Aykaç, F. (2016). Mobbing, öznel iyi oluş ve mesleki doyum: psikolojik danışmanlar üzerinde bir
çalışma. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gaziosmanpaşa Üniversitesi Eğitim Bilimleri
Enstitüsü Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı Rehberlik ve Psikolojik Danışma Yüksek Lisans
Programı, Tokat.
Babaroğlu, A. (2016). Çocuk psikolojisi ve ruh sağlığı. 4. Baskı, Ankara: Vize Yayıncılık.
Baytemir, K. (2014). Ergenlikte ebeveyn ve akrana bağlanma ile öznel iyi oluş arasındaki ilişkide
kişilerarası yeterliğin aracılığı. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim
Bilimleri Enstitüsü Rehberlik ve Psikolojik Danışmanlık Anabilim Dalı, Ankara.
Boysan, M. (2012). Üniversite öğrencilerinde erken dönem uyumsuz şemalar, başa çıkma stilleri ve
öznel iyi oluş arasındaki ilişkilere yönelik bir model sınaması. Yayınlanmamış Doktora Tezi,
Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Eğitimde Psikolojik Hizmetler Anabilim
Dalı Rehberlik ve Psikolojik Danışmanlık Programı, Ankara.
Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2012). Bilimsel
araştırma yöntemleri. 2. Baskı, Ankara: Pegem A.
Canbulat, N., & Cihangir Çankaya, Z. (2014). Evli bireylerin öznel iyi olma düzeylerinin
yordanması. Ege Eğitim Dergisi, 15 (2) : 556-576.
Çağlayan Tunç, A. (2015). Sporun üniversite öğrencilerinin sosyal kaygı ve öznel iyi oluş
düzeylerine etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Sağlık Bilimleri
Enstitüsü Beden Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı, Konya.
De Neve, J. E., Diener E., Tay L., & Xuereb C. (2013). The objective benefits of subjective wellbeing.
The London School of Economics and Political Science,
http://eprints.lse.ac.uk/51669/1/dp1236.pdf (Erişim Tarihi: 22.04.2017).
Diener, E. (2006). Guidelines for national indicators of subjective well-being and ill-being. Journal
of Happiness Studies, 7 (4): 397-404.
Diener, E., & Biswas- Diener, R. (2003, February 4-5). Findings on subjective well-being and their
implications for empowerment. Paper presented at the workshop on "Measuring
Empowerment: Cross-Disciplinary Perspectives", Washington DC.,
http://siteresources.worldbank.org/INTEMPOWERMENT/ Resources/486312-
1095970750368/529763-1095970803335/diener.pdf (Erişim Tarihi: 27.04.2017)
Okul Öncesi Dönem Çocuklarının Problem Davranışları İle Ebeveynlerinin Öznel… 145
Turkish Studies
International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic
Volume 12/25
Diener, E., Oishi, S., & Lucas, R. E. (2003). Personality, culture, and subjective well-being:
emotional and cognitive evaluations of life. Annual Review of Psychology, 54: 403-425.
Diener, E., & Suh, E. (1997). Measuring quality of life: economic, social, and subjective indicators.
Social Indicators Research, 40: 189–216.
Diener, E., Suh, E., & Oishi, S. (1997). Recent findings on subjective well-being. Indian Journal of
Clinical Psychology, http://209-197-41-56. Unassigned.
ntelos.net/images/stories/library/Stennett_Psychology_Articles/Recent%20Findings%20on
%20Subjective%20Well-Being.pdf (Erişim Tarihi: 18.04.2017).
Doğan, T., & Sapmaz, F. (2012). Kişilerarası ilişki tarzları ve öznel iyi oluş. Türk Eğitim Bilimleri
Dergisi, 10 (3): 585-601.
Doğan, T., & Eryılmaz, A. (2013). İki boyutlu benlik saygısı ve öznel iyi oluş arasındaki ilişkilerin
incelenmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33: 107-117.
Duman, S. (2016). Üniversite öğrencilerinde öznel iyi oluş ve benlik saygısının stresle başa çıkma
tarzlarıyla ilişkisinin incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Beykent
Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Psikoloji Anabilim Dalı Klinik Psikoloji Bilim Dalı,
İstanbul.
Dursun, P. (2012). The role of meaning in life, optimism, hope, and coping styles in subjectıve wellbeing.
Unpublished doctoral dissertation, Middle East Technical University, School of
Social Sciences, Ankara.
Eker, Ö. (2016). Lise öğrencilerinin akıllı telefon bağımlılıkları ile öznel iyi oluşlarının incelenmesi.
Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Nişantaşı Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü
Psikoloji Anabilim Dalı Psikoloji Bilim Dalı, İstanbul.
Erbaş, M. M. (2012). Öğretmen adaylarının mükemmeliyetçilik düzeylerinin red duyarlılığı ve öznel
iyi oluş düzeylerine göre incelenmesi. Ondokuzmayıs Üniversitesi Eğitim Bilimleri
Enstitüsü Rehberlik ve Psikolojik Danışmanlık Bilim Dalı, Samsun.
Eryılmaz, A., & Ercan, L. (2011). Öznel iyi oluşun cinsiyet, yaş grupları ve kişilik özellikleri
açısından incelenmesi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4 (36), 139-151.
Fiorelli, J. A., & Russ, S. W. (2012). Pretend play, coping, and subjective well-being in children.
American Journal of Play, 5 (1): 81-103.
Garcia, D., Sagone, E. Caroli, M., & Nima, A. (2017). Italian and Swedish adolescents: differences
and associations in subjective well-being and psychological well-being. PeerJ 5:e2868,
https://peerj.com/articles/2868.pdf (Erişim Tarihi: 24.04.2017).
Goodman, S. H., Rouse M. H., Connell A. M., Broth M. R., Hall C. M., & Heyward D. (2011).
Maternal depression and child psychopathology: a meta-analytic review. Clin Child Fam
Psychol Rev, 14(1):1-27.
Gündoğdu, R., & Yavuzer, Y. (2012). Eğitim fakültesi öğrencilerinin öznel iyi oluş ve psikolojik
ihtiyaçlarının demografik değişkenlere göre incelenmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi
Eğitim Fakültesi Dergisi, 12 (23): 115 – 131.
Güngör Aytar, A., Aksoy, A., & Kaytez, N. (2014). Anne kişiliği ve çocuğun mizaç özelliği. Uşak
Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7 (3): 237-251.
Handa, S., Martorano, B., Halpern, C., Pettifor, A., & Thirumurthy, H. (2014). The impact of the
Kenya CT – OVC on parents’ wellbeing and their children. Florence: UNICEF Office of
Research, http://www. siecon.org/online/wp-content /uploads/2014/10/Martorano-et-al.-
369.pdf (Erişim Tarihi: 20. 04. 2017).
146 Derya ATABEY
Turkish Studies
International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic
Volume 12/25
Hashemi, M., Dehghani, L., Foroghipour, H., Kianpour, T., Roonasi, A., & Salehian, M. H. (2012).
Effect of selected physical activities on behavior problems among 3- 6 years old children.
European Journal of Experimental Biology, 2 (4): 1129-1133.
İşleroğlu, S. (2012). Lise öğrencilerinde öznel iyi oluşun benlik saygısı, sosyal yetkinlik beklentisi
ve duyguları ifade etme eğilimine göre yordanması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi,
Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Rehberlik ve Psikolojik Danışmanlık Anabilim
Dalı, İzmir.
Kara, D. Ö. (2016). Gelişimsel yetersizlik ve normal gelişim gösteren çocukların annelerinin aile
yaşam kalitesi, evlilik uyumu ve öznel iyi oluşlarının incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek
Lisans Tezi, Bahçeşehir Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Aile Danışmanlığı Tezli
Yüksek Lisans Programı, İstanbul.
Kartal, M. A. (2013). Ortaöğretim öğrencilerinin bazı değişkenlere göre öznel iyi oluş ve iletişim
beceri düzeyleri. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ondokuzmayıs Üniversitesi Eğitim
Bilimleri Enstitüsü Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı, Samsun.
Kermen, U. (2013). Üniversite öğrencilerinin ihtiyaç doyumu ve öznel iyi oluş düzeylerinin bazı
değişkenler açısından incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Abant İzzet Baysal
Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Rehberlik ve Psikolojik Danışmanlık Anabilim Dalı,
Bolu.
Lee, J. R., Kim, G., Yi, Y., Song, S., & Kim, J. (2017). Classifying Korean children’s behavioral
problems and their influencing factors: a latent profile analysis. İnternational Journal of Child
Care and Education Policy, 11 (6),
https://ijccep.springeropen.com/articles/10.1186/s40723-016-0026-2 (Erişim tarihi: 28. 04.
2017).
Malkoç, A. (2011). Öznel iyi oluş müdahale programının üniversite öğrencilerinin öznel iyi oluş
düzeylerine etkisi. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri
Enstitüsü Eğitim Bilimleri Ana Bilim Dalı Psikolojik Danışma ve Rehberlik Bilim Dalı,
İstanbul.
McGrath, P., & Elgar, F. (2015). Behavioral problems, effects of socio-economic status on.
International Encyclopedia of the Social & Behavioral Sciences, 2nd edition 2: 477-480.
https://www.researchgate.net/publication/ 274511283_Effects_of_Socio-
Economic_Status_on_Behavioral_Problems (Erişim Tarihi: 24.04.2017).
Mikucka, M. (2015). How does parenthood affect life satisfaction in Russia? Munich Personal RePEc
Archive, https://mpra.ub.uni-muenchen.de/65376/1/ MPRA_paper_65376.pdf (Erişim
Tarihi: 22.04.2017).
Musick, K., Meier, A., & Flood, S. (2014). How parents fare: mothers’ and fathers’ subjective wellbeing
in time with children. California Center for Population Research On-Line Working
Paper Series, http://papers.ccpr.ucla.edu/ papers/PWP-CCPR-2014-010/PWP-CCPR-2014-
010.pdf (Erişim Tarihi: 24.04.2017).
Newland, L. A., Giger, J. T., Lawler, M. J., Carr, E. R., Dykstra, E. A., & Roh, S. (2014).
Subjective well-being for children in a rural community. Journal of Social Service Research,
0: 1–20, http://www.tandfonline.com/doi/pdf /10.1080 /01488376.2014.917450 (Erişim
Tarihi: 26.04.2017).
Nigar, F. (2014). Ortaokul öğrencileri ile yatılı bölge ortaokul öğrencilerinin öznel iyi oluş ve temel
psikolojik ihtiyaçlar düzeyinin karşılaştırması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi,
Gaziosmanpaşa Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı
Rehberlik ve Psikolojik Danışma Programı, Tokat.
Okul Öncesi Dönem Çocuklarının Problem Davranışları İle Ebeveynlerinin Öznel… 147
Turkish Studies
International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic
Volume 12/25
Oktay, A. (2002). Yaşamın sihirli yılları: okul öncesi dönem. 3. Baskı, İstanbul: Epsilon Yayınları.
Özbey, S. (2012). Ebeveynlerin evlilik uyumu ve algıladıkları sosyal destek ile altı yaş çocuklarının
problem davranışları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Kastamonu Eğitim Dergis, 20 (1): 43-
62.
Özbey, S. (2010). Okul öncesi çocuklarda uyum ve davranış problemleriyle başa çıkmada ailenin
rolü. Aile ve Toplum, 6 (22): 9- 18.
Özbey, S., & Alisinanoğlu, F. (2009). Okul öncesi eğitim kurumuna devam eden 60–72 aylık
çocukların problem davranışlarının bazı değişkenlere göre incelenmesi. Uluslararası Sosyal
Araştırmalar Dergisi, 2(6): 493-517.
Özbey, S. (2009). Anaokulu ve anasınıfı davranış ölçeğinin (pkbs–2) geçerlik güvenirlik çalışması
ve destekleyici eğitim programının etkisinin incelenmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi,
Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Çocuk Gelişimi ve Eğitimi Ana Bilim Dalı Okul
Öncesi Eğitimi Bilim Dalı, Ankara.
Özel, E., & Zelyurt, H. (2016). Anne baba eğitiminin aile çocuk ilişkilerine etkisi. Sosyal Politika
Çalışmaları Dergisi, 16 (36): 9-34.
Özensel, B. (2004). Türk toplumunda çocuğun yetiştirilmesinde annenin rolü: Konya ili örneği.
Değerler Eğitimi Dergisi, 2 (6), 77-96.
Öztürk, A. (2013). Uludağ üniversitesi eğitim fakültesi öğrencilerinin öznel iyi oluş düzeyleri ile
tinsellik, iyimserlik, kaygı ve olumsuz duygu düzeyleri arasındaki ilişki. Yayınlanmamış
Yüksek Lisans Tezi, Uludağ Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Eğitim Bilimleri Ana
Bilim Dalı, Rehberlik ve Psikolojik Danışmanlık Bilim Dalı, Bursa.
Parkes, A., Sweeting, H., & Wight, D. (2016). What shapes 7-year-olds’ subjective well-being?
prospective analysis of early childhood and parenting using the growing up in Scotland
study. Soc Psychiatry Psychiatr Epidemiol, 51: 1417–1428.
Pollmann- Schult, M. (2013). Parenthood and life satisfaction in Germany. Comparative Population
Studies – Zeitschrift Für Bevölkerungswissenschaft, 38(1) : 85-108.
Reisoğlu, S. (2014). Üniversite öğrencilerinin öznel iyi oluşlarını yordamada beş faktör kişilik
özellikleri, mizah tarzları ve duygusal zekânın rolü. Yayınlanmamış Doktora Tezi,
Karadeniz Teknik Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı
Rehberlik ve Psikolojik Danışmanlık Bilim Dalı, Trabzon.
Rizzo, M. C. (2013). Preschool behavior problems: antecedent factors of family structure, family
change, and parenting behaviors. Unpublished master’s thesis, Department of Human
Development and Family Studies, Colorado State University Fort Collins, Colorado.
Sancaktar, N. (2016). Yeni evlenen ve uzun süredir evli olan çiftlerin evlilikte problem çözme
becerisi düzeylerinin öznel iyi oluş ve evlilik doyumu düzeyleri ile ilişkisinin incelenmesi.
Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü
Psikoloji Anabilim Dalı Klinik Psikoloji Bilim Dalı, İstanbul.
Sapmaz, F., & Doğan, T. (2012). Mutluluk ve yaşam doyumunun yordayıcısı olarak iyimserlik.
Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8 (3): 63-69.
Satıcı, S. A. (2016). Üniversite öğrencilerinin affetme, intikam, sosyal bağlılık ve öznel iyi oluşları:
farklı yapısal modellerin denenmesi üzerine bir araştırma. Yayınlanmamış Doktora Tezi,
Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Rehberlik ve Psikolojik Danışmanlık
Programı Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı, Eskişehir.
Sesveren, S. (2015). Okul yöneticilerinin etkili liderlik özellikleri ile öznel iyi oluş düzeyleri
arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Erciyes Üniversitesi
148 Derya ATABEY
Turkish Studies
International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic
Volume 12/25
Eğitim Bilimleri Enstitüsü Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı Eğitim Yönetimi Teftiş Planlama
ve Ekonomisi Bilim Dalı, Kayseri.
Shala, M., & Dhamo, M. (2013). Prevalence of behavioural and emotional problems among two to
five years old kosovar preschool children—parent’s report. Psychology, 4 (12): 1008-1013.
Shenaar-Golan, V. (2017). Hope and subjective well-being among parents of children with special
needs. Child and Family Social Work, 22: 306–316.
Soylu, Y., & Kabasakal, Z. (2016). Evli kadınların yaşam doyumunun evlilik doyumu ve çalışma
durumu ile ilişkilerinin incelenmesi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 5 (4): 215-
221.
Şenol Durak, E. (2015). Çocuk ruh sağlığı. Yasemin Aydoğan, Gülümser Gültekin Akduman (Ed.),
Çocuk Ruh Sağlığı içinde (1- 24). Ankara: Eğiten Kitap.
Toprak, H. (2014). Ergenlerde mutluluk ve yaşam doyumunun yordayıcısı olarak psikolojik
sağlamlık ve psikolojik ihtiyaç doyumu. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Sakarya
Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Eğitim Bilimleri Ana Bilim Dalı Eğitimde Psikolojik
Hizmetler Bilim Dalı, Sakarya.
Turney, K., & McLanahan, S. (2013). The academic consequences of early childhood problem
behaviors. http://crcw.princeton.edu/workingpapers/WP12-17-FF.pdf (Erişim Tarihi:
22.04.2017).
Tülek, N. (2011). Evli bireylerin öznel iyi olma düzeylerinin yordanması. Yayınlanmamış Yüksek
Lisans Tezi, Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Rehberlik ve Psikolojik Danışmanlık
Anabilim Dalı, İzmir.
Türkmen, M. (2012). Öznel iyi oluşun yapısı ve ana baba tutumları, özsaygı ve sosyal destekle
ilişkisi: bir model sınaması. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 5 (1) : 41-73.
Uçan, A. (2013). Cinsiyetleri farklı lise öğrencilerinin öznel iyi oluşlarının toplumsal konum ile ilgili
risk alma ve göç değişkenlerine göre incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi,
Mersin Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı Rehberlik ve
Psikolojik Danışmanlık Bilim Dalı, Mersin.
Ülker Tümlü, G., & Recepoğlu, E. (2013). Üniversite akademik personelinin psikolojik dayanıklılık
ve yaşam doyumu arasındaki ilişki. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 3 (3): 205-213.
Velderman, M., Bakermans- Kranenburg, M., Juffer, F., Van Ijzendoorn, M., Mangelsdorf, S., &
Zevalkink, J., (2006). Preventing preschool externalizing behavior problems through videofeedback
intervention in infancy. Infant Mental Health Journal, 27 (5): 466–493.
Wang, Y., & Jiang, Z. (2016). Effect of parenting styles and self-esteem on subject well-being among
chinese medical students. International Forum of Teaching and Studies, 12 (2): 26-31.
Yaşar Ekici, F. (2014). Aile özellikleri ile okul öncesi eğitime devam eden çocukların problem
davranışları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2 (2):
70-108.
Yıldız, M. A. (2014). Ergenlerde anne-babaya bağlanma ile öznel iyi oluş arasındaki ilişkide duygu
düzenleme ve baş etme yöntemlerinin çoklu aracılık rolü. Mersin Üniversitesi Eğitim
Bilimleri Enstitüsü Eğitim Bilimleri Ana Bilim Dalı Rehberlik ve Psikolojik Danışmanlık
Bilim Dalı, Mersin.
Yörükoğlu, A. (2011). Çocuk ruh sağlığı çocuğun kişilik gelişimi eğitimi ve ruhsal sorunları. Otuz
birinci basım, İstanbul: Özgür Yayınları.
Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com
