THE EFFECTS OF FOREIGN REPORTS PREPARED FOR THE
PERIOD OF 1945-1960 ON TURKISH INDUSTRY POLICIES
Journal Name:
- Turkish Studies
Keywords (Original Language):
| Author Name | University of Author | Faculty of Author |
|---|---|---|
Abstract (2. Language):
The Turkish industry has entered a period of stagnation as a result
of increasing interventionist approaches during the Second World War,
insufficient capital and technological competence, and the lack of
adequate infrastructure needed by the industrialists, as well as the
budget for defense expenditures. The CHP government, which does not
want to be foreign to the new world order established in post-war period,
has taken a new turn to the Turkish economy by participating in
international economic cooperation such as IMF, IBRD, OEEC. In this
period, external elements are influential as much as domestic elements
in the industrialization process. The Democratic Party aimed to build the
national bourgeoisie by strengthening the domestic capital, which was
regarded as state policy for many years by maintaining the power,
industrial policy, liberalism and stateism together. For this purpose,
firstly, industrial policies directed to fill the gap of industrialization by
making necessary investments in the areas where the private enterprise
was inadequate while at the same time pursuing the policies that the
private enterprise was the forefront. For this reason, "Liberal-weighted
Mixed Economy Model" has been adopted.
This study examines the effects of the foreign aids and the foreign
reports on the industrial policies followed by the Democratic Party, which
has come into power in consequence of the post-Second World War
political conjuncture. In this context, it has been tried to show how the
fundamental principles adopted by the Democratic Party government in
the industrialization policies are influenced by such reports.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Türk Sanayisi, İkinci Dünya Savaşı süresince izlenen müdahaleci yaklaşımlar, yeterli sermaye ve teknolojik yeterlilik ve sanayileşmenin ihtiyaç duyduğu gerekli altyapının yeterli düzeyde oluşturulamaması gibi sebeplerin yanı sıra, savunma giderlerine ayrılan bütçenin de artması neticesinde duraklama dönemine girmiştir. Savaş sonrası dönemde kurulan yeni dünya düzenine yabancı kalmak istemeyen CHP iktidarı, IMF, IBRD, OEEC gibi uluslararası ekonomik işbirliklerine katılarak Türkiye ekonomisini yeni bir döneme sürüklemiştir. Bu dönemde sanayileşmede iç unsurlar kadar dış unsurlarda etkili olmuştur. Demokrat Parti iktidarı, sanayi politikaları gereği, liberalizm ve devletçiliği bir arada sürdürerek uzun yıllar boyunca devlet politikası olarak görülen yerli sermayenin güçlendirilerek milli burjuvazinin oluşturulmasını amaçlamıştır. Bu amaçla öncelikle özel teşebbüsün ön planda olduğu politikalar gütmüş aynı zamanda özel sektörün yetersiz kaldığı alanlarda gerekli yatırımları yaparak sanayileşme de oluşan boşluğun devlet tarafından doldurulmasına yönelik sanayi politikaları gütmüştür. Bu nedenle “ Liberal ağırlıklı Karma Ekonomi Modeli” benimsenmiştir.
Bu çalışma, Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nin İkinci Dünya Savaşı sonrası dahil olduğu ABD eksenli uluslararası anlaşmalar ve buna bağlı gelişen ekonomik ve siyasal konjonktür üzerine iktidara gelen Demokrat Parti döneminde yapılan dış yardımların ve hazırlanan yabancı raporların izlenen sanayi politikalarına olan etkilerini incelemektedir. Bu bağlamda, Demokrat Parti İktidarının sanayileşme politikalarında benimsediği temel esasların, söz konusu raporlardan ne denli etkilendiğini ortaya koymaya çalışılmıştır.
FULL TEXT (PDF):
- 31