You are here

Home » Content

Selçuk Üniversitesi Meram Tıp Fakültesi Son Sınıf Öğrencilerinin 112 Acil Uygulamaları İle İlgili Geri Bildirimleri

FEEDBACK OF 112 EMERGENCY PRACTICES OF INTERN DOCTORS IN MERAM MEDICAL FACULTY OF SELÇUK UNIVERSITY, KONYA

Journal Name:

  • Türkiye Aile Hekimliği Dergisi

Publication Year:

  • 2006

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Objective: We aimed to evaluate the feedback of the intern doctors about 112 Emergency practices working at the Department of Family Medicine of Meram Medical Faculty and to find out their view of whether these applications were useful or not. Method: 183 intern doctors working at the Department of Family Medicine were included in this descriptive study carried out between 1st July 2004 and 30 th June 2005. A questionnaire including the name of the 112 emergency practice, number of the days attended, cases confronted and the applications and their views was filled out. Results: : Intern doctors worked 5.26 ± 2.42 days and the medi¬an value of the 1043 cases was 6. Traffic accidents were the most frequent cases; 33.3 % (n=347), and conversion reactions were the second; 12.2 % (n=127). In the 1112 applications, the most frequent intervention was application of emergency medication; 29.9 % (n=332), the second one was intravenous intervention; 21.7 % (n=241). 86.9 % (n=159) of students stated that these practices were very useful, 70.5 % (n=129) stated that they had gained self-confidence and experience. Conclusion: This first application of 112 emergency services to internship students was very useful in that they learned life-saving practices in case of emergencies. Besides encouraging the team spirit, it enabled them to gain self-confidence and experience in applications. So it will be useful to lengthen the duration of 112 emergency practices and to start it in earlier years.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Amaç: Selçuk Üniversitesi Meram Tıp Fakültesi'nde aile hekimliği stajı yapan son sınıf öğrencilerinin 112 acil uygulamaları ile ilgili geri bildirimlerini değerlendirerek uygulamanın yararını belirlemeyi amaçladık. Yöntem: Bu tanımlayıcı araştırma, 1 Temmuz 2004 - 30 Haziran 2005 tarihleri arasında aile hekimliği stajı yapan 183 son sınıf öğrencisini kapsamaktadır. Öğrenciler çalıştıkları 112 birimini, çalışma süresini, karşılaştıkları olguları, yaptıkları uygulamaları ve acil sağlık hizmetleri ile ilgili görüşlerini içeren bir soru formu doldur¬dular. Bulgular: Son sınıf öğrencileri gönderildikleri 112 biriminde ortalama 5.26± 2.42 gün kalmış, 1043 olgu ile karşılaşmışlardı. Karşılaşılan olgu sayısının ortanca değeri 6 idi. En sık görülen olgu trafik kazası; %33.3 (n=347), ikinci sıklıkta görülen ise konversiyon reaksiyonu %12.2 (n=127) idi. 1112 girişim arasında en fazla %29.9 (n=332) acil ilaç uygulanmış, ikinci sıklıkta; %21.7 (n=241) damar yolu açılmıştı. Son sınıf öğrencilerinden %86.9'u (n=159) uygulamayı yararlı buldu, %70.5'i (n=129) özgüven ve deneyim kazandığını ifade etti. Sonuç: Ülkemizde tıp eğitiminde ilk kez yer alan 112 uygulaması son sınıf öğrencilerine hayat kurtarıcı girişimleri öğretmiştir. Ekip ruhu, özgüven ve deneyim kazandıran 112 acil uygulamasının sü¬resinin uzatılması ve daha küçük sınıflarda da yapılması yararlı ola¬caktır.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastrmx_116859_10_pp_71-74.pdf
  • 2
71-74
  • Turkish

REFERENCES

References: 

1.
Sağlı
k Bakanlığı, Temel Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü.
http://www.saglik.gov.tr adresinden 16.06.2005'te erişilmiştir.
2.
Kony
a Sağlık Müdürlüğü. http://www.konyasm.gov.tr/gecici/2004 FaaliyetRaporu.htm. adresinden 25. 06. 2005'te erişilmiştir.
3.
Gedi
k HÜ. Paramediklerin görev, yetki ve sorumlulukları. http://www.acil- veilkyardim.com adresinden 15.02.2006'te erişilmiştir..
4. Arnold JL. International emergency medicine and the recent development of emergency medicine worldwide. Ann Emerg Med 1999; 33: 97-103.
5. Alagappan K, Holliman CJ. History of the development of international
emergency medicine. Emerg Med Clin North Am 2005; 23: 1-10.
6. Sun BC, Adams J, Orav EJ ve ark. Determinants of patient satisfaction and willingness to return with emergency care. Ann Emerg Med 2000 ;35: 426-34.
7. Handler JA, Adams JG, Feied CF ve ark. Emergency medicine information technology consensus conference: executive summary. Acad Emerg Med
2004; 11: 1112-3.
8. Feied CF, Smith MS, Handler JA ve ark. Emergency medicine can play a leadership role in enterprise-wide clinical information systems. Ann Emerg
Med 2000; 35 :162-7.
9. Abrunzo T, Gerardi M, Dietrich A ve ark. The role of emergency physi¬cians in the care of the child in school. Ann Emerg Med 2000; 35: 155-61.
10. Jagoda A, Baumlin K, Raacke L ve ark. Emergency medicine at the Mount Sinai School of Medicine. Mt Sinai J Med 1999; 66: 303-9.
11. Tannebaum RD, Arnold JL, De Negri Filho A ve ark. Emergency medicine in Southern Brazil. Ann Emerg Med 2001; 37: 223-8.
12. Arnold JL, Song HS, Chung JM. The recent development of emergency medicine in South Korea. Ann Emerg Med 1998 ; 32: 730-5.
13. Altıntaş KH, Aslan D, Yıldız AN ve ark. The evaluation of first aid and basic life support training for the first year university students. Tohoku J Exp
Med 2005; 205: 157-69.
14. Marco CA, Larkin GL, Silbergleit R. SAEM Ethics Committee. Filming of patients in academic emergency departments. Acad Emerg Med 2002; 9: 248¬51.
15. den Hartog FT, Schmidt JR, de Vries A. Personal networks enabling remote assistance for medical emergency teams. Stud Health Technol Inform
2005; 114: 221-9.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com