You are here

Home » Content

Annelerin kız çocukların eğitimi konusunda görüşleri

Mothers' opinions about their daughters' education

Journal Name:

  • Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi

Publication Year:

  • 2009

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Girl children, in addition to the basic education levels of education receive enough space on the top step of the family and community as the importance to be aware there is an issue This study was planned and conducted for the purpose of determining the opinions of 1180 mothers who were different in age, educational and employment status about their daughters' education. Data were analyzed with frequency and percentage tables and Chi-square test. Almost all mothers of daughters (96.2%) is certainly the view of the need for education. More than half (59.1%) of the participants, thought that their daughters were not able to benefit equally from educational opportunities today. (See extended abstract at the end of document)
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Kız çocukların, temel eğitimin yanısıra eğitim kademelerinin üst basamaklarında da yeterince yer almalarının sağlanmasının önemi aileler ve toplum olarak bilincine varılması gereken bir konudur. Bu çalışma, 1180 annenin yaş, öğrenim ve çalışma durumları gibi demografik değişkenler alınarak, kız çocuklarının eğitimi konusunda görüşlerini belirleyebilmek amacıyla planlanmış ve yürütülmüştür. Veriler frekans ve yüzdelik tablolarıyla betimlenmiş ve ki-kare testi ile değerlendirilmiştir. Annelerin hemen hemen tamamı (%96,2) kız çocuklarının mutlaka eğitim görmelerinin gerekli olduğu görüşündedir. Çalışmada katılımcıların yarıdan fazlasının (%59,1) günümüzde kız çocuklarının eğitim imkânlarından eşit olarak yararlanamadıkları görüşünde oldukları belirlenmiştir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastrmx_161047_6_pp_44-59.pdf
  • 2
44-59
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Annan, A. K. (2001). Biz Çocuklar. Çocuklar için Dünya Zirvesi’nde Verilen Sözlerin
Yerine Getirilmesi. Unicef.
Anon (1995). Ailede Çocuk Eğitimi. Ankara: Ankara Büro Basımevi.
Bener, Ö. (2003). Aile Yaşantısı Eğitimi. Ö. Bener( Ed). “ Kız Çocukları ve Kadın
Eğitimi”. Türkiye Kadın Dernekleri Federasyonu, Hacettepe Üniversitesi Ev Ekonomisi
Bölümü. Ankara: T:H:K Basımevi İşletmeciliği.
Demirel, A. & Bilgin, Z. K. & Kocaman, M. & Ödemiş, F. (1999). Çalışmaya Hazır İşgücü
Olarak Kentli Kadın ve Değişimi. T.C. Başbakanlık. Kadının Statüsü ve
Sorunları Genel Müdürlüğü, Ankara: Cem Web Ofset.
Educatıon And Traınıng Of Women And The Gırl-Chıld, Retrieved, February 8, 2009 from
http://www.un.org/womenwatch/forums/review/Edu_Training_Women_Girl-child....
Fénelon. (1967).Girls Education. (Çev.). Fırtına, B. & Öztürk, İ.. İstanbul: Milli Eğitim
Basımevi.
Litaerarcy Portal, Retrieved February 8, 2009, from
http://portal.unesco.org/education/en/ev.phpURL_ID=53553&URL_DO=DO_TOPIC&U
RL_SECTION=201.html
M.E.B. Kız Teknik Öğretim Müdürlüğü. (1992). 2000’li Yıllar Öncesinde Türkiye’de Kadın
Eğitimi Birinci Uluslararası Konseyi, Anakara: M.E.B. Yayınları.
M.E.B.& Unicef. (2002). Çocuk Dostu Öğrenme Ortamları Çalıştayı, Sonuç Raporu ve
Sunumlar. Ankara: Duman Ofset Matbaacılık San.Tic. Ltd. Şti.
Osipow, Samuel H., Ed. (1975). Emerging Women: Career Analysis and Outlooks. Columbus,
Ohio: Charles E. Merril Publishing Company.
Subrahmanian, R. (2005). “ Gender Equality in Education: Definitions and Measurements
“ International Journal of Educational Development, 25: 395-407.
Sümbüloğlu, K., Sümbüloğlu, V. (1994). Biyoistatistik. Ankara: Özdemir Basım yayım
Dağıtım A. Ş.
Tansel, A.(2004). Göç Gençlere Cazip Gözüküyor, Retrieved October 14, 2004, from
http://www.anadolu.bel.html.
T.C. Başbakanlık D.P.T.Müsteşarlığı (2001). 8. Beş Yıllık Kalkınma Planı. Hayatboyu
Eğitim ve Örgün Olmayan Eğitim Özel İhtisas Komisyonu Raporu. Ankara:.Yayın
No: 2568. D.P.T. Yayın ve Basım Şube Müdürlüğü.
Bener, Ö. (2009). Annelerin kız çocukların eğitimi konusunda görüşleri. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi
[Bağlantıda]. 6:2. Erişim: http://www.insanbilimleri.com
_____________________________________________________________________________________________
57
T.C. Başbakanlık D.P.T.Müsteşarlığı (2008). Dokuzuncu Kalkınma Planı 2007-2013. Ankara:
DPT.
T.C. Başbakanlık Kadının Statüsü ve Sorunları Genel Müdürlüğü. (1998). Cumhuriyet’in 75.
Yılında Türkiye’de Kadının Durumu. Ankara: Takav Matbaacılık Yayıncılık A.Ş.
T.C. Başbakanlık Kadının Statüsü ve Sorunları Genel Müdürlüğü. (2004).İstatistiklerle
Kadının Durumu. Ankara: Can Ofset.
T.C.Başbakanlık Kadının Statüsü Genel Müdürlüğü Türkiye’de Kadının Durumu,
Retrieved January 16, 2009, from
http://www.ksgm.gov.tr/Pdf/tr%20de%20kadinin%20durumu.doc
Unesco (2007). “ Eğitim” Unesco Türkiye Milli Komisyonu, Türkiye 2006-2007. Ankara:
Unesco.
Unicef. (1991). Kız Çocuk: Geleceğe Dönük Bir Yatırım. Kadınlara Yönelik Kalkınma
Programları Bölümü. Unicef Program Dairesi Yayını. Ankara; Unicef,
Unicef. (1995). Çocuk Haklarına Dair Sözleşme. Ankara: Aydoğdu Ofset.
Unicef. (2003). Say Yes Girls. Education. The Quarterly Newsletter of Turkey, Summer, 2003
Unicef.
Unicef (2005). Dünya Çocuklarının Durumu. Unicef.
Unicef (2008). Önce Çocuklar: Kız Çocukların Eğitimi. Unicef..
United Nations. (1991). “Women’s Education: Key to Empoverment”. Women Challenges to
Year 2000. United Nations.
2008-2009 Eğitim-Öğretim Yılı Başında Eğitimin Durumu, Retrieved January 5, 2009, from
http://www.egitimsen.org.tr/down/2008-2009Egitimindurumu.pdf.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com