You are here

Home » Content

Çocuklarda Büyüme ve Gelişme Geriliği Açısından Bir Risk Değerlendirmesi - Kim Riskli?

RISK ASSESSMENT FOR GROWTH RETARDATION IN PEDIATRIC AGE - WHO IS AT RISK?

Journal Name:

  • Türkiye Aile Hekimliği Dergisi

Publication Year:

  • 2002

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
This descriptive study was carried out with 900 children aged between 6 months-14 years attending Haseki Hospital Pediatric Outpatient Clinic. Children having apparent congenital anomalies or mental retardation were excluded from the study. Children were classified according to the risk group sca¬le published in Olcay Neyzi's Pediatrics textbook Volume 1 2nd edition. According to this scale children with a care of 0¬2 points have no risk, 3-5 points associates with intermediate risk, 6 and above points with high risk. This scale includes in¬formation on low birth weight, history of fever and diarrhea in the previous 3 months, immunization status, number of sib¬lings, monthly income and mother's educational level. Child¬ren's weight-for-age and height-for-age z-scores were calcula¬ted and compared with their risk groups. Z-scores below -2 SD were considered to be underweight and to be stunted res¬pectively. The percentages of underweight and stunted child¬ren were found to increase as the risk points increased. The proportions of underweight and stunted children were 25% and 52.4% in the high risk group, 9.2% and 20.8% in the in¬termediate risk group, 3.9% and 6.1% in the no risk group respectively (p<0.001). 512 of these children's parents accep¬ted blood samples to be drawn from their children to determi¬ne their anemia status according to Dallman's criteria. There were no statistically significant differences obtained among the risk groups (p>0.05 ), but it was observed that as the risk score rose, the anemia got deeper (p=0.014).
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu tanımlayıcı araştırma Haseki Hastanesi Pediatri Polikliniği'ne başvuran 0.5-14 yaş arasındaki 900 çocuğu kapsamaktadır. Bilinen konjenital anomalisi veya mental retardasyonu olan çocuklar çalışmaya dahil edilmemiştir. Popülasyon, Olcay Ney-zi'nin Pediatri I kitabının 2. baskısında yer alan risk değerlendirmesine göre sınıflandırılmıştır. Yapılan değerlendirmeye göre 0-2 puan alan çocuklar risksiz, 3-6 puan alan çocuklar riskli, 6'nın üstünde puan alan çocuklar yüksek riskli olarak sınıflandırılmıştır. Değerlendirmede düşük doğum ağırlığı, son üç ayda ateş veya ishal öyküsü, aşı durumu, ailenin çocuk sayısı, aylık geliri, annenin eğitim durumu gibi faktörler dikkate alınmıştır. Çocukların yaşa-göre-boy ve yaşa-göre-ağırlık z-skorları hesaplanmış ve risk grupları arasında z-skoru açısından anlamlı bir fark olup olmadığına bakılmıştır. Yaşa-göre-ağırlık z-skoru -2SD altında olanlar "düşük ağırlıklı", yaşa-göre-boy z-skoru -2SD altında olanlar "bodur" olarak tanımlanmıştır. Düşük ağırlıklı ve bodur çocuk yüzdesi sırasıyla çalışılan tüm popülasyon-da %8.2 ve %17, yüksek riskli grupta %25 ve % 52.4, riskli grupta %9.2 ve %20.8, risksiz grupta %3.9 ve % 6.1 bulunmuştur. Risk puanları yükseldikçe, düşük ağırlıklı ve bodur çocukların görülme sıklığının arttığı saptanmıştır (p<0.001). Çalış¬maya katılan 512 çocuğun ebeveynleri anemi taraması için ço¬cuklarından venöz kan örneği alınmasına izin vermiş ve Dall-man kriterlerine göre risk grupları arasında anemi açısından is¬tatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunamamıştır (p>0.05). An¬cak anemik olgularda risk puanı arttıkça aneminin derecesinin arttığı görülmüştür (p=0.014).
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastrmx_116859_6_pp_153-158.pdf
  • 4
153-158
  • Turkish

REFERENCES

References: 

1. Who Working Group. Use and interpretation of anthropometric indicators of nutritional status Bull WHO 1986; 64(6): 929-41.
2. Bairagi RA. Comparison of five anthropometric indices for identifying factors of malnutrition. Am J Epid 1987; 126(2): 258-67.
3.
Neyz
i O, Ertuğrul T. Pediatri - 1. cilt, 2. baskı, Nobel Tıp Kitapevi, İstanbul, 1993; 22-3.
4. Allen MC. The high-risk infant. Pediatr Clin North Am 1993; 40(3): 479-90.
5. Gorstein J, Akre J. The use of anthropometry to assess nutritional status. World Health Statistics Quarterly 1988; 41: 8-586.
6. Dallman PR, Siimes MA. Percentile curves for hemoglobin and red cell volume in infancy and childhood. J Pediatr 1979; 94: 26.
7.
Eroğl
u Y, Büyükgebiz B. İlkokul çocuklarının nutrisyonel durumlarının antropometrik değerlendirilmesi. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi
1996; 39: 289-300.
8. Onfs de M, Monteiro C, Akre J, Clugston G. The worldwide magnitude of protein-energy malnutrition: an overview from the WHO global da¬tabase on child growth. Bull WHO 1993; 71: 703-12.
9. Rees DG. Measures of nutritional status. Lancet 1987;10: 87-9.
10. Gorstein J. Assessment of nutritional status: Effect of different methods to determine age on the classification of undernutrition. Bull WHO 1989;
67(2): 143-50.
11. Peterson KE. Defining undernutrition for public health purposes in the United States. American Institute of Nutrition 1990; 120: 933-42.
12. WHO. Normalized NCHS/CDC antropometric reference. Handbook
1987; 29-42.
13. Shelp FP. Seasonal variation of wasting and stunting in preschool child¬ren during a three year community based nutritional intervention study in northeast Thailand. Trop Med Parasitol 1990; 41: 279-85.
14. Orozco MA. Scale without anthropometric measurements can be used to identify low weight-for-age in children less than five years old. Journal
of Nutrition 1998: 2363-68.
15. Jimenez E, Lozoff B. Iron deficiency anemia in infants. World Health Forum 1989; 10: 102.
16. Visser HKA, Bindels JG. Child nutrition in South East Asia. Eight Nut-ricia Symposium. Dordrecht, The Netherlands Kluwer Academic Publis¬hers 1990; 169-83.
17. Leug SS, Davies DP, Lui S, Lo L, Yuen P, Swaminathan R. Iron deficiency is uncommon in healthy Hong Kong infants at 18 months. J Trop
Pediatr 1988; 34: 100-3.
18. Lozoff B, Wolf AW, Jimenez E. Iron deficiency anemia and infant development : effects of extended oral iron therapy. J Pediatr 1996; 129:
382-9.
19. Oski FA. Hematology of infancy and childhood. WB Saunders, Phila¬delphia, 1992; 413-50.
20.
Türkiy
e Nüfus ve Sağlık Araştırması 1993. Hacettepe Ü. Nüfus Etütleri Enstitüsü, Ankara. Bölüm 10, Tunçbilek E. 1993; 113-27.
21.
Türkiy
e Nüfus ve Sağlık Araştırması 1998. Hacettepe Ü. Nüfus Etütleri Enstitüsü, Ankara. Bölüm 10, Tunçbilek E. 1998; 123-32.
22.
Coşku
n T, Yurdakök M. Çocuklarda enteral ve parentaral beslenme.
Katkı Pediatri Dergisi 1996; 2: 28-38.
23.
Coşku
n T. Malnütrisyonlu hastanın beslenmesi, Katkı Pediatri Dergisi
1996; 2: 311-25.
24.
Meld
a K. Z-skoru ile izlenen büyüme gelişmenin anne sütü alma, diyare ve akut solunum yolu infeksiyonu açısından değerlendirilmesi. Marmara
Ü. Halk Sağlığı Uzmanlık Tezi 1992; 43-60.
25.
Hayran
O. Sağlık Hizmetleri. Yüce Yayıncılık İstanbul, 1998; 22-31.
26.
Berta
n M, Güler Ç. Halk Sağlığı. Güneş Kitabevi. İstanbul, 1997; 141.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com