Buradasınız

Anasayfa » Content

Hekimlerin Tıbbi Hatalara Neden Olan Faktörlere İlişkin Değerlendirmeleri: Kocaeli İlinden Bir Alan Çalışması

Physicians’ Assessments About Casual Factors Of Medi cal Errors: A Field Study From Kocaeli Province

Journal Name:

  • Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi

Publication Year:

  • 2008

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Medical errors have brought the issue of patient safety to the top of the healthcare policy agenda and the forefront of the public debate.The pre sent study systematically identifies and analyzes perceptions that may influence physician operational behaviors related to medical errors. The study population included 236 physicians at a university hospital and four Ministry of Health hospitals in Kocaeli. Factor analysis indicated that 6 interpretable fact ors underlie the 28 is-sues associated with physicians’ perceived medical errors reasons. Common reasons for errors as cited by this study: workload, fatigue, stress, short staffed, misdiagnosis, lawsuit. The discussion of findings may serve as a promising foundation for developing management interventions related to medical errors and policies for medical errors more likely to be adopted by physicians
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Tıbbi hatalar, hasta güvenliğinin önemli bir konusudur ve kamuoyunun sağlık bakım politikalarına ilişkin yaptığı tartışmalarda önemli yer tutmaya başlamıştır. Bu çalışmada hekimlerin tıbbi hataların konusundaki görüş ve değerlendirmeleri sistematik bir şekilde belirlenmeye ve analiz edilmeye çalışılmıştır. Araştırma evrenini Kocaeli’nde bulunan bir Üniversite hastanesi ve dört Sağlık Bakanlığı hastanesinde görevli hekimler oluşturmaktadır. Araştırmada 236 hekime anket uygulanmıştır. Yapılan faktör analizi sonucunda hekimlerin 28 tıbbi hata nedeni konusuna ilişkin değerlendirmelerinin 6 faktör altında toplandığı ve iş yükü, tükenmişlik, stres, personel yetersizliği, yanlış teşhis ve mevzuat boşluğu temel tıbbi hata nedenleri olarak bulunmuştur. Bu araştırmada elde edilen sonuçlar tıbbi hataların azalmasına yönelik yönetim müdahalelerinin geliştirilmesine ve hekimlere yönelik yeni politikaların oluşturulmasına katkı sağlayabilir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-hekimlerin-tibbi-hatalara-neden-olan-faktorlere-iliskin-degerlendirmeleri-kocaeli-ilinden-bir-alan-calismasi.pdf
  • 2
161-198
  • Turkish

REFERENCES

References: 

1. Bates, D. (2000) “Using Information Technology to Reduce Rates of Medical Errors
in Hospitals”, British MedicalJoumal, 320: 788-791.
2. Bates, D. W., Cullen, D. J., Laird, N., Petersen, L. A., Small, S. D. ve Servi, D.,
(1995) “Incidence of Adverse Drug Events and Potential Adverse Drug Events ”,
Journal of the American Medical Association , 274 (1): 29-34.
3. Blendon RJ., Desroches CM., Brodie M., Benson JM., Rosen AB., Schneider
E., Altman DE., Zapert K., Herrmann MJ. ve Steffenson AE. (2002) “Views
Of Practicing Physicians and The Public on Medical Errors”, New England
Journal of Medicine, 347(24):1933-40
4. Brennan, T. (2000) “The IOM Report on Medical Errors - Could It Do Harm?”, New
England Journal of Medicine, 342(15): 1123-1125.
5. Brennan, T. A., Leape, L. L., Laird, N. M., Herbert, L., Localio, R. A.ve Lawthers,
A. G. (1991) “Incidence of Adverse Events and Negligence in Hospitalized Pa-tients: Results of the Harvard Medical Practice Study 1”, New England Journal of
Medicine. 324(6): 370-376.
194 Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, Cilt:11, Sayı:2 (2008)
6. Büken, E., Büken, N.Ö. ve Büken, B. (2004) “Obstetric and Gynecologic
Malpractice in Turkey: Incidence, Impact, Causes and Prevention”, Journal of
Clinical Forensic Medicine, 11: 233-247.
7. Carter, D. (2004) “Adverse Events”, British Journal of Surgery, 91 (7): 785-786.
8. Classen, D. C, Pestotnik, S. L., Evans, R. S., Lloyd, J. F. ve Burke, J. P. (1997)
“Adverse Drug Events in Hospitalized Patients”, JAMA. 227(4): 301-306.
9. Elder,N.C., Meulen,M.V. ve Cassedy,A. (2004) “The Identification of Medical
Errors by Family Physicians During Outpatient Visits”, Annals of Family
Medicine, 2(2): 125- 129.
10. Ertem, G., Oksel, E., ve Akbıyık, A. (2009) “Hatalı Tıbbi Uygulamalar
(Malpraktis) İle İlgili Retrospektif Bir İnceleme”, Dirim Tıp Gazetesi, Yıl 84,
Sayı 1, s. 1-10.
11. Estrada, C. (2000) “Medical Errors Must Be Discussed During Medical
Education”, British Medical Journal, 321: 507.
12. European Commission (2006) Medical Errors (Special Eurobarometer 241).
http://ec.europa.eu/health/ph_information/documents/eb_64_en.pdf
(10.07.2007).
13. Foster, N. (2000) Doing What Counts for Patient Safety: Federal Actions to
Reduce Medical Errors and Their Impacts. Washington, DC: Quality
Interagency Coordination Task Force (QuIC).
14. Gündoğmuş, Ü.N., Erdoğan M.S., Şehiraltı, M., ve Kurtaş, Ö. (2005) “A
Descriptive Study of Medical Malpractice Cases in Turkey”, Annals of Saudi
Medicine, 25(5): 404-408.
Hekimlerin Tıbbi Hatalara Neden Olan Faktörlere İlişkin Değerlendirmeleri 195
15. Hair, J., Anderson, R., Tatham, R. ve Black, W. (1998) Multivariate Data
Analysis, 5. Edition. New Jersey, Prentice Hall.
16. Hayward, R. A., ve Hofer, T. P. (2001) Estimating Hospital Deaths Due To Medical
Errors: Preventability İs İn The Eye Of The Reviewer”, Journal of the American
Medical Association, 286(4): 415-420.
17. İstanbul Tabip Odası (2002) Hekimlik Uygulamaları 2001 İstatistik Yıllığı.
İstanbul: İstanbul Tabip Odası (http://www.istabip.org.tr/kategori/21-01.08.2009).
18. Karaoğlu, N., Şeker, M., Kara, F. ve Okka, B. (2008) “Selçuk Üniversitesi Tıp
Fakültesine Yeni Başlayan Öğrencilerin Tıbbi Hatalar Konusunda Bilgi
Düzeyleri: Eğitimsel Bir Perspektif”, Türkiye Klinikleri Tıp Bilimleri
Dergisi, 28: 663-671.
19. Kohn, L. T. ve Corrigan, J. M. (2000) To err is human: building a safer health
system. Washington, DC: National Academy Press.
20. Koç, S. (2006) İstanbul Tabip Odası’na Başvurulan Tıbbi Uygulama
Hataları. İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Sürekli Tıp Eğitimi
Etkinlikleri. Yeni Yasalar Çerçevesinde Hekimlerin Hukuki ve Cezai
Sorumluluğu, Tıbbi Malpraktis ve Adli Raporların Düzenlenmesi. Sempozyum
Dizisi No: 48, Şubat 2006, s. 70-81.
21. Leape, L. (1994) “Errors in Medicine”, JAM, 272(23):1851-1857.
22. Leape, L. (2000) “Institute of Medicine Medical Error Figures Are Not
Exaggerated”, Journal of the American Medical Association, 284(1): 423
23. Macklis, R. M., Meier, T. ve Weinhous, M. S. (1998) “Error Rates in Clinical
Radiography”, Journal of Clinical Oncology, 16: 551-556.
196 Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, Cilt:11, Sayı:2 (2008)
24. Mayo, A. ve Duncan, D. (2004) “Nurses’ Perceptions of Medical Errors”,
Journal of Nursing Care Quality, 19 (3): 209-217.
25. McDonald, C. J., Weiner, M. ve Hui, S. L. (2000) “Deaths due to Medical Errors are
Exaggerated in Insitute of Medi cine Report”, Journal of the American Medical
Association, 284(1): 93-95.
26. McNutt, RA., Abrams, R. ve Aron, DC. (2002) “Patient Safety Efforts Should
Focus on Medical Errors”, Journal of the American Medical Association,
287(15): 1997-2001.
27. Menachami, N. (2002) “Physicians’ Perceptions of Medical Errors”,
(Unpublishen Doctorate Dissertation). The University of Alabama at
Birmingham.
28. Menachemi, N., Shewchuk, R.M., O’Connor,S.J., Berner, E.S. ve Allison,J.J.
(2005) “Perceptions of Medical Errors by Internal Medicine Residents:
Development and Validation of a New Scale”, Quality Management in
Health Care, 14 (3): 144-154.
29. Myhre, B. A. ve McRuer, D. (2000) “Human Error-As Significant Cause of
Transfusion Mortality”, Transfusion, 40: 879-885.
30. Nolan, T.W. (2000) “System Changes To İmprove Patient Safety”, British
Medical Journal, 320: 771-773.
31. Northcott, H., Vanderheyden, L., Northcott, J., Aldair, C., McBrein-Morrison,
C., Norton, P. ve Cowell, J. (2008) “Perceptions of Pereventable Medical
Errors in Alberta, Canada”, International Journal for Quality in Health
Care, 20(2): 115-122
Hekimlerin Tıbbi Hatalara Neden Olan Faktörlere İlişkin Değerlendirmeleri 197
32. Nordgren, LD., Johnson, T., Kirschbaum, M. ve Peterson, M.L. (2004)
“Medical Errors: excess Hospital Costs and Lenghts of Stay”, Journal of
Health Care Quality, 26(2): 42-48.
33. Pakiş, I., Yaycı, N., Karapirli, M. ve Polat, O. (2008) “Ölümle Sonuçlanan
Tıbbi Hata Uygulamalarına Yaklaşımda Adli Otopsinin Rolü”, Türkiye
Klinikleri Tıp Bilimleri Dergisi, 28: 30-39.
34. Patterson, E., Cook, R., Woods, D. ve Render M. (2004) “Examing the
Complexity Behind a Medication Error: Generic Patterns in Communication”,
Man and Cybernetics, 34(6): 749-757.
35. Plebani, M. ve Carraro, P. (1997) “Mistakes İn Stat Laboratory : Types And
Frequencies ”, Clinical Chemistry, 43: 1348-1351.
36. Resmi Gazete, 16 Mart 2006 tarih ve 26110 sayılı, Mesleki Sorumluluk
Sigortası Genel Şartları Tebliği.
37. Resmi Gazete, 21 Eylül 2006 tarih ve 26296 sayılı Mesleki Sorumluluk
Sigortası Genel Şartları Hekim Mesleki Sorumluluk Sigortası Klozu
Tebliği.
38. Rizzo, J.I. (2006) Medical Errors and Close Calls: Reporting Behaviors of
Nurses in a Tertiary, Teaching Hospital. Unpublished Master of Science
Dissertation). Faculty of D’Youville College, Division of Academic Affairs,
Health Services Administration, USA.
39. Rogers, A., Hwang, W., Scott, L., Aiken, L. ve Danges D. (2004) “The
Working Hours of Hospital Staff Nurses and Patient Safety”, Health Affairs,
23(4): 202-212.
198 Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, Cilt:11, Sayı:2 (2008)
40. Rosen, A.B., Blendon, R.J., DesRoches C.M., Benson, J.M., Bates, D.W.,
Brodie, M., Altman, D.E., Zapert, K., Steffenson E.F. ve Schneider, E. C.
(2005) “Physicians’ Views of Interventions to Reduce Medical Errors: Does
Evidence of Effectiveness Matter?”, Academic Medicine, 80 (2): 189-192.
41. Sağlık Bakanlığı (2003) Temel Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü
Çalışma Yıllığı 2002. Ankara: Türkiye Cumhuriyeti Sağlık Bakanlığı Temel
Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü
42. Sowb, Y. A. (2000) Cognitive Analysis of İntraoperative Critical Events,
(Unpublished Doctoral Dissertation), University of California, Davis, Davis,
CA.
43. Tabachnick, B.G., ve Fidell, L.S. (1996) Using Multivariate Statistics: Third
Edition, New York: HarperCollins College Publisher.
44. Teich, J. M., Glaser, J. P., Beckley, R. F., Aranow, M., Bates, D. W. ve
Kuperman, G. J., (1999) “The Brigham İntegrated Computer System (BICS):
Advanced Clinical Systems in An Academic Hospital Environment”,
International Journal of Medical Informatics, 54(3): 197-208.
45. Tümer, A.R. ve Dener, C. (2006) “Evaluation of Surgical Malpractice in
Turkey”, Legal Medicine, 8: 11-15.
46. Türk Tabipleri Birliği, “Tıbbi Hizmetlerin Kötü Uygulanmasından Doğan
Sorumluluk Kanun Tasarısı” TBMM’ye Sunuldu, 2002. http://www.ttb.org.tr
(Erişim tarihi: 01.08.2008).
47. Waite, M.A. (2006) Patient Safety and Disclosure of Medical Error: The
Legal and Ethical Implications of Human Error in Medicine (Unpublished
Master of Science Thesis), University of Alberta, Faculty of Law, Canada.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com