You are here

Home » Content

Türk kadınlarında şiddet algısı ve benlik saygısı arasındaki ilişki

An examination on the perception of violence and its relation to self-esteem among Turkish women

Journal Name:

  • Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi

Publication Year:

  • 2010

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of Author
Abstract (2. Language): 
Violence is a type of behavior that takes different forms and is also directed at different groups. This is one of the major societal problems. The main objective of the present study is to examine the relationship between the perception of violence and self-esteem levels in Turkish women. The Personal Information Form asked some questions concerning Turkish women’s perception of violence, the kinds of violence they are exposed to; the frequency of violence they are exposed to and their reactions to the violent behavior. This was administered to 212 Turkish women, using the Coopersmith Self-Esteem Scale. The findings revealed that most of the women (70%) perceive violence most intensely as physical violence. Another significant finding of this study revealed that when the self-esteem of women increases, the sensitivity to the kinds of violence also increases. The findings have also been discussed in the light of similar research findings and finally some suggestions have been made.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Şiddet, değişik biçimlerde açığa çıkan ve aynı zamanda toplumda değişik gruplara yöneltilen bir davranış biçimidir. Bu haliyle, başlıca sosyal problemlerden biri olarak karşımıza çıkmaktadır. Bu araştırmanın temel amacı, Türk kadınlarının şiddet algısı ve benlik saygıları arasındaki ilişkinin incelenmesidir. Araştırma 212 kadın üzerinde gerçekleştirilmiştir. Katılımcılara benlik saygısını değerlendirmek üzere Coopersmith Benlik Saygısı Ölçeği ve araştırmacılar tarafından oluşturulan Kişisel Bilgi Formu uygulanmıştır. Kişisel Bilgi Formu Türk kadınlarının şiddet algısı, maruz kalınan şiddet türleri, şiddete maruz kalma sıklığı ve şiddet davranışı karşısındaki tepkilerini belirlemeyi hedefleyen sorulardan oluşmaktadır. Elde edilen bulgular, kadınların büyük bir çoğunluğunun (%70) şiddeti ağırlıklı olarak fiziksel şiddet olarak algıladıklarını göstermiştir. Araştırmada tespit edilen bir başka önemli bulguya göre ise, kadınların benlik saygıları arttıkça şiddet türlerine karşı duyarlılıklarında da artış olmaktadır. Çalışmadan elde edilen bulgular, yurt içi ve yurt dışında yapılmış benzer araştırma bulguları ışığında tartışılmış ve son olarak konu ile ilgili öneriler sunulmuştur.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastrmx_161047_7_pp_717-730.pdf
  • 2
717-730
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Akyüz, G., Kuğu, N. ve Doğan, O. (2002). Bir psikiyatrik polikliniğe başvuran evli kadınlarda aile içi şiddet, evlilik sorunları, başvuru yakınması ve psikiyatrik tanı, Yeni Symposium, 40, 41-48. CDC (Centers for Disease Control). (1998). Lifetime annual incidence of intimate partner violence and resulting injuries, Morbidity and Mortality Weekly Review, 47, 849–853.
"Domestic violence and abuse: Warning signs and symptoms of abusive relationships." Sept. 6, 2009, http://www.scribd.com/doc/16090007/domestic-violence-and-abuse adresinden
KA-DER. (2003, Haziran 14-15). Kadın sorunlarına çözüm arayışı raporu, İstanbul: Kadına Yönelik Şiddetin Önlenmesi Çalışma Grubu. 14.08.2009 tarihinde indirilmiştir. Gortner, E., Gollan, J. and Jacobson, N. (1997). Psychological aspects of perpetrators of domestic violence and their relationship with the victims, Psychiatric Clinics of North America, 20, 337–352. Güler, N., Tel, H. ve Tuncay, F. Ö. (2005). Kadının aile içinde yaşanan şiddete bakışı, Cumhuriyet Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 27 (2): 51 – 56. Güneş G., Kaya, M. ve Pehlivan, C. (2000). Tıp fakültesi öğrencilerinin ailelerinde kadına yönelik aile içi şiddetle ilgili bir araştırma, Toplum ve Hekim, 15 (5), 391-397. Holtzworth-Munroe, A., Stuart, G. (1994). Typologies of male batterers: Three subtypes and the differences among them, Psychological Bulletin, 116, 476–497. İçli, T. G. (1990). Ailede kadına karşı şiddet ve kadın suçluluğu. İstanbul: Kadın Eserleri Kütüphanesi ve Bilgi Merkezi Vakfı. İçli, T. G., Öğün, A., Özcan, N. (1995). Ailede kadına karşı şiddet ve kadın suçluluğu. Ankara: T.C. Devlet Bakanlığı Kadının Statüsü ve Sorunları Genel Müdürlüğü Yayınları.
http://home.adrena.com.tr/ka-der/raporlar/kadin_siddet.doc adresinden indirilmiştir. Krantz, G., Van Phuong, T., Larsson, V., Thuan, N. T. and Ringsberg, K.C. (2005). Intimate partner violence: Forms, consequences and preparedness to act as perceived by healthcare staff and district and community leaders in a rural district in northern Vietnam, Public Health, 119, 1048–1055. Muslu, L. ve Erdem, M. (2002). Eşi tarafından fiziksel şiddet gören ve görmeyen kadınların benlik saygısı düzeylerinin karşılaştırılması, Hemşirelikte Araştırma ve Geliştirme Dergisi, 4 (2), 31-38.
Akbağ, M. & Barakas, R. (2010). An examination on the perception of violence and its relation to self-esteem
among Turkish women. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi [Bağlantıda]. 7:2. Erişim:
http://www.insanbilimleri.com
730
Naeem, F., Irfan, M., Zaidi, Q. A., Kingdon, D. and Ayub, M. (2008). Angry wives, abusive husbands: Relationship between domestic violence and psychosocial variables, Women’s Health Issues, 18, 453-462. Onat-Bayram, G. (2009). Gebelikte şiddet ve benlik saygısı, Bakırköy Tıp Dergisi, 5, 67-71. Perilla, J., Bakeman, R., Norris, F. (1994). Culture and domestic violence: The ecology of abused Latinas, Violence and Victims, 9, 325–338. Petersen, R., Gazmararian, J. and Clark, K. A. (2001). Partner violence: Implications for health and community settings, Women’s Health Issues, 11 (2), 116-123. Rittersberger- Tılıç, H. (1998). Aile içi şiddet: Bir sosyolojik yaklaşım. Oya Çiftçi (Ed.), 20. yüzyılın sonunda kadınlar ve gelecek içinde. Ankara: Türkiye ve Orta Doğu Amme İdaresi Enstitüsü Yayınları, No: 283. Sevil, Ü. ve Yanıkkerem, E. (2006). Kadına yönelik aile içi şiddet. (1.Baskı), İzmir: Güven Kitabevi. T.C. Başbakanlık Aile Araştırma Kurumu. (1995). Aile içi şiddetin sebep ve sonuçları, Yayın No: 86, Ankara. Turan, N. ve Tufan, B. (1987). Coopersmith benlik saygısı ölçeği üzerinde geçerlik, güvenirlik çalışması, 23. Ulusal Psikiyatri Kongresi Bildirileri, İstanbul. Vahip, I. ve Doğanavşargil, Ö.(2006). Aile içi fiziksel şiddet ve kadın hastalarımız, Türk Psikiyatri Dergisi, 17 (2), 107-114. Walker, E.A. (1994). Sexual victimization and physical symptoms in women, The Western Journal of Medicine, 160, 57–74. Watts, C. and Zimmerman, C. (2002). Violence against women: Global scope and magnitude. The Lancet, 359, 1232-1237. Watts, C., Keogh, E., Ndlovu, M., Kwaramba, R. (2008). Withholding sex and forced sex: Dimensions of violence against Zimbabwean women, Reproductive Health Matters, 6 (12), 57-65. World-Health Organization. (2005). Addressing violence against women and achieving the millennium development goals. Department of Gender, Women and Health, Geneva, Switzerland. Yanıkkerem, E., Kavlak, O. ve Sevil, Ü. (2007). Şiddetin kadın sağlığına etkileri ve sağlık çalışanlarının rolü (Impact of violence against women health and role of health professions), Kadın Çalışmaları Dergisi, 2 (4), 32-47.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com