You are here

YÜKSEK KOİ İÇEREN TEKSTİL ATIKSULARININ FİZİKOKİMYASAL, OZON/UV VE ADSORPSİYON YÖNTEMLERİYLE ARITILABİLİRLİĞİNİN ARAŞTIRILMASI

Treatability Studies on Textile Industry Wastewater Including High COD Loadings by Physico-Chemical, Ozone/UV and Adsorption Techniques

Journal Name:

Publication Year:

Abstract (2. Language): 
In this study, physicochemical, ozone/UV and adsorption treatment technologies have been carried out on non-biodegradable textile industry wastewater which is existing from dissolving, finishing and dyeing processes including high COD levels (COD=41.120 mg/L) and COD removal efficiencies of these processes have been determined. In physicochemical treatability studies alum (1250 mg/L), alum (8000 mg/L) + non-ionic PE (4 mg/L) and PAC (2500 mg/L) coagulants were used and COD removal efficiencies were determined as 54%, 56% and 60% respectively. PAC were selected as a best coagulant in 1000 mg/L dosage and 52,33% COD removal efficiency were determined. Ozone and O3 / UV processes were applied and 24,07% (in 3 hours retention time and 2 g O3/h) and 36,8% (in 24 hours retention time and 250 mg O3/h) COD removal efficiencies were observed in respectively. In adsorption experiments, Jacobi active carbon (0,5-1 mm) was used and adsorption capacity was calculated from Langmuir adsorption isoterm, as 333,33 mg COD / g GAC (Qo). Parallel to this structure, adsorption columns were designed and 6+1 columns (3,5 m height and 0,75 m diameter) were found. At the end of these processes, treatment efficiencies were compared and physicochemical and adsorption processes have been found properly in this textile wastewater.
Abstract (Original Language): 
Bu çalışmada eritme, apretan ve boyama aşamalarından oluşan, 41.120 mg/L KOİ içeren ve biyolojik ayrışabilirliği oldukça düşük olan tekstil atıksuyu fizikokimyasal, fotokimyasal ve adsorpsiyon prosesleriyle arıtılmış ve fizikokimyasal arıtmaya dayalı olarak ozonla oksidasyon, ozon/UV oksidasyonu ve adsorpsiyon prosesleri ayrı ayrı uygulanarak KOİ giderme verimleri belirlenmiştir. Alümle (1250 mg/L), alüm (8000 mg/L)+non-iyonik PE’le (Poli Elektrolit) (4 mg/L) ve PAC’la (Poli Alimünyum Klorür) (2500 mg/L) yapılan fizikokimyasal arıtmalar sonucunda sırasıyla; %54, %56 ve %60 KOİ giderme verimleri elde edilmiştir. Yapılan çalışmalar sonucunda en uygun doz olarak 1000 mg/L PAC seçilmiş, bu dozla yapılan arıtılabilirlik sonucunda %52,33 oranında KOİ giderme verimi bulunmuştur. Elde edilen atıksularla ayrı ayrı ozonla oksidasyonla (3 saat boyunca, 2 g O3/sa dozlamayla) %24,07 KOİ giderme verimi, ozon/UV oksidasyonuyla (24 saat boyunca, 250 mg O3/sa dozlamayla) %36,8 KOİ giderme verimi bulunmuş ve 0,5-1 mm boyutunda Jacobi marka GAC (Granül Aktif Karbon) kullanılarak Langmuir İzotermi yardımıyla adsorpsiyon kapasite değeri belirlenmiş (Qo=333,33 mg KOİ/g GAC) ve bu verilere dayanarak 200 mg/L KOİ deşarj kriterini sağlayacak şekilde adsorpsiyon kolonları boyutlandırılmıştır. Boyutlandırma sonucunda 0,75 m çapında, 3,5 m yüksekliğinde, 7 adet (6 asıl+1 yedek) adsorplama kolonu bulunmuştur. Bu atıksu için arıtma verimleri karşılaştırıldığında fizikokimyasal ve adsorpsiyon prosesinin uygun olacağı kanaatine varılmıştır.
23-32

REFERENCES

References: 

1. Abo-Elela, S.I., El-Gohary, F.A., Ali, H.L. and Abdel Wahaab, RSh. (1988), Treatability Studies Of Textile
Wastewater, Environ. Technol. Letts, 9: 101-8.
2. Anonymous, (1997) Water Treatment Plant Design, McGraw – Hill, Third Edition.
3. APHA, AWWA, WCPF (1998), Standard Methods for the Examination of Water and Wastewater, 20th Eddition
American Public Health Association, Washington D.C.
4. Asfour, H.M., Nassar, M.M., Fadali, O.A. and El-Guendi, M.S. (1985), Color Removal from Textile Effluents
Using Hardwood Saw Dust as an Adsorbent, J. Chem. Technol. Biotechnol., 35 (A), 28-35.
5. Babu, B.V., Rana, H.T., Karishna, V.R. and Sharma, M., (2000), C.O.D. Reduction of Reactive Dyeing Effluent
from Cotton Textile Industry, Deparment of Chemical Engineering, Journal of the Institution of Public Health
Engineers India, Vol. 2000 (No.4), pp5-11.
6. Best-Pia, A., Mendoza-Roca, J. A., Roig-Alcover, L., Iborra-Clar, A., Iborra-Clar, M.I. and Alcaina-Miranda, M.I.
(2002), Comparison Between Nanofiltration and Ozonation of Biologically Treated Textile Wastewater for Its
Reuse in the Industry, Department of Chemical and Nuclear Engineering, Universidad Politecnica of Valencia,
Valencia, Spain.
7. Correia, V.M., Stephenson, T., and Judd S.J. (1994) Characterisation of Textile Wastewaters- A rewiev.
Environmental Technology, 15, pp.917-929.
8. Germirli, F. (1990a), The Incremental and Comparison Methods for The Assesment of Initial Soluble Inert COD,
İTÜ Fen Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, İstanbul.
9. Germirli, F., Orhon., D. ve Tünay, O. (1990b), Tekstil Endüstrisinde Atıksu Özelliklerini Etkileyen FaktörlerÖrnek
Tesislerde Uygulama, İTÜ 2. Endüstriyel Kirlenme Sempozyumu, İstanbul.
10.Grau, P. (1991), Textile Industry Wastewaters Treatment, Wat. Sci. Tech., 24, 97-103.
11.Uddin, A.B.M., Amat Ngilmi, A. S. and Mohd Asri, M. N. (2003), Effectiveness of Peat Coagulant for the
Removal of Textile Dyes from Aqueous Solution and Textile Wastewater, School of Chemical Sciences, Universiti
Sains Malaysia, 11800 Minden, Penang, Malaysia.
12.Kestioğlu, K. (1990), Fındık Kabuğundan Üretilen Aktif Karbonun Atıksu Arıtımına Uygulanması, Doktora Tezi,
İzmir.
13.Kestioğlu, K., Akal Solmaz, S.K., Yonar, T., Yalılı, M., Şen, M., Üstün, G.E. ve Kırıl, B. (2004), Çöp Depolama
Alanlarından Kaynaklanan Atıksuların (Sızıntı Sularının) Arıtılabilirlik Çalışmaları, 2001/32 nolu proje nihai raporu,
Bursa.
14. Lin, S.H. and Chen, M.L. (1997), Treatment of Textile Wastewater by Chemical Methods for Reuse, Water Res.,
31:868-76.
15.McKay, G. (1984), Two-Resistance Mass Transfer Models For The Adsorption of Dyestuffs from Solutions Using
Activated Carbon, J. Chem. Technol. Biotechnol., 34 (A), 294-310.
16.Yeh, R.Y., Hung Y.T., Liu, R.L.H., Chiu, H.M. and Thomas, A. (2002), Textıle Wastewater Treatment with Actıvated
Sludge and Powdered Actıvated Carbon, International Journal of Environmental Studies, Volume 59, 607-
622.
17.Yonar, T. (2002), Fotokimyasal Oksidasyon Yöntemiyle Organik Kirliliklerin Giderilmesi ve Bu Yöntemin Küçük
Yerleşim Bölgelerinden Kaynaklanan Atıksulara Uygulanması, 1. Doktora Tez Gelişim Raporu, Bursa.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com