You are here

OĞUZ SÖZLÜ EDEBİYATI İÇERİSİNDE TÜRKMENSAHRA TÜRKMENLERİNİN YERİ

THE PLACE OF THE TURKMEN IN TURKMEN SAHARA AMONG OGHUZ ORAL LITERATURE

Journal Name:

Publication Year:

DOI: 
http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.12587
Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
In oral literature creation shows up as a reflection of people’s creativity, reproductivity, initiative and thie point of view in life. In this literature one can find information about the traditions in daily life, desires about ideals and people’s heroic fights for freedom (Efendiyev 1992: 7). As an indicator of abstract and concrete cultural heritage, the oral literature not only shows the historical and geographical roots of people but also shows the common motivation of being a society which is based on spirituality. Oral literature is significant for the continuity of these common motivaiton factors. Therefore Oghuz Turkish oral literature which constitutes a large branch Turkic world, is very important for having such a rich variety and for still being alive in a very broad area. Being a part of the Oghuz oral literature area, scientific studies, compilations and publications have been made in Turkey, Azerbeijan and Turkmenistan. However studies and publications about studies on oral literature of Turks in Turkmensahra are limited. Publications about this subject can be divided into two as before and after the independence of Turkmenistan. During the period before the independence of Turkmenistan, the connection between Turkmen living in Iran and Turkmenistan were lost. Therefore the number of the studies published during that period is very limited but stil they are very precious compilation studies and are still used as sources. In thıs study, as a part of the Oghuz Turkish, the positionof the oral literature types among Turkmen living in Turkmen Sahara in Iran is evaluated. Based on this evaluation the contributions and importanceof Turkmen oral literature for this area are highlighted.
Abstract (Original Language): 
Sözlü edebiyat ürünlerinde, halkın yaratıcılığının, girişkenliğinin, üretkenliğinin, hayata bakış açısının yansıması kendi yaratısı olarak ortaya çıkar. Bu ürünlerde halkın gündelik yaşamı ile ilişkili gelenek, görenekleri; idealleri ile ilişkili arzu ve istekleri; özgürlük uğruna çeşitli devirlerde giriştiği kahramanca mücadeleler anlatılır (Efendiyev 1992: 7). Soyut ve somut kültürel mirasın taşıyıcısı ve yansıtıcısı olan sözlü edebiyat ürünlerinde toplumun tarihe ve coğrafyaya bağlı köklerinin yanı sıra toplumu var eden maneviyat ile beslenen bir arada bulunma bilincinin temellendiği ortak şuuru da buluruz. Sözlü edebiyat ürünleri ortak kimlik unsurlarının sürdürülmesinin önemli bir parçasıdır. Bu nedenle Türk dünyası sözlü edebiyatı içerisinde büyük bir kol teşkil eden Oğuz Türkçesi sahasında gelişen sözlü edebiyat ürünleri, zengin çeşitliliği ve halen geniş bir sahada canlı bir biçimde yaşamaya devam etmesi ile büyük bir öneme sahiptir. Oğuz sözlü edebiyatı sahası içerisinde yer alan Türkiye, Türkmenistan ve Azerbaycan sahalarında bilimsel derleme faaliyetleri ve yayınlar yapılmıştır. Buna karşın Türkmensahra Türklerinin sözlü edebiyatlarına ilişkin araştırma ve yayınlar oldukça sınırlı sayıdadır. İran Türkmenlerinin bu alandaki yayınlarını Türkmenistan’ın bağımsızlığından önce ve sonra yayımlanan kaynaklar olmak üzere ikiye ayırabiliriz. Türkmenistan’ın bağımsızlığına kavuşmasından önceki dönemde İran ve Türkmenistan sahasına yaşayan Türkmenlerin irtibatları kesilmiştir. Bu dönemde Türkmensahra’daki halk edebiyatına ilişkin yayınların sayısı oldukça azdır; ancak mevcut yayınlar derleme esasında hazırlanmış değerli kaynaklardır. Bu çalışmada, Oğuz Türkçesi sahası sözlü edebiyatının parçası olarak İran topraklarında yer alan Türkmensahra bölgesinde yaşayan Türkmenlerin arasında yaşamakta ve gelişmekte olan sözlü edebiyat türlerinin, Oğuz sözlü edebiyatı içerisindeki yeri değerlendirilerek bu sahaya katkısı ve önemi ortaya konulacaktır.
473
486

REFERENCES

References: 

Agacânzade, P. (1998). “İran’da Yaşayan Türkmenlerin Halk Edebiyatı”, Türk Dünyası, S. 5, S.190-
203.
Akatabay, A. (Ferehmend). Bir Düzüm Gövher, Elyazması.
Azmun, Y. (1966). “Türkmen Halk Edebiyatı Hakkında”, Reşit Rahmeti Arat İçin, Ankara: Türk
Kültürü Araştırması Enstitüsü Yayınları, s.32-83.
Doerfer, G. ve Wolfram H. (1998). “Turkmenische Materialien”, Materialia Turcica, Band 19.
Duymaz, A. (1998). “Türkmen Tekerlemelerinin (Sanavaçlarının) Şekil ve Tür Özellikleri Üzerine,
Türk Dünyası Dil ve Edebiyat Dergisi, Sayı 5 / Bahar.
Efendiyev, P. (1992). Azerbaycan Şifahi Halg Edebiyatı, Bakı: Maarif Neşriyatı.
Elçin, Ş. (1985) Folklor ve Halk Edebiyatının Milli Birliğin Oluşumundaki Rolü, Ankara: Türk
Kültürünü Araştırma Enstitüsü Yayınları.
Erdem, M. (1997). Türkmen Bağşılık Geleneği, Türkoloji Dergisi, Ankara, s.275-285.
486 Zeynep YILDIRIM
Turkish Studies
International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic
Volume 12/34
Hogg A. M. ve Vaughan G. M. (2007) Sosyal Psikoloji, (Çev. İ. Yıldız ve A. Gelmez), Ankara:
Ütopya Yayınevi.
Kadı, M. D.(Haz.) (1973). Kemine, Günbed: Kabus Yayınevi.
Kadı, M. D. (1980). Atalar Sözi, Günbed: Kabus Yayınevi.
Kadı, M. D. (2002). Türkmen Folkloru (Aydımlar, Lele, Hüvdü), C. I, Gorgan: Feragi Ofset.
Kadı, M. D. (2003). Türkmen Folkloru (Hüvdü, Lele, Toy Aydımları, Atalar Nakli), C. II, Gorgan:
Feragi Ofset.
Kılıç, M. (1996). Türkçe Açıklamalı Türkmen Atasözleri / Türkmen Folklorı, Bursa: Özsan
Matbaacılık.
Pakka, N. M. (1999). Söycek Bolsaŋ, Gurgan: Ferhengî Yayınevi.
Nisarî, A. D. (2013). Aydımlar Hazınası, Cilt I-II, Günbed: İlerman Yayınevi.
Sabiti, A. (2012). Elleşdirme, Gurgan: Mahtumkulı Firâgî Yayınevi.
Şadmehr, A. G. (1998). Nagmeha-yı Zenân-ı Torkmen, İntişârât-ı Hacı Telâ’î.
Ong, W. J. (2007). Sözlü ve Yazılı Kültür, İstanbul: Metis Yayınları.
İlyasova, K. (2004). “Türkmen Halk Dörediciligiŋde ‘Ya Remazan’ Goşgıları”, Türkmen Dili, No.45
(247).

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com