You are here

Çağdaş Eğitim Denetimi Modeli Olarak Okullarda Farklılaştırılmış Denetim Uygulamalarına İlişkin Bir Araştırma

A study on the Differentiated Supervision Practices in schools as Contemporary Education Supervision Model

Journal Name:

Publication Year:

Abstract (2. Language): 
The purpose of this research is to identify teachers' views on the differentiated supervision model. The study was carried out with qualitative research method and its model is phenomenology. The study group of study consisted of 28 teachers working in pre-school, primary school, high school in Sivas province in 2014-2015 academic year. A semi-structured interview form has been prepared in order to reveal the opinions of the teachers on the application of the differentiated supervision model in the framework of the research. A three-point interview form has been developed from the characteristics of the differentiated supervision based on the Aydın’s (2005) identification information of the differentiated supervision. Data analysed content analysis. Teachers' views on the purpose of supervision are –three categories- professional development, self-regulation and motivation. Teachers' opinions about 'how to supervision' question was connected with three categories; development' regulation and observation. Most teachers responded yes to the question ‘whether the teachers should supervise each other’. The fact that the teachers have positive opinions related to differentiated supervision.
Abstract (Original Language): 
Bu araştırmanın amacı, farklılaştırılmış denetim modeline ilişkin öğretmenlerin görüşlerini saptamaktır. Araştırma, nitel araştırma yöntemi ile yürütülmüş olup araştırmanın doğasına uygun olan olgubilim deseninde bir çalışmadır. Araştırmanın çalışma grubu, 2014-2015 eğitim-öğretim yılında Sivas ilinde resmi okul öncesi, ilkokul, ortaokul ve ortaöğretim okullarında görev yapan toplam 28 öğretmenden oluşmaktadır. Araştırma çerçevesinde öğretmenlerin farklılaştırılmış denetim modeli uygulamalarına ilişkin görüşlerini ortaya koymak amacıyla yarı yapılandırılmış görüşme formu hazırlanmıştır. Aydın’ın (2005) farklılaştırılmış denetimle ilgili tanımlama bilgilerinden yola çıkılarak, farklılaşmış denetimi açıklayan özelliklerden üç maddelik bir görüşme formu oluşturulmuştur. Veriler, içerik analizi ile çözümlenmiştir. Öğretmenler, denetimin amaçlarını, mesleki gelişimi sağlamak, öğretmenin kendini düzenlemesine katkıda bulunmak (öz-düzenleme) ve motivasyonlarını arttırmak şeklinde sıralamışlardır. Öğretmenlerin ‘’denetim nasıl olmalı’’ sorusuna ilişkin görüşleri geliştirme, düzenleme ve gözlem olmak üzere ifade edilmiştir. Öğretmenlerin birbirilerini denetlemesi konusunda öğretmenler olumlu görüşlere sahiptir. Öğretmenlerin farklılaştırılmış denetime ilişkin bakış açılarını ortaya koymak üzere araştırma sorularına (denetim hangi amaçlarla yapılmalı, nasıl bir denetim ve öğretmenler birbirini denetlemeli mi) verilen cevaplardan öğretmenlerin farklılaştırılmış denetimi olumlu değerlendirdikleri söylenebilir.
43
57

REFERENCES

References: 

Akyol, B. ve Yavuzkurt, T. (2016). Türkiye’de lisansüstü tezlerde eğitim denetimi. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim (Teke) Dergisi, 5(2), 908-926.
Altun, B. (2014). Denetime eleştirel yaklaşım: Öğretmen denetimi nasıl olmalı? (Doktora tezi). Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Aydın.
Arslan, A., & Aslan, A. (2015). Türkçe öğretmenlerinin ‘eğitim denetimi' ile ilgili çeşitli görüşleri. Dil ve Edebiyat Eğitimi Dergisi, 3(15), 163-178.
Aydın, İ. (2005). Öğretimde denetim. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Aydın, M. (2014). Çağdaş eğitim denetim. Ankara: Gazi Kitabevi.
Bostancı, A., Şanlı Bulut, M. ve Özbey, H. (2011). Öğretmen denetiminde sanatsal denetim yaklaşımının uygulamasına yönelik öğretmen ve denetmen görüşleri. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(22), 238-254.
Bouchamma, Y. (2005). Evaluating teaching personnel. Which model of supervision do Canadian teachers prefer? Journal of Personnel Evaluation in Education, 18(4), 289-308.
Bursalıoğlu, Z. (2012). Okul yönetiminde yeni yapı ve davranış. Ankara: Pegem Akademi.
Dahlberg, K.,Dahlberg, H., & Nyström, M. (2008). Reflective Life World Research. Lund: Student litteratur.
DiPaola, M. F.,& Hoy, W. K. (2008). Principals improving instruction: Supervision, evaluation, and professional development. Boston: Pearson.
Eisner, E. W. (1982). An artistic approach to supervision. Supervision of teaching. Washington: ASCD.
Elo, S., Kyngäs, H. (2008). The qualitative content analysis Process. Journal of Advanced Nursing, 62(1), 107–115.
Fullan, M. (2007). The new meaning of educational change (4th ed.). New York: Teachers College Press
Glatthorn, A. A. (1997). Differentiated supervision. (2nd Edition). Virginia: ASCD.
Glickman, C.D., Gordon, S.P. & J.M. Ross-Gordon (2014). Supervision an instructional leadership: A developmental approach. Boston: MaAllyn and Bacon.
Harris, P. M., Gingerich, R., & Whittaker, T. A. (2004). The “effectiveness” of differential supervision. NCCD News, 50(2), 235-271.
İlğan, A. (2008). İlköğretim müfettişleri ve öğretmenlerinin farklılaştırılmış denetim modelini benimseme ve uygulanabilir bulma düzeyleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 55, 389-422.
Kagan, D. M., & Warren, E. (1992). Differential supervision for early, middle, and late field experiences in teacher education: The case of Emily. Action in Teacher Education, 13(4), 10-16.
Karakuş, M. (2010). Çağdaş denetim yaklaşımları. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 20 (2), 181-200.
Lincoln, Y. S. & Guba, E. G. (1985). Natural isticinquiry. Newbury Park, CA: Sage
Köybaşı, Uğurlu & Demir Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 2017, Cilt 15, Sayı 1, 43-57
55
Malikiosi-Loizos, M.,Mehnert, W. O., Work, G. G., & Gold, J. (1981). Differential supervision and cognitive structure effects on empathy and counseling effectiveness. International Journal for the Advancement of Counselling, 4(2), 119-129.
Memduhoğlu, H.B. & Zengin, M. ( 2012). Çağdaş Eğitim Denetimi Modeli Olarak Öğretimsel Denetimin Türk Eğitim Sisteminde Uygulanabilirliği. Kuramsal Eğitim Bilim Dergisi, 5(1), 131-142.
Patton, M. Q. (2005). Qualitative research. . Thousand Oaks, CA: Sage.
Prokopenko, J. (1992). Verimlilik Yönetimi. Uygulamalı El kitabı. (Çev: Olcay Baykal ve Diğerleri) . Milli Prodüktivite Merkezi Yayınları: 476, Ankara
Risemberg, R., & Zimmerman, B. J. (1992). Self‐ regulated learning in gifted students. Roeper Review, 15(2), 98-101.
Rossman, G. & Rallis, S. (1998). Learning in the field: An introduction to qualitative research. Thousand Oaks, CA: Sage Publications.
Sullivan, S. & Glanz, J. (2000). Alternative approaches to supervision: Cases from the Field. Journal of curriculum and supervision, 15(3), 212-35.
Tanrıöğen, A. (1997) Öğretimin denetimine yönelik bir model: Yönlendirilmiş yoğun denetim. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 3 (1), 111– 121
Topcu, İ. (2010). Devlet ve özel ilköğretim okullarında yöneticilerin öğretimin denetimi görevlerini yerine getirme biçimleri. Cumhuriyet Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 34(2), 31- 39.
Uğurlu, C. T. (2013). Sanatsal denetim ölçeği geçerlik ve güvenirlik çalışması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 1 (1), 119-134.
Van, Manen, M. (2014). Phenomenology of practice. meaning-giving methods in phenomological research and writing. Walnut Creek: Left Coast Press.
Zepeda, S.J. (2007). Instructional supervision: Applying tools and concepts. Larchmont, NY: Eye on Education.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com