Evaluation of the Frequency of QTc Dispersion and Its Relationship
with Clinical and Laboratory Parameters in Dialysis Patients
Journal Name:
- Türk Nefroloji, Diyaliz ve Transplantasyon Dergisi
Keywords (Original Language):
Author Name | University of Author | Faculty of Author |
---|---|---|
Abstract (2. Language):
OBJECTIVE: QTc dispersion is defi ned as the difference between the maximal and minimal correct
QT interval on standard 12-lead ECG. Increased QTc dispersion has been reported in ESRD patients. In
our study, we aimed to evaluate the frequency of QTc dispersion and its relationship between clinical
and laboratory parameters in patients on regular dialysis programme.
MATERIAL and METHODS: Sixty patients underwent dialysis (30 HD, 30 CAPD) and another 30
healthy subjects were enrolled into the study. The standard 12 lead ECGs were performed and QTcd
was measured from all dialysis patients and control subjects. Blood samples were collected for the
measurement of laboratory parameters.
RESULTS: Dialysis patients showed signifi cantly higher QTcd than control subjects (55.75±36.48
versus 28.73±28.27; p=0.001). Patients with QTcd >50 ms had signifi cantly higher SBP, urea and
ferritin levels, but signifi cantly lower iron binding capacity and calcium levels compared those with
QTcd ≤ 50 ms(p<0.05). Positive correlations were found between QTcd and urea, ferritin and SBP
levels, and inverse correlations with iron binding capacity level (p<0.05).
CONCLUSION: The frequency of QTc dispersion was 40% among the dialysis patients .Although
serum calcium was signifi cantly lower in patients who had QTcd >50 ms than QTcd ≤ 50 ms (p<0.05),
there was no signifi cant correlation between QTcd and calcium.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
AMAÇ: 12 derivasyonlu standart EKG’de en uzun QTc mesafesi ile en kısa QTc mesafesi arasındaki
fark QTc dispersiyonu olarak tanımlanır. SDBY hastalarında artmış QTc dispersiyonu bildirilmiştir.
Biz çalışmamızda, diyaliz hastalarında QTc dispersiyonunun sıklığını ve klinik ve laboratuvar
parametrelerle ilişkisinin değerlendirilmesini amaçladık.
GEREÇ ve YÖNTEMLER: Çalışmaya 60 diyaliz hastası (30 HD, 30 PD) ve 30 sağlıklı birey dahil
edildi. Tüm diyaliz hastalarının ve katılımcıların 12 derivasyonlu elektrokardiyografi leri çekildi ve
QTcd ölçüldü. Laboratuvar parametreleri için kan örnekleri toplandı.
BULGULAR: Diyaliz hastaları kontrol grubundan daha yüksek QTcd’ye sahipti (55,75±36,48 ve
28,73±28,27; p=0.001). QTcd >50 ms olan hastalar QTcd ≤ 50 ms olanlarla karşılaştırıldığında, SKB,
üre ve ferritin anlamlı olarak daha yüksek, Ca ve demir bağlama kapasitesi anlamlı olarak daha düşüktü
(p<0,05). QTcd ile üre, ferritin, SKB arasında pozitif, demir bağlama kapasitesi arasında ters korelasyon
saptandı (p<0,05).
SONUÇ: Diyaliz hastaları arasında QTc dispersiyonunun sıklığı %40’tı. QTcd >50 ms olan hastalarda,
QTcd ≤ 50 ms olanlardan göre daha düşük serum kalsiyumu olmasına karşın, QTcd ve Ca arasında
anlamlı bir korelasyon mevcut değildi.
FULL TEXT (PDF):
- 2