You are here

Home » Content

Psikoloji öğrencilerinin Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğuna ilişkin bilgi düzeylerinin değerlendirilmesi

Evaluation of the knowledge level of psychology students on Attention Deficiency and Hyperactivity Disorder

Journal Name:

  • Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi

Publication Year:

  • 2011

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Since ADHD is a matter of clinical diagnosis, occupational proficiency gains utmost importance on behalf of psychologists. The aim of this research is to determine the knowledge level of students on attention deficiency and hyperactivity disorder, who study in different classes of the Psychology Department in Uludağ University. The study is conducted on a total of 151 volunteering students from four different classes in the Psychology Department of Uludağ University. A questionnaire was administered to measure the knowledge level of these students on ADHD, who participated in the research. The points received from the questionnaire that was used to measure the participants’ level of knowledge on ADHD were compared in terms of sex, age and socio-demographic characteristics and no significant differences were found among the groups. The results of the study demonstrate that psychology students’ accumulation of knowledge on ADHD is unsatisfactory
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Klinik bir tanı olan Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu’nun farklı alanlardaki görünümlerinin belirlenmesinde psikologların mesleki yeterliliği oldukça önemlidir. Bu doğrultuda, Uludağ Üniversitesi Psikoloji bölümünün farklı sınıflarına devam eden psikoloji öğrencilerinin DEHB’ye ilişkin bilgi düzeylerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Çalışma Uludağ Üniversitesi Psikoloji Bölümüne devam eden, 151 gönüllü öğrenci üzerinde gerçekleştirilmiştir. Öğrencilere DSM-IV tanı ölçütlerinin esas alındığı DEHB konusundaki bilgi düzeylerini ölçen bir anket uygulanmıştır. Öğrencilerin anket çalışmasından aldıkları puanlar, cinsiyet, yaş ve sosyodemografik özellikleri açısından karşılaştırılmış ve gruplar arası fark anlamlı bulunmamıştır. Mevcut çalışmanın sonuçları, psikoloji öğrencilerinin DEHB konusundaki bilgi birikimlerinin yetersiz olduğunu göstermektedir
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastrmx_161047_8_pp_1601-1611.pdf
  • 1
1601-1611
  • Turkish

REFERENCES

References: 

American Psychiatric Association. Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders
(2000). (4th Ed.- Text Revision). Washington DC, APB Pres.
Barkley, R.A. (1995). Taking Charge of ADHD. New York: The Guilford Pres.
Barkley, R.A. (1998). Attention deficit hyperactivity disorder. A Handbook for Diagnosis and
Treatment. New York: Guilford.
Barkley, R.A. (2003). Issues in the diagnosis of attention–deficit/hyperactivy disorder in
children. Brain Development, 25: 77-83.
Biederman, J. (2005) Attention-deficit/hyperactiviy disorder: A selective overview.
Biological Psychiatry, 57(11): 1215-1220.
Biederman, J., Faraone S.V. (2005). Attention-deficit hyperactivity disorder. Lancet, 366:
2237-248.
Biederman, J., Faraone, S.V., Taylor, A. (1998). Diagnostic continiuty between child and
adolescent ADHD: finding from a longitudinal clinical sample. Journal of American
Academy of Child and Adolescent Psychiatry, 37: 305-313.
Er, N., Duman, T. (2001). Türkiye’de Psikoloji eğitimi: Türkiye’de ve dünyada psikoloji
lisans eğitiminin kısa bir panoraması. Türk Psikoloji Bülteni, 7 (23):17-41.
Hirfanoğlu, T., Soysal, A.S., Gücüyener, K., Cansu, A. ve Serdaroğlu, A. (2008). A study of
perceptions, attitudes, and level of knowledge among pediatricians towards attentiondeficit/
hyperactivity disorder.Turk J Pediatr, 50(2):160-6.
Murphy, M.A., Hagerman, R.J. (1992). Attention deficit hyperactivity disorder in children:
Diagnosis, treatment and follow-up. Journal of Pediatric Health Care. 6: 2-11.
Özgüner, Z.T., Solmuş, T., Evinç, G., Akıncı, S. ve Eyüpoğlu, H. (2001). Klinik psikoloji.
Türk Psikoloji Bülteni, 7(23):83-99.
Rey, J.M., Walter, G., Plapp, J.M. and Denshire E. (2000). Family environment in attention
deficit hyperactivity, oppositional defiant and conduct disorders. Aust N Z J
Psychiatry, 34 (3):453-7.
Satake, H., Yamashita, H., Yoshida, K. (2004). The family psychosocial characteristics of
children with attention-deficit hyperactivity disorder with or without oppositional or
conduct problems in Japan. Child Psychiatry Hum Dev. 34(3):219-35.
Sayıl, M. (2001). Gelişim psikolojisinde lisansüstü programlarla ilgili durum ve
değerlendirme. Türk Psikoloji Bülteni, 7 (23):116-117.
Weiss, M. and Murray, C. (2003). Assessment and management of attention-deficit
hyperactivity disorder in adults. CMAJ, 168(6):715-22.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com