THE KARAGÖZ OF CONTEXT IN SOCIAL IRONY
Journal Name:
- Turkish Studies
Key Words:
Keywords (Original Language):
| Author Name | University of Author | Faculty of Author |
|---|---|---|
Abstract (2. Language):
The irony, being shaped in result of criticizing effort while being smiled is a method in respect of emphasizing the problems of the individual and society's life. One of our cultural riches' porters, Karagöz is shaped on irony expresion, existing with opposion, and difference of words or states. Irony in Karagöz is based on the contradictory between 'being' and 'must be' and the division between 'is emphasized' and 'wanted to be emphasized'. In offensive ordinary 'small people's pratical life problems and their existence struggles in their external life's reality. The problemical approach is made with method of question-answer dialectic like the asked questions, the gived answers and the new questions directed to answers. Critize way in appearence of shrinking and mocking directly supplies o regulator function for social iroy by completing with tendency to reach to good and right.
The basic matris of Karagöz is the given gacing with one's own, people opposite of him, and the social order with which he is living with in Turkish theatre tradition by renewing. Karagöz has also a pedagogical value in respect of pointing out dangers that person thinks he knows while he doesn't know anything and supplying for person to be smart aganist things that he doesn't know.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Gülümsetirken eleştirme gayretinin sonucunda şekillenen ironi, birey ve toplum yaşamındaki aksaklıkların vurgulanması bakımından yapıcı bir yöntemdir. Kültürel varlığımızın taşıyıcılarından Karagöz, söz ya da durumların karşıtlık ve aykırılıkları ile varlık bulan ironik anlatım üzerinde şekillenir. Karagöz'deki ironi, 'olan' ve 'olması gereken' çatışması ve 'söylenen' ile 'söylenmek istenen' ikiliği üzerine temellenir. Kendi halinde, sıradan, 'küçük adam'ların pratik yaşam sorunları ve dış dünya gerçeklikleri içerisindeki var oluş mücadeleleri toplumsal sorgulama ile yanıtlanmaya çalışılır. Bu sorunsal yaklaşım, sorulan sorular, alınan yanıtlar, yanıtlara yöneltilen yeni sorular şeklinde soru-yanıt diyalektiği yöntemiyle gerçekleştirilir. Dalga geçme ya da doğrudan alay etme görünümündeki eleştiri biçimi, güzele, iyiye, doğruya ulaşma eğilimi ile bütünlenerek toplumsal ironinin düzenleyici bir işlev kazanmasını sağlar.
Karagöz'ün ana matrisi, kişinin kendi, karşısındaki kişi/ kişiler ve içinde yaşadığı toplum düzeni ile yüzleşmesinin Türk tiyatro geleneği içerisinde yenilenerek sunulmasıdır. Karagöz, kişinin bildiğini sandığı şeylere karşı uyanık olmasını sağlaması ve bir şey bilmezken bildiğini sanmanın tehlikelerine dikkat çekmesi bakımından da eğitbilimsel değere sahiptir.
FULL TEXT (PDF):
- 2
294-305