You are here

İLKÖĞRETİM ÇOCUKLARININ AEROBİK KAPASİTELERİ İLE ADIM SAYILARI ARASINDAKİ İLİŞKİLERİN İNCELENMESİ

Journal Name:

Publication Year:

Keywords (Original Language):

Abstract (2. Language): 
This study examined the relationship between Turkish elementary school students’ 20m shuttle run test performance and the total number of steps. Participants included 64 students in grades 3-6 (37 boys and 27 girls). A five-week program was designed to increase physical activity. To measure the number of steps W-5 DigiWalker pedometer was used. Also, 20 meter shuttle run tests (pretest and posttest), with 5 weeks apart with a tape signal at regular intervals, were administered. To examine relationship between 20 meter shuttle run test and number of steps, the Pearson product-moment coefficients of correlation and a simple regression were computed. The results indicated that there is a relationship between second 20 meter shuttle run test and the number of steps. This finding emphasizes the importance of increasing physical activity in physical education classes can be shown as concrete evidence. In this study, all measurements were taken only for 7 weeks. For this reason, the knowledge about the aerobic capacity of participants in physical education and sports classes over time is limited. Other longitudinal studies should be performed to examine such a relationship.
Abstract (Original Language): 
Bu araştırma, beden eğitimi ve spor dersine katılan sosyo-ekonomik seviyeleri normal düzeyde olan ilköğretim öğrencilerinin 20m mekik koşu testi performansları ile beden eğitimi derslerindeki toplam adım sayıları arasındaki ilişkiyi incelemek amacıyla 3., 4., 5. ve 6.sınıflardan 64 (27 kız 37 erkek) Türk öğrenciler üzerinde yapılmıştır. Araştırmada öğrencilerin fiziksel aktivitelerini arttırıcı 5 haftalık bir program düzenlenmiştir. Adım sayılarını ölçmede digiwalker W-5 pedometre (adım sayar) aleti kullanılmıştır. Bununla birlikte öğrencilere koşu hızı belli aralıklarla sinyal veren bir teyple denetlenen 20 metre mekik koşu testi, 5 hafta ara ile iki kez (öntest ve sontest) olarak uygulanmıştır. İlköğretim çağı çocuklarının ikinci mekik koşu testi ile adım sayısı arasında paralel ilişki bulunmuştur. Bu bulgu, fiziksel aktivitenin beden eğitimi derslerinde arttırılmasının önemini vurgulayan somut kanıt olarak gösterilebilir. Bu çalışmada tüm ölçümler sadece 7 hafta boyunca alınmıştır. Bu nedenle çocukların uzun zamanda değişecek olan aerobik kapasiteleri hakkında bilgimiz sınırlıdır. Gelecekte yapılacak olan çalışmalar katılımcılar üzerinde uzun dönemleri kapsayacak şekilde yapılabilir.

REFERENCES

References: 

Agbuga, B., Xiang, P., & McBride, R. E. (2007). Pedometer-Assessed Physical
Activity Level and Body Composition Among Minority Children in an After-School
Physical Education Program. Research Quarterly for Exercise & Sport, 78(1),
(Supplement), A-88.
Ağbuğa, B. & Aslan, S. (Şubat 2010). İlköğretim okullarında oyunlarla beden
eğitimi, Nobel Yayınları, Ankara
Andersen R.E, Crespo C.J, Bartlett S.J, Cheskin L.J., & Pratt M. (1998).
Relationship of physical activity and television watching with body weight and level of
fatness among children. The Journal of the American MedicalAssociation, 279, 938-942.
Centers for Disease Control and Prevention (2001). Physical activity and good
nutrition: Essential elements to prevent chronic diseases and obesity. Web:
http://www.cdc.gov/nccdphp/dnpa/dnpaaag.htm. 25 Ekim 2007 tarihinden alınmıştır.
Crespo C.J, Smith E, Andersen R.E, Carter-Pokras O., & Ainsworth B.E. (2000).
Race/ethnicity, social class, and their relation to physical inactivity during leisure
time: Results from the Third National Health and Nutrition Examination Survey,
1988-1994. American Journal of Preventative Medicine, 18, 46-53.
Bjorgaas M, Vik J.T, Saeterhaug A., Lonhlo L., Sakshaung T., Mohus R.M., & Gril V.
(2005) Relationship between pedometer-registered activity,aerobic capacity and
self-reported activity and fitness in patients with type 2 diabetes, Obesity and
metabolizm 7(6), 737-44
King A.C, Castro C., Wilcox S., Eyler A.A., Sallis J.F., & Brownson R.C. (2000). Personal
and environmental factors associated with physical activity among racialethnic
groups of US middleaged and olderaged women. Health Psychology, 19, 354-364.
Raustorp A., Pangrazi R.P., & Stahle A. (2004). Physical activity level and body mass
index among schoolchildren in south-eastern Sweden. Acta Paediatrica, 93, 400-
404.
Ruiz A., & Sherman N.W. (2005). Associations Between Hispanic Children’s Attitudes
Toward Physical Activity, Fitness Variables, and Aerobic Capacity. Tahperd
Journal, 1, 8-11.
Tudor-Locke C., Williams J.E., Reis J.P., Pluto D. (2004). Utility of pedometers for
assessing physical activity: construct validity. Sports Medicine, 34, 281-91.
Welk G.J., Morrow J.R., & Falls H.B. (Eds.). (2002). FITNESSGRAM Reference Guide.
Dallas, TX: The Cooper Institute.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com