You are here

Home » Content

İLKÖĞRETİM 4 - 5. SINIF ÖĞRENCİLERİNİN OYUN ve SPOR TERCİHLERİ

PLAY and SPORTS PREFERENCES of 4th and 5th GRADE ELEMENTARY SCHOOL STUDENTS

Journal Name:

  • Uluslararası Hakemli Beşeri ve Akademik Bilimler Dergisi

Publication Year:

  • 2012

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Fast growing population, and technological development and its products such as modern computer games, and also heavy urbanisation lead children to leave active play and sports and therefore it is certain to come to pass that they will suffer from health problems like obesity. Children pass their daily time mainly at schools in present education system. That is why sport activities and physical education lessons become opportunities for them to be physically active. However, there is not adequate literature on teachers’ knowledge levels of play and sports in order to teach physical education classes effectively. Besides, it is difficult to obtain clear information on which play and sports children like to play or do in Turkey. 4th and 5th grade students in 74 elementary school in 2010-2011 educational year in Kirikkale city centre and district represented target population for present study. Sample size was determined by randomly selected 271 4th and 5th grade students in 37 elementary school. This survey type study was not only conducted to describe play and sports preferences of elementary school children but also to provide evidence of children’s tendency toward traditional games. Findings of this study indicated that most favourite sport was basketball among 4th grade students whereas 5th grade students’ most favourite sport was athletics. Most favourite play among 4th grades was hide and seek while 5th grades reported dodgeball as their most favourite play.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Giderek artan nüfus, teknolojik alandaki gelişmelere bağlı olarak çeşitlenen bilgisayar oyunları ve çarpıklaşan kentleşme sonucu daralan oyun alanları gibi nedenlerden dolayı çocuklar aktif oyun ve spor etkinliklerini terk etmekte ve bu olumsuzluklar çocuklarda obezite gibi sağlık sorunlarını da beraberinde getirmektedir. Çocuklar günümüz eğitim sistemi içerisinde vakitlerinin büyük bir kısmını okullarda geçirmektedir. Bu yüzden okullarda yapılan sportif aktiviteler ve beden eğitimi dersleri fiziksel aktivite yapabilmeleri için en önemli fırsat konumuna gelmektedir. Ancak, günümüzde beden eğitimi ve spor programını yürüten öğretmenlerin eğitsel oyunlar ile spor branşları hakkında ne derece bilgi düzeyine sahip olduklarına yönelik yeterli referans ve durumu destekleyen kaynak çalışma bulunmamaktadır. Ayrıca Türkiye’de çocukların hangi oyunları ve spor etkinliklerini yapmayı sevdiklerine ilişkin olarak da net bir bilgi yoktur. Tarama modelindeki çalışmanın evrenini Kırıkkale il ve ilçe merkezlerinde 2010-2011 öğretim yılında faaliyet gösteren 74 ilköğretim okulundaki 4 ve 5. sınıf öğrencileri, örneklemini ise evrenden tesadüfü olarak seçilen 37 ilköğretim okulunda öğrenim gören 4 ve 5. sınıf öğrencilerinden belirlenmiş 271 öğrenci oluşturmaktadır. Araştırma öğrencilerin oyun ve spor branş tercihlerini belirlemeye yönelik nicel bir çalışma olup, çocukların geleneksek oyunlara yaklaşımlarını da ortaya koymaktadır. Araştırma bulgularına göre 4. sınıflarda kışın açık alanlarda yapılması en sevilen spor basketbol iken, 5. sınıflarda atletizmdir. 4. sınıflar yazın açık alanlarda saklambaç oynamayı severken, 5. Sınıfların en sevdikleri oyun yakan top olarak tespit edilmiştir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastrmx_160806_1_pp_37-45.pdf
  • 2
37-45
  • Turkish

REFERENCES

References: 

AKANDERE, M. (2006). “Eğitici Okul Oyunları”,
3. Baskı, Ankara, Nobel Yayın Dağıtım, 15.
CANADIAN FITNESS and LIFESTYLE RESEARCH
INSTITUTE (2005). “Physical
Activity Monitor (Bulletin 7): Encouraging
Children to be Active.” Also Available on
internet: http://www.cflri.ca/node/383.
CANADIAN FITNESS and LIFESTYLE RESEARCH
INSTITUTE (2010). “Children’s
Participation in Sports (Bulletin 02): Getting
Kids Active.” Also available on internet:
http://www.cflri.ca/media/ node/895/files/
Capacity2008-B7Sport participation1.pdf
DEMİRCİ, E., DEMİRCİ, N., ve TOPTAŞDEMİRCİ,
P. (2006). “İlköğretim I. Kademe
Sınıf Öğretmenlerine Göre Oyunla Eğitimin
Çocuğun Gelişimine Ait Görüşlerinin İncelenmesi”,
9. Uluslararası Spor Bilimleri
Kongresi, 3-5 Kasım, Muğla, 626-628.
DEMİRCİ, N., TOPTAŞDEMİRCİ, P. (2006).
“İlköğretim I. Kademe Sınıf Öğretmenlerinin
Oyunla Eğitimin Önemine İlişkin Görüşlerinin
Değerlendirilmesi”, 9. Uluslararası Spor Bilimleri
Kongresi, 3-5 Kasım, Muğla, 615-618.
DAVY, M.B., HARELL, K., STEWART, J.,
and KING, D. (2004). “Bod Weight Status,
Dietary Habits and Physical Activity
Levels of Middle School-Aged Children in
Rural Mississipi”, Southern Medical Journal,
XCVII:6, 571-577.
ERDEMLİ, A. (2002). “Temel Sorunlarıyla Spor
Felsefesi”, 1. Basım, İstanbul, E Yayın, 73-74.
FEIN, G. (1981). “Pretend Play in Childhoos;
An Integrative Review”, Child Development,
52, 1095-1118, Akt: ÇELEN, N. (1999). “Ana
Babaların Çocuğun Oyun Hakkına İlişkin
Tutumları Cumhuriyet ve Çocuk”, II. Ulusal
Çocuk Kültürü Kongresi Bildirileri (Yay. Haz:
ONUR, B. ve GÜNEY, N., 2004), Ankara,
A.Ü. Çocuk Kültürü Araştırma ve Uygulama
Merkezi Yayınları, No:12.
FROMEL, K., FORMANKOVA, S. and
SALLIS, J. F. (2002). “Physical Activity
and Sport Preferences of 10 to 14-Year-Old
Children: A 5-Year Prospective Study”,
Acta Universitatis Palackianae Olomucensis.
Gymnica, 32(1), 11-16.
HARMANDAR, İ.H. (2004). “Beden Eğitimi ve
Spor’da Özel Öğretim Yöntemleri”, Birinci
Baskı, Ankara, Nobel Basımevi, 3-90.
HAZAR, M. (1996). “Beden Eğitimi ve Sporda
Oyunla Eğitim”, Ankara, Tubitay Yayın, 7-18.
HUIZINGA, J. (1995). “Homo Ludens (Oyunun
Toplumsal İşlevi Üzerine Bir Deneme)”,
Çev:KILIÇBAY, M.A., İstanbul, Ayrıntı
Yayınları, 23-32.
KANTOMAA, M.T., PURTSI, J., TAANILA,
A.M., REMES, J., VIHOLAINEN, H.,
RINTALA, P., AHONEN, T., TAMMELIN,
T.H. (2011). “Suspected Motor Problems and
Low Preference for Active Play in Childhood
Are Associated with Physical Inactivity and
Low Fitness in Adolescence”, PLoS ONE,
6(1), 1-8.
KİPER, N. (1999). “Importance of Play Areas in
Child Development and Design Guidelines for
45
UHBAB
www.uhbabdergisi.com
Uluslararası Hakemli Beşeri ve Akademik Bilimler Dergisi
Ekim/Kasım/Aralık Sonbahar Dönemi Cilt: 1 Sayı: 2 Yıl:2012 Jel Kodu: M
ID:24
Play Areas”, İzmir, A Dissertation Submitted
to the Graduate Scholl in Partial Fulfilment of
the Requirements fort he Degree of, Master
of Urban Design, 1, 124-127.
ONUR, B., ÇELEN, N., Artar, M. (2004).
“Türkiye’de Geleneksel Oyuncaklar: Köy-Kent
Karşılaştırması”, 3rd ITRA World Congress:
Games and Media, Londra, İngiltere, 2002,
(Yay. Haz: ONUR, B. ve GÜNEY, N., 2004),
Ankara, A.Ü. Çocuk Kültürü Araştırma ve
Uygulama Merkezi Yayınları, No:12.
ÖZER, K. (2001). “Fiziksel Uygunluk”, Ankara,
Nobel Yayın Dağıtım, 20-22.
ÖZER, D. S. ve ÖZER, K. (2004). “Çocuklarda
Motor Gelişim”, Ankara, Nobel Yayın, 86.
ÖZTÜRK, F. (1998). “Toplumsal Boyutlarıyla
Spor”, Ankara, Bağırgan Yayımevi, 51-54.
REISDORF, N.R. (1974). “An Investigation of
Play, Playfulness and work and Elementary
School Science”, The Degree of Doctor of
Philosophy Milwaukee, Wisconsin, (Proquest
Online Veri Tabanı UMI No:7514997,
23/09/2005).
ROSSIE, J.P. (1998). “Games and Toys among a
Tunisian Sahara Population. An Example of
the Contribution of Anthropological Research
to Child Development, in Games and Toys
in Early Childhood Education”, Unesco -
Unicef Cooperative Programmes, Digest 25,
Unesco, Paris 112p., 53-75.
SOLOMON, G. (1997). “Fair Play in the Gymnasium:
Improving Social Skills Among Elementary
School Students”, Journal of Physical
Education, Recreation and Dance, LXVIII:5,
22-25.
TAMMELIN, T., LAITINEN, J., and NAYHA,
S. (2004). “Change in the Level of Physical
Activity from Adolescence into Adulthood
and Obesity at the Age of 31 Years”, International
Journal of Obesity, XXVIII, 775-782.
TAMER, K. (1987). “Beden Eğitimi ve Oyun
Öğretimi”, Eskişehir, Anadolu Üniversitesi
Yayınları No:101, Meteksan Limited Şirketi,
2-38.
ULUĞ, M. (1999). “Niçin Oyun”, İstanbul, Özne
ve Göçebe Yayınları, 7-12.
VUTE, R. and URNAUT, A.G. (2009). “Analysis
of Sport Preferences Among 13-21 Year Old
Youth with Physical Disabilities in Slovenia”,
Acta Universitatis Palackianae Olomucensis.
Gymnica, 39(2), 59-71.
YAYLACI, F. (1998). “İlköğretim Okulları Beden
Eğitimi Dersi Program ve Uygulamalarının
Değerlendirilmesi”, Sosyal Bilimler Enstitüsü
Doktora Tezi, Malatya, 15.
YOSHINAYA, M., SHIMOGO, A., KORIYAMA,
C., NOMURA, Y., MIYATA, K.,
HASHIGUCHI, J., and ARIMA, K. (2004).
“Rapid Increase in the Prevalence of Obesity
in Elementary School Children”, International
Journal of Obesity, XXVIII, 494-499.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com