You are here

Home » Content

Din Eğitiminde Motivasyonun Önemi

The Importance of Motivation in Religious Education

Journal Name:

  • Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi

Publication Year:

  • 2013
DOI: 
http://dx.doi.org/10.12780/UUSBD206

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of Author
Abstract (2. Language): 
Motivation is to direct individual’s effort and activities, interest centres towards to purposes. Functions of motivation has been applied in every parts of life nearly by everybody knowingly or unknowingly in a very different ways. Although local and foreigner researches generally give great importance to motivation in education, we can not see an exact and intense tendency to the subject of motivation almost in any research on the wiew of education. In this article it will be worked on about elements of motivation and concept of motivation on the wiew of religious education and will be mentioned a couple of suggestions about motivation on the wiew of faith (iman) principles and worship education.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Motivasyon, bireyin çaba ve faaliyetlerini, ilgi merkezlerini amaçlar doğrultusunda yönlendirmektir. Motivasyon fonksiyonları çok değişik şekillerde hayatın her alanında ve hemen herkes tarafından bilinçli ya da bilinçsiz uygulanmaktadır. Yerli ve yabancı araştırmalar eğitimde genel olarak motivasyona büyük önem vermesine rağmen nerdeyse hiçbir araştırmada din eğitimi açısından motivasyon konusuna tam ve dikkatli bir yönelişin olmadığını görmekteyiz. Bu makalede din eğitimi açısından motivasyon kavramı, motivasyonun önemi ve unsurları üzerinde durulacak olup, iman esasları ve ibadet eğitimi açısından birtakım motivasyon önerileri dile getirilecektir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-din-egitiminde-motivasyonun-onemi.pdf
  • 4
183
205
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Abdülaziz Bey, (2002). Osmanlı Adet, Merasim ve Tabirleri, (yay. haz. Kazım Arısan-Duygu Arısan Günay). İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yayınları.
Ağakay, M. A. (1955). Türkçe Sözlük, Ankara: Yeni Matbaa.
Alawneh, S. F. (2002). “İnsan Motivasyonu”, (çev. Ali Rıza Aydın), Tabularasa, sayı 6.
Alderman, M. K. (2004). Motivation for Achievement, New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates Publishers.
Barutçugil, İ. (2002). Organizasyonlarda Duyguların Yönetimi, İstanbul: Kariyer Yayınları.
Başaran, İ. E. (1984). Yönetime Giriş, Ankara: A. Ü. Eğitim Bilimleri Fak. Yayınları.
------------, (1997 ). Eğitim Psikolojisi, Ankara.
Beard, R. vd. (1978). Research into Teaching Methods in Higher Education, Guilford, Surrey: Society for Research into Higher Education Ltd At The University Of Surrey.
Bilgin, N. (2003). Sosyal Psikoloji Sözlüğü, İstanbul: Bağlam Yayıncılık.
Binbaşıoğlu, C. (1978), Eğitim Psikolojisi II, (iki cilt bir kitapta), Ankara: Binbaşıoğlu Yayınevi.
Birinci, A. (1982). “Mahalle Mektebine Başlama Merasimi ve Mekteb İlahileri” II. Milletlerarası Türk Folklor Kongresi Bildirileri, c. IV. Ankara: Kültür ve Turizm Bakanlığı Milli Folklor Araştırma Dairesi Yayınları.
Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi
2013, 6/4
S. KARACELİL
205
Blau P. M. ve Meyer, M. W. (1971). Bureaucracy in Modern Society, New York: Random House.
Budak, S. (2000). Psikoloji Sözlüğü, Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
Çelebi, A. (t.y). İslam’da Eğitim-Öğretim Tarihi, (çev. Ali Yardım), İstanbul: Damla Yayınevi,
Dodurgalı, A. (1996). Ailede Çocuğun Din Eğitimi, İstanbul: Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Vakfı (İFAV).
Döğüşgen, M. M. (2005). Psikoloji Psikiyatri Sözlüğü, İstanbul: Emre Yayınları.
Eren, E. (2001). Örgütsel Davranış ve Yönetim Psikolojisi, İstanbul: Beta Yayınları,.
----------,(1984). Yönetim Psikolojisi, İstanbul: İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Yayınları.
Ergin, O. N. (1977). Türkiye Maarif Tarihi, c. I. İstanbul: Eser Neşriyat.
Erkuş, A. (t.y.). Psikoloji Terimleri Sözlüğü, Ankara: Doruk Yayınları.
Fidan, N. (1996). Okulda Öğrenme ve Öğretme, Ankara: Alkım Yayınevi.
Gates, A. I. vd. (1962). Eğitim Psikolojisi, (çev. Necmi Z. Sarı). Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı.
Ginsberg, M. B. ve Wlodkowski, R. J. (2009). Diversity and Motivation, San Francisco: Jossey-Bass A Wiley Imprint.
Göksu, T. (2007). Sosyal Psikoloji, Ankara: Seçkin Yayınları.
Hicks, H. G. ve Gullett, C. R. (1981). Organizasyonlar: Teori ve Davranış, İstanbul: İ. İ. T. İ. A. İşletme Bilimleri Enstitüsü Yayınları.
İnceoğlu, M. (1985). Güdüleme Yöntemleri, Ankara: Ankara Üniv. Basın Yay. Yüksek Okulu Yayınları.
Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi
2013, 6/4
S. KARACELİL
206
Kreitner, R. ve Kinicki, A. (2004). Organizational Behavior, USA: The McGraw-Hill Companies Inc.
Kurt, A. (1998). Bursa Sicillerine Göre Osmanlı Ailesi: 1839-1876, Bursa: Uludağ Üniversitesi Basımevi.
Luthans, F. (1989). Organizational Behavior, New York: McGraw-Hill Book Company.
Marshall, G. (1999). Sosyoloji Sözlüğü, (çev. Osman Akınhay-Derya Kömürcü). Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
Necati, M. O. (2000). Hadis ve Psikoloji, (çev. Mustafa Işık). Ankara: Fecr Yayınları.
Ortaylı, İ. (2009). İstanbul’dan Sayfalar, İstanbul: Turkuvaz Kitap.
Ortaylı, İ. (2000). Osmanlı Toplumunda Aile, İstanbul: Pan Yayıncılık.
Öztabağ, L. (1983). Psikolojide İlk Adım, İstanbul: Remzi Kitabevi.
Pitts, C. (1995). Motivating Your Organizations, Achieving Business Success Through Reward and Recognitions, New York: McGraw- Hill Book Co.
Porter, L. W. ve Lawler, E. E. (1968). Managerial Attitudes and Performance, D. Irwin, Homewood.
Rasim, A. (1969). Falaka, (yay. haz. Sedit Yüksel), Ankara: Milli Eğitim Basımevi.
Selçuk, Z. (2007). Eğitim Psikolojisi, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
----------, (2000). Gelişim ve Öğrenme, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Şanver. M. (2001). Kur’ân’da Tebliğ ve Eğitim Psikolojisi, İstanbul: Pınar Yayınları.
Ülgen, G. (1997). Eğitim Psikolojisi, İstanbul: Alkım Yayınevi.
Yavuz, K. (1991). Eğitim Psikolojisi, Kayseri: Erciyes Üniv. Yayınları.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com