You are here

ÜÇ BOYUTLU TESADÜFİ DAĞILIMLI ARAMİD NOVOLOİD VE CAM LİF TAKVİYELİ POLİMERİK KOMPOZİT MALZEMELERİN AŞINMA DİRENCİ

An Investigation on the Abrasion Resistance of Randomly Distributed Novoloid and Glass Fiber Reinforced Polymeric Composite Materials

Journal Name:

Publication Year:

Abstract (2. Language): 
In this study, abrasion resistance of randomly distributed novoloid and glass fiber reinforced polymeric materials have been investigated. In the experimental part, the specimens prepared with filling materials of graphite powder, aluminum powder and reinforced with Kevlar49, Novoloid (Kynol) and E-glass fibers in the volume fraction of 1%, 3% and 5% were tested for abrasion test. The results were evaluated by comparing the weight losses. It was observed that materials reinforced with Kevlar and E-glass fibers have higher abrasion resistance. Also, increase in the fiber volume fraction has positive effect in the abrasion resistance. There is no positive effect of filling materials of graphite and aluminum powders in the abrasion resistance. On contrary, there is somewhat decrease in the abrasion resistance due to the filling materials.
Abstract (Original Language): 
Bu çalışmada “Tesadüfi Dağılımlı Lif Takviyeli Polimerik Kompozit Malzemelerde Aşınma Direnci ”araştırılmıştır. Lif takviyeli polimerik kompozit malzemelerle ilgili deneysel çalışmada, %1, %3, %5, hacimsel oranlı Kevlar®49, Novoloid (Kynol®), E-Cam lifi takviye ve, grafit tozu, alüminyum tozu dolgu malzemeli karışımlı numuneler aşınma testine tabi tutulmuşlardır. Sonuçlar, deney numunelerinin ölçülen ağırlık kaybı ile değerlendirilmiştir. Çalışma sonunda Kevlar®49 ve E-cam lifleriyle takviyelendirilen kompozit malzemede aşınma direncinin yüksek, hatta hacimsel oranının arttırılmasıyla aşınma direncinin daha da yükseldiği görülmüştür. Dolgu malzemelerinden grafit tozunun burada zımpara ile aşındırmadan dolayı aşınma direncine etkisinin olmadığı, hatta direnci düşürdüğü görülmüştür. Alüminyum tozunun da aşınmaya direncinin yükselmesine etkili olmadığı, hatta oranın artmasıyla aşınma direncinin düştüğü görülmüştür.
1-9

REFERENCES

References: 

1. Bilişik, A. 1991. “İleri Kompozitler İçin Ön şekilli Yapısal Tekstiller”,Tekstil ve Mühendis, Sayı: 30, İstanbul.
2. Demirci, A. H.; 1982. “Ötektoidaltı Alaşımsız Çeliklerin Isıl İşlemlere Bağlı Olarak Aşınma Davranışlarının incelenmesi
ve Optimizasyonu”, Doçentlik Çalışması, E. Ü. Makine Fakültesi,, 8-10,12,15,17-21,28,30,44.
3. Demirci H. 1985. “Termoplastiklerin Kaymalı Yatak Malzemesi Olarak Kullanılabilirliği ve Son Gelişmelerin
İncelenmesi” 1.Otomotiv ve Yan Sanayii Sempozyumu Cilt 1.T. M. M. O. B. Bursa.
4. Gemci R., 1996 “Lif Takviyeli Polimerik Kompozit Malzemelerde Aşınma ve Isı İletim Katsayısının İyileştirilmesi”
Doktora Tezi, U. Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü, Bursa.
5. Klein J. A., 1986. “Reprinted from Advenced Materials & Processes March” American Society for Metals, 31-36.
6. Köksal, B. A., 1985. “İstatistik Analiz Metotları”, Çağlayan Basımevi, İstanbul.
7. Kragelsky I. V., Dobichin M. N., Kombalov V. S., 1982. “Friction and Wear-Calculation Methods”, Pergamon
Press, Oxford, 5, 7, 20, 78.
8. Mallick, P.K., 1988. “Fiber Reinforced Compozites”, Marcel Dekker Inc., NewYork.
9. Ulcay, Y., 1991-1992. “Lif Takviyeli Kompozit Malzemeler”, U.Ü.F.B.E. Ders Notları, Bursa.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com