You are here

KANUNİ DÖNEMİNDE "MAHFI" BİR ŞAİR: MAHFI-I GILANI VE BİH-İÇİNÎ TERCÜMESİ

A HIDDEN POET IN THE PERIOD OF SULEIMAN THE MAGNIFICENT: MAHFÎ-İ GİLANİ AND HIS TRANSLATION OF BİH-İ ÇİNÎ

Journal Name:

Publication Year:

DOI: 
http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.3459
Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
We have little information about the life and works of the sixteenth century Persian poet Mahfî-i Gilanî. He was from Gilan and composed poetry under the patronage of Muzaffer Khan, the ruler of Gilan, with whom he also participated in campaigns. After Muzaffer Khan died, he escaped from Safavid's cruelty and came to Istanbul where he entered Süleiman the Magnificent's service. While he was living in Istanbul he wrote an Arz-ı Hal in which he narrated his life in Istanbul and complained about unfair manners of certain statemen. He also wrote a translation booklet about medicine titled Tercüme-i Bih-i Çinî. Bih-i Çinî had previously been translated into Turkish by Musluhiddin Sürurî who was a well known poet and commentator of Masnavi. This booklet was later translated from its original into Persian by Mahfî and presented to Muzaffer Khan. The same booklet in which bih-i çinî's features are explained in detail was also translated in Turkish and presented to Süleiman the Magnificent. This article has two parts. The first part is about the life and works of Mahfî-i Gilanî. An analysis of Tercüme-i Bih-i Çinî will be given in the second part of the article. For the purpose of stimulating further research the full text of Bih-i Çinî with transcription is given at the end of the article.
Abstract (Original Language): 
Mahfî-i Gilanî Kanunî'nin Irakeyn Seferi sonrasında, Şah Tahmasb'ın zulmünden kaçarak Osmanlı'ya sığınan ve Farsçanın yanı sıra Türkçe eserler de kaleme almış İranlı bir şairdir. Kaynaklarda, on altıncı yüzyıl şairlerinden biri olan Mahfî-i Gilanî hakkında pek fazla bilgi bulunmamaktadır. Gilan (Geylan) hükümdarı Ebul-Muzaffer Bahadır Han'ın şairi olan ve onunla birçok sefere katılan Mahfî-i Gilanî, Muzaffer Han'ın ölümü üzerine İstanbul'a gelmiş ve Kanunî Sultan Süleyman'ın hizmetine girmiştir. Şairin; devlet büyükleri tarafından uğradığı haksızlıkları anlattığı Arz-ı Hal ü Sergüzeşt-i Gilanî adlı otobiyografik bir eseri ve Tercüme-i Bih-i Çinî adlı bir tıp risalesi tercümesi bulunmaktadır. Aslı Hintçe olan bu risaleyi Mahfî-i Gilanî önce Muzaffer Han için Farsçaya, ardından Kanunî için Türkçeye tercüme etmiştir. Ünlü Mesnevi şârihi Gelibolulu Musluhiddin Sürurî tarafından da Türkçeye tercüme edildiği bilinen bu eserde bih-i çinînin özellikleri, hangi hastalıklara iyi geldiği ve bih-i çinî terkibinin nasıl uygulanacağı ayrıntılı olarak anlatılmaktadır. Bir tıp risalesi olmasına rağmen yer yer edebî bir eserin özelliklerini de taşıyan Bih-i Çinî, Osmanlı'da ilim ve edebiyatın her zaman için kesin çizgilerle ayrılmadığını da gösteren bir örnektir. İki bölümden oluşan bu makalenin ilk bölümünde, Farsçanın yanı sıra Türkçe eserler de vermiş İranlı bir şair olan Mahfî-i Gilanî'nin hayatı ve eserleri hakkında bilgi verilecek, ikinci bölümde ise yukarıda sözü edilen tıp risalesi incelenecektir. Makalenin sonunda araştırmacılara kaynak olması açısından eserin transkripsiyonlu metni verilmiştir.
2423-2443

REFERENCES

References: 

AKBAYAR, Nuri (2003). Osmanlı Yer Adları Sözlüğü, İstanbul: Tarih Vakfı Yurt
Yayınları.
DANİŞMEND, İsmail Hami (1971). İzahlı Osmanlı Tarihi Kronolojisi, İstanbul: Türkiye Yayınevi.
DİKİCİ, Ayşe Ezgi (2009).
Obscure
Roots, Solid Foundations: A Comparative Study On The Architectural Patronage of Ottoman Court Eunuchs, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: Koç Üniversitesi.
Gelibolulu Musluhiddin Sürurî. Tercüme-i Çub-ı Çinî, Köprülü Kütüphanesi, Fazıl Ahmed Paşa 1598.
GÜLEÇ, İsmail (2001). "Gelibolulu Musluhiddin Sürurî, Hayatı, Kişiliği, Eserleri ve Bahrü'l-Maârif İsimli Eseri", Osmanlı Araştırmaları: The Journal of Ottoman Studies (XXI):211-236.
GÜNDÜZ, Tufan (2010). Son Kızılbaş Şah İsmail, İstanbul: Yeditepe Yayınevi.
İHSANOĞLU, Ekmeleddin vd. (Haz.) (2008). Osmanlı Tıbbî Bilimler Literatürü Tarihi, İstanbul: İslam Tarih, Sanat ve Kültür Araştırmaları Merkezi (IRCICA).
KEDYUR, Abbas (t.y.). Tarih-i Gilan, Tahran: Çaphane-i Ali.
KILIÇ, Remzi (2006). Kanuni Devri Osmanlı İran Münasebetleri (1520-1566), İstanbul: IQ Kültür Sanat Yayıncılık.
Mahfî-i Gilanî. Risale-i Çub-ı Çinî, Süleymaniye Kütüphanesi, Ayasofya 1685/4.
Mahfî-i Gilanî. Der Beyan-ı Bih-i Çinî, Atatürk Kitaplığı, Melih Cevdet Yazmaları 297.
Mahfî-i Gilanî. Arz-ı Hal ü Sergüzeşt-i Gilanî, Millet Kütüphanesi, Ali Emirî Tarih 1023.
PAKALIN, M. Zeki (1983). Osmanlı Tarih Deyimleri ve Terimleri Sözlüğü, İstanbul: Millî Eğitim Basımevi.
SARAÇOĞLU, Tuba Nur (2010). "Fenârî Ailesi (Fenârîzâdeler) ve Aile Vakıflarına Bağlı Yapılar", Uluslararası Molla Fenârî Sempozyumu (4-6 Aralık 2009 Bursa) Bildiriler, Bursa: Büyükşehir Belediyesi Yayınları: 65-86.
SOLMAZ, Süleyman (Haz.) (2005). Ahdî ve Gülşen-i Şu'arâsı: İnceleme-Metin, Ankara: Atatürk Kültür Merkezi Başkanlığı Yayınları.
Şemsettin Sâmi (1996). Kâmûsu'l-A'lâm, Ankara: Kaşgar Neşriyat.
ŞEŞEN, Ramazan-AKPINAR, Cemil-İZGİ, Cevad (1984). Türkiye Kütüphaneleri İslâmî Tıp Yazmaları Kataloğu, İstanbul: İslam Tarih, Sanat ve Kültür Araştırmaları Merkezi
(IRCICA).
UNAT, Ekrem Kadri-İHSANOĞLU, Ekmeleddin-VURAL, Suat (2004). Osmanlıca Tıp Terimleri Sözlüğü, Ankara: Türk Tarih Kurumu.
URAZ, Murat (Haz.) (1968). Peçevî Tarihi, İstanbul: Neşriyat Yurdu.
UZUNÇARŞILI, İsmail Hakkı (2006). Osmanlı Tarihi: İstanbul'un Fethinden Kanunî Sultan Süleyman'ın Ölümüne Kadar, Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları.
YALTKAYA, M. Şerefeddin ve Kilisli Rifat Bilge (Haz.) (1941). Keşfü 'z-Zünûn an Esâmi 'l-kütüb ve'l-Fünûn (2 cilt), Ankara: MEB Matbaası.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com