You are here

KUŞAK FARKLILIKLARININ POLİTİK PAZARLAMA VE SİYASAL İLETİŞİM AÇISINDAN DEĞERLENDİRİLMESİ

ASSESMENT OF GENERATIONAL DIFFERENCES IN TERMS OF POLITICAL MARKETING AND POLITICAL COMMUNICATION

Journal Name:

Publication Year:

DOI: 
http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.12791

Keywords (Original Language):

Abstract (2. Language): 
Political marketing and political communication affect all voters and political parties, and at the same time they take on a crucial task in the success of a political party or candidate. Political communication behaviors and methods used by political parties and political candidates influence voter perceptions, behaviors and preferences. Voters evaluate the views, politicies, leaders and managers of political parties, primarily from these perceptions. The influence of political communication is directly related to the cultural, economic and technological development of a society. Countries that have completed their cultural, economic and technological development are known to have powerful mass media. Political parties or candidates who effectively use mass media in the political system can influence voting behavior in this way.Although there are a number of factors affecting voting behaviors within the political system, the most influential factor in voting and political behavior of the individual is; the age and the features of the age groups. We can claim that the differences in attitudes that exist between generations are naturally reflected in political behaviors and are especially effective in voting behavior. The purpose of this study is to give information about the place and importance of generation differences in the political marketing and political communication process, to identify the political perception among the generations in the political process and to determine the political communication style through this perception. In the study, the concept of generation and generation types were examined and suggestions were made about the methods of political communication that should be applied to generations.
Abstract (Original Language): 
Politik pazarlama ve siyasal iletişim, tüm seçmenleri ve partileri etkilemekte, aynı zamanda bir partinin veya adayın başarılı olması konusunda çok önemli bir görev üstlenmektedir. Siyasi partilerin ve siyasi adayların politik iletişim davranışları ve iletişim için kullandıkları yöntemler seçmenlerin partiye yönelik algılarını, davranışlarını ve tercihlerini etkilemektedir. Seçmenler, siyasi partilerin görüşlerini, politikalarını, liderlerini ve yöneticilerini öncelikle bu algılardan yola çıkarak değerlendirmektedir. Siyasal iletişimin etki gücü bir toplumun kültürel, ekonomik ve teknolojik gelişmişliği ile doğrudan ilgilidir. Kültürel, ekonomik ve teknolojik gelişmesini tamamlamış ülkelerin güçlü kitle iletişim araçlarına sahip oldukları bilinmektedir. Siyasal sistem içerisinde kitle iletişim araçlarını etkin kullanan siyasi parti veya adaylar bu yolla oy verme davranışını etkileyebilmektedirler. Siyasal sistem içerisinde oy verme davranışını etkileyen çok sayıda faktör olmasına rağmen, bireyin oy verme ve siyasi davranışını en fazla etkileyen, oy kullanan kişinin yaş ve yaş grubunun bulunduğu kuşak türünün özellikleridir. Kuşaklar arasında var olan tutum farklılıklarının siyasal davranışlara da doğal olarak yansıdığını ve özellikle oy verme davranışında etkili olduğunu söyleyebiliriz. Bu çalışmanın amacı; kuşak farklılıklarının politik pazarlama ve siyasal iletişim sürecindeki yeri ve önemi hakkında bilgiler vermek, siyasi süreç içerisinde yer alan kuşaklar arasındaki politik algı farkını saptamak ve bu algı üzerinden siyasal iletişim tarzını belirlemektir. Çalışmada ayrıca, kuşak kavramı ve kuşak türleri irdelenerek, kuşaklara yönelik uygulanması gereken siyasal iletişim yöntemleri hakkında önerilerde bulunulmuştur.
265
278

REFERENCES

References: 

Acılıoğlu, İ. (2015). İş’te Y Kuşağı. Ankara: Elma Yayınevi.
Adıgüzel, O. Batur, H. Z. ve Ekşili, N. ( 2014). Kuşakların Değişen Yüzü Ve Y Kuşağı İle Ortaya
Çıkan Yeni Çalışma Tarzı: Mobil Yakalılar. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler
Enstitüsü Dergisi, 19, 165-182.
Altundağ, N. (2012). Kuşaktan Kuşağa Tüketim Olgusu ve Geleceğin Tüketici Profili. Organizasyon
ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 1(4), 203-212.
Arslan, A. (2007). Yerel Seçim Sonuçları Temelinde Türkiye’nin Siyasi Yapısı. Uluslararası İnsan
Bilimleri Dergisi, 4(1), 1‐32.
Arsu, Ş. (2014). Y kuşağını işe alma ve işte tutma stratejileri: Gaziantep ilinde bir araştırma (Yüksek
Lisans Tezi, Aksaray Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Aksaray).
file:///C:/Users/acer/Downloads/376683.pdf adresinden edinilmiştir.
Aydın, K. ve Özbek, V. (2004 ). Ailenin Seçmen Davranışları Üzerine Etkisi. Kocaeli Üniversitesi
Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2, 144-167.
Ayhün, S. E. (2013). Kuşaklar Arasındaki Farklılıklar ve Örgütsel Yansımaları. Ekonomi ve Yönetim
Araştırmaları Dergisi,2(1), 93-112.
Kuşak Farklılıklarının Politik Pazarlama ve Siyasal İletişim Açısından… 277
Turkish Studies
International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic
Volume 12/31
Aziz, A. (2017). Siyasal İletişim. Nobel: İstanbul.
Balcı, Ş. (2003). Politik Kampanyalarda İmaj Yönetimi: Genç Parti Örneği. Selçuk Üniversitesi
Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9, 143-162.
Bayhan, V. (2014). Milenyum veya (Y) Kuşağı Gençliğinin Sosyolojik Bağlamı. Gençlik
Araştırmaları Dergisi, 2(3), 8-25.
Carol, G. J. (1982). Sudents Jenerations and Value Change. Journal of Counseling and Development,
60(8), 500-503.
Coupland, D. (1989). The Young and Restless Work Force Following the BabyBoom: Generation
X. 3 Ağustos 2017 tarihinde http://joeclark.org/dossiers/GenerationX.pdf sayfasından
erişilmiştir.
Crumpacker, M. &Crumpacker, J. M. (2007). Succession Planning and Generational Stereotypes:
Should HR Consider Age-Based Values and Attitudes a Relevant Factor or a Passing Fad.
Public Personnel Management, 36(4), 349-369.
Çetin, C. ve Karalar, S. (2016). X, Y ve Z Kuşağı Öğrencilerinin Çok Yönlü ve Sınırsız Kariyer
Algıları Üzerine Bir Araştırma. Yönetim Bilimleri Dergisi,14(28), 157-197.
Demirkaya, H., Akdemir, A., Karaman, E. ve Atan, Ö. (2015). Kuşakların Yönetim Politikası
Beklentilerinin Araştırılması. İşletme Araştırmaları Dergisi, 7(1), 186-204.
Dereli, B. ve Toruntay, H. (2015) Örgütlerde Kuşakların İş Değerleri, Motivasyon Ve Mentorluk
Kavramlarına Dayalı Yönetimi. İstanbul Ticaret Üniversitesi Dış Ticaret Enstitüsü Workıng
Paper Serıes, WPS No.3.
Dominique, W. (1991). Medya Siyasal İletişimin Zayıf Halkası.Birikim, 30, 51-58.
Fidan, Z. (2016). Teknoloji ve Siyasal İletişim. Literatürk: Konya.
Göksel, A. B. Ve Bitirim, S. (2007). Akp ve Chp’nin Seçim Bildirgelerinin İnternet Ortamında
Temsili: Sanal Propaganda. Medya ve Siyaset Uluslararası Sempozyumu, Cilt 1, Ege
Üniversitesi İletişim Fakültesi, İzmir,353-363.
Göktaş, P. ve Çarıkçı, İ. H. (2015). Kuşakların siyasal iletişim kültür ve liderlik açısından
değerlendirilmesi. MAKÜ İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 2 (3), 7-33.
http://www.capital.com.tr/ceolar-ne-okuyor/yasam-egrisihaberdetay-6045?p... (Erişim
Tarihi:08.09.2017).
http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&arama=gts&guid=TDK.GTS.5a...
5724775(Erişim Tarihi: 06.07.2017).
Guardo, C. J. (1982). Student Generations and Value Change. The Personnel and Guidance Journal,
60(8), 451-512.
İslamoğlu, A. H. (2002).Siyaset Pazarlaması Toplam Kalite Yaklaşımı.İstanbul: Beta.
İşçimen, D. S. (2012). Y Kuşağı Çalışanlarının İş Yaşamından Beklentilerinin Karşılanma Düzeyi
İle Kurumsal Bağlılık Arasındaki İlişki ve Bir Örnek Uygulama (Yüksek Lisans Tezi,
Bahçeşehir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul).
file:///C:/Users/acer/Downloads/323318.pdf adresinden edinilmiştir.
Kalaycıoğlu, E. (1983). Karşılaştırmalı Siyasal Katılma Siyasal Eylemin Kökenleri Üzerine Bir
İnceleme. İstanbul Üniversitesi Yayınları: İstanbul.
278 Sevilay USLU DİVANOĞLU
Turkish Studies
International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic
Volume 12/31
Kalender, A. (2007). Siyasal İletişim Tekniği Olarak Canvassing ve Seçmen Davranışı Üzerindeki
Etkileri, Selçuk İletişim Dergisi, 5(1), 144-155.
Karadoğan, E. (2004). Seçmenin Siyasal Tutumunun Oluşmasında Siyasetçinin İkna Becerilerinin
Etkisi. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 21(20), 243‐248.
Kaya, F. (2005). Yerel Gazetelerin Okuyucularının Siyasi Tercihlerine Etkisi.
YayınlanmamışYüksek Lisans Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler
Enstitüsü, Ankara.
Marketing Türkiye (2016). Önümüzdeki 20 Yıla Y Kuşağı Yön Verecek, 312, 84-85.
Mengi, Z. (2009). İş Başarısında Kuşak Farkı. 7 Eylül 2017 tarihinde http://www.kigem.com/isbasarisinda-
kusak-farki.html sayfasından erişilmiştir.
Özer, Y. (2011). En Yeni Nesil. 30 Eylül 2017 tarihinde http://www.yaprakozer.com/2011/05/17/enyeni-
nesil/ sayfasından erişilmiştir.
Parment, A. (2013). Generation Y vs. BabyBoomers: Shopping Behavior, Buyer Involvement and
Implications for Retailing. Journal of Retailing and Consumer Services, 20(2), 189-199.
Reeves, T. C. & Oh, E. (2008). Generational Differences. Handbook of Research on Educational
Communications and Technology, 3, 295-303.
Reynolds,J., Stewart, M., MacDonald, R. & Sischo, L. (2006). Have adolescents become too
ambitious? High school seniors’ educational and occupational plans, 1976 to 2000. Social
Problems, 53, 186-206.
Rosenberg, J. (2008). Mind Your Generation. Journal of Property Managment, 73(6), 41-44.
Smola, K. W. & Sutton, C. D. (2002). Generational differences: revisiting generational work values
for the new millennium. Journal of Organizational Behavior, 23, 363–382.
Takao, Y. (2009). Aging and Political Participation in Japan: The Dankai Generation in a Political
Swing. Asian Survey, 49(5), 852-872.
Tessler, M., Konold, C. & Reif, M. (2004). Political Generations in Developing Countries: Evidence
and Insights from Algeria. The Public Opinion Quarterly, 68(2), 184-216.
Tokgöz, O. (1979). Siyasal Haberleşme ve Kadın. Ankara: Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler
Fakültesi Yayını.
Toruntay, H. (2011). Takım Rolleri Çalışması: X Ve Y Kuşağı Üzerinde Karşılaştırılmalı Bir
Araştırma. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler
Enstitüsü, İstanbul.
Twenge, J. M. (2010), Generationaldifferences in workvalues: A review of theempiricalevidence.
Journal of Business andPsychology, 102, 1045-1062.
Urdal, H. (2006). AClash of Generations? YouthBulgesandPoliticalViolence.International
StudiesQuarterly, 50(3) , 607-629.
Uztuğ, F. (2004). Siyasal İletişim Yönetimi Siyasette Marka Yaratmak. İstanbul: MediaCat.
Williams, K. C. & Page, R. A. (2011) . Marketing to the Generations. Journal of Behavioral Studies
in Business, 3, 1-17.
Wolton, D. (1990). Political Communication: The Construction of A Model. European Journal of
Communication. 5, 9-28.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com