Use of Social Media, içinde (5-30), New York: CRC Press.
Correa, T., Hinsley, A. W. ve Gil de Zúñiga, H. (2010). “Who Interacts on the Web?: The Intersection of Users’ Personality and Social Media Use”, Computers in Human Behavior, 26(2), 247-253.
Çalı, H. H. ve Altunbaş, F. (2012). “Güvenlik Hizmetlerinde Yönetişim Aracı Olarak Sosyal Medya Platformları”, Ekev Akademi Dergisi, 16(50), 1-10.
Çetin, M. ve Özgiden, H. (2013). “Dijital Kültür Sürecinde Dijital Yerliler ve Dijital Göçmenlerin Twitter Kullanım Davranışları Üzerine Bir Araştırma”, Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi (e-GİFDER), 2(1), 172-189.
Dağtaş, E. ve Yıldırım, O. (2015). “İnternet ve Sosyal Ağlar Dolayımlı Gündelik Yaşam Pratikleri: Anadolu Üniversitesi Öğrencileri Üzerine Mikro Alan Araştırması”, folklor/edebiyat, 21(83), 149-180.
Deckers, E. ve Lacy, K. (2011). Branding Yourself: Using Social Media to Invent or Reinvent Yourself, Indianapolis: Pearson Education, Inc.
Demirtaş, M. (2012). “Sosyal Paylaşım Ağlarının Dünya Barışına Katkı Amacıyla Yürüttükleri Faaliyetler: “Facebbook’ta Barış” Örneği”, T. İlter, H. Aliefendioğlu, P. Behçetoğulları ve N. Kara (Ed.), (Re)Making anda Undoing of Peace/Conflict, içinde (83-89), Famagusta: Eastern Mediterranean University Press.
Eren, E. Ş. (2014). “Sosyal Medya Kullanım Amaçları Ölçeğinin Geliştirilmesi ve Bazı Kişisel Değişkenlere Göre İncelenmesi”, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29(4), 230-243.
Eren, V. ve Aydın, A. (2014). “Sosyal Medyanın Kamuoyu Oluşturmadaki Rolü ve Muhtemel Riskler”, KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 16(1), 197-205.
Global Justice Information Sharing Initiative (2013). Developing a Policy on the Use of Social Media in Intelligence and Investigative Activities: Guidance and Recommendations, Washington: Global Justice Information Sharing Initiative.
Golbeck, J. (2015). Introduction to Social Media Investigation A Hands-on Approach, Waltham: Syngress.
Gunelius, S. (2011). 30-Minute Social Media Marketing, New York: McGraw-Hill.
Hansen, D. L., Shneiderman, B. ve Smith, M. A. (2011). Analyzing Social Media Networks With Nodexl: Insights From A Connected World, Massachusetts: Elsevier.
Ioannidis, I., Papachristos, E., Katsanos, C., Karousos, N., Fidas, C. ve Avouris, N. (2014). “SONETA: A Social Media Geo-Trends Analysis Tool”, 6th International Conference on Social Computing and Social Media, Springer, 22-27 June 2014, Heraklion, 186-196.
Jacobson, J. L. (2009). 42 Rules of Social Media for Small Business, California: Superstar Press.
Kaplan, A. M. ve Haenlein, M. (2010). “Users of the World, Unite! The Challenges and Opportunities of Social Media”, Business Horizons, 53(1), 59-68.
Kartal, M. (2013). “Türkiye’de Sosyal Medya Raporu”, İletişim ve Diplomasi, 1(1), 159-165.
Lefebvre, H. (2013a). Gündelik Hayatın Eleştirisi I, Işık Ergüden (Çev.), İstanbul: Sel Yayıncılık.
Lefebvre, H. (2013b). Gündelik Hayatın Eleştirisi II: Gündelik Hayat Sosyolojisinin Temelleri, Işık Ergüden (Çev.), İstanbul: Sel Yayıncılık.
Messier, E. (2014). Collaboration with Cloud Computing: Security, Social Media, and Unified Communications, Waltham: Syngress.
Parker, C. (2010). 301 Ways to Use Social Media to Boost Your Marketing, New York: McGraw-Hill.
Scott, P. R. ve Jacka, J. M. (2011). Auditing Social Media: A Governance and Risk Guide, New Jersey: John Wiley & Sons, Inc.
Shore, M. ve Zhou, Q. (2009). “Second Life: The Future of Social Networking?”, Computer-Mediated Social Networking: First International Conference, Springer, 11-13 June 2008, Dunedin, 18-27.
Süleyman Demirel Üniversitesi Vizyoner Dergisi, Yıl: 2016, Cilt: 7, Sayı: 16, ss.16-34.
Suleyman Demirel University The Journal of Visionary, Year: 2016, Volume: 7, Number: 16, pp.16-34.
34
Sterne, J. (2010). Social Media Metrics: How to Measure and Optimize Your Marketing Investment, New Jersey: John Wiley & Sons, Inc.
Telli, A. (2012). “Mısır Devrimi’nde Sosyal Medyanın Rolü”, Bilge Strateji, 4(7), 65-91.
Tongut, S. ve Akman, E. (2014). “Sosyal Medyanın Siyasi Partiler Tarafından Siyasal İletişim Aracı Olarak Kullanılması: 2014 Yerel Seçimleri ve Cumhuriyet Halk Partisi İstanbul Büyükşehir Belediye Başkan Adayı Mustafa Sarıgül’ün Twitter Kullanımı”, Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 9(5), 117-137.
Trottier, D. ve Lyon, D. (2012). “Key Features of Social Media Surveillance”, C. Fuchs, K. Boersma, A. Albrechtslund ve M. Sandoval (Ed.), Internet and Surveillance: The Challenges of Web 2.0 and Social Media, içinde (89-105), New York: Routledge.
Tuten, T. L. (2008). Advertising 2.0: Social Media Marketing in a Web 2.0 World, Westport: Praeger Publishers.
Vural, Z. B. A. ve Bat, M. (2010). “Yeni Bir İletişim Ortamı Olarak Sosyal Medya: Ege Üniversitesi İletişim Fakültesine Yönelik Bir Araştırma”, Journal of Yasar University, 5(20), 3348-3382.
Yıldırım, O. (2014). “İnternet ve Sosyal Ağlar Dolayımlı Gündelik Yaşam Pratikleri: Üniversite Gençliği Üzerine Bir Alan Araştırması (Anadolu Üniversitesi Özelinde Fen Fakültesi, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi, İletişim Bilimleri Fakültesi ve Porsuk Meslek Yüksekokulu Örnekleri)”, Yüksek Lisans Tezi, Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.
Zhao, H. V., Lin, W. S. ve Liu, K. J. R. (2011). Behavior Dynamics in Media-Sharing Social Networks, Cambridge: Cambridge University Press.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com