You are here

YAZ KONFORU İLE İLGİLİ KAVRAMLAR VE STANDARD HESAP METODU

Expressions and Standard Calculation Method for Summer Comfort

Journal Name:

Publication Year:

Abstract (2. Language): 
In Türkiye, the first attempt to improve the thermal performance of buildings is to restrict the heating energy consumption. This is done based on the steady state method as outlined in TS 825. Both temperatures of air and external surface of elements show significant variations between day and night due solar energy in summer. In international standards, variations of temperature and heat flow in summer are assumed to be sinusoidal and calculations are performed accordingly. For efficiency of thermal comfort in buildings, both winter and summer comfort need to be taken into consideration at an optimum level. The relevant Turkish standard TS EN ISO 13786 is a translation of ISO 13786. In this standard, transfer matrix, which must be calculated in case of periodic regime conditions, is the most important entity from which all the other variables can be calculated. In this study, thermal performance of building components under periodic regime conditions were summarized comprehensively starting from basic information to the calculation method given in TS EN ISO 13786.
Abstract (Original Language): 
Türkiye’de binaların ısıl performansı konusunda ilk akla gelen ısıtma (kış konforu) amaçlı enerji tüketimini sınırlandırmaktır. Bu tüketimi sınırlayan TS 825’de açıklanan hesap metodu kararlı rejim esaslarına dayanır. Yaz mevsiminde güneş enerjisinin etkisiyle hem hava sıcaklığı ve hem de elemanın dış yüzey sıcaklığı, gündüz ve gece arasında büyük değişim gösterir. Uluslararası standartlarda, yaz şartlarında sıcaklık ve ısı akısının değişimi sinüzoidal kabul edilmekte ve hesaplar sinüzoidal değişim gösteren periyodik rejim şartları için gerçekleştirilmektedir. Binaların ısıl konfor açısından yeterli olabilmesi için, hem kış hem de yaz konforunun dikkate alınması ve her iki konfor açısından en uygun uygulamanın gerçekleştirilmesi gerekmektedir. Bu konudaki Türk Standardı TS EN ISO 13786’dır ve ISO 13786’nın Türkçe tercümesidir. Bu standarda, periyodik rejim şartlarında hesaplanması gereken en önemli büyüklük iletim matrisidir. İletim matrisinden hareketle diğer tüm değişkenler hesaplanabilmektedir. Bu çalışmada, periyodik rejim şartlarında yapı elemanlarının ısıl performanslarının değerlendirilmesi ile ilgili açıklamalar, temel bilgilerden başlayarak TS EN ISO 13786’da açıklanan hesap metoduna kadar geniş bir çerçeve içinde özetlenmiştir.
1-15

REFERENCES

References: 

1. Anonim (1998) TS 825 Binalarda Isı Yalıtım Kuralları, Türk Standardları Enstitüsü, Ankara
2. Dilmaç Ş. ve Kesen N. (2003) A Comparision of New Turkish Thermal Insulation Standard (TS 825), ISO
9164, EN 832 and German Regulation, Energy and Buildings, 35, 161-174.
3. Anonim (1989) ISO 9164-Thermal Insulation–Calculation of Space Heating Requirements for Residential
Buildings, International Organization for Standardization, Switzerland.
4. Anonim (1998) EN 832-Thermal Performance of Buildings, Calculation of Energy Use for Heating,
Residential Buildings, European Committee for Standardization, Brussels.
5. Antonopoulos K. A. ve Democritou F. (1993) Correlations for the Maximum Transient Non–Periodic İndoor
Heat Flow Through 15 Typical Walls, Energy, 18, 705-715.
6. Anonim (1999) ISO 13786 Thermal Performans of Building Components-Dynamic Thermal
Characteristics_Calculation Methods, International Organization for Standardization, Switzerland.7. Anonim (2005) TS EN ISO 13786 Bina Bileşenlerinin Isıl Performansı–Dinamik Isıl Özellikler–Hesaplama
Metotları, Türk Standardları Enstitüsü, Ankara.
8. Davies M. G. (1973) The Thermal Admittance of Layered Walls, Building Science, 8(21), 207-220.
9. Davies M. G. (1978) On the Basis of the Environmental Temperature Procedure, Building and Environment,
13, 29-46.
10. Davies M. G. (1983) Optimum Design of Resistance and Capacitance Elements in Modelling a Sinusoidally
Excited Building Wall, Building and Environment, 18(1/2), 19-37.
11. Davies M. G. (1994) The Thermal Response of an Enclosure to Periodic Excitation: The CIBSE Approach,
Building and Environment, 29(2), 217-235.
12. Davies M. G. (1995) Solutions to Fourier’s Equation and Unsteady Heat Flow Through Structures, Building
and Environment, 30(3), 309-321.
13. Davies M. G. (1997) Wall Transient Heat Flow Using Time–Domain Analysis, Building and Environment,
32(5), 427-446.
14. Akander, J. (2000) The ORC Method-Effective Modelling of Thermal Performance of Multilayer Building
Components, Doctoral Dissertation, Departmant of Building Sciences, Kungl Tekniska Högskolan, Stockholm.
15. Dilmaç, Ş., Yapıların Yalıtımı ve Korunumu, Ders Notları (Yayınlanmamış).
16. Cihan M. T. (2005) EPS-Bloklu, Çelik Donatılı Beton Taşıyıcı Duvarlı Binanın Isıl Performansı, Yüksek
Lisans Tezi, Trakya Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Edirne.
17. Colombo R., Landabaso A., Sevilla A. (1994) Passive Solar Architecture for Mediterranean Area-Design
Handbook, Publication of CEC-DG XVII, Brussel.
18. Anonim (1997) TS PrEN 33786 Yapı Elemanlarının Isıl Performansı-Isıl Eylemsizlik Karakteristikleri Hesaplama
Metodu, Türk Standartları Enstitüsü, Ankara.
19. Yücesoy, L. (1984) Yapılarda Isı ve Buhar Etkisi, İ.T.Ü. Mimarlık Fakültesi Baskı Atölyesi, İstanbul.
20. Anonim (1996) EN ISO 6946 Building Components and Building Elements–Thermal Resistance and
Thermal Transmittance– Calculation Method, International Organization for Standardization, Switzerland.
21. Anonim (2004) ISO/DIS 13786 Thermal Performans of Building Components_Dynamic Thermal
Characteristics-Calculation Methods, International Organization for Standardization, Switzerland.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com