Buradasınız

Hastane Çalışanlarının Kişilik Özellikleri ve Zamanı Kullanma Biçimlerinin İncelenmesi

A Research on the Personality Characteristics and Time Usage of Hospital Staff

Journal Name:

Publication Year:

Abstract (2. Language): 
The aim of this study is to determine type of personality and time using of hospital employees and to compare this tendencies according to demographic variables. To this end, 100 employees from Firat University Hospital, Elazığ Education and Research Hospital and Karakoçan State Hospital have been reached. It was based on Friedman and Rosenman model for personality type and on Hall’s model for time using. As a result of the study, hospital employees have A type of personality in general. In the context of time using, monochronic time was higher than polichronic time.
Abstract (Original Language): 
Bu çalışmanın amacı hastane çalışanlarının kişilik özellikleri ile zamanı kullanma biçimlerini incelemek ve demografik değişkenlere göre karşılaştırmasını yapmaktır. Araştırmanın evrenini Elazığ il merkezindeki Fırat Üniversitesi Hastanesi ve Elazığ Eğitim ve Araştırma Hastanesi ile ilçesindeki Karakoçan Devlet Hastanesi oluşturmaktadır. Bu üç hastaneden 100 çalışana ulaşılmıştır. Kişilik özellikleri için Friedman ve Rosenman’ın yaklaşımı, zamanı kullanma biçimi olarak da Hall’ın ayırımı temel alınmıştır. Araştırmanın bulgularına göre hastane çalışanlarının genel olarak A tipi kişilik özelliklerine sahip olduğu bulunmuştur. Zaman kullanma biçimi olarak da monokronik zaman kullanma biçiminin, polikronik zaman kullanma biçiminden daha yüksek olduğu anlaşılmıştır.
105-120

REFERENCES

References: 

1. Allport G. W. (1937). Personality: a psychological interpretation.
Oxford. England: Holt. xiv, 588.
2. Al-Mashaan O.S. (2001). “Job stress and job satisfaction and their relation
to neuroticism, Type-A behavior, and locus of control among Kuwaiti
personnel”. Psychol Rep, 88. Ss. 1145-1152.
3. Aycan Z.; Eskin, M. ve Yavuz, S. (2007). Hayat Dengesi. İstanbul, Sistem
Yayıncılık.
4. Batıgün A. D. ve Şahin N. H. (2006). “İş Stresi ve Sağlık Psikolojisi
Araştırmaları İçin İki Ölçek: A-Tipi Kişilik ve İş Doyumu,” Türk
Psikiyatri Dergisi, 17 (1). Ss. 32-45.
5. Bluedorn A. C.; Kaufman C. F. and Lane P. M. (1992). “How many things
Do You Like To Do At Once? An Introduction to the Monochronic and
Polychronic Time,” Academy of Management Executive, Vol 6, No 4.
6. Bluen S.D.; Barling J. and Burns W. (1990). “Predicting sales performance,
job satisfaction, and depression by using the achievement strivings and
impatience-irritability dimensions of type-A behavior”. J. Appl Psychol,
75(2). Ss. 212-216.
7. Cüceloğlu D. (1991). İnsan ve Davranışı. İstanbul, Remzi Kitabevi.
8. Dubrin A. (1994). Applying Psychology; Individual and Organizational
Effectiveness, New Jersey: Prentice Hall.
9. Erdem R. ve Rahman S. (2007). “Hastane Çalışanlarının Zamana İlişkin
Algılamalarının Monokronik-Polikronik Ayırımı İle İncelenmesi”.
Uluslararası Sağlık ve Hastane Yönetimi Kongresi (International Health
Hastane Çalışanlarının Kişilik Özellikleri ve Zamanı Kullanma Biçimleri 119
and Hospital Administration Congress), Yakın Doğu Üniversitesi, Lefkoşa.
01-03 Haziran 2007.
10. Erdoğan İ. (1999). İşletme Yönetiminde Örgütsel Davranış. Dönence
Basım ve Yayın Hizmetleri, İstanbul.
11. Erdoğan T.; Ünsar S. ve Süt N. (2009). “Stresin Çalışanlar Üzerindeki
Etkileri: Bir Araştırma”. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari
Bilimler Fakültesi Dergisi, Cilt 14, Sayı 2. Ss.447-461.
12. Everdingen Y. M. V. and Waarts E. (2003). “The Effects of National
Culture on the Adoption of Innovations” Marketing Letters, Vol 14, No 3.
Ss. 217-232.
13. Güçlü N. (2001). “Stres Yönetimi,” G.Ü. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi,
Cilt 21, Sayı 1. Ss. 91-109.
14. Hall E. (1977). Beyond Culture. New York: Doubleday.
15. Howard J.H.; Cunningham D. A. and Rechnitzer P.A. (1986). “Role
ambiguity, Type-A behavior and job satisfaction: Moderating effects on
cardiovascular and biochemical responses associated with coronary risk”. J
Appl Psychol, 71(1). Ss. 95-101.
16. Kaufman-Scarborough C. J. and Lindquist, J. D., (1999). “Time
Management and Polychronocity Comparisons, Contrasts and Insights Fort
The Work Place”. Journal of Managerial Psychology, Vol 14, No 3/4. Ss.
288-312.
17. Keenan A, McBain D.M. (1979). “Effects of type-a behavior, intolerance of
ambiguity, and locus of control on the relationship between role stress and
work-related outcomes”. Journal of Occupational Psychology, 52. Ss.
277-285.
18. Kojima M.; Nagaya T.; Takahashi H.; Kawai M. and Tokudome S. (2004).
“A Chronological decrease in Type a behavior patterns among male
workers in 1995-1999”. Journal of Occupational Health, 46. Ss. 171-174.
19. Lazarus R. (1994). “Stresle başa çıkma tarzınız: Dostunuz ya da
120 Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, Cilt:12, Sayı:2 (2009)
düşmanınız”, N. Şahin (Ed.). Stresle Başa Çıkma. Olumlu bir yaklaşım,
Türk Psikologlar Derneği Yayınları: 2. Ss. 59-63.
20. Lindquist J. D. and Kaufman-Scarborough C. J. (2007). “The Polychronic-Monochronic Tendency Model PMTS Scale Development and Validation”
Time & Society, Vol 16, No 2/3. Ss. 269-301.
21. Mueser K.T.; Yarnold P.R. and Bryant E.B. (1987). “Type-A behavior and
time urgency: Perception of time adjectives”. Br J Med Psychol, 60.
Ss.267-269.
22. Pehlivan İ. (2000). İş Yaşamında Stres. Pegem Yayınları, 1. Baskı.
Ankara.
23. Worthman C. (1988). Psychology. New York: Alfred Knopf Inc.
IV. Sağlık ve Hastane İdaresi Kongresi’nde (4-7 Şubat 2010, Antalya) sözel bildiri olarak sunulmuştur.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com