You are here

Home » Content

Baba- bebek bağlanma ölçeği’nin Türk toplumunda geçerlik ve güvenirliğinin incelenmesi

The study of reliability and validity of paternal-infant attachment scale in Turkish society

Journal Name:

  • Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi

Publication Year:

  • 2013

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
The research was done methodologically in order to determine the validity and reliability of Paternal-Infant Attachment Questionnaire used abroad, in case of adaption to Turkish society. The research sample consisted of 190 fathers who had 6-12 months old infant and live in İzmir/Bornova. The scale included three subdimensions and 19 items. First, in order to satisfy the language equivalence, the scale was translated into Turkish, and translated back again. After translations, necessary expression changes were done in direction of specialists’ opinions obtained, consequently omitted 1 items. Primarily, in order to determine the timedependent invariance of the scale, the scale was applied to 20 individuals again 15 days after the first application and the concordance between first and second applications was analyzed with kappa concordance analysis. The data analysis was carried out with confirmatory factor analysis, validity was tested with item analysis and reliability was measured with Mcdonald omega () coefficient. The time-dependent invariance of the scale was found to be high with kappa concordance analysis (Kappa (κ)= 0.53-1.00). Confirmatory Factor Analysis affirmed that items were represented by three main factors as presumed in the original scale. Model fit indices were found to be X²=196.46, df= 128, X²/df= 1.53, GFI= 0.90, CFI= 0.91, RMSEA= 0.053, SRMR=0.067. Mcdonald (coefficient interval was between 0.52 and 0.80. Turkish version of Paternal İnfant attachment Scale was approved to be a valid and reliable measurement tool for evaluating father-infant attachment.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Araştırma, baba bebek bağlanmasını ölçmek amacıyla yurtdışında geliştirilen Baba- Bebek Bağlanma Ölçeği’nin Türk toplumuna uyarlanarak geçerlik ve güvenirliğini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Araştırmanın örneklemini İzmir ili Bornova ilçesinde yaşayan, 6-12 aylık bebeği olan 190 baba oluşturmuştur. Ölçeğin üç alt boyutu ve 19 maddesi bulunmaktadır. Ölçeğin ilk olarak dil eşdeğerliliğinin sağlanması için Türkçeye çevirisi ve geri çevirisi yapılmıştır. Çeviri işleminin ardından uzman görüşleri alınmış ve uzmanların önerileri doğrultusunda gerekli düzeltmeler yapılmış, bir madde ölçekten çıkarılmıştır. Ölçeğin zamana karşı değişmezliğini belirlemek için birinci uygulamadan 15 gün sonra ölçek 20 kişiye tekrar uygulanmış, iki uygulama arasındaki uyumları kappa uyum analizi ile hesaplanmıştır. Yapı geçerliğini belirlemek için doğrulayıcı faktör analizi(DFA) yapılmış, güvenirlik düzeyine ilişkin kanıtlar Mcdonald’ın omega ( katsayıları ile hesaplanmıştır. Kappa analizi sonucu ölçeğin zamana karşı değişmezlik özelliği yüksek bulunmuştur (Kappa (κ)= 0.53- 1.00). DFA analizinde ölçeğin özgün ölçekte öngörüldüğü gibi maddelerin üç faktör tarafından temsil edildiği belirlenmiştir. Model uyum indeksleri olan X²=196.46, df= 128, X²/df= 1.53, GFI= 0.90, CFI= 0.91, RMSEA= 0.053, SRMR=0.067 olarak elde edilmiştir. Güvenirlik için  katsayısı değerleri 0.52-0.80 arasındadır. Baba bebek bağlanma ölçeği babaların bebeklerine bağlanmalarını değerlendirebilecek geçerli ve güvenilir bir ölçüm aracıdır.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-baba-bebek-baglanma-olceginin-turk-toplumunda-gecerlik-guvenirliginin-incelenmesi.pdf
  • 2
170
181
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Başal, AH (2006) Türkiye’de Doğum Öncesi, Doğum ve Doğum Sonrası Çocuk Gelişimi ve
Eğitimine İlişkin Gelenek, Görenek ve İnançlar. Eğitim Fakültesi Dergisi, XIX (1): 45-70.
Boyacıoğlu H, Güneri P (2006) Sağlık Araştırmalarında Kullanılan Temel İstatistik
Yöntemler.Hacettepe Dişhekimliği Fakültesi Dergisi, 30(3):76-82.
Condon JT, Corkindalea, C, Boyce,P (2008) Assessment of Postnatal Paternal–İnfant Attachment:
Development of a Questionnaire İnstrument, Journal of Reproductive and Infant Psychology,
26(3): 195–210.
Çimen S, Bahar Z, Öztürk C, Bektas M (2005) AIDS Tutum Ölçeği’ nin geçerlik ve güvenirlik
çalışması. Zonguldak Sağlık Yüksekokulu Sağlık Eğitim Araştırma Dergisi, 1: 111.
Dizman H, Gürsoy F (2005) İlköğretim Dördüncü ve Beşinci Sınıfa Devam Eden Anne Yoksunu
Olan ve Olmayan Çocukların Saldırganlık Eğilimleri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 13(2): 437-
446.
Erdoğan A (2004) Çocuğun Psikososyal Gelişiminde Babanın Rolü. Yeni Symposium, 42 (4): 147-153.
Erefe İ (2002) Veri Toplama Araçlarının Niteliği, Hemşirelikte Araştırma İlke Süreç ve Yöntemleri,
Odak Ofset, Ankara, s.133–138, 169–187.
Ergül Ş, Bayık TA (2007) Maneviyat ve Manevi Bakım Dereceleme Ölçeği’nin Türkçe Formu’nun
geçerlik ve güvenirliği. Ege Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 23(1): 75-87.
Gözüm S, Aksayan S (2003) Kültürlerarası Ölçek Uyarlaması İçin Rehber II: Psikometrik Özellikler
ve Kültürlerarası Karşılaştırma. Hemşirelik Araştırma Geliştirme Dergisi, 5:1:3-14.
Howard KS (2010). 'Paternal Attachment, Parenting Beliefs and Children's Attachment'. Early Child
Development and Care, 180(1): 157-171.
Kavlak O, Şirin A (2009) Maternal Bağlanma Ölçeği’nin Türk Toplumuna Uyarlanması
Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi,6(1):188-202.
Kenny EM, Gallagher LA (2002) Instrumental and Social/Relational Correlates of Perceived
Maternal and Paternal Attachment in Adolescence. Journal of Adolescence, 25: 203–219.
Kesebir S, Kavzoğlu SÖ, Üstündağ MF (2011) Bağlanma ve Psikopatoloji. Psikiyatride Güncel
Yaklaşımlar, 3(2):321-342
Newland LA, Coyl DD, Chen, HH (2010) Fathering and Attachment in the USA and Taiwan:
Contextual Predictors and Child Outcomes. Early Child Development and Care, 180(1), 173-
191.
Öksüz Y (2002) Ergenin Kişilik Gelişiminde Ebeveynin Rolü. Milli Eğitim Dergisi, Sayı: 155-156,
Yaz- Güz.
Özbey S, Alisinanoğlı F (2009) Okul Öncesi Eğitim Kurumuna Devam Eden 60–72 Aylık
Çocukların Problem Davranışlarının Bazı Değişkenlere Göre İncelenmesi, Uluslararası Sosyal
Araştırmalar Dergisi, Volume 2/6.
Özdamar K (1999) Paket Programlar ile İstatistiksel Veri Analizleri-1 SPSS-Minitab, 2. Baskı. Kaan
Kitabevi. Eskişehir
Güleç, D., Kavlak, O.(2013). Baba- bebek bağlanma ölçeği’nin Türk toplumunda geçerlik ve güvenirliğinin incelenmesi.
International Journal of Human Sciences, 10(2), 170-181.
180
Rholes WS ve Ark. (1997) Adult Attachment Styles, the Desire to Have Children and Working
Models of Parenthood Journal of Personality 65(2): 357-385.
Sonuvar, B(1989) Psikiyatrik Sorunlar. Fon Matbaası, Sivas, s: 131-140.
Soysal,AS, Ergenekon E, Aksoy E (1999) Yenidoğan Döneminde Hastanede Uzun Süreli Tedavi
Görmenin Bağlanma Örüntüsü Üzerine Etkileri: Bir Olgu Sunumu. Klinik Psikiyatri, 2:
266-270.
Sümer N (2000). Yapısal eşitlik modelleri: Temel kavramlar ve örnek uygulamalar. Türk Psikoloji
Yazıları, 3 (6), 49-74.
Şencan H (2005) Sosyal ve davranışsal ölçümlerde güvenilirlik ve geçerlilik. 1.baskı. Ankara: Seçkin
Yayıncılık.
Şimşek ÖF (2007) Yapısal Eşitlik Modeline Giriş. (Temel İlkeler ve LISREL Uygulamaları).
İstanbul, Ekinoks yayınları.
Üstünöz A, Güvenç G, Akyüz A ve ark. (2010) Comparison of Maternal and Paternal Fetal
Attachment in Turkish Couples. Midwifery,26:1-9.
Yurdugül H (2005) Ölçek Geliştirme Çalışmalarında Kapsam Geçerliği için Kapsam Geçerlik
&İndekslerinin Kullanılması. XIV. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi (28–30 Eylül
2005,Denizli), Kongre kitabı, s:1-6.
Yurdugül H (2006) Paralel, Eşdeğer ve Konjenerik Ölçmelerde Güvenirlik Katsayılarının
Karşılaştırılması. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi,39;1;15-37.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com