You are here

Home » Content

Birinci basamakta eksik hasta kayıtları: Kesitsel bir çalışma

Inadequate health records in primary care: a cross-sectional study

Journal Name:

  • Türkiye Aile Hekimliği Dergisi

Publication Year:

  • 2008
DOI: 
doi:10.2399/tahd.08.193

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Objective: To assess health records in primary health care settings and to obtain the opinions of primary care physicians about missing data. Methods: Health records of 2039 patients were investigated in ten primary health care centers in Central Anatolia region during a work day in December 2004. A face to face questionnaire about the effects of missing information on patients' health was completed by 34 primary care physicians working in these cen¬ters. Results: Diagnosis was missing in 1045 (51.3%) patients and outcome was missing in 642 (31.5%) patients. Thirty one physi¬cians (91.2%) noted that, missing information resulted in longer visit durations. Missing information was believed to be at least somewhat likely to adversely affect patients (82.4%) and to potentially result in delayed care (94.1%). Reasons for incomplete recording were shown as high numbers of patient visits and man¬ual recording. Physicians were not sure about who is primarily responsible for health recording. Conclusions: Patient data are incomplete in health records in pri¬mary care. Physicians believe that missing information may result in longer visit times and delayed care and can adversely affect patient health. Responsibility for patient records must be deter¬mined in detail.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Amaç: Birinci basamakta hasta kayıtlarını incelemek ve hekimlerin eksik veriler hakkındaki düşüncelerini araştırmak. Yöntem: Bir Orta Anadolu ilindeki 10 sağlık ocağının 2004 yılı Aralık ayındaki bir günlük kayıtları incelenerek 2039 hastanın verileri değerlendirildi. Kayıtları tutan 34 pratisyen hekim ile yüz yüze görüşülerek, eksik kayıtların, hastalara etkileri hakkındaki düşünceleri bir soru formu ile değerlendirildi. Bulgular: Hastaların %51,3'ünün (n=1045) tanısı kaydedilmemişti. Muayenelerin %31.5'inin (n=642) nasıl sonlandığı belirsizdi. Hekimlerin %91,2'si (n=31) eksik verilerin araştırılmasının muaye¬ne süresini uzattığına inanıyordu. Hekimlerin %82,4'ü (n=28), ek¬sik verilerin hasta sağlığını olumsuz yönde etkileyebileceğini düşünüyordu. Aynı şekilde, hekimlerin %94,1'i (n=32) tedavinin bu yüzden gecikebileceğine inanıyordu. Eksik kayıt tutulmasına ne¬den olarak hasta yoğunluğu ve elle kayıt tutmanın zaman alması gösterildi. Hekimler arasında hasta kayıtlarının kimler tarafından tutulacağı konusunda belirsizlik olduğu saptandı. Sonuç: Birinci basamakta muayene olan hastaların kayıtları eksik tutulmaktadır. Hekimler hasta kayıtlarının eksik tutulmasının mu¬ayene süresinin uzamasına, hastaların sağlığının bozulmasına ve tedavilerinin gecikmesine yol açabileceğine inanmaktadırlar. Has¬ta kayıtlarının tutulmasından kimlerin sorumlu olduğu belirlenme¬lidir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastrmx_116859_12_pp_193-197.pdf
  • 4
193-197
  • Turkish

REFERENCES

References: 

1. Elder NC, Vonder Meulen M, Cassedy A. The identification of medical errors by family physicians during outpatient visits. Ann Fam Med 2004; 2: 125-9.
2. Forster AJ, Murff HJ, Peterson JF, Gandhi TK, Bates DW. The inci¬dence and severity of adverse events affecting patients after discharge from the hospital. Ann Intern Med 2003; 138: 161-7.
3. Smith PC, Araya-Guerra R, Bublitz C ve ark. Missing clinical information during primary care visits. JAMA 2005; 293: 565-71.
4. Wilson RM, Harrison BT, Gibberd RW, Hamilton JD. An analysis of the causes of adverse events from the Quality in Australian Health Care Study. Med J Aust 1999;170:411-5.
5. Cook RI, Render M, Woods DD. Gaps in the continuity of care and progress on patient safety. BMJ 2000; 320: 791-4.
6. Bhasale AL, Miller GC, Reid SE, Britt HC. Analyzing potential harm in Australian general practice: an incident monitoring study. Med J Aust
1998; 169: 73-6.
7. Gandhi TK, Weingart SN, Borus J ve ark. Adverse drug events in ambu¬latory care. N Engl J Med 2003; 348: 1556-64.
8. Lesar TS, Briceland L, Stein DS. Identification of medication prescribing
errors. JAMA1997; 277: 312-7.
9. Gandhi TK, Sittig DF, Franklin M, Sussman AJ, Fairchild DG, Bates
DW. Communication breakdown in the outpatient referral process. J Gen
Intern Med2000; 15: 626-31.
10. Poon EG, Haas JS, Louise Puopolo A ve ark. Communication factors in the follow-up of abnormal mammograms. J Gen Intern Med 2004; 19:
316-23.
11. Leape LL, Bates DW, Cullen DJ ve ark. ADE Prevention Study Group. Systems analysis of adverse drug events. JAMA 1995; 274: 35-43.
12. T.C. Resmi Gazete. 06.07.2005: 25867. http://rega.basbakanlik.gov.tr/# adresinden 04.06.2008 tarihinde erişilmiştir.
13. The 2007 Florida Statutes. Title 32, Chapter 456; Ownership and control of patient records; report or copies of records to be furnished. http://www.leg.state.fl.us/Statutes/index.cfm?App_mode=Display_Statut e&Search_String=&URL=Ch0456/Sec057.HTM adresinden 02.06.2008 tarihinde erişilmiştir.
14. Cherry D, Burt C, Woodwell D. National Ambulatory Medical Care Survey; 2001 Summary. Adv Data 2003; 337: 1-44.
15.
Yavuzyılma
z A, Topbaş M, Çan E, Çan G, Özgün fi. Trabzon il merkezindeki sağlık ocakları çalışanlarında tükenmişlik sendromu ile iş doyumu düzeyleri ve ilişkili faktörler. TAF Prev Med Bul 2007; 6: 41-50.
16.
Kaçma
z N. Tükenmişlik (Burnout) Sendromu. İstanbul Tıp Fakültesi Dergisi 2005; 68: 29-32.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com