You are here

Home » Content

Osmanlı-Rusya-Moldavya Davranışları Çerçevesi İçerisinde Güney-Doğu Avrupa Gagauzların Etnik Tarihi

Journal Name:

  • Turan Stratejik Araştırmaları Merkezi Dergisi

Publication Year:

  • 2012

Keywords (Original Language):

Author Name
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Her milletin dili, edebiyatı, genelden bütün kültürü, tarihe bağlı. Nasıl yok tarih milletsiz, öyle da yok millet tarihsiz, dilsiz, kültürsüz. Yok küçük millet, küçük dil, küçük kültür, ama var sayısı az milletlerin dili, edebiyatı, kültürü. Gagauz milleti de onların birisidir. Onun uzun ve zengin tarihi, derin köklü kültürü, edebiyatı var. Gagauzların evelki etnik tarihi o migratsiya protseslarına bağlı, açan onların dedelerinin bir kısmı VII-XI-ci yüzyıllarda Güney-Doğu Avrupa'da, tarihsel bölgelerde - Bucak'ta, Dobruca'da, Makedoniya'da, Trakiya'da yerleşiyorlar165. Çağdaş zamanda gagauzların tarihinle, kültürünle, dininle ilgili sorular, bilim dünyasında çok tartışmalar çıkarıyorlar, deyceyz: ne zaman onlar bir etnos gibi oluştular, dinlerini kabul ettiler, çeşitli tarihsel bölgelerde yerleştiler; gagauzların dedelerinin soyları kimlerden geliyor, nekadar onların nüfusu ve daha çok çeşitli sorular var? Bugün, kaynaklara temellenerek, konumuzla ilgili bilgileri sizlerle paylaşmağa çalışabiliriz.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastrmx_25822_4_pp_.pdf
  • 15
  • Turkish

REFERENCES

References: 

БАЛАСЧЕВ, Г. “Държавата на огузите в Добруджа” // Военни известия,
Т. XXVI, 1917, №36.
БАСКАКОВ, Н.А. “Тюркские языки”, Москва, 1960.
БАСКАКОВ, Н.А. “Историко-типологическая фонология тюркских
языков”, Москва, 1988, c.115-119.
ГАЙДАРЖИ, Г.А. “Гагаузский язык” // Российский этнограф.
Этнологический Альманах, 1993, №17, c.184-198.
ГУБОГЛО, М.Н. “Этническая принадлежность гагаузов (Историография
проблемы)” // Советская этнография, 1967, №3, c.159-167.
ГУБОГЛО, М.Н. “Гагаузы” // Народы России. Энциклопедия, Москва,
1994, C.128.
ДИМИТРОВ, Г. “Гагаузи. Потеклото и происхожнито на думата”,
Известия на Варненско археологичното дружество, Варна, 1909, №2, c.15-25.
ЗЕЛЕНЧУК, В.С. “Население Бессарабии и Поднестровья в XIX в.
(этнические и социально-демографические процессы)”. Кишинев, 1978, c. 287.
КАРАНАСТАС-РАДОВА, О.К. “Гагаузы в составе задунайских
переселенцев и их поселения в Буджаке (конец XVIII – первая четверть XIX
вв.)”. Кишинев-Комрат, 2001, 133 с.
КУРОГЛО, С.С. “Семейная обрядность гагаузов в XIX - начале XX вв.”,
Кишинев, 1980. ЛЕЖАН. “Этнография Европейской Турции” //
Этнографический сборник, издаваемый императорским русским
географическим обществом, Bыпуск VI., Санкт-Петербург, 1864, с.33.
РАДОВА, О.К. “Гагаузы Бессарабии. Расселение и численность в XIX в.”
// Этнографическое обозрение, Москва, 1997, №1, с.121-128.
РАДОВА (КАРАНАСТАС), О.К. “Гагаузы Буджака. Этническая история
и формирование этноса” // Ежегодник Института Межэтнических исследований,
Том I., Кишинэу, 2000, с.90-93.
РАДОВА-КАРАНАСТАС, О.К. “Путь к себе: Аспекты истории,
культуры, демографии, этногенеза гагаузов”. Выпуск I., Кишинев, 2008, 297 c.
РАДОВА-КАРАНАСТАС, О.К. “Путь к себе: Аспекты истории,
культуры, демографии, этногенеза гагаузов”, Выпуск II., Кишинев, 2009, 371 c.
CARANTİNİ. Dictionaire des nationalites et des minorites en. U.R.S.S., Paris,
1990. P.78.
KARANASTAS-RADOVA, O.K. “Tuna ötesi göçmenleri ve Gagavuzlar – 19.
Yüzyıl sonları – 20. Yüzyıl başları”. Rusça’dan Türkçe’ye çeviren Prof. Dr. Mehman
MUSAOĞLU. Türk dünyası yazarlar ve sanatçılar vakfı “TÜRKSAV”, Ankara, 2004,
149 s.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com