You are here

Home » Content

Türkiye'deki Aile Hekimlerinin Durumu: Kesitsel Bir Çalışma

STATUS OF TURKISH FAMILY PHYSICIANS: A CROSS-SECTIONAL STUDY

Journal Name:

  • Türkiye Aile Hekimliği Dergisi

Publication Year:

  • 2003

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Objective: To determine the current number of family physi¬cians in Turkey, both residents and specialists, and find out where they work. Method: In this cross-sectional, descriptive study, institutions and provinces where the family physicians work and their membership status to Turkish Association of Family Physicians (TAHUD) were determined using methods, such as, member¬ship records of TAHUD, internet communication group (e-group), personal communication, etc. Results: A total of 1156 family physicians were reached dur¬ing the study (907 specialists, 154 residents, 95 unknown). 57.9% of family physicians were male, whereas 42.1% were female. They were working in 75 out of 81 provinces. 40.1% of family physicians were working in istanbul, followed by Ankara (15.6%) and izmir (11.6%). 76.2% of family physi¬cians were working in the public sector. 52.5% of the total were employed by the Ministry of Health (MoH) and within this group Maternal and Child Health and Family Planning Centers had the highest number of family physicians (21.0% of total). Second largest group in the public sector after MoH, were working at the universities. The universities employed 17.0% of the family physicians. 20.6% of family physicians were working in private health sector. Of the family physicians reached during the study, 72.5% were members of TAHUD. Conclusion: Since the residency began 17 years ago, family physicians spread to many parts of the country. Although, nationwide and intersectorial distribution of family physicians did not differ widely from other physicians, percentage of membership to specialty associations were higher among fam¬ily physicians then other medical disciplines evaluated.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Amaç: Türkiye'deki aile hekimliği uzman ve asistanlarının sayısı ve çalıştıkları yerlerle ilgili güncel bilgileri ortaya koymak. Yöntem: Kesitsel, tanımlayıcı bir çalışma olarak planlanan araştırmada Türkiye Aile Hekimleri Uzmanlık Derneği (TAHUD) üye kayıtları, internet haberleşme grubu, kişisel iletişim gibi yöntemler kullanılarak ulaşılabilen tüm aile hekimlerinin çalıştıkları kurumlar, görev yaptıkları iller, derneğe üyelik durumla¬rı saptandı. Bulgular: Toplam 1156 aile hekimine ulaşıldı (907 uzman, 154 asistan, 95 durumu saptanamayan). Aile hekimlerinin %57.9'u erkek, %42.1'i ise kadındı. Aile hekimleri 75 ile dağılmışlardı. En çok aile hekimliği uzmanı (AHU) istanbul'da bulunmaktaydı (%40.1). Bunu %15.6 ile Ankara, %11.6 ile izmir izlemekteydi. AHU'ların %76,2'si kamuda görev yapmaktaydı. Tüm AHU'larının %52.5'i Sağlık Bakanlığı (SB) bünyesinde çalışmaktaydı. SB kurumların arasında en çok AHU, AÇSAP Merkezlerinde görev yapıyordu (tüm AHU'ların %21.0'ı). Kamu sektöründe SB'den sonra ikinci büyük grubu üniversiteler oluşturuyordu; AHU'ların %17.0'ı üniversitelerde görev yapmaktaydı. AHU'ların %20.6'sı ise özel sektörde çalışmaktaydı. Ulaşılan aile hekimlerinin %72.5'i TAHUD'a üye idi. Sonuç: 17 yıldır uzmanlık eğitimi verilmekte olan aile hekimli¬ği alanında uzmanlar ülkenin bir çok yöresinde hizmet vermek¬te, iller ve sektörler arası dağılımları diğer hekimler ve uzman¬lardan büyük farklılık göstermemektedir. Dernekleşme oranları ise; incelenen diğer alanlardan daha yüksek bulunmuştur.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastrmx_116859_7_pp_153-158.pdf
  • 4
153-158
  • Turkish

REFERENCES

References: 

1.
Ünlüoğl
u I, Çağlayaner H. Aile hekimliğinde oluşan akademik gelenek ve gelecek. Aile Hek Derg 1997; 1: 46-9.
2.
Demirdize
n H. Niçin ayrı bir tıp disiplini olarak genel pratisyenlik? Toplum ve Hekim 1997; 12: 21-4.
3.
Terz
i C, Saçaklıoğlu F, Sayek I. 2020 Yılında Türkiye'de Tıp Eğitimi. Ankara, Türk Tabipleri Birliği, 2002; 30.
4.
Baska
n S, Atakurt Y. Onuncu yılında TUS. Cumhuriyet Bilim Teknik 14 1998; (569): 15-6.
5.
Elçi
n M (yayına hazırlayan). Aile Hekimi. Ankara, Türkiye Aile Hekimleri Uzmanlık Derneği, 1998; 30.
6.
T.C
. Sağlık Bakanlığı. Türkiye Sağlık Personelinin İllere Göre Dağılımı, 2000. http://www.saglik.gov.tr/extras/istatistikler/apk2001/031_33.htm adresinden 21 Mayıs 2003 tarihinde erişildi.
7.
T.C
. Sağlık Bakanlığı. Türkiye Sağlık Personelinin Kurumlara Dağılımı,
2000. http://www.saglik.gov.tr/extras/istatistikler/apk2001/030.htm adresinden 21 Mayıs 2003 tarihinde erişildi.
8. Toros A, Öztek Z (ed). Health Services Utilization Survey in Turkey. Ministry of Health, Health Project Coordination Unit, Ankara, 1995; 124.
9.
Pal
a K, Tugay Aytekin N, Aytekin H. Gemlik ilçe merkezinde kişilerin hastalanma sıklıkları ve hekime başvuruları. Toplum ve Hekim 1997; 12:
10-25.
10.
Buğdayc
ı R, Şaşmaz T, Kurt AÖ, Saatçi E, Tezcan H, Yıldırım F.
Kent merkezinde bulunan bir sağlık ocağına 2000 yılı içinde yapılan po¬liklinik başvurularının incelenmesi. Sağlık ve Toplum 2002; 12: 51-6.
11.
Çağlayane
r H. Aile hekimliğine zemin hazırlayan koşullar. Aile Hek
Derg 1997; 2: 105-8.
12.
Çağlayane
r H, Uysal A, Dinç D, Gönenç I, Duman S, Bilgen fi. Bir
kent hastanesine ayaktan başvuranların sağlık hizmetlerini değerlendirmesi. Türk Aile Hek Derg 1999; 3: 62-8.
13.
T.C
. Maliye ve Sağlık Bakanlıkları. Teşhis ve Tedavi Amacıyla Özel Sağlık Kurum ve Kuruluşlarına Hasta Sevkine İlişkin Usul ve Esaslar Hakkında Tebliğ. T.C.Resmi Gazete 30 Mayıs 2003; (Sayı 25123): Mad¬de 4/a.
14.
T.C
. Sağlık Bakanlığı. Ana-Çocuk Sağlığı ve Aile Planlaması Merkezleri Yönetmeliği. T.C.Resmi Gazete 6 Şubat 1997; (Sayı 22900): Madde
22.
15. Uzmanlık Dernekleri Koordinasyon Kurulu. http://www.ttb.org.tr/ udkk/dernekler.php3 sayfasındaki bağlantılardan 3 Haziran 2003 tarihin¬de erişildi.
16. T.C. Sağlık Bakanlığı. Sağlık Bakanlığı ve diğer yataklı tedavi kurumla¬rında görevli uzman hekimlerin dallara ve kuruluşlara göre dağılımı,
2001. http://www.saglik.gov.tr/extras/istatistikler/ytkiy2001/44.htm adresinden 3 Haziran 2003 tarihinde erişildi.
17.
Hamzaoğl
u O, Kılıç B (yayına hazırlayanlar). Türkiye Sağlık İstatis¬tikleri 2000. Ankara, Türk Tabipleri Birliği, 2000; 53-61.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com