You are here

Home » Content

Primer Hipertansiyon Patogenezinde Renin-Anjiyotensin-Aldosteron Sisteminin Rolü

Journal Name:

  • Türk Nefroloji, Diyaliz ve Transplantasyon Dergisi

Publication Year:

  • 2004
Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Multifaktöryel nitelikte olup sanayi toplumlarında giderek artan ve morbidite ve mortalİtesi yüksek olan hipertansiyonun (HT) gelişmesinde (1), renin-anjiyo-tensin-aldosteron sistemi (KAS) önemli rol oynamaktadır. Kan basmanın (KB) düzenlenmesi ve sıvı elektrolit dengesinin sağlanmasında kilit görev alan RAS, fizyolojik görevleri dışındaki nöronal, nörohormonal, nıetabolik, immünolojik olaylardaki multifonkstyonel etkilerinden ötürü kardiyovasküler ve renal değişikliklerin oluşmasına yol at ar. Bu nedenle, HT gelişimi katlar komplikasyonlarmı da artırır. RAS'ın biyolojik akti-vasyonları, esas olarak potent bir oktapeptit olan anji-yotensin 11 (Ali) ile ve daha az düzeyde aklosteronla sağlanır ( 1). RAS'ın %10-20'si sistemik dolaşımda, %90-8ü'i dokularda bulunur. Dolaşımdaki RAS'ın majör kaynağı renin sentezleyen böbreklerdir. RAS'ın etkisi ile Na+ ve suyun tutulduğu K"un atıldığı organ olan böbrekler, RAS'ın HT geliştirici etkisinde de merkezi rol oynar. Sirküler RAS, hemodinamik ve hormonal işlevle KB yükselmesine, lokal RAS da metabolik, immünolojik, büyüme faktörlerini uyarıcı etkiyle kardiyovasküler ve renal değişikler, HT'nin devamlılığı ve komp-likasyonlarının artmasına neden olur. RAS sisteminim oluşturan komponentlerin genetik polimoıfizmi de Mendelyan eğilimle, otozonıal dominant özellikli olarak kuşaklar arası geçiş gösteren HT gelişimini artırmaktadır (2). Richard Bright'ın , 1838 de böbrek hastalarında kar-diyak hipertrofi ve vasküler duvar kalınlaşmasını bildirmesinden sonra, Finlandiyalı fizyolog Tiggerstadt I898'de böbrek kort eksinde KB artışına yol açan ve HT'deki kardiyak hiperirofiden sorumlu olabileceğini düşündüğü ve "renin" adını verdiği bir maddenin varlığını bildirmiştir. Goldblatt 1934'te, renovasküler HT modellerinde KB artışına yol açan uzun etkili humoral bir madde olduğunu gözlemlemiştir. George Pickering ve arkadaşlarının 1938'de ısıya dayanıklı, non-diyalizabıl olan renin adındaki presör maddeyi kandan izole etmelerinden sonra, bu konudaki çalışmalar hızlandırılmıştır. Daha sonra reninin aktive ettiği hipertansif faktör olan plazma proteininin varlığı bildirilmiştir. "Anji-yotensinojen" adı verilen ve 1957'de Skeggs ve arkadaşlarınca plazmadan tetradekapeptit olarak İzole edilen bu maddenin, anjiyotensin dönüştürücü enzim (ACE) tarafından anjiyotensin Fe (Al) dönüştürüldüğü bildirilmiştir. Anjiyotensinojenin kimyasal yapısı ve tip-lendirilmesi 1963'te gerçekleştirilebilmiştir (3). Oparil ve arkadaşları (4) fizyolojik koşullarda Al'in %90'ının akciğerde AIFye dönüştüğünü gözlemlemişlerdir. Anjiyotensinojenin genetik olarak cDNA klonlanması 1980 başlarında gerçekleştirilmiştir (5>. Son yıllardaki çalışmalarla lokal RAS'ın, sirküler olana benzer hemodinamik ve endokrin etkilerinden daha çok otokrin ve parakrin etkilerinin güçlü olduğu gözlenmiştir (6). Bu nedenle, lokal RAS'ın HT gelişimine katkısından daha çok, komplikasyonlannın artışından sorumlu olduğu düşünülmektedir (7). Başlangıçta homeostazis düzenleyici olarak endokrin sistemde yer aldığı düşünülen RAS'ın, fizyolojik görevlerinin dışındaki immünolojik, metabolik ve büyüme faktörlerini uyarıcı etkilerinin HT gelişimden önemli derecede sorumlu olduğu bildirilmektedir (8).
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon pdf_tndt_674.pdf
  • 1
45-50
  • Turkish

REFERENCES

References: 

1. Hansaon I.. KUandcr L öhrvall M. Epidemiology uf hypertension, im Oparil S, Weber MA (eds.). Hypertension. Philadelphia: WH Saunders Company, 2000:4-19.
2. Catanzori) DF. Angiotensinogen: Physiology, molecular biology, and relevance t<> hypertension. In: Oparil s. Weber MA (eds). Hypertension. Philadelphia: WH Saunders Company^ 2000: 77-89.
% Haber E, Carlson W. Renin-angiotensin system. The biochemistry of renin-angiotensin system. In: Hypertension. Genest J, Kuchel 0, Hornet lJ, Cantin M (eds,). Ehysiopalhology and treatment. McGraw-Hill Book Company,1983,U.S. 171-184.
4. Oparil S, Trvgear GW, Koerner TJ, Barnes HA. Haber E. Mechanism of pulmonary conversion of angiotensin I to II in the dog. Ore Res 1971;29:682-690.
5. Murphy T|, Alexander RW, Griendfag KK. Runge MS, Bernstein KE. Isolation of a cDNA encoding the vascular lype-I angiotensin II receptor. Nature 1991;351:233-236.
6. Dzau V. Tissue angiotensin and pathobiology of vascular disease. Hypertension 2001;37; 1047-1052.
Ntokening (i. Harrison DG. The ATI-Type angioiensin receptor in oxidaiive sires and atherogenesis. Circulation 2ıieg;ı M. Gomez-Quencn > c. Tomino Y, Egldo v. Angiotensin II. the inmtun system and renal disease: Another road ior RAS> Nephrol Dial Transplant 2003;18:1423-1426,
M Paulsen k, Nielson AH. Renin in ihe mouse kidney lias a moleküle» weigh) ol" 10 (KM). Clin Sd I98i;00:tl-t6.
10. skeggs LT, Dorer FE, Kalın SR, Lent/ KK, Levine M. The bioche¬mistry of the renin-angiotensin system and its role in hypertension. Am J Med 1976;60:737-747.
11 II.mis RC Hie macula densa; recent development. J Hypcrtens 19S&1 1:815-822.
12 Poıılsen K, Vuusl J. Unck T Renin precursor from mouse kidney identified Ity cell-free translation of messenger RNA. Clin Sci I960;
59:297 299.
I .V l)/au VJ, Re R. Tissue angiotensin sysiem in cardiovascular medicine A paradigm shift. Circulation 1994;89:493-498.
1 i. Hsuell WA. Anionipillai I. Renin-angiotensin system. In: Massiy
SCi, Glastucit It I (edsl. "I'exllxxik ol Nephrology. Baltimore.Williams .S; Wilkins l'WS,l«J7-203.
IS. Nguyen ti. Debime P, Buakle C, Rouzhir L. Ciller T, Sraer JI). Pi¬votal role of renin/prorenin receptor in angiotensin II production and cellular responses lor renin. J Clin Invest 2002: 109:1417-1427.
In. Rosendorff G, The renin-angiotensin system and vascular hypertrophy. J Anı C0İI CiudiOl IW6;2S:803'812.
17, W all GCM. Harap SB, Eoy CJW, el al Abnormalities of glucocorticoid metabolism and the renin-angiotensin system: a four corners approach lo the iileniilication ol genetic determinants ol blood pressure. J Hypertens IW2;10;47V-IK2
IS, Inoue I, Nakajima T.Williams CS, et al. A nucleotide substitution i" ihe promoter ol human angiotensinogen is associated with essential hypertension and affects basal transcriptiein in vitro. J Clin Invest 11W7;:70-76.
2n. Eabiani ME. Dinli 1)T. Nasis I.. Johnson CI. A ngiot en sin-con verting enzyme: basic pn >]x-rties disiribulion. anil functional role. In: Oparil S. Weber MA leds). Hypertension. Philadelphia: WB Saunders Company. 2000:90-100.
21. Cıivert/ MM. Manipulation of the renin-angiotensin system. Circulation. 2001:100ı:] i-18.
22. Romero JC, Reckelholf JE. Role of angiotensin anil oxidative stres in essential hypertension. Hypertension, l999;34[part2]:943-949.
23. Rigat It. Hulx rt C. Alhenc-Cıelas E. Genetic of angiotensin 1-con-vcrting enzyme Clin Exp Ilypcrtcnse l,Jtl"':t,):(i59-f)f)9.
2
i Itriıtı m SL. lnir.nvn.il vascular effects of angi< itensin 1 and angiotensin
II. Am J i'hysiol 1981;240:91 1-919, 2S peach M.l. Adrenal medullary stimulation induced by angiotensin 1, angiotensin II and analogues. CNC Hes 1971; 28 (Suppl II>;11-107-II 117.
2d. I nger T. The role of the renin-angiotensin system in the development of cardiovascular disease. Anı I Cardiol 2002;89(suppl):3A-IUA.
27. Eyhrc|iiisi K, Melsarinne K. Tikkanen I Role of the angiotensin II in blood pressure regulation and pathophysiology of cardiovascular}'diseases. J Hum Hypertension 1995;9chemical characterization of two angi ötensin II receptor subtypes in the rat. Cardiovasc Pharmacol I990;l6(suppl 4):S31-S35.
33- Chang RS.Lotti VJ. Angiotensin receptor subtypes in rat, rabbil and monkey tissues: Relative distribution and species dependency. Life Sci 1991;49:1485-1490.
34. Allen AM, Zhuo I. Mendelsohn FAO. Localization of angiotensin ATI and AT2 receptors. | Am Soc Nephrol 1WJ:10:S23 S2')
35. Iwai N, Inagami T, Ohmichi N, el al. Differential regulation of rat AT hi and ATlb receptor mR.NA. Biochem Biophys Res Coinmun 1992;188:298-303.
36. Kainulainen K, Perola M, Terwilliger J, Kaprio J, Konkenvuo M. Syvanen A. Evidence for involvement of the type 1 angiotensin il receptor locus in essential hypertension. Hypertension 1990;33:855-849.
37. Franco M, Paniagua R. Herrera-Acosta J. Renal effect of renin-angiotensin system blockade. Curr Opin Nephrol Hypeftens 1998;7:153-158.
38. Gasparo M, Bullock GR. The ATI and AT2 angiotensin reseptör. In: Oparil S, Weber MA (eds). Hypertension. Philadelphia; WB Saunders Company, 2000:100-110.
39. Ortiz MC. Manrkmez MC, Romero JC, Juncos LA. Antioxidants block angiotensin 11-induced increases in blood pressure and cn-dothelin. Hypertension 2001; 38|part 2]:6SS-659.
40. Navar LG, Harrison-Bernard LM, Nİshiyama A. Koln>ri II. Regulation of intrarenal angiotensin II in hypertension, Hypertension 2002[part 21:316-322.
41. Hall JE, Brands MW, Henegar JR. J Am Soc Nephrol I999;10:S258-S265.
42. Ardaillou R. Angiotensin II receptor. I Am Soc Nephrol 1999;10:S30-S39.
43. Taddei S, Visdis A, Mattel P, FAvilla S, Savletti A. Angiotensin II and sympathetic activity in sodium-restricted essenlial hypertension Hypertension 199V2S:59S-601.
44. Booth RE, Johnson JP, Stockand JI). Aldosterone. Adv Physiol Educ 2002;26:8-20.
45. Wehling M, Spes CH, Win N, Janson CP, Schmidt BMW. Theisen K, Christ M. Rapid cardiovascular action of aldosterone in man. J Clin Endocrinol Metal) 1998;83:3517-3522.
46. Sato A,Liu JP. Funder |W, Aldosterone rapidly represses protein kinase C activity in neonatal rat cardiomyocytes in vitro. Endocrinology 1997;138:3410-3116.
47. LHK)lan CM, O'Sullivan GC, Harvey BJ. Rapid effects of corticosteroids on cytsolic protein kinase C and intracellular calcium concentration in human distal colon. Cell Endocrinol 1998;138:71-79.
48. White PC, Mune T, Agarwal AK. 1 lli-I lydroxysteroid dehydrogenase and the syndrome of apparent minenilocorticoid excess Endoc Rev 1997;18:135-153.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com