Renal Transplant Results of the Organ Transplant Center of Meram Medical School Between 2003-2011
Journal Name:
- Türk Nefroloji, Diyaliz ve Transplantasyon Dergisi
Keywords (Original Language):
| Author Name | University of Author | Faculty of Author |
|---|---|---|
Abstract (2. Language):
OBJECTIVE: Renal transplantation (RTx) is the best therapeutic modality for end-stage renal disease
patients. We report 8 years single-centre experience on cadaveric and living donor RTx in terms of
demographic features along with graft functions, posttransplant medical complications, patients-graft
survivals.
MA TERIAL and M ETHODS: We enrolled 66 RTx (female/male: 36/30) patients including 40
cadaveric and 26 living donors. At admission age, gender, causes of renal failure, dialysis typeduration,
type of RTx, induction and maintenance immunosuppressive modalities, rejection episodes,
biochemistry-hemogram parameters at 1, 6, 12, 24 and 60 months after transplantation and medical
complications were obtained from the medical records.
RESUL TS: Mean recipient age was 41±11.6 years. Mean transplant duration was 32.2±31.4 months,
and the mean creatinine values was 1.4±0.9 mg/dl. The most commonly used immunosuppressive
protocol was corticosteroid+tacrolimus+mycophenolate mofetil. Delayed graft function, chronic
allograft nephropathy and acute rejection were observed in 27.3%, 25.7% and 13.6% of patients,
respectively. 1- and 5-year patient survival rates were 100% and 100% for living donor patients and 85% and 85% for cadaveric patients, respectively. 1- and 5-year graft survival rates were 100% and 100% for living donor RTx patients, and 80%
and 80% for cadaveric RTx patients, respectively. The most common medical complications were new onset diabetes mellitus and dyslipidemia.
The most common early and late infection was urinary tract infection.
CONCLU SION: RTx is the best renal replacement therapy in terms of patient-graft survival. However, patients should be closely moniterized for
metabolic complications.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
AMA Ç: Son dönem böbrek yetmezliği (SDBY) hastalarında en iyi tedavi şekli böbrek naklidir.
Çalışmamızda, son 8 yılda merkezimizde kadavra ve canlıdan yapılan böbrek nakillerinin(BN)
demografik verileri ile birlikte böbrek fonksiyonları ve posttransplant medikal komplikasyonları, hastagraft
sağkalımını araştırmayı hedefledik.
GEREÇ ve YÖN TEML ER: Çalışmaya 40’ı kadavradan, 26’sı canlıdan BN yapılan 66 hasta (kadın/
erkek: 36/30) dahil edildi. Nakil sonrası nefroloji polikliniğine başvurularda yaş, cinsiyet, böbrek
yetmezliği nedeni, diyaliz türü-süresi, nakil türü, aldıkları indüksiyon tedavileri, kullandığı idame
immünsupresif tedaviler, akut rejeksiyon sayısı ve verilen tedaviler, nakil sonrası 1., 6., 12., 24. ve
60. aylardaki biyokimya-hemogram parametreleri ve medikal komplikasyonlar hasta dosyalarından
retrospektif olarak elde edildi.
BUL GULA R: Alıcıların ortalama yaşı 41±11,6 yıldı. Ortalama nakil sonrası süre 32,2±31,4 ay,
kreatinin değerleri 1,4±0,9 mg/dl tespit edildi. En sık uygulanan immünsüpresif tedavi protokolü ko
rtikosteroid+takrolimus+mikofenolat mofetil/sodyumdu. Gecikmiş graft fonksiyonu, kronik allograft
disfonksiyonu ve akut rejeksiyon oranları sırasıyla %27,3, %25,7 ve %13,6 idi. 1 ve 5 yıllık hasta
sağkalımı canlıdan yapılan BN’lerinde sırasıyla %100 ve %100, kadavradan yapılan BN’lerinde ise
%85 ve %85 olarak bulundu. 1 ve 5 yıllık graft sağkalımı canlıdan BN yapılanlarda sırasıyla %100
ve %100, kadavradan BN yapılanlarda ise %80 ve %80 olarak saptandı. En sık görülen medikal
komplikasyonlar yeni gelişen diyabet ve dislipidemiydi. Erken ve geç dönemde en sık karşılaşılan
enfeksiyon idrar yolu enfeksiyonuydu.
SONU Ç: BN, hasta-graft sağkalımının yüksek olduğu bir renal replasman tedavi seçeneğidir. Bununla
birlikte metabolik komplikasyonlar açısından yakın takip gereklidir.
FULL TEXT (PDF):
- 1
34-44