DETERMINATION AND COMPARISON OF TRANSPARENCES
IN KARACAOĞLAN AND SEYHAN ERÖZÇELİK
Journal Name:
- Turkish Studies
Keywords (Original Language):
| Author Name |
|---|
Abstract (2. Language):
In general, the divergent use of language in poetry is called
deviation. Dogan Aksan says that the subject discussed under the name
Deviation includes the tendency to consciously make changes in the
qualities of both the voice and form of the words and in terms of the
syntax of the language and to use new words and forms of expression
that are not found on the underside. According to Aksan; the artist poet
adds that this tendency is aimed at making a new power to the language
with preference, making the displays more effective in terms of sound and
meaning, and aiming to create new values of different designs and
emotions in the mind of the reader and listener. From here it can be said
that "Deviation" is one of the topics that open the way in the examination
of poetry. This use comes in seven different ways to read. These; literary
deviations, phonological deviations, grammatical deviations, semantic
deviations, dialectical deviations, historical period deviations, categorical
deviations, and lexical deviations. In this study, first of all, the concept of
deviation will be given and in the continuation section section
explanation about varieties will be made. Then the poems of Karacaoğlan
and modern poet Seyhan Erözçelik will be examined in terms of seven
different types of deviation. Karacaoğlan used different linguistic features
for the period he lived. Seyhan Erözçelik constitutes the basis of his
poems, as well as his understanding of the age and the elements taken
from his folktales. Whether Karacaoğlan or Seyhan Erözçelik's poems are
used consciously or unconsciously, deviations are seen as a vehicle that
extends the meaning of poetry.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Sapma için genel olarak dilin şiirde farklı kullanımı denilebilir. Doğan Aksan, Sapma (İng. Deviation) adı altında ele alınan konunun, gerek sözcüklerin ses ve biçim özelliklerinde, gerek dilin sözdizimi açısından niteliklerinde bilinçli olarak değişikliklere gitmeyi, dilde bulunmayan yeni sözcük ve anlatım biçimlerini kullanma eğilimini içerdiğini söyler. Aksan’a göre; sanatçı şair, bu eğilim tercihi ile dile yeni bir güç kazandırmayı, göstergeleri ses ve anlam açısından daha etkili kılmayı, okuyan ve dinleyenin zihninde yeni değişik tasarılar ve duygu değerleri oluşturmayı amaçladığını ekler. Buradan yola çıkılarak “Sapma” şiir incelemesinde açılım sağlayan konulardan biridir denilebilir. Bu kullanım yedi farklı şekilde okurun karşısına çıkmaktadır. Bunlar; yazınsal sapmalar, sesbilgisel sapmalar, dilbilgisel sapmalar, anlamsal sapmalar, lehçesel sapmalar, tarihsel dönem sapmaları, kesimsel sapmalar ve sözcüksel sapmalardır. Bu çalışmada öncelikle sapma kavramı bilgi verilecek ve devamında sapma çeşitleri hakkında bölüm bölüm açıklama yapılacaktır. Ardından halk şiirinden Karacaoğlan ile modern şiirden Seyhan Erözçelik’in şiirlerine yedi farklı sapma çeşitleri açısından bakılacaktır. Karacaoğlan yaşadığı dönem gereği farklı dilsel özellikleri kullanmıştır. Seyhan Erözçelik ise şiirlerinin temelini çağın anlayışının yanı sıra halk söyleyişlerinden alınan öğeler oluşturur. Gerek Karacaoğlan’ın gerekse Seyhan Erözçelik’in şiirlerinde olduğu gibi bilinçli ve bilinçsizce de olsa kullanılan sapmalar, şiirin anlamını genişleten bir araç görünümü kazanır.
FULL TEXT (PDF):
- 30