You are here

BÖBREK TRANSPLANTASYONU SONRASINDA KARACİĞER KOMPLÎKASYONLARI

LIVER COMPLICATIONS AFTER RENAL TRANSPLANTATION

Journal Name:

Publication Year:

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (Original Language): 
Karaciğer hastalığı, böbrek nakli yapılmış hastalarda sık görülen komplikasyonlardandır. Batı ülkelerin¬de nakil sonrası ilk beş yıllık dönemde karaciğer dis-fonksiyonu sıklığı % 7-67 arasında değişmektedir. Karaciğer testlerinde bozukluk en sık ilk üç ayda gö¬rülmektedir. Bu hastaların sadece % 9-40'mda klinik karaciğer hastalığı gelişir (1). Graftm beş yıldan daha uzun süredir fonksiyone et¬mesi durumunda da, yine karaciğer yetmezliği koroner arter hastalığı, malignite, geç infeksiyonlarm ardından 4. sırada mortalite sebebi ve % 6 sıklıkla majör bir morbidite sebebi olarak yerini korumaktadır (2,3). Bu durum ülkemizde renal transplantasyonlu ortalama her üç hastadan birinin kronik HBV/HCV infeksiyonlu ol¬ması sebebi ile (4), daha da ciddi bir konuma sahip ol¬maktadır. Karaciğer hastalıkları uzmanı, kendisine karaciğer hastalığı düşünülerek gönderilmiş bir olguyu öncelik¬le altı ana gruptan birisine yerleştirmeye çalışır: 1. Aku t hepatoselliiler hastalık: Akut viral hepatit-ler ve toksik hepatitler bu gruba girer. Yüzde 4-5 sık¬lıkta görülür (1-3). İmmunosupresif tedavi altındaki hastalarda akut vi¬ral hepatit tanısı transaminazlarda en az 3 misli artış ve/veya serolojik göstergelerin pozitifleşmesi ile konu¬lur. Kendi ünitemizde en sık sebeb HCV'dir. bunu HBV, HBV replikasyonunun aktivasyonu veya inakti-vasyonu, ve diğerleri (HAV, HSV, CMV, EBV, vb.) izlemektedir (5,6). Kendi hastalarımızda hemodiyaliz süresi, transfüzyon sayısı, transplantasyonun yapıldığı yer -nozokomiyal bulaşma- (Hindistan nakilliler de da¬ha sık) en önemli risk faktörleridir. Klinik, sıklıkla asemptomatik veya anikterik semptomatikdir. İkter ve fulminan seyir nadirdir. En sık fizik muayene bulgusu yumuşak bir hepatomegalidir. Buna karşılık gerek HBV gerekse de HCV akut infeksiyonu, renal trans¬plantasyon sonrasında geliştiğinde % 80 vakada kro¬nikleşmekte ve aktif viral replikasyonlu, bulaştrıcılığı yüksek, hızlı progresif seyir göstermektedir. Hepatit A virüsü ise akut viral hepatit tablosu içinde nadiren uza¬mış intrahepatik kolestaza yol açabilir. Post-transplant hastada CMV hepatiti tanısı, sıklık¬la ürperme ile 40 dereceye çıkan ateş sonrasında klinik viral hepatit ve antikor titresinde en az 4 misli artış ile konulmalıdır ve genellikle sistemik hastalığın bir par¬çasıdır. Renal transplantasyondan sonra HSV ve EBV anti¬kor titrelerinde artış ve serokonversiyon sık görülen bir bulgudur. Ancak bu değişikliklere klinik/biyoşimik hepatit nadiren eşlik eder. Klinik, sıklıkla basit bir üst solunum yolu infeksiyonudur. Bununla beraber, bağı¬şıklığı ileri derecede baskılanmış hastalarda HSV, yüksek ateş, odinofaji, lökopeni, trombositopeni, ter¬minal koagulopati, hepatit ile karakterize dissemine hastalık tablosuna yol açabilmektedir (7). Kendi seri¬mizde CMV, HSV, EBV akut hepatitler içerisinde an¬cak % 10'luk bir paya sahiptir. Ünitemizde en sık toksik hepatit sebebi ise sıklıkla profılaktik amaçlı verilen INH'dır. Rifampisin dahil tüm enzim indükleyicileri INH'a bağlı toksik hepatit gelişme riskini arttırır. Tedaviye başlamadan önce ve tedaviden 4 hafta sonra transaminazlara bakılmalı, ar¬tış saptanır ise tetkik haftada bir tekrarlanmalıdır. Te¬davinin ilk 8 haftasında transaminaz düzeylerinde 2-3 misline kadar olabilen asemptomatik artış nispeten sık görülen bir bulgudur. İlacın toksik metabolitine adaptif yanıtı yansıtır ve ilaca devam edilmesine rağmen ken¬diliğinden düzelir. Giderek artan düzeylerde ise ilaç kesilmelidir. Bu durumda pirazinamid-etambutol kom¬binasyonu alternatif olabilir. İlaca devam edilmesi ma¬sif ya da submasif nekroza veya kronik aktif hepatite yol açar. Prodromda iştahsızlık, kilo kaybı sık görül¬mesine karşılık, ateş, deri döküntüsü, eozinofili görül¬mez. Sarılık ortaya çıktıktan sonra mortalite % 10'dur.
FULL TEXT (PDF): 
1-6

REFERENCES

References: 

1. Rodes J, Arroyo V. The liver in urogenital diseases. In: Me Intyre N. Benhamou JP, Bircher J. Rizzetto M, Rodes J (eds). Oxford Textbook of Clinical Hepatology. Oxford University Press s 1991: 1181-1188.
2. Braun WE. Long-term complications of renal transplan¬tation. Kidney International 1990 ; 37: 1363.
3. Kirkman RL, Strom TB, Weir MR, Tilney NL. Late
mortality and morbidity in recipients of long-term renal allografts. Transplantation 1982; 34:347.
4.
Ere
k E, Ataman R, Dalmak S, Apaydın S. Türkiye'de Nefroloji-Dializ ve Transplantasyon 1991. Türk Nefro-loji Derneği Yayınları 1992 No: 5, istanbul.
5.
Beşışı
k F, Ökten A, Sever M, et al. Renal transplantasyon yapılmış hastalarda anti-HCV seropozitifliğinin klinik önemi. Klimik, 1994; 6: 31.
6. Beşı.şık F, Yalçın S, Sever M, et al. Hepatit B virusu infeksiyonu ve renal transplantasyon. T Klin Gastroen-
terohepatoloji, 1993; 4: 270.
7. Cello JP, Grendell JH. The liver in systemic conditions. In: Zakim D, Boyer T (Eds), Hepatology, A textbook of liver disease. Vol II, Philedelphia, WB Saunders Comp,
ppl990; 1411-1437.
8. Chan TM, Lok ASF, Cheng IKP, et al. A prospective
study of hepatitis C virus infection among renal trans¬plant recipients. Gastroenterology 1993; 104: 862.
9. Roth D, Fernandez JA, Babischkin S, et al. Detection of hepatitis C virus infection among cadaveric organ do¬nors: Evidence for low transmisson of disease. Ann In¬tern Med 1992; 117:470.
10. Pereira BJG, Wright TL, Schmid C, et al. Comparative risk of post-transplantation liver disease, graft and pati¬ent survival in kidney recipients with and without pre-transplantation anti-HCV. Am Soc Transplant Physici¬ans 1994 ; 82.
11. Garcia G, Terrault N, Wright TL. Hepatitis C virus in¬fection in the immunocompromised patient. Semin Gastrointestinal Ds 1995; 6: 35.
12. Pol S, Legendre c, saltiel C, et al. Hepatitis c virus in kidney recipients: Epidemiology and impact on renal transplantation. J Hepatol 1992; 15: 202.
13. Stempel CA, Lake J, Vincenti F. Hepatitis C. Prevalen¬ce in end-stage renal failure patients and clinical course after kidney transplantation. Transplantation 1993; 55: 273.
14. Lau JYN, Davis GL, Brunson ME, et al. Hepatitis C vi¬rus infection in kidney transplant recipients. Hepato-logy 1993; 18: 1027.
15. Gonzalez-Peralta RP, Lau WYN. pathogenesis of hepa-tocellular damage in chronic hepatitis C virus infection, semin Gastrointestinal Dis 1995; 6: 28.
16. Kumar U, Monjardion J, Thomas HC. Hypervariable region of hepatitis C virus envelope glycoprotein (E2/NS1) in an agammaglobulinemic patient. Gastroen-
terology 1994; 106: 1072.
17. Negro P, Pacchioni D, Shmizu Y, et al. Detection of
5
intrahepatic replication of hepatitis C virus RNA by in situ hybridization and comparison with histopathology. Proc Natl Acad Sci USA 1992; 49: 2247.
18. Schweitzer E J, Bartlett ST, Keay S, et al. Impact of he¬
patitis B or C infection on the practice of kidney trans¬plantation in the United States Transplant Proc 1993; 25: 1456.
19. Chatterjee sn, Payne JE, Bischel MD, et al. Succesful renal transplantation in patients positive for hepatitis B antigen. N Engl J Med 1974; 291: 62.
20. Shons AR, Simmons RL, Kjellstrand CM, et al. Renal transplantation in patients with Australia antigenemia. Am J Surg 1974; 128: 699.
21. London WT, Drew JS, Werner BG, et al. An associati¬on of host immune response to hepatitis B infection with survival of kidney transplants. Clin Res 1976; 24:490A.
22. Debure A, degos F, Pol S, et al. Liver diseases and hepatic complications in renal transplant pati¬ents. Adv Nephrol 1988; 17: 375.
23. Pirson Y, Alexandre GPJ, Strihou CVY. Long-term ef¬fect of Hbs antigenemia on patient survival after renal
transplantation. N Engl J Med 1977; 296: 194.
24. Degos F, Degott C, Bedrossian J, et al. Is renal trans¬plantation involved in post-transplantation liver disea¬ses prospective study. Transplantation 1980; 29: 100.
25. Hillis WD, Hillis A Walker G. Hepatitis B surface anti-
genemia in renal transplant recipients. JAMA 1979; 242: 329.
26. Pol S, Debure A, Degott C, et al. Chronic hepatitis in kidney allograft recipients. Lancet 1990; 335: 878.
27. Dusheiko G, Song E, Bowyer S, et al. Natural history of hepatitis B virus infection in renal transplant recipients-A fifteen year follow up. Hepatology 3: 330,1983.
28. Fairley CK, Mijch A, Gust ID, et al. The increased risk
of fatal liver disease in renal transplant patients who are hepatitis Be antigen and/or HBV DNA positive, Trans¬plantation 1991; 52: 497.
29. Venkateswara RK, Kasiske BL, Anderson WR. Varia¬bility in the morphologic spectrum and clinical outcome of chronic liver disease in hepatitis B positive and B ne¬gative renal transplant recipients. Transplantation 1991 52: 497.
30. Parfrey PS, Forbes RDC, Hutchinson TA, et al. The im¬pact of renal transplantation on the course of hepatitis B liver disease. Transplantation 1985; 39: 610.
31. Friedlaender MM, Kaspa RT, Rubinger D, et al. Renal transplantation is not contraindicated in asymptomatic carriers of hepatitis B surface antigen. Am J Kidney Dis
1989; 14: 204.
32. Huang CC, Lai MK, Fong MT. Hepatitis B liver disease in cyclosporine -treated renal allograft recipients.
Transplantation 1990; 49: 540.
33. Meyniel D, de Plunkett T, Huguier M, et al. Hepatic pe-liosis with portal hypertension in pulmonary tuberculo¬sis. Nouv Presse Med 1982; 11: 3066.
34. Larrey D, Freneaux E, Berson A, et al. Peliosis hepatis induced by 6-Thioguanine administration. Gut 1988;
29: 1265.
35. Cavalcanti R, Pol S, Carnot F, et al. Impact and evoluti¬on of peliosis hepatis in renal transplant recipients. Transplantation 1994; 58: 31?.
36. Hillion D, De Viel E, Bergue A, et al. Peliosis hepatis in chronic a hemodialysis patient, nephron 1983; 35: 205.
37. Izumi S, Nishiuchi M, Kameda Y, et al. Laparoscopic study of peliosis hepatis and nodular transformation of the liver before and after renal transplantation: Natural history and aetiology in follow-up cases. J Hepatol
1994; 20: 129.
6

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com