You are here

TÜRKÇEYİ YABANCI DİL OLARAK ÖĞRENENLERİN KONUŞMA ÖZ YETERLİLİKLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ

ASSESSMENT OF SELF-EFFİCACİES OF LEARNERS OF TURKİSH AS A FOREİGN LANGUAGE

Journal Name:

Publication Year:

Author NameUniversity of Author
Abstract (2. Language): 
Self-efficacy is one’s belief in his/her own capacity and skills to per-form and arrange a variety of behaviors expected in a certain discipline. This study aims to determine self-efficacy perceptions of learners of Tur-kish as a foreign language in terms of speaking skills and to assess them based on various variables. The universe of the study is composed of C le-vel ( high level) students attending Istanbul-Taksim branch of the TÖMER ( Center for Teaching Turkish as a Foreign Language). The study did not make sampling and tried to reach the all universe. 68 foreign students participated the study. “The Speaking Self Efficacy Scale” and Personal In-formation Form developed by the researcher were used as means of data collection. Data collected in line with the aims of the study were analyzed with analysis techniques suitable for the features of the data and SPSS 16.0 program and results are presented in tables and interpreted. T-test was administrated to test significance of the data collected between two variab-les. To test the significance of values obtained among more than two vari-ables one-way variance analysis (ANOVA) was used. According to the re-sult of the study, speaking self-efficacy levels of speakers of Turkish as a foreign language is above average but not high. When data is examined in terms of variables, it was seen that speaking elf-efficacy scores of learners of Turkish as a foreign language showed significant difference in terms of their aims in learning Turkish.
Abstract (Original Language): 
Öz yeterlilik kişinin, belli bir alanda kendinden beklenen davranışları düzenleme ve gerçekleştirmeyle ilgili kendi kapasite ve yeteneklerine olan inancıdır. Bu çalışmada, yabancı dil olarak Türkçeyi öğrenenlerin konuşma becerilerine yönelik öz yeterlilik algıları belirlenmeye ve çeşitli değişkenle-re göre değerlendirmeye çalışılmıştır. Araştırmanın evreni Anakara Üni-versitesi TÖMER İstanbul-Taksim şubesinde öğrenim gören C seviyesi (Yüksek Türkçe) öğrencileridir. Araştırmada örneklem alınmamış, evrenin tamamına ulaşılmaya çalışılmıştır. Araştırmaya 68 yabancı öğrenci katıl-mıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak araştırmacı tarafından geliş-tirilen “Konuşma Öz Yeterlilik Ölçeği” ve Kişisel Bilgi Formu kullanılmıştır. Araştırmanın amaçları doğrultusunda toplanan veriler, verilerin özellikle-rine uygun analiz teknikleri ve SPSS - 16.0 programı kullanılarak çözüm-lenmiş; bulgular, tablolar hâlinde sunulmuş ve yorumlanmıştır. Elde edilen verilerin iki değişken arasındaki anlamlılığını test etmek için verilere “t” testi uygulanmıştır. Elde edilen değerlerin ikiden fazla değişken arasındaki anlamlılığını test etmek için tek yönlü varyans analizi (ANOVA) kullanıl-mıştır. Araştırma sonucuna göre, Türkçeyi yabancı dil olarak öğrenenlerin konuşmaya yönelik öz yeterlilik düzeyleri, ortalamanın üzerindedir ancak yüksek değildir. Değişkenler açısından incelendiğinde, Türkçeyi yabancı dil olarak öğrenenlerin konuşma öz yeterlilik puanları Türkçeyi öğrenme amaçlarına göre anlamlı farklılık göstermiştir.
269-290

REFERENCES

References: 

Acar, T. “Öz Yeterlilik (Self-Efficacy) Kavramı Üzerine”. http://www.parantezegitim.net/Bilgi_Bank/Oz_yeterlik_T.Acar_.pdf
Akbulut, E. (2006). “Müzik Öğretmeni Adaylarının Mesleklerine İlişkin Öz Yeterlik İnançları”. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(2), 34-44.
TÜRKÇEYİ YABANCI DİL OLARAK ÖĞRENENLERİN KONUŞMA ÖZ
YETERLİLİKLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ
TSA / YIL 16 S:2, Ağustos 2012 289
Akengin, H., Şahin, C. T., Kaya, B., Bengiç, G. ve Sargın, S. (2010). “Sosyal Bilgiler Öğretmen Adaylarının Bazı Genel Coğrafya Konuları ve Bun-ların Öğretimi İle İlgili Öz-Yeterlik Algıları”. Marmara Coğrafya Der-gisi. 21, Ocak, 78 – 97.
Aylar, F. ve Aksin, A. (2011). “Sosyal Bilgiler Öğretmen Adaylarının Öz-Yeterlilik İnanç Düzeyleri ve Problem Çözme Becerileri Üzerine Bir Araştırma (Amasya Örneği)”. Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakülte-si Dergisi, Cilt 12, Sayı 3, Ağustos 2011, Sayfa 299-313.
Azar, A. (2010). Ortaöğretim Fen Bilimleri ve Matematik Öğretmeni Aday-larının Öz Yeterlilik İnançları. ZKÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 6 (12), 235–252.
Bandura, A., Barbaranelli, C., Caprara, G. V. ve Pastorelli, C. (2001). “Self-Efficacy Beliefs as Shapers of Children’s Aspirations and Career Tra-jectories”. Child Development, January/February, 72 ( 1), 187–206.
Bandura, A. ve Locke, E. A. (2003). “Negative Self-Efficacy and Goal Effects Revisited”. Journal of Applied Psychology. 88 (1), 87–99.
Bandura, A. (1977). Self-efficacy: Toward a Unifying Theory of Behavioral Change. Psychological Review. 84 (2), 191-215.
Bandura,A. (2005). “Guide For Constructing Self-Efficacy Scales”. Self-Efficacy Beliefs of Adolescents. Information Age Publishing
Bandura, A. (1997). Self-efficacy: The exercise of control. W.H. Freeman and Company: New York.
Bozdoğan, A. E., ve Öztürk, Ç. (2008). “ Coğrafya İle İlişkili Fen Konularının Öğretimine Yönelik Öz-Yeterlilik İnanç Ölçeğinin Geliştirilmesi”. Ne-catibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi (EFMED). 2 (2), Aralık, 66-81.
Büyükikiz, K. (2011). Türkçeyi Yabancı Dil Olarak Öğrenenlerin Yazma Becerileri ile Öz Yeterlilik Algıları Arasındaki İlişki Üzerine Bir Araş-tırma. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü Türkçe Eğitimi Ana Bilim Dalı. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Ankara.
M. Eyyüp SALLABAŞ
290 TSA / YIL 16 S:2, Ağustos 2012
Çetin, F. ve Basım, H. N. (2010). “İzlenim Yönetimi Taktiklerinde Öz Yeterli-lik Algısının Rolü”. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fa-kültesi Dergisi, Sayı: 35, Ocak-Temmuz 2010 ss.255-269.
Çetin, B. (2009). “Yeni İlköğretim Programı (2005) Uygulamalarının İlköğ-retim 4. ve 5.Sınıf Öğrencilerinin Öz-Yeterliliklerine Etkisi”. Pamuk-kale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 1(25),130-141.
Çetin, B. (2007). “Yeni İlköğretim Programı (2005) Uygulamalarının İlköğ-retim 4. ve 5. Sınıf Öğrencilerinin Çalışma Alışkanlıkları ile Öz-Yeterliliklerine Etkisi ve Öğrencilerin Program Hakkındaki Görüşle-ri”. Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü İlköğretim Ana Bilim Dalı Sınıf Öğretmenliği Bilim Dalı. Yayımlanmamış Doktora Te-zi.
Ekici, G. (2009). Biyoloji Öz-Yeterlik Ölçeğinin Türkçeye Uyarlanması. Kastamonu Eğitim Dergisi. 17 (1), Ocak, 111-124.
Karasar, N. (2003), Bilimsel Araştırma Yöntemi. Nobel Yayın Dağıtım: An-kara.
Özerkan, E. (2007) “Öğretmenlerin Öz-Yeterlik Algıları ile Öğrencilerin Sosyal Bilgiler Benlik Kavramları Arasındaki İlişki”, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Edirne, Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Ensti-tüsü.
Steffen, A. M., Mc Kibbin, C., Zeiss, A. M., Thompson, D. G. ve Bandura, A. (2002). “The Revised Scale for Caregiving Self-Efficacy: Reliability and Validity Studies”. Journal of Gerontology: Psychological Sciences. 57 (1), 74–86.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com