You are here

Home » Content

ÖN ERGENLİK DÖNEMİNDEKİ ÜSTÜN ZEKÂLI GENÇLERİN EMPATİ ALGISININ BENLİK SAYGISINA ETKİSİNİN İNCELENMESİ

THE INVESTIGATION OF EMPATHY EFFECTS ON GIFTED CHILDREN TO SELF ESTEEM LEVELS IN ADOLESCENT PERIOD

Journal Name:

  • Uluslararası Bilimsel Araştırmalar Dergisi

Publication Year:

  • 2018
DOI: 
10.21733/ibad.411995

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author Name
Abstract (2. Language): 
This study was carried out to investigate the effect of empathy perception on the level of self-esteem of pre-adolescent gifted young people aged 10-14 years. This researcher's problem culminated with the question, "Is there any effect on the self-esteem level of empathy perception of gifted youngsters during pre-adolescence?" Research is the relational screening model of quantitative research methods. This research was conducted in 2016-2017 academic year, 154 of the gifted young people participating in the ages of 10-14 in İstanbul, 212 girls. It is seen that when the self-esteem averages according to the gender variable of the gifted children in the study are examined, it is seen that there is a meaningful difference between the Domestic Family Self-esteem subscale scores between the boys and boys in the gifted. In this differentiation, gifted girls have been successful. When the number of siblings was examined in the study, it was observed that there was a significant difference between Social Self-Esteem, Academic Self-Esteem and Self-esteem subscale scores when the Self-Esteem Scale and its sub-dimensions were examined. This variation shows that Social Self-Esteem, Academic Self-Esteem and Self-esteem scores are in favor of a single child in the case of sibling numbers. When the relationship between gender and empathy scale and its sub-dimensions were examined, it was found that there was a significant difference between total score of the scale, emotional empathy and cognitive empathy subscale scores between boys and girls with gifted children. we are more active in the social environments where the peers are in the environment, the communication ability is developed more quickly than the boys, communication is faster, the experts are more efficient in finding practical solutions to the problems and emotional roles are more comfortable. While there was no significant relationship between gender variables in total self-esteem in the research findings, when the literature was examined it was found out that the self-esteem scores of boys were higher than the findings of the research. It is believed that this is due to the fact that parents with single children have more relevant attitudes and behavior towards their children.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu çalışma 10-14 yaşını kapsayan ön ergenlik dönemindeki üstün zekâlı gençlerin empati algısının benlik saygı düzeyine etkisini incelemek amacıyla yapılmıştır. Bu araştırmanı problem cümlesi, ”Ön ergenlik dönemindeki üstün zekâlı gençlerin empati algısının benlik saygı düzeyine etkisi var mıdır ?” şeklinde belirlenmiştir. Araştırma, nicel araştırma yöntemlerinden ilişkisel tarama modelindedir. Bu araştırma, 2016-2017 öğretim yılında, İstanbul ilinde 10-14 yaşlarındaki katılım sağlayan üstün zekâlı gençlerin 154’ü kız, 212’si erkektir. Bilsem ve özel eğitim kurumlarındaki öğrencilerin gönüllü katılımıyla gerçekleştirilmiştir.Araştırmada üstün zekâlı çocukların cinsiyet değişkenine göre özsaygı ortalamaları incelendiğinde ise Ev Aile Özsaygı alt boyut puanları arasında kız ve erkek üstün zekâlı çocuklar arasında anlamlı bir farkın olduğu görülmektedir. Bu farklılaşmada ise üstün zekâlı kız çocuklarının lehine sonuç çıkmıştır. Araştırmada kardeş sayısı değişkeni Özsaygı Ölçeği ve alt boyutları incelendiğinde ise Sosyal Özsaygı, Akademik Özsaygı ve Özsaygı alt boyut puanları arasında anlamlı bir farklılaşmanın olduğu görülmektedir. Bu farklılaşma, Sosyal Özsaygı, Akademik Özsaygı ve Özsaygı puanları kardeş sayısı durumunda tek çocuk lehine olduğunu göstermektedir. Araştırmada cinsiyet ile Empati Ölçeği ve alt boyutları arasındaki ilişki incelendiğinde ise, Ölçeğin Toplam puanı, Duygusal Empati ve Bilişsel Empati alt boyut puanları arasında kız ve erkek üstün zekâlı çocuklar arasında anlamlı bir farkın olduğu tespit edilmiştir.Bu bulgulara ulaşılmasında, kız çocuklarının yapıları gereği hem aile ortamlarında hem akranlarının olduğu sosyal ortamlarda daha girişken, konuşma yetisinin erkek çocuklara göre daha çabuk gelişmesi, iletişime açık, sorunlara pratik çözüm bulmada etkinlikte daha çabuk uzmanlaşması, duygusal açıdan rollere daha rahat girebildiklerinden dolayı söyleyebiliriz. Araştırma bulgularında toplam özsaygıda cinsiyet değişkeninde anlamlı ilişki bulunmazken, literatür incelendiğinde ise araştırmanın bulgularından farklı olarak, erkek çocuklarının özsaygı puanlarının daha yüksek çıktığı sonuçlarda saptanmıştır. Bunun nedeninin tek çocuğa sahip ebeveynlerin çocuklarına dair daha ilgili tutum ve davranışa sahip olmasından ötürü olduğu düşünülmektedir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-ergenlik-donemindeki-ustun-zekali-genclerin-empati-algisinin-benlik-saygisina-etkisinin-incelenmesi.pdf
  • 1
58
70
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Ataman, A. (2004). Üstün zekâlı ve üstün özel yetenekli çocuklar. Üstün yetenekli çocuklar, 158-159. Avşaroğlu, S., & Üre, Ö. (2007). Self-esteem of University Students in Decision Making. Decision Making and Coping Styles Self-Esteem and Respect to Some Variables. Selçuk University, Institute of Social Sciences Journal, 18. Baykoç, N. (2010). Üstün ve Özel Yetenekli Çocuklar ve Eğitimleri.(Gifted and Talented Children and Their Education). N. Baykoç (ed. 2010), Öğretmenlik Programları için Özel Eğitim (s 301-337). Ankara: Gündüz Eğitim ve Yayıncılık. Baymur, F., Özgüven, E., Kuzgun, Y., Kılıççı, Y., & Kepçeoğlu, M. (1978). Üniversitede okuyan TÜBİTAK bursiyerlerinin başarılarını etkileyen faktörler. Ankara: TÜBİTAK Yayınları. Binet, A., & Simon, T. (1905). New methods for the diagnosis of the intellectual level of subnormals. L’annee Psychologique, 12, 191-244. Cevher, F. N., & Buluş, M. (2007). Benlik kavramı ve benlik saygısı: önemi ve geliştirilmesi. Akademik Dizayn Dergisi, 2, 52-64. Coopersmith, S. (1967). Coopersmith self-esteem inventory form A. Self-Esteem Institute. Cüceloğlu, D. (1999). Anlamlı ve coşkulu bir yaşam için savaşçı(Vol. 220). Sistem Yayıncılık.
ICES-2018 1. Uluslararası Eğitim ve Sosyal Bilimlerde Yeni Ufuklar Kongresi Bildirileri
9-11 Nisan 2018 Istanbul, TÜRKİYE
69
Davis, G. A. (2014). Üstün Yetenekli Çocuklar ve Eğitimi: Öğretmenler ve Ebeveynler İçin El Kitabı. Müjde Işık Koç (Çev.). İstanbul: Özgür Yayınları. Demiriz, S., & Öğretir, A. D. (2007). Alt ve üst sosyo-ekonomik düzeydeki 10 yaş çocuklarının anne tutumlarının incelenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 15(1), 105-122. Dökmen, Z. Y. (1997). Çalışma, cinsiyet ve cinsiyet rolleri ile ev işleri ve depresyon ilişkisi. Türk Psikoloji Dergisi, 12(39), 39-56. Esenay, F. I. (2002). Üniversite Öğrencilerinde Sağlık Davranışlarının Sosyal Destek ve Benlik Saygısı ile İlişkinin İncelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Ford, G. R. (1979). A time to heal: The autobiography of Gerald R. Ford. Book Sales. Gagne, M. (2003). Autonomy support and need satisfaction in the motivation and well-being of gymnasts. Journal of Applied Sport Psychology, 15(4), 372-390. Güçray, S. S. (2001). Ergenlerde karar verme davranışlarının öz saygı ve problem çözme becerileri algısı ile ilişkisi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(8). Karadağ, G., Güner, İ., Çuhadar, D., & Uçan, Ö. (2008). Gaziantep Üniversitesi Sağlık Yüksekokulu hemşirelik öğrencilerinin benlik saygıları. Fırat Sağlık Hizmetleri Dergisi, 3(7), 29-42. Karasar, N. (2010). Bilimsel Arastırma Yöntemi-Kavramlar, İlkeler, Teknikler. 21. Baskı, Ankara: Nobel. Yayınevi. Kaya, A., & Siyez, D. M. (2010). KA-Sİ çocuk ve ergenler için empatik eğilim ölçeği: Geliştirilmesi geçerlik ve güvenirlik çalışması. Eğitim ve Bilim, 35(156). Köküöz, A. N., & Örs, K. (1995). Yüzyıllara Yayılan Gelenek: Ahşap Tekne Yapımı. Bilim ve Teknik, 333, 30-37. Leana, M. Z. (2005). ÜSTÜN ZEKÂLI VE NORMAL ÇOCUKLARDA YÖNETSEL FONKSİYONLAR: LONDRA KULESİ TESTİ. Leary, M. R., & Baumeister, R. F. (2000). The nature and function of self-esteem: Sociometer theory. In Advances in experimental social psychology (Vol. 32, pp. 1-62). Academic Press. Lipps, T. (1897). Raumästhetik und geometrisch-optische Täuschungen (No. 9-10). JA Barth. Metin, N. (1999). Üstün yetenekli çocuklar. Özaşama Matbaacılık, Ankara. Ören, K. (2007). Sosyal sermayede güven unsuru ve işgücü performansına etkisi. Kamu-İş, C, 9. Özbay, Y. (2013). Üstün yetenekli çocuklar ve aileleri. Ankara: Hangar Marka İletişimi ve Reklam Hizmetleri. Özşahin, M. (2017). Başkurt Türkçesi Sözlüğü,‐Ankara: TDK Yayınları.
ICES-2018 1. Uluslararası Eğitim ve Sosyal Bilimlerde Yeni Ufuklar Kongresi Bildirileri
9-11 Nisan 2018 Istanbul, TÜRKİYE
70
Renzulli, J. S. (1999). What is this thing called giftedness, and how do we develop it? A twenty-five year perspective. Journal for the Education of the Gifted, 23(1), 3-54. Rogers, C. R. (1983). Freedom to learn for the 80's (No. 371.39 R724f). Ohio, US: Merrill Publishing, 1983. Sak, U. (2011). Üstün yetenekliler eğitim programları modeli (ÜYEP) ve sosyal Şener, Ş., Dereboy, Ç., Dereboy, İ. F., & Sertcan, Y. (1995). Conners Öğretmen derecelendirme ölçeği Türkçe uyarlaması-1. Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi, 2(3), 131-141. Spencer, H. (1861). Education: Intellectual. Moral, and Physical,(Paterson, New Jersey, Littlefield, Adams & Co. 1963). Thorndike, R. L., Hagen, E. P., & Sattler, J. M. (1986). Stanford-Binet intelligence scale. Riverside Publishing Company. Titchener, E. B. (1909). Lectures on the experimental psychology of the thought-processes. Macmillan. Ünsar, S., & İşsever, H. (2003). Trakya Üniversitesi Sağlık Hizmetleri Meslek Yüksekokulu öğrencilerinin benlik saygısını etkileyen faktörlerin incelenmesi. Hemşirelik Forumu, 6(1), 7-11. Uzun, N. E. (2006). Biçimbilim: temel kavramlar. Papatya Yayıncılık. Yörükoğlu, A. (2003). Koruma altındaki çocuklar ve hakları. Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi, 10(3), 148-150.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com