Journal Name:
- Cerrahpaşa Tıp Dergisi
Key Words:
Keywords (Original Language):
Author Name | University of Author | Faculty of Author |
---|---|---|
Abstract (2. Language):
Hyperoxaluria is a recognized cause of tubulointerstitial lesions in the kidney and it may contribute to chronic renal failure. Although the mechanism could not be well understood, in previous studies it was demonstrated that angiotensin II type I receptor blocker losartan was effective against the progression of tubulointerstitial lesions caused by hyperoxaluria. As far as we know, up to date the effects of hyperoxaluria on bladder were not studied although hyperoxaluric urine is stored in the bladder. In this study we tried to evaluate the damage of hyperoxaluria on bladder and epithelium, and action of losartan on these lesions: Two-month-old male Sprague-Dawley rats were randomized into four groups according to drinking water, 1-control animals given tap water only (n: 10 rats), 2-animals made hyperoxaluric by adding 1% ethylene glycol to the drinking water (n: 10 rats), 3-animals that were fed with 1% ethylene glycol plus 20 mgr/l angiotensin II type I receptor blocker losartan (n:10 rats), 4-animals fed with only losartan (n: 10 rats). In metabolic cages at the beginning and after four weeks, urine of the rats was collected for twenty-four hours and creatinine clearance, urinary albumin excretion, urinary pH and urinary oxalate levels were determined. Results were compared with the beginning levels and within the groups. Kruskal Wallis, ANOVA and Wilcoxan Rank probability tests were used as statistical methods and p<0.05 were considered as significant.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Anjiotensin II tip I reseptör blokerlerinin hiperoksalurinin böbrek parankiminde oluştur-duğu hasarı geri döndürdüğü gösterilmiştir. Hi-peroksalurinin mesane üzerine etkisi ise bugü-ne kadar çalışılmamıştır. Hiperoksalurinin me-sane epiteli üzerine meydana getirdiği hasar ve losartanın bu olaylara etkisini inceledik.
40 adet erkek sıçan, içme sularına eklenen maddelere göre 4 gruba ayrıldı. Normal su ile beslenen kontrol grubu (Grup 1), içme sularına %1 oranında etilen glikol (EG) eklenerek hi-peroksaluri oluşturulan Grup 2, içme sularına %1 EG ile anjiotensin II tip 1 blokeri olan lo-sartan eklenilen Grup 3 ve içme suyuna sadece 20 mg/lt losartan eklenen sıçanlardan oluşan Grup 4. Deneye başlamadan önce ve dört haf-tanın sonunda hayvanların 24 saatlik idrarları toplanılarak, idrar kreatinin, idrar oksalat düze-yi, mikroalbuminüri ve idrar pH’sı bakıldı. Bu değerler, başlangıç değerleri ve gruplar arasın-da karşılaştırıldı. Çıkarılan mesane dokuları histolojik olarak incelendi.
İkinci Grup ile 3. gruptaki sıçanların idrar oksalat düzeylerinde bir farklılık görülmemesi-ne rağmen ikinci grubun böbrek fonksiyonları-nın anlamlı olarak daha çok bozulduğu görül-dü. Histolojik incelenmelerde 2. gruptaki sı-çanların mesane epitellerinde intrasitoplazmik vakuolizasyonda artış, bağ dokusunda kanama odakları ve epitel kalınlığında artış görülürken, 3. gruptaki sıçanlarda bütün bu değişikliklerin organize olarak tamir edildiği görüldü.
Hiperoksaluri mesane epitelinde de hasara yol açmaktadır. Losartan bu hasarı mitozu art-tırarak tamir etmektedir. Ancak, hiperoksaluri ile mesane epitelinde meydana gelen hasarın ne derece önemli olduğu bilinmemesine karşın, histokimyasal ve histolojik bulgularımız ile mesane hastalıkları arasında ilişki kuracak ça-lışmalara ihtiyaç duyulmaktadır.
FULL TEXT (PDF):
- 2
69-73