You are here

BETA- 2 MICROGLOBULIN VE AMILOIDOSIS

BETA 2 MICROGLOBULIN AND AMYLOIDOSIS

Journal Name:

Publication Year:

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (Original Language): 
Uzun süredir dializde olan hastalarda Amiloidosis bir sorun olarak karşımıza çıkmaktadır. Hastalarda Karpal Tünel Sendromu, atralji, destrüktif artropati, kemik kistleri, patolojik kırıklar ve subkütan tümörler şeklinde belirtilerle karşımıza çıkmaktadır. Bu tip be¬lirtiler daha ziyade 10 yılı aşan bir süreden beri hemo¬diyalizde olan hasta gruplarında görülmekle beraber bilhassa son yıllarda CAPD (1) tedavisi yapılmakta olan vakalarda ve hatta dialize başlanmadan önceki dönemde uzun süredir KBY (2) nedeni ile takip edil¬mekte olanlarda da bildirilmeye başlanmıştır. Bu ne¬denle olayın kronik hemodializden dolayı değil de uzun süre kronik böbrek yetmezliği ile birlikte olan bir yaşama bağlı olduğu düşünceleri de belirmeye başla¬mıştır, ilk yıllarda hastalık Dialize Bağlı Amiloidozis olarak isimlendirilmesine rağmen son yıllarda bu dü¬şünce değişmiş ve Üremiye Bağlı Amiloidosis (Ure¬mia Associated Amyloidosis), Beta 2-m'ye bağlı Ami-loidosis olarak anılmaya başlanmıştır. Ük defa 1980'de Assenat ve ark. Carpal tünnel send-romlu bir hastanın tendonunun sinovyasında Amiloid infiltrasyonu olduğunu göstermiştir. Charra ve ark. Karpal tünel sendromu ile birlikte omuz ağrısı ve sert¬liği sendromlarının o bölgelerde Amiloid birikimine bağlı olduğunu göstermişlerdir. Bu belirtilerin geliş¬mesinde en önemli faktörün dializ süresi olduğu ve Amiloid proteini içindeki maddenin de p2 mikroglobu-lin olduğu uzun süredir bilinmektedir. Semptomlar dialize başladıktan genellikle 5 yıl sonra ortaya çıkmakta ve 15 yıldan fazla dializde olan hastaların % 80-100'ünde bulunmaktadır. Idiopatik karpal tünel sendromlu hastalardan bazı farklılıkları bulunmaktadır. Idiopatik olan daha ziyade 40 yaşının üstündeki bayanlarda ve en çok kullanılan elde oluş¬maktadır. Bilekte median sinirdeki kompresyona bağlı olarak devamlı veya zaman zaman olan ağrı ve/veya uyuşukluk, karıncalanma (bilhassa ilk 3 parmakta his¬sedilir) olur. Bu şikayetler tipik olarak geceleri artar. Fizik muayenede bu belirtilerde aşın ekstansiyon veya fleksiyon ile artma olduğu görülür. Fizik muayenede bilek aşırı derecede bir dakika müddetle fleksiyona zorlanacak olursa hastada ağrı olur (Phalen İşareti) ve¬ya CT seviyesinde median sinire perküsyon yapılacak olursa (Tinel belirtisi) hasta ağrı hissedebilir, ileri va¬kalarda tenar adele atrofileri ve parmakların retraksiyo-nu görülür. Erken vakalarda EMG tanıda yararlıdır. Tedavide cerrahi eksizyon gerekli olup, vakaların 2/3'ünde çıkarılan materyelin dense fibröz doku ile bir¬likte P2 m içerdiği tesbit edilmektedir. Bazen senelerce sonra tekrar cerrahi müdahale gerekebilir. Beta 2m'in kartilajda, kapsülde ve sinovyada depo¬lanması sonucunda artralji şikayetleri olur. Bu şika¬yetler daha çok omuz, diz ve kalça ekleminde ve ba-zende vertebrada olur. Ultrasonografide eklemlerin tendonunda (bilhassa Supraspinatusta) kalınlaşma tes¬pit edilir. Amiloid maddesinin herniasyonu ile kartilaj yırtılır veya tendonların içine amiloidin geçmesi ile erozyonlar olarak kemiklerde kist oluşumu görülür. Bazen bilhassa femur boynundaki kistin büyümesi so¬nucunda kırıklar oluşabilir. Omuzdaki ağrının bilhassa geceleri hareketin az olduğu zamanlarda ve dializ esna¬sında olduğu görülmektedir. Ağrı hareketle ve gerilme ile azalır. Bu bulguları ile diğer tip harab edici artritler-den ayrılır. Halbuki harabiyet yapan (destrüktif) artrit-lerde artropati omurgada bilhassa cervikal vertebralar-da olduğu halde amiloidosis sonucu gelişen destrüktif artropati intervertebral disklerde olur. Kompresyon kı¬rıkları ve dislokasyonlar spinal travma sonucu oluşabi¬lir ve sonuçta parapleji gelişebilir. Genellikle artropati-yi subkondral kemik kistleri oluşması takip eder, bun¬lar bilhassa dizlerde, omuzda, karpal ve metakarpal ke¬miklerde olmaktadır. Esas olarak ($2 mikroglobulin içeren subkütan tümörler popliteal fossada, gluteal böl¬gede ve vaginada tarif edilmiştir. Chazot ve arkadaşla¬rı 10 yıldan daha fazla süredir dializde olanların % 33'ünde fonksiyon dışı tendonların bulunduğunu ve 15 yıldan daha fazla süredir dializ olan kişilerde % 15'in-de tetik parmak olduğunu göstermişlerdir.
FULL TEXT (PDF): 
1-4

REFERENCES

References: 

1.
Jadou
l M, Noel H, Van Ypersele de Strihou C. P2-m Amiloidosis in a patient treated exclusively by CAPD. Am J Kidney Disease 1990; 15: 86-88.
2. Zingraff J, Noel LM, Nardin T, Zins B, Driieke T. $1-Mikroglobulin amiloidosis in chronic renal failure. New Engl J Med 1990; 232: 1070-1071.
3. Calemard E, Charra B, Terrat JC et al. Hip's synovila thickness and late dialysis arthropathy. Nephrol Dial
Transplant 1990; 5: 726.
4. Ohahi K, Hara M, Kawai R, et al. Cervical discs are more susceptible to beta 2 microglobulin amyloid depo¬sition in the vertebral column. Kidney Int. 1992; 41: 1646-1652.
5. Zingraff J, Druecke T. Can Nephrologist prevent dialy¬sis related amyloidosis. Am J Kidney Dis 1991; 18: 1¬11.
6. Taraba I, Pokier K, Mako J. Biocompatability study on cuprophan and polysulphone dialysers. Nephro Dial
Transplant Suppl. 3,1991, 22-25.
7. Lornoy W. Becous I. Von Herrath D, Schafer K. Diffe¬rent handling of P2-m during hemodialysis and hemo-
filtration. Nephron 1988; 132-135.
8. Bergström J, Wehle B. No change in crrected P2-m concentration after Cuprophan hemodialysis Lancet
1987; 1: 628-629.
9. Paczek L, Schöfer R. Heidland A. Dialysis membranes inhibit in vitro release of Ş2-m from human lymphocy¬tes. Nephron 1990; 56: 267-270.
10. Knudsen P, Leon J, Ng A. Shaldon S. Hemodialysis -releated induction of 2-m and interleukin-1 and release by mononuclear phagocytes Nephron 1989; 53: 188¬193.
11. Baz M, Durand C, Ragon A, Jaber K. Using ultrapure water in hemodialysis delays carpaltunnel syndrome. Int
J Artif Organs 1984; 8: 306-309.
12. Banz R, Siegfiled J. Teehan B. Carpal tunnel syndrome in dialysis patient. Comparison between continuous am¬bulatory peritoneal dialysis and hemodialysis populati¬on. Am J Kidney Disease 1988; 11: 474-476.
13. Tielemans C. Dratwa M, Bergmann P. Continuous am¬bulatory peritoneal dialysis vs hemodialysis: a lesser risk of amyloidosis ? Neph. Dial. Trans 1988; 3: 291¬294.
14. Vienken J. Biocompatibility Monograph - EDNA-ER-
CA 1993
15. Nelson SR, Sharpstone P, kingswood JC. Does dialysis-associated amyloidosis resolve after transplantation.
Neprol Dial Transplant 1993; 8: 369-370.
16. Davidson AM, Leeds UK. Nephrol Dial Transplantation
1995: 10 Supp; 48-51.
17. Munoz - Gomez J, GomezrPerez R, Sole-Argues M, Llopart-Buisan E. Synovial fluid examination for the di¬agnosis of synovial amyloidosis in patient with chronic renal failure undergoing hemodialysis. Ann Rheum Dis
1987; 46: 259-260.
18. Floege J, Burchet W, Brandis A et al. Imaging of Dialy-sis-releated amyloidosis deposits with I-P2-m. Kid¬ney Int. 1990; 38: 1169-1176.
19. Canaud B, Assonga A, Kerr P, Aznar R, Mion C, Failu¬re of a daily haemofiltration programme using a highly permeable membrane to return P2-m concentration to normal in hemodialysis patient. Nephr Dial Transplant
1992;7:924-930.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com