You are here

Home » Content

TÜRKÇE ÖĞRETMENİ ADAYLARININ DİJİTAL PEDAGOJİK YETERLİLİKLERİNİN ÇEŞİTLİ DEĞİŞKENLER AÇISINDAN İNCELENMESİ

ANALYSIS CONCERNING VARIOUS VARIABLES OF TURKISH TEACHER CANDIDATES DIGITAL PEDAGOGICAL ADEQUACY

Journal Name:

  • Turkish Studies

Publication Year:

  • 2017
DOI: 
http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.11769

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of Author
Abstract (2. Language): 
In this study it is intended to be examined the Turkish teacher candidates’ attitudes of digital pedagogical qualification aiming to determine the ability to use/create digital tools within the framework of technological changes taking place in education with “Opportunities for Enhancement Technology in Education Improvement Act” (Fatih) Project in terms of various variables. The study’s study group was determined by simple random sampling from unselected sampling methods; Recep Tayyip Erdoğan University consists of 209 teacher candidates who are studying in the 1st, 2nd, 3rd and 4th classes in the Department of Turkish Language Teaching in the fall semester of 2015-2016 academic year. In the collection of data of the study conducted by the descriptive model, Digital Pedagogical Qualification Questionnaire (DPYÖ) developed by Yaman, Aydemir and Demirtas (2013) was used. As a result of the exploratory factor analysis and confirmatory factor analysis, the Cronbach Alfa reliability coefficient scale of 19 items and three factors was 91 for all dimensions, ÖDPY (Instructional Digital Pedagogical Proficiency), GDPY (General Digital Pedagogical Proficiency) and WDPY (Web Digital Pedagogical Proficiency) subscales Were found to be .89, .81 and .76, respectively. The central tendency and distribution measures (frequency, percentage, mean, kurtosis and skewness) for the descriptive statistics and demographic variables in the study were calculated. In the analysis of the obtained data, one-way analysis of variance (ANOVA) was used to test the t-test for significance between two variables and to test for significance between two variables. With this measuring tool, digital pedagogical competence of the Turkish teacher candidates were evaluated whether they vary at a significant level in terms of sex, grade, age, parents’ education, computer and internet using level of information variables. According to the findings; it has been reached that Turkish teacher candidates’ digital pedagogical qualifications indicate a significant difference in terms of gender, age, computer and internet using level; but it hasn’t shown a significant difference in terms of class level, parents’ educational level variables.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu araştırmada, “Eğitimde Fırsatları Arttırma Teknolojiyi İyileştirme Hareketi (FATİH) Projesi” ile eğitimde yaşanan teknolojik değişimler çerçevesinde Türkçe öğretmeni adaylarının dijital araçları kullanabilme/oluşturabilme yeterliliklerini belirlemek amacıyla dijital pedagojik yeterliliklerine ilişkin tutumları çeşitli değişkenler açısından incelenmiştir. Araştırmanın çalışma grubu seçkisiz örnekleme yöntemlerinden basit seçkisiz örnekleme yoluyla belirlenmiş olup 2015-2016 eğitim-öğretim yılı güz döneminde Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi Türkçe Öğretmenliği Bölümünde 1, 2, 3 ve 4. sınıfta öğrenim gören toplam 209 öğretmen adayından oluşmaktadır. Betimsel tarama modeliyle gerçekleştirilen araştırmanın verilerinin toplanmasında; Yaman, Aydemir ve Demirtaş (2013) tarafından geliştirilen Dijital Pedagojik Yeterlilik Ölçeği (DPYÖ) kullanılmıştır. Açımlayıcı faktör analizi ve doğrulayıcı faktör analizi sonucunda 19 madde ve üç faktörden oluşan ölçeğin Cronbach Alfa güvenirlik katsayısı ölçeğin tamamı için 91, ÖDPY (Öğretimsel Dijital Pedagojik Yeterlilik), GDPY (Genel Dijital Pedagojik Yeterlilik) ve WDPY (Web Dijital Pedagojik Yeterlilik) alt boyutları için de sırasıyla .89, .81 ve .76 olarak belirlenmiştir. Bu ölçme aracıyla Türkçe öğretmeni adaylarının dijital pedagojik yeterliliklerinin cinsiyet, sınıf düzeyi, yaş, anne-baba eğitimi, bilgisayar ve internet kullanım bilgi düzeyi değişkenleri açısından manidar düzeyde farklılık gösterip göstermediği incelenmiştir. Araştırmadaki betimleyici istatistikler ve demografik değişkenler için merkezi eğilim ve dağılım ölçütleri (frekans, yüzde, ortalama, basıklık ve çarpıklık) hesaplanmıştır. Elde edilen verilerin analizinde iki değişken arasındaki anlamlılığı test etmek için t testi, ikiden fazla değişken arasındaki anlamlılığı test etmek için de tek yönlü varyans analizi (ANOVA) kullanılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre; Türkçe öğretmeni adaylarının dijital pedagojik yeterlilikleri cinsiyet, yaş bilgisayar ve internet kullanım düzeyi değişkenleri açısından manidar düzeyde farklılık gösterirken; sınıf düzeyi, anne-baba eğitim düzeyi değişkenleri açısından ise manidar düzeyde bir farklılık göstermediği sonucuna ulaşılmıştır.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-turkce-ogretmeni-adaylarinin-dijital-pedagojik-yeterliliklerinin-cesitli-degiskenler-acisindan-incelenmesi.pdf
  • 11
37
58
  • Turkish

REFERENCES

References: 

AASL (American Association of School Librarians). (2009). Standards for the 21st Century Learner. [Online]: http://www.ala.org/aasl/standards-guidelines/learning-standards adresinden 23. 04. 2016 tarihinde erişilmiştir. Akçay, A., & Şahin, A. (2012). Web quest (web macerası) öğrenme yönteminin Türkçe dersindeki akademik başarı ve tutuma etkisi. Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 2(2), 33-45.
Akkoyunlu, B. (1996). Öğrencilerin bilgisayara karşı tutumları. Journal of Education and Science, 20(100), 15-27.
Akkoyunlu, B. ve Kurbanoğlu, S. (2003). Öğretmen adaylarının bilgi okuryazarlığı ve bilgisayar özyeterlik algıları üzerine bir çalışma. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24, 1-10. Akgün, F. (2013). Öğretmen adaylarının web pedagojik içerik bilgileri ve öğretmen öz-yeterlik algıları ile ilişkisi. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(1), 48-58.
Anderson, T. (2008). Towards a theory of online learning, in Anderson, T. (Ed.) Theory and Practice of Online Learning, 2nd ed. (pp. 45-74). AU Press. Arabacıoğlu, T., & Dursun, F. (2015). Öğretmen adaylarının web pedagojik içerik bilgisi algı düzeylerinin incelenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 23(1), 197-210.
Arslan, H. (2007). Epistemik cemaat. İstanbul: Paradigma Yayıncılık.
Arı, E. (2011). Temel kavramlar. S. B. Filiz (Ed.). Öğrenme ve öğretme yaklaşımları içinde (Birinci Baskı) içinde(s. 2-21). Ankara: PegemA Yayıncılık.
Atal, D., & Usluel, Y. (2011). İlköğretim öğrencilerinin okul içinde ve dışında teknoloji kullanımları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,41, 24-35. Atlı, Ş., Aksüt, M., Atar, G., & Yıldız, N. (2007). Türkçe öğretmen adaylarının bilişim teknolojilerine yaklaşımı. Akademik Bilişim Konferansı Bildirileri 31 Ocak - 2 Şubat 2007 Dumlupınar Üniversitesi, Kütahya. Aytan, T., & Başal, A. (2015). Türkçe öğretmen adaylarının web 2.0 araçlarına yönelik algılarının incelenmesi. Turkish Studies-International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 10(7), 149-166.
Canlıoğlu, G. (2008). Değişen toplum yapılarında bilginin değişen konumu. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Marmara Üniversitesi, Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü, İstanbul.
Cavin, R. (2007). Technological pedagogical content knowledge in pre-service teachers through micro teaching lesson study. [Online]: https://scholar.google.com.tr/scholar?hl=tr&q=Technological+Pedagogical+... adresinden 15.09.2016 tarihinde erişilmiştir.
Çelik, H. C., & Kahyaoğlu, M. (2007). İlköğretim öğretmen adaylarının teknolojiye yönelik tutumlarının kümeleme analizi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 5(4), 571-586.
56 Yasemin BAKİ - Adem TÜRK
Turkish Studies
International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic
Volume 12/11
Çetin, B. (2008). Marmara üniversitesi sınıf öğretmeni adaylarının bilgisayarla ilgili öz yeterlik algılarının incelenmesi. D. Ü. Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 11, 101-114.
Çil, H. (2008). Teknolojinin eğitim ve öğretim faaliyetlerindeki rolü: öğretmen adaylarının görüşleri. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Zonguldak Kara Elmas Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Zonguldak.
D’Angelo, G., & Erbil, T. T. (2012). Didaktikten e-didaktiğe, e-öğrenim paradigmaları, modelleri ve teknikleri. LLP-LDV/TOI/08/IT/500 numaralı Proje ürünü Türkçe Basımı, Türkiye. Demir, S., & Bozkurt, A. (2011). İlköğretim matematik öğretmenlerinin teknoloji entegrasyonundaki öğretmen yeterliklerine ilişkin görüşleri. İlköğretim Online, 10(3), 850-860.
Demircioğlu, İ. H. (2008). Etkili öğretmen. İ. H. Demircioğlu (Ed.). Okul deneyimi ve öğretmenlik uygulaması içinde (s. 1-14). Anı Yayıncılık, Ankara.
Doering, A., & Beach, R. (2002). Pre-service English teachers acquiring literacy practices through technology tools [Elektronik nüshası]. Language Learning &Technology, 6(3), 127-146.
Duman, B., & Demir, M. (2004). Tezsiz yüksek lisans Türk dili ve edebiyatı öğretmen adaylarının edebiyat derslerinde bilgisayara dayalı öğretim ve interneti kullanmaya dair görüşleri. Uluslararası Eğitim Teknolojileri Sempozyumu, Bildiriler II, 1081-1087. Sakarya. Ekici, E., Ekici, F. T., & Kara, İ. (2012). Öğretmenlere yönelik bilişim teknolojileri öz-yeterlik algısı ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik çalışması. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 31(31), 53-65. Erdemir, N., Bakırcı, H., & Eyduran, E. (2009). Öğretmen adaylarının eğitimde teknolojiyi kullanabilme özgüvenlerinin tespiti. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 6(3), 99-108.
Ertmer, P. A. (1999). Addressing first- andsecond-order barrier stochange: Strategies for technology integration. ETR&D, 47(4), 47-61. Fidan, N. K. (2008). İlköğretimde araç gereç kullanımına ilişkin öğretmen görüşleri. Kuramsal Eğitimbilim Dergisi, 1(1), 48-61.
Giddens, A. (2010). Modernliğin sonuçları.İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Gülcü, A., Solak, M., Aydın, S., & Koçak, Ö. (2013). İlköğretimde görev yapan branş öğretmenlerinin eğitimde teknoloji kullanımına ilişkin görüşleri. Electronic Turkish Studies, 8(6), 195-213.
Gülbahar, Y. (2008). Improving thetechnology integration skills of prospective teachers through practice: A case study. The Turkish Online Journal of Educational Technology (TOJET), 7(4), 71-81.
Hızal, A. (1992). İlköğretim uygulamalarında eğitim teknolojisinden yararlanma olanakları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,8, 81-87. Horzum, M. B. (2011). Adaptation of web pedagogical content knowledge survey to Turkish. Elementary Education Online, 10(1), 257-272.
Hu, L., & Bentler, M. (1999). Cutoff criteria for fit indexes in covariance structure analysis: conventional criteriaversus new alternatives. Structural Equation Modeling: A Multidisciplinary Journal, 6(1), 1-55.
Türkçe Öğretmeni Adaylarının Dijital Pedagojik Yeterliliklerinin Çeşitli Değişkenler… 57
Turkish Studies
International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic
Volume 12/11
İmer, G. (2000). Eğitim fakültelerinde öğretmen adaylarının bilgisayara ve bilgisayarı eğitimde kullanmaya yönelik nitelikleri. Eskişehir Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayınları, Eskişehir.
İşman, A. (2002). Sakarya ili öğretmenlerinin eğitim teknolojileri yönündeki yeterlilikleri. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 1(1), 72-91.
İşman, A., & Canan, Ö. (2008). Barriers of adapting technology by teacher candidates. 8th International Educational Technology Conference (s. 193-199). Eskişehir: TOJET.
Jöreskog, K. G., & Sörbom, D. (1993). Lisrel 8: Structural equation modeling with the simplis command languange. Scientific Software İnternational, Inc. USA.
Kamacı, E., & Durukan, E. (2012). Araştırma görevlilerinin eğitimde tablet bilgisayar kullanımına ilişkin görüşleri üzerine nitel bir araştırma (Trabzon örneği). Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 1(3), 203-215.
Karasar, N. (2011). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
Kazu, İ. Y., ve Erten, P. (2011). Sınıf öğretmeni adaylarının web pedagojik içerik bilgisine ilişkin görüşleri. 10. Ulusal Sınıf Öğretmenliği Eğitim Sempozyumu, Cumhuriyet Üniversitesi.
Kline, R. B. (2011). Principles and practice of structural equation modeling (Third Edition). New York and London: The Guilford Press.
Klecker, B. M., Hunt, S., Hunt, D., & Lackner, K. (2003). Evaluating student teachers’ technology use with group support systems and questionnaire. Annual Meeting of the Mid-South Educational Research Association: Biloxi. [Online]: ERIC veri tabanından 15.09. 2016 tarihinde erişilmiştir.
Kocasaraç, H. (2003). Bilgisayarların öğretim alanında kullanımına ilişkin öğretmen yeterlilikleri. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 2(3), 77-86. Kula, A. (2015). Öğretmen adaylarının teknolojik pedagojik alan bilgisi (TPAB) yeterliliklerinin incelenmesi: Bartın Üniversitesi Örneği. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3(12), 395-412. Meriç, G. (2014). Determining science teacher candidates’ self-reliance levels with regard to their technological pedagogical content knowledge. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 10(2), 352-367.
Mishra, P., & Koehler, M. J. (2006). Technological pedagogical content knowledge: a framework for teacher knowledge. Teachers College Record, 108(6), 1017-1054.
Namlu, A.G., & Ceyhan, E. (2002). Bilgisayar kaygısı (üniversite öğrencileri üzerinde bir çalışma). Eskişehir Anadolu Üniversitesi Yayınları; No: 1353.
Niess, M. (2005). Preparing teachers to teach science and mathematics with technology: developing a technology pedagogical content knowledge. Teaching and Teacher Education: An International Journal of Research and Studies, 21(5), 509-523.
Öğüt, A. (2003). Bilgi çağında yönetim. Ankara: Nobel Yayıncılık. Pala, A. (2006). İlköğretim birinci kademe öğretmenlerinin eğitim teknolojilerine yönelik tutumları. Sosyal Bilimler Dergisi, 16(1), 77-188.
Partnershipfor 21st Century Skills. (2003). Learning for the 21st century: A reportand mile guide for 21st century skills. Washington, D.C.: Partnership for 21st Century Skills.
58 Yasemin BAKİ - Adem TÜRK
Turkish Studies
International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic
Volume 12/11
Rasinen, A. (2003). An analysis of thetechnology education curriculum of six countries. Journal of Technology Education, 15(1), 31-47.
Resnick, M. (2002). Rethinking learning in the digital age. Inthe Global Information Technology Report: Readiness for the Networked World,3, 32-36. Sancar-Tokmak, H., Konokman, G. Y., & Yelken, T. Y. (2013). Mersin üniversitesi okul öncesi öğretmen adaylarının teknolojik pedagojik alan bilgisi (TPAB) özgüven algılarının incelenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(1), 35-51.
Saracaloğlu, A. S., & Kaşlı, A. F. (2001). Öğretmen adaylarının bilgisayara yönelik tutumları ile başarıları arasındaki ilişki. Ege Eğitim Dergisi, 1,110-126.
Sarı, S., & Erdem, A.R. (2005). Öğretim elemanlarının bilgisayar programlarını ve interneti bilme ve kullanma amaçları (Pamukkale Üniversitesi örneği). The Turkish Online Journal of Educational Technology-TOJET, 4(1), 151-161.
Soong, S. K. A., & Tan, S. C. (2010). Integrating technology into lessons using a TPACK-based design guide. In C.H. Steel, M.J. Keppell, P. Gerbic & S. Housego (Eds.), Curriculum, technology & transformation for an unknown future (pp. 919-923). Proceeding sascilite Sydney, Australia.
Stephens P. (2005). A decision support system for computer literacy training at universities. The Journal of Computer Information Systems,46 (2), 22-35. Şad, S. N., Açıkgül, K., & Delican, K. (2015). Eğitim fakültesi son sınıf öğrencilerinin teknolojik pedagojik alan bilgilerine (tpab) ilişkin yeterlilik algıları. Journal of Theoretical Educational Science/Kuramsal Eğitimbilim Dergisi, 8(2), 204-235. Şahin, S. M., Yenmez, A. A., Özpınar, İ., & Köğce, D. (2013). Öğretmen adaylarının teknolojik pedagojik alan bilgisi modeline uygun bir hizmet öncesi eğitim programının bileşenlerine ilişkin görüşleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Özel Sayı, 1, 271-286. Şimşek, Ö., Demir, S., Bağçeci, B., & Kinay, İ. (2013). Öğretim elemanlarının teknopedagojik eğitim yeterliliklerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Ege Eğitim Dergisi, 14(1), 1-23. Timur, B., & Taşar, M. F. (2011). Teknolojik pedagojik alan bilgisi öz güven ölçeğinin (TPABÖGÖ) Türkçeye uyarlanması. Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10(2), 839-856.
Tüzel, S. (2013). Çok katmanlı okuryazarlık öğretimine ilişkin Türkçe öğretmen adaylarının görüşlerinin incelenmesi. Eğitimde Kuram ve Uygulama Dergisi, 9(2), 133-151.
Yaman, H., Aydemir, Z., & Demirtaş, T. (2013). The scale of preservice teachers’ digital pedagogic competencies: validityand reliability study. The Online Journal of New Horizons in Education, 3(3), 26-35.
Yaman, H., & Beyreli, L. (2010). Türkçe öğretmeni adaylarının öğretmenlik mesleğine ilişkin tutumları, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Dergisi,32, 169-180. Yaman, H., Demirtaş, T., & Aydemir, Z. İ. (2013). Türkçe öğretmeni adaylarının dijital pedagojik yeterlilikleri. Electronic Turkish Studies, 8(8), 1407-1419. Yurdakul, I. K. (2011). Öğretmen adaylarının teknopedagojik eğitim yeterliklerinin bilgi ve iletişim teknolojilerini kullanımları açısından incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 40(40), 397-408.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com